ΘΛΙΒΕΡΟΙ ΗΓΕΤΙΣΚΟΙ ΗΓΟΥΝΤΑΙ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ ΤΗΝ ΠΙΟ ΚΡΙΣΙΜΗ ΩΡΑ

Δυστυχώς στην πιο κρίσιμη καμπή του ελληνισμού σε Ελλάδα και Κύπρο βρίσκονται στην εξουσία ανεπαρκείς, ενδοτικοί και δοσίλογοι ηγετίσκοι – Δεν μπορούν να αντιληφθούν ότι μια κακή και τουρκικών προδιαγραφών λύση στην Κύπρο θα είναι απαρχή δεινών στο Αιγαίο και τη Θράκη…

Ο αλκοολικός Νίκος Αναστασιάδης πάει την Παρασκευή στην Αθήνα για να πείσει τον αχάπαρον Αλέξη Τσίπρα να μεταβεί στην Γενεύη για να κάνει την μαριονέτα του Ερντογάν και με ανοικτά όλα τα κεφαλαιώδη θέματα στο κυπριακού να δεχθεί την παραμονή τούρκικου στρατού και εγγυήσεων.

Αυτή η πολιτική αθλιότητα και προδοσία ίσως μόνο με εκτέλεση πριν η κρεμάλα μετά ξεπλένεται, δεν υπάρχει άλλη παραδειγματική τιμωρία .  

Όμηρος Αλεξάνδρου

Του ΜΙΧΑΛΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥ

<<Ο εκπρόσωπος του Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας ανακοίνωσε χθες ότι ο κ. Νίκος Αναστασιάδης μεταβαίνει στην Αθήνα την Παρασκευή για να συναντηθεί με τον Πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα.

Ως γνωστόν, οι διαφορές της Λευκωσίας και της Αθήνας για τη σύναξη της Γενεύης είναι ορατές διά γυμνού οφθαλμού.

Ο κ. Χριστοδουλίδης εξήγησε ότι η μετάβαση στην Αθήνα κρίθηκε αναγκαία επειδή«εντατικοποιείται η προετοιμασία ενόψει της συνέχισης των διαπραγματεύσεων στη Γενεύη και της διάσκεψης στο Κυπριακό. (Λόγω τούτου), αυτή την εβδομάδα, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας θα έχει συνάντηση προετοιμασίας με την ομάδα συμβούλων του διαπραγματευτή και την Παρασκευή θα μεταβεί στην Αθήνα, όπου θα έχει συνάντηση με τον Έλληνα Πρωθυπουργό στην παρουσία των Υπουργών Εξωτερικών των δύο χωρών», ανακοίνωσε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος της Κύπρου.

Η ελληνική κυβέρνηση έχει εγκλωβιστεί σε μία διαδικασία, η οποία στο τέλος θα την εκθέσει ανεπανόρθωτα, καθώς μεταβαίνοντας  ο κ. Τσίπρας στη Γενεύη θα αναγκαστεί να συνομιλεί για ένα θέμα που υποτίθεται έπρεπε να είχε επιλυθεί πριν συμβεί οτιδήποτε άλλο. Και αναφέρομαι στο θέμα των εγγυήσεων της «νέας Κύπρου», το οποίο η Ελλάδα απορρίπτει μετά βδελυγμίας. Πολύ ορθά υποστηρίζει ότι στον 21^ο αιώνα και με δεδομένο ότι η χώρα θα είναι και μετά τη λύση μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, δεν χρειάζεται εγγυήσεις και μάλιστα από χώρα μη μέλος της Ε.Ε.

Είναι τρομακτικό και που να το σκέφτεται κανείς, πόσο μάλλον εάν γίνει δεκτό στο πλαίσιο της διαπραγμάτευσης: Να επιλύεται όπως-όπως ένα διεθνές θέμα, το Κυπριακό, και η χώρα που δημιούργησε το πρόβλημα, η Τουρκία, να παραμένει στο προσκήνιο και να ταλαιπωρεί τους κατοίκους του.

Αντιλαμβάνομαι, παρά τις δημόσιες διακηρύξεις, ότι η Αθήνα και η Λευκωσία αναζητούν τρόπο να «τετραγωνίσουν τον κύκλο», ώστε να παραμείνουν με κάποιο τρόπο οι εγγυήσεις. Πρόκειται για το πρώτο μοιραίο λάθος…

Πληροφορήθηκα επίσης, ότι ήδη έχουν αποφασίσει να αποδεχθούν χρονοδιάγραμμα το οποίο θα ονομάσουν «αποχώρησης των ξένων στρατευμάτων». Θα παραμείνουν δηλαδή κατοχικά στρατεύματα και μετά την όποια συμφωνία. Αυτό είναι το δεύτερο μοιραίο λάθος.

Μερικοί άνθρωποι δεν μαθαίνουν από τα λάθη τους…

Ο βασικός λόγος της απόρριψης του σχεδίου Ανάν, το 2004, πέραν του γεγονότος ότι ήταν ακραία φιλοτουρκικό, ήταν τα θέματα της ασφάλειας. Η πρόνοια για παραμονή στρατευμάτων δεν επέτρεψε στους Ελληνοκύπριους να υποστηρίξουν το συγκεκριμένο σχέδιο, που είχε και έντονα ρατσιστικά στοιχεία εις βάρος του ελληνικού στοιχείου. Το θέμα της ασφάλειας είναι οπωσδήποτε σοβαρό και αφορά και τις δύο κοινότητες. Ο ισλαμιστής Πρόεδρος της Τουρκίας χρησιμοποιεί τους «φόβους» των Τουρκοκυπρίων και απαιτεί την παραμονή του τουρκικού αποσπάσματος. Κρύβει, βεβαίως, ότι το τουρκοκυπριακό στοιχείο φοβάται περισσότερο τον Ταγίπ Ερντογάν, ο οποίος σταδιακά επιβάλλει τα θρησκευτικά του πιστεύω και στα κατεχόμενα.

Η Αθήνα και η Λευκωσία έχουν υποχρέωση να παλαίψουν για να αποτρέψουν και τις τουρκικές εγγυήσεις, και την παραμονή τουρκικών στρατευμάτων. Δεν έχουν κανένα δικαίωμα να αποδεχθούν την βρετανικής έμπνευσης φόρμουλα, που οι Αμερικανοί παρουσιάζουν ως δική τους. Με τις τουρκικές εγγυήσεις και την παραμονή των Τούρκων στρατιωτών στο νησί, ο κ. Αναστασιάδης δεν έχει καμία τύχη στο δημοψήφισμα και η δεύτερη ήττα του θα είναι καταλυτική για την πολιτική του καριέρα.

Ο κ. Τσίπρας είναι ένας νέος πολιτικός, που παρά τα τραγικά λάθη του στα θέματα της οικονομίας, δεν έχει καεί ακόμα, βασικά επειδή παίζει χωρίς αντίπαλο στην ελληνική πολιτική σκηνή. Διότι και η εναλλακτική επιλογή του Κυριάκου Μητσοτάκη, δεν θα αλλάξει τις ζωές των Ελλήνων, όσο η χώρα βρίσκεται κάτω από την «μπότα» του γερμανικού Μνημονίου.  Και δεν έχει καεί, διότι όλοι οι πολιτικοί είναι «το ίδιο και το αυτό πράγμα» τελικά, και νοιώθω ότι οι πολίτες βαρέθηκαν και να τους …αλλάζουν…

Όμως, κινδυνεύει σοβαρά λόγω του Κυπριακού και ας το καταλάβει. Είμαι βέβαιος ότι θα τον στηρίξουν οι αντίπαλοι του της Ν.Δ., του ΠΑΣΟΚ και του Ποταμιού, στην περίπτωση που ενταχθεί στο στρατόπεδο της «όποιας λύσης» του Κυπριακού. Αλλά θα τον στηρίξουν για να τον …καταποντίσουν. Θα τον υποστηρίξουν και αρκετά στελέχη του κόμματος του, που υποστηρίζουν και σήμερα με «αρρωστημένο» τρόπο το φιλοτουρκικό σχέδιο Ανάν.

Ο κ. Τσίπρας (και ο υπουργός Εξωτερικών Νίκος Κοτζιάς) δεν πρέπει να υποχωρήσουν από τις θέσεις τους. Η πλειοψηφία των Ελλήνων στην Ελλάδα και στην Κύπρο συμφωνούν μαζί τους. Αντίθετα, διαφωνούν με τον κ. Αναστασιάδη, που στη διάρκεια ενός περίεργου μεταμεσονύκτιου δείπνου, άλλαξε τις θέσεις του. Προσωπικά πιστεύω ότι βρέθηκε ενώπιον απίστευτου εκβιασμού, αλλά θεωρώ πως δεν είχε την παραμικρή δικαιολογία για να αποδεχθεί όλες τις τουρκικές θέσεις.

Ο πρωθυπουργός της Ελλάδας δεν πρέπει να τον ακολουθήσει. Και συμφωνώ απόλυτα μαζί του πως μία κακή λύση στην Κύπρο θα είναι απαρχή δεινών στο Αιγαίο και τη Θράκη…>>

tribune.gr