Μας έπνιξαν τα αυτοκίνητα με βουλγαρικές πινακίδες

Οι ελληνικοί δρόμοι έχουν... πλημμυρίσει από ΙΧ με βουλγαρικές πινακίδες λοιπόν. Εσείς το ξέρατε; Το είχατε αντιληφθεί; Εγώ όχι. Και κανείς δεν μου το είχε σημειώσει, κανείς δεν μου το είχε αναφέρει ως γεγονός αξιοπερίεργο το οποίο θα μπορούσε να κρύβει τόσο παρασκήνιο. Άκουσα όμως, μάλλον φευγαλέα, την είδηση σε κάποιο τηλεοπτικό κανάλι και στη συνέχεια διάβασα πολλά και διάφορα, με σημαντικότερο το άρθρο του Γιώργου Παππού στο www.iefimerida.gr. Και -περίπου- τρελάθηκα.
Όπως γράφει ο καλός δημοσιογράφος - και όπως προκύπτει τόσο από τη γνώση των νόμων όσο και από απάντηση υφυπουργού σε ερώτηση υπουργού στη Βουλή- το Υπουργείο Οικονομικών δεν κάνει τίποτε - ούτε το σκέπτεται καν το θέμα- γιατί παραμένει «οχυρωμένο» πίσω από υπουργική απόφαση του 1988 και γι' αυτό ουδείς προβληματίζεται για το ζήτημα ούτε προκαλεί κάποιου είδους «δράση» προκειμένου να επαναφέρει τα πράγματα σε μια λογική βάση ή
-τουλάχιστον- να ανασχέσει το κύμα των οχημάτων που κυκλοφορούν στους ελληνικούς δρόμους με βουλγαρικές πινακίδες.
Η απάντηση που έδωσε στη Βουλή η αρμόδια υφυπουργός Οικονομικών Κατερίνα Παπανάτσιου, σε ερώτηση του πρώην υπουργού της Νέας Δημοκρατίας Ευάγγελου Μπασιάκου, αποδεικνύει χωρίς καμία αμφισβήτηση ότι πάσχουμε! Ένα νομικό πλαίσιο 30ετίας παραμένει σε ισχύ μόνο και μόνο γιατί κανείς - εκ των κατά καιρούς αρμόδιων- δεν σκέφτηκε ή δε φρόντισε (όπως είναι η υποχρέωσή του, η δουλειά του βρε αδελφέ) να ανανεώσει, να εκσυγχρονίσει.
Κι απ΄ την άλλη πλευρά, το ίδιο αυτό υπουργείο, του οποίου ουδέποτε Υπουργός του, υφυπουργός του, αρμόδιος διευθυντής του, κάποιος υπεύθυνος τέλος πάντων, σκέφτηκε ότι τα πράγματα αλλάζουν και εξελίσσονται, επιμένει να θεωρεί ότι όλα είναι καλά και ότι είναι επαρκές και αποτελεσματικό το νομικό πλαίσιο του 1988, που προβλέπει συγκεκριμένες προϋποθέσεις για την κυκλοφορία οχημάτων με ξένες πινακίδες.

Ποιες είναι αυτές; Το χρονικό διάστημα κυκλοφορίας να μη ξεπερνά τους 6 μήνες, η συνήθης κατοικία να είναι εκτός Ελλάδας, η διαμονή στη χώρα να είναι προσωρινή, η χρήση του οχήματος να είναι ιδιωτική.

Όσο προσεκτικά κι αν διαβάσει και ξαναδιαβάσει κανείς την απόφαση αυτή, δεν θα διαπιστώσει τι γίνεται, τι θα μπορούσε να γίνεται, τι θα έπρεπε να γίνεται όταν το αυτοκίνητο αυτό είναι «περασμένο» σε βουλγαρική εταιρία! Τι θέλω να πω; Θέλησα να βρω αυτές τις απαντήσεις συζητώντας με άτομο που το ξέρει το θέμα σε όλες του τις διαστάσεις. Προσέξτε: Τις απαντήσεις αυτές μπορεί να τις βρει μόνο όποιος ανατρέξει στα στοιχεία των ελληνο- βουλγαρικών οικονομικών σχέσεων, καθώς και στα φορολογικά κίνητρα που διαφημίζει το ελληνο- βουλγαρικό επιμελητήριο.
Αλλά μόλις διαπιστώσετε - ρωτώντας μαθαίνεις τα πάντα- ότι από το ξέσπασμα της κρίσης ως σήμερα, οι βουλγαρικές επιχειρήσεις με ελληνική συμμετοχή δεν είναι ούτε 50, ούτε 500, ούτε καν 5.000, αλλά αγγίζουν ή ξεπερνούν τις 20.000, με ρυθμό περίπου 2.000 ετησίως , δεν μπορεί, κάτι παθαίνεις. Τι συμβαίνει; Δεν πρόκειται για μαζική μεταφορά παραγωγικής δραστηριότητας στη γειτονική χώρα, αλλά για εταιρίες που «στήνονται» με αποκλειστικό σκοπό την αγορά ακινήτου ή αυτοκινήτου, λόγω του εξαιρετικά φιλικού φορολογικού και εταιρικού περιβάλλοντος. Αρκεί να αναφέρει κανείς ότι το κόστος για το «στήσιμο» μιας ΕΠΕ είναι μόλις 2 λέβα, δηλαδή 1 ευρώ! Αυτή είναι και η ισοτιμία λέβα-ευρώ.
Τι υπόσχεται και τι προσφέρει η γειτονική χώρα για όσους θέλουν να καταχωρίσουν Ι.Χ. στη Βουλγαρία; Κατ' αρχάς ελάχιστες επιβαρύνσεις, καθώς υπάρχει ένα Τέλος από το Δήμο για την ταξινόμηση ύψους 50- 150 λέβα αναλόγως του κινητήρα, ένα Τέλος 25 λέβα για ετήσιο τεχνικό έλεγχο, ένα ειδικό αυτοκόλλητο (ως Τέλος Κυκλοφορίας) αξίας 67 λέβα, ενώ η ασφάλιση κυμαίνεται μεταξύ 120- 240 λέβα ανάλογα τον κινητήρα. Το δέλεαρ είναι ότι ως εταιρικό- της ΕΠΕ του 1 ευρώ- το Ι.Χ. μπορεί να κυκλοφορήσει ελεύθερα στην Ελλάδα. Ποια είναι η μοναδική προϋπόθεση; Σύμφωνα με τους «Δικηγόρους στη Βουλγαρία» ο οδηγός ή ο κάτοχος του αυτοκινήτου να έχει άδεια εργασίας στη Βουλγαρία.
Με βάση την Απόφαση του 1988, στις περιπτώσεις κατά τις οποίες διαπιστώνεται κυκλοφορία οχήματος με ξένες πινακίδες στη χώρα χωρίς να πληρούνται οι ανωτέρω προϋποθέσεις (6μηνο, προσωρινή διαμονή κ.λ.π.), ο Εθνικός Τελωνειακός Κώδικας προβλέπει ιδιαζόντως αυστηρές κυρώσεις, οι οποίες, για κοινοτικά επιβατικά οχήματα, κυμαίνονται από 2.500 έως 10.000 Ευρώ. Αντίστοιχα, για οχήματα με πινακίδες τρίτων χωρών, εφαρμόζονται οι διατάξεις του Τελωνειακού Κώδικα περί λαθρεμπορίας, ήτοι επιβολή πολλαπλού τέλους που ισούται με το τριπλάσιο των αναλογούντων δασμών και λοιπών φόρων, κατάσχεση του οχήματος και υποβολή μηνυτήριας αναφοράς στον Εισαγγελέα.
Αναρωτιέστε ακόμα γιατί άραγε να πληθαίνουν τόσο τα αυτοκίνητα με βουλγάρικες πινακίδες στην Ελλάδα;

huffingtonpost.gr

Σχόλιο ιστολογίου:
η απάντηση είναι γνωστή, όσο το κράτος είναι άρπαγας, ληστής, χωρίς να γνωρίζει τις δικές του υποχρεώσεις, ο Έλληνας έχει υποχρέωση να αντισταθεί σε αυτή τη φοροληστεία, άλλωστε όσα και να αρπάξουν στα χέρια των δανειστών θα πάνε. Ας μην ξεχνάμε ότι ο στόχος τους είναι η διάλυση των Ελληνικών επιχειρήσεων, έτσι η Βουλγαρία και η Κύπρος είναι σανίδες σωτηρίας και επιβίωσης.