Δημήτριος Νατσιός, δάσκαλος, Κιλκίς
Ανήκω σε μία γενιά, που ίσως είναι η τελευταία που πρόλαβε να γευτεί, να νιώσει, να βιώσει την βαριά σκιά του πατέρα στο σπίτι. Μεγάλωσα σε μία εποχή που την χαρακτήριζε η –ας μου επιτραπεί το αδόκιμο της φράσης- η ευλογημένη έλλειψη κάποιων αγαθών, που σήμερα υπερεκχειλίζουν στα σπίτια μας. Μίλησα για έλλειψη αγαθών, για την «έντιμον πτωχείαν» του καθ’ ημάς Παπαδιαμάντη. Δεν έλειπε όμως το όντως αγαθόν, και χρησιμοποιώ τον όρο με την αρχαιοελληνική του σημασία, που σημαίνει το καλό, το χρηστό, το ενάρετο. Το καλό αυτό, το εξεικόνιζε ο πατρικός λόγος, προσταγή και ευχή συνάμα, «πρόσεξε όταν μεγαλώσεις να γίνεις χρήσιμος άνθρωπος στην κοινωνία». Πόσο βαθιά σοφία ανέδιδε η φαινομενικώς απλοϊκή αυτή φράση, σοφία που πήγαζε και από βίον ενάρετο, διότι όπως μας κανοναρχεί ο παλαιός εκείνος δάσκαλος του πατέρα, ο Πλούταρχος: «ου γαρ ο λόγος τοσούτον, όσον ο βίος εις την αρετήν άγει». Βαριά, καταλυτική η παρουσία του πατέρα στο σπίτι, ανακούφιζε την δύσμοιρη μάνα, που ανεχόταν, βάσταζε τα βάρη, την βάσανο και την τυραννία της τροφής και ανατροφής μας.
Η Γερμανία έχει τάξει εδώ και πολλά χρόνια γη και ύδωρ στους λαθρο-πρόσφυγες με αποτέλεσμα σήμερα οι άνθρωποι αυτοί να έχουν απαιτήσεις.
Για «άγριο ξύλο από τα ΜΑΤ κατ’ εντολή Τσακαλώτου» και σκηνές που θυμίζουν «ολοκληρωτικά καθεστώτα» κάνει λόγο η Πανελλήνια Ομοσπονδία Εργαζομένων στα Δημόσια Νοσοκομεία (ΠΟΕΔΗΝ), σχολιάζοντας την ένταση που προκλήθηκε χθες μετά τις 9.30 το πρωί στην προγραμματισμένη συγκέντρωση διαμαρτυρίας έξω από το υπουργείο Οικονομικών.
Ο Μάνος Χατζιδάκις έφυγε από τη ζωή στις 15 Ιουνίου 1994. Ο μεγάλος και οξύνους Έλληνας συνθέτης, επτά μήνες πριν τον θάνατό του, είχε προειδοποιήσει για τα δεινά που θα έφερνε η Ευρωπαϊκή Ένωση, τότε ΕΟΚ, στον ελληνικό λαό.Ένα απόκομμα της εφημερίδας «Ελευθεροτυπία», από το φύλλο της 25ης Ιουνίου 1994, δηλαδή μόλις δέκα ημέρες μετά τον θάνατό του, αναφέρει:
Του Δημήτρη Κυπριώτη
