Ο «Θεός της Σφαγής» της Ενημέρωσης, της Ευθύνης και της Δημοσιογραφίας…

Του Μιχαήλ Στυλιανού

΄Αρθρο με τίτλο «Ο Θεός της Σφαγής», που δημοσιεύθηκε την Κυριακή από μια κάποτε εγκυρότατη εφημερίδα, θα έπρεπε να καδραριστεί και αναρτηθεί στο μέγαρο της Ενώσεως Συντακτών και στις σχολές δημοσιογραφίας, δίπλα και σε αντιπαράθεση με το κείμενο που το ενέπνευσε.                                        Και αυτό επειδή αποτελεί το τέλειο υπόδειγμα/σύμβολο -και εξήγηση-  

α) της έκπτωσης και βαθιάς κρίσης του δημοσιογραφικού επαγγέλματος και

β) της πτώσης ποιότητος  των κριτικών λειτουργιών του ελλαδικού κοινού, με όλες τις πολυσχιδείς συνέπειές της, στη παιδεία, στη καλλιέργεια και κοινωνική αγωγή, στην πολιτική, στην οικονομία.

Αντί  σωστής ενημέρωσης (οδηγού για σωστές επιλογές), και συμπληρώματος παιδείας και καλλιέργειας, που συναποτελούν την αποστολή της, η δημοσιογραφία του «θεού της Σφαγής» προσφέρει  παραπλάνηση και  πνευματική σύγχυση και διδάσκει την ανέμελη άγνοια, την ελαφρότητα, την αυθαιρεσία και την  εξάλειψη δισταγμών.

Το άρθρο δεν είναι αφιερωμένο στον Μολώχ, τον θεό των ανθρωποθυσιών, αλλά στην ομιλία του νέου Προέδρου των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ προς το αμερικανικό έθνος, μετά την ορκωμοσία του. Αρχίζει με μια παράγραφο που μας  εξηγεί πως «η ‘σφαγή’ ήταν η,λέξη-κλειδί στην ομιλία». «Και οΘεός, που…» -ακολουθούν τρείς παρένθετες αράδες, που μένουν μετέωρες, χωρίς να μας πουν τι ήθελε ο θεός στον τίτλο και στο ανάγνωσμα.

Αποτελεί ωστόσο το άρθρο αυτό μια διδακτική προσφορά  (από την ανάποδη), αφού προκαλεί στη  παρουσίαση της ασυνήθιστης ομιλίας του Προέδρου Τραμπ, (οπωσδήποτε άξιας να διαβαστεί από το ελλαδικό κοινό),  της οποίας επιλεγμένες μόνο φράσεις μεταδόθηκαν από τα ξινισμένα ευρωπαϊκά ΜΜΕ. Δημοσιεύεται κατωτέρω πλήρης στα αγγλικά και σε ουσιαστική περίληψη σε μετάφραση, για την ενημέρωση όσων ενδιαφέρονται για το πολιτικό πρόγραμμα του νέου ηγέτη της μεγάλης ατλαντικής δύναμης και γα το τι μπορεί να σημαίνει για τη ζωή τους, αλλά παράλληλα  σαν μέτρο της  ανέμελης «σφαγής» της ενημέρωσης στη δημοσιογραφία της  παρακμής.

Ιδού τα κυριότερα σημεία της ομιλίας σε μετάφραση:

«Εμείς οι πολίτες της Αμερικής ενωνόμαστε τώρα σε μια μεγάλη εθνική προσπάθεια να ανοικοδομήσουμε τη χώρα μας και να αποκαταστήσουμε την  επαγγελία της προς ολόκληρο τον λαό μας.

Κάθε τέσσερα χρόνια συγκεντρωνόμαστε εδώ για να διεκπεραιώσουμε την ομαλή και ειρηνική μεταβίβαση της εξουσίας.

Ωστόσο η σημερινή τελετή έχει ένα ιδιαίτερο νόημα, επειδή σήμερα δεν μεταβιβάζουμε  την εξουσία μόνο από  μία κυβέρνηση σε μιαν άλλη, ή από ένα κόμμα σε ένα άλλο, μεταφέρουμε την εξουσία από την Ουάσιγκτων και την επιστρέφουμε σε σας, στον λαό.

Για πολύ καιρό, μια μικρή ομάδα στην πρωτεύουσα του έθνους μας έδρεπε τους καρπούς της διακυβέρνησης, ενώ ο λαός επωμιζόταν το κόστος. Η Ουάσιγκτων ανθούσε, αλλά ο λαός δεν είχε μερίδιο στον πλούτο. Οι πολιτικοί ευδαιμονούσαν, αλλά οι δουλειές έφευγαν και τα εργοστάσια έκλειναν. Το κατεστημένο προστατευόταν, αλλά όχι και οι πολίτες της χώρας μας.

Όλα αυτά αλλάζουν από αυτό το σημείο εδώ και από αυτή ακριβώς τη στιγμή, επειδή αυτή η στιγμή σας ανήκει. Αυτή η ημέρα και αυτή η χώρα, ανήκει σε σας.

Αυτό που έχει πραγματικά σημασία δεν είναι ποιο κόμμα ελέγχει την κυβέρνηση, αλλά εάν  την κυβέρνηση ελέγχει ο λαός.

Η 20ή Ιανουαρίου 2017 θα μείνει στη μνήμη ως η ημέρα όπου ο λαός  ξανάγινε κυβερνήτης της χώρας. Οι λησμονημένοι άνδρες και γυναίκες της χώρας μας δεν θα μένουν πια στη λησμονιά.

Στον πυρήνα αυτού του κινήματος είναι η κρίσιμη πεποίθηση ότι ένα έθνος υπάρχει στην υπηρεσία των πολιτών του. Οι Αμερικανοί θέλουν καλά σχολεία για τα παιδιά τους, ασφαλείς γειτονιές για τις οικογένειές τους και καλές δουλειές για τους ίδιους.

Αυτές είναι δίκαιες και λογικές απαιτήσεις ενός  ενάρετου  λαού και έντιμου κοινού. Αλλά για πάρα πολλά από τα παιδιά μας υπάρχει μια διαφορετική πραγματικότητα.

Μητέρες και παιδιά παγιδευμένες στη φτώχια στις εσωτερικές πόλεις μας, εργοστάσια που σκουριάζουν διάσπαρτα σ’ όλη την έκταση της χώρας μας.

΄Ένα εκπαιδευτικό σύστημα με άφθονα μετρητά, αλλά που αφήνει τη σπουδάζουσα νεολαία μας στερημένη από γνώσεις.

Και το έγκλημα και οι συμμορίες και τα ναρκωτικά, που έχουν κλέψει αναρίθμητες ζωές και ληστέψει το έθνος  από τόσο ανεκμετάλλευτο δυναμικό. Αυτό το μακελειό σταματάει εδώ και τώρα.

Είμαστε όλοι  ένα έθνος και οι οδύνες τους είναι δικές μας οδύνες, όπως και τα όνειρά τους και οι επιτυχίες τους.

Ο όρκος που παίρνω σήμερα είναι όρκος αφοσίωσης σε όλους τους Αμερικανούς.

Επί πολλές δεκαετίες κάναμε πλούσιες  ξένες βιομηχανίες σε βάρος της δικής μας βιομηχανίας, επιδοτούσαμε τους στρατούς ξένων χωρών και δεχόμαστε την πολύ θλιβερή μείωση του δικού μας στρατεύματος.

Υπερασπιζόμαστε τα σύνορα ξένων χωρών, ενώ αρνιούμαστε να υπερασπίσουμε τα δικά μας. Και ξοδέψαμε τρισεκατομμύρια επί τρισεκατομμυρίων δολαρίων στο εξωτερικό, ενώ οι αμερικανικές υποδομές  υπέφεραν ανεπανόρθωτες φθορές και κατάρρευση.

Εκάναμε άλλες χώρες πλούσιες, ενώ ο πλούτος, η ισχύς και η εμπιστοσύνη της δικής μας χώρας  χανόταν στον ορίζοντα. Το ένα μετά το άλλο τα εργοστάσια έκλειναν και απομακρύνονταν από τις ακτές μας, χωρίς ούτε σκέψη για τα εκατομμύρια και εκατομμύρια και εκατομμύρια των  Αμερικανών εργατών που άφηναν πίσω τους.

Ο πλούτος της μεσαίας τάξης απομυζήθηκε από τα σπίτια της και στη συνέχεια ξαναμοιράστηκε σε όλο τον κόσμο. 

Aλλά αυτά ανήκουν στο παρελθόν. 

Από σήμερα και στο εξής ένα νέο όραμα θα  δεσπόζει στη γη μας.

Από σήμερα θα είναι η Αμερική πρώτη. Πρώτη η Αμερική. Κάθε απόφαση για το εμπόριο, για τους φόρους, για την μετανάστευση, για  τις διεθνείς σχέσεις θα λαμβάνεται  προς το συμφέρον των Αμερικανών εργαζομένων, των αμερικανικών οικογενειών. Πρέπει να προστατέψουμε τα σύνορά μας από τις τεράστιες ζημιές που προκαλούν άλλες χώρες στην παραγωγή μας, από την κλοπή των εταιρειών μας και την καταστροφή των θέσεων απασχόλησης στη χώρα μας.

Η προστασία θα οδηγήσει σε μεγάλη άνθηση και ισχύ. Θα πολεμήσω γι α σας με κάθε ικμάδα του σώματός μου και ποτέ δεν θα σας  εγκαταλείψω.

Η Αμερική θ’ αρχίσει και πάλι να νικά. Θα ξαναφέρουμε πίσω τις δουλειές μας, τα σύνορά μας, τον πλούτο μας, τα όνειρά μας.

Θα  φέρουμε τον λαό μας από την κοινωνική πρόνοια, πίσω στην εργασία, στην ανοικοδόμηση της Αμερικής με αμερικανικά χέρια, με την εργασία Αμερικανών. Με δύο απλούς κανόνες: Αγοράζετε αμερικανικά προϊόντα, προσλαμβάνετε Αμερικανούς εργαζόμενους.

Θα επιδιώξουμε την φιλία και την καλή θέληση με τα έθνη του κόσμου, αλλά θα το κάνουμε με την συναντίληψη πως είναι δικαίωμα όλων των εθνών να προτάσσουν το δικό τους συμφέρον.

Δεν προσπαθούμε να επιβάλλουμε τον δικό μας τρόπο ζωής σε κανέναν, αλλά μάλλον να τον κάνουμε ν’ ακτινοβολεί σαν  παράδειγμα.

Θα ενισχύσουμε παλαιές συμμαχίες και θα συνάψουμε νέες και θα ενώσουμε τον πολιτισμένο κόσμο εναντίον της  ισλαμικής τρομοκρατίας, την οποία θα ξεριζώσουμε τελείως από προσώπου της γης.                                                

Θεμέλιο της πολιτικής μας θα είναι η αφοσίωση στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής και μέσω της νομιμοφροσύνης στη χώρα μας θα ανακτήσουμε την νομιμοφροσύνη προς αλλήλους. Όταν ανοίγεις την καρδιά σου στον πατριωτισμό δεν μένει χώρος για προκαταλήψεις.

Η Βίβλος μας λέει  πόσο καλά και ευχάριστα είναι όταν οι άνθρωποι του Θεού ζουν εν ειρήνη. Οφείλουμε να εκφραζόμαστε ελεύθερα, να συζητούμε τις διαφωνίες μας έντιμα, αλλά πάντα να ακολουθούμε την αλληλεγγύη. Όταν η Αμερική είναι ενωμένη, η Αμερική είναι ασταμάτητη. Δεν θα υπάρχει φόβος. Προστατευόμαστε και θα προστατευόμαστε πάντοτε, από τους θαυμάσιους άνδρες και γυναίκες του στρατού μας και της προστασίας του Νόμου και το κυριότερο, από τη σκέπη του Θεού.

Και τέλος πρέπει να σκεφτόμαστε μεγάλα σχέδια και να κάνουμε μεγαλύτερα όνειρα. Στην Αμερική κατανοούμε ότι ένα έθνος είναι ζωντανό όσο αγωνίζεται. Δεν πρόκειται πια να ανεχθούμε πολιτικούς που είναι όλο λόγια και καθόλου έργο, συνεχώς  παραπονούνται αλλά δεν κάνουν τίποτα για να ισιώσουν τα στραβά. Ο χρόνος της κενολογίας τελείωσε. ΄Ηρθε η ώρα για δράση.

Μην αφήσετε να σας πουν πως δεν γίνεται. Καμιά πρόκληση δεν πτοεί την καρδιά και το αγωνιστικό πνεύμα της Αμερικής. Δεν θα αποτύχουμε. Η χώρα μας θα ευδοκιμήσει και θα ακμάσει και πάλι.

Μαζί θα κάνουμε την Αμερική και μεγάλη  ξανά.»

-----------------------------------

Αυτή είναι μια  πιστή, περιεκτική περίληψη της ομιλίας των εγκαινίων της προεδρίας του, από τον νέο Πρόεδρο των Ηνωμένων Πολιτειών, για την ενημέρωση του αναγνώστη που ενδιαφέρεται για τη γραμμή πλεύσης μιας Δύναμης  με κρίσιμη επιρροή στη περιοχή μας και στις τύχες της χώρας μας. Το πλήρες κείμενο στην αγγλική προσφέρεται (πιο κάτω) στον έλεγχο του αναγνώστη. Αλλά ιδού αμέσως και η ενημέρωση, γι’ αυτή την ομιλία, με το αφήγημα περί του «Θεού της Σφαγής»:

Ο Θεός της σφαγής

ΞΕΝΙΑ ΚΟΥΝΑΛΑΚΗ  22-1-17

Η «σφαγή» ήταν η λέξη - κλειδί στην ομιλία μετά την ορκωμοσία του Ντόναλντ Τραμπ ως 45ου προέδρου των ΗΠΑ. Και ο «Θεός» που θα προστατεύσει τη χώρα και τους Αμερικανούς από έναν αόριστο, εξωτερικό εχθρό που μεταξύ άλλων απειλεί τα αμερικανικά σύνορα, αρπάζει δουλειές από τα χέρια Αμερικανών και μετατρέπει τα κλειστά εργοστάσια σε ταφόπλακες.

Η εικόνα που έδωσε για τη χώρα που παραλαμβάνει από τον προκάτοχό του ήταν άλλωστε αυτή μίας απόλυτης βιβλικής καταστροφής. Σε μια ακόμη διαστρέβλωση των αριθμών, που λένε ότι η ανεργία μειώθηκε κατά τις δύο θητείες Ομπάμα, όπως και η εγκληματικότητα και η τρομοκρατία, ο Τραμπ περιέγραψε τις ΗΠΑ σαν ένα πεδίο μάχης, μια κατεστραμμένη χώρα σε πλήρη αποσύνθεση. «Η σφαγή σταματάει εδώ και τώρα», δεσμεύτηκε. Σε μια ομιλία-case study εθνικισμού, λαϊκισμού, απομονωτισμού, οικονομικού προστατευτισμού και πόλωσης, που θα διδάσκεται μελλοντικά στα Πανεπιστήμια, ο νέος πρόεδρος των ΗΠΑ έδωσε μια πρόγευση για όσα σκοπεύει να κάνει. Το συμπέρασμα είναι ένα: Θα κυβερνήσει με την ίδια πολιτική και ρητορική με την οποία εξελέγη.  

Οσοι θεωρούσαν ότι η εξουσία θα στρογγυλέψει και θα λειάνει τον διχαστικό του λόγο θα πρέπει να αισθάνονται πολύ απογοητευμένοι απόψε. Αναμεσά τους φυσικά και οι ομοϊδεάτες του Ρεπουμπλικανοί, τους οποίους τοποθέτησε απέναντί του, στο κατεστημένο της Ουάσιγκτον, από το οποίο θα πάρει την εξουσία για να τη δώσει πίσω στον λαό. «Η Ουάσιγκτον άνθιζε αλλά οι άνθρωποι δεν μοιράζονταν τον πλούτο της. Οι πολιτικοί ευημερούσαν, αλλά οι θέσεις απασχόλησης έφευγαν και τα εργοστάσια έκλειναν», είπε. 

Τη στιγμή που ο νέος πρόεδρος των ΗΠΑ βάδιζε στο πλευρό της πρώτης Κυρίας των ΗΠΑ, Μελάνια Τραμπ, υπέροχα κέρινης μέσα στο κασμίρ Ραλφ Λόρεν σύνολό της, («λογοκλεμμένο» κι αυτό, από την Τζάκι Κένεντι αυτήν τη φορά) προς το ελικόπτερο για να συνοδεύσει και να αποχαιρετίσει τον προκάτοχό του Μπαράκ Ομπάμα και την Μισέλ, θα ήταν ωραίο τέλος γι αυτό το θέατρο του παραλόγου να τον σπρώξει κάποιος μέσα, να κλείσει την πόρτα ερμητικά και να εγκαταστήσει εκ νέου τον Ομπάμα, για τρίτη φορά, στον Λευκό Οίκο. Νομίζω ότι ήταν η σκέψη που πέρασε από τον μισό αμερικανικό λαό και την πλειοψηφία του υπόλοιπου πλανήτη. 

Δυστυχώς όμως ο Ομπάμα σέβεται πάνω από όλα το Σύνταγμα των ΗΠΑ.
Καθημερινή

Σημ.Μ.Σ: Είναι προφανές ότι η αρθρογράφος  ξέρει την πραγματική κατάσταση στις ΗΠΑ  καλύτερα από τα δεκάδες εκατομμύρια Αμερικανών ακροατών της ομιλίας του Τραμπ, ή ότι ο Τραμπ αποφάσισε να κάνει τον τρελό, τερατολογώντας τη μέρα της ορκωμοσίας του. Διάγνωση για την οποία η συντάκτις  έχει  την αποκλειστικότητα στον παγκόσμιο Τύπο. Όπως και για το ότι «ο Ομπάμα σέβεται πάνω από όλα το Σύνταγμα των ΗΠΑ», βεβαίωση για την οποία  θα απαιτηθούν τουλάχιστον χίλιες λέξεις  στοιχειοθετημένου πικρού σαρκασμού.

infognomonpolitics.blogspot