Την Πατρίδα και την Πίστη δε θα μας τα πάρετε

Εχθροί της Ελλάδος για τον Ιησού Χριστό εργάζεσθε. Ο λυσσαλέος διωγμός σας δυναμώνει την ορθόδοξη πίστη μας. Έρχεται ο χειρότερος εφιάλτης σας. Αυτό που θέλετε να καταστρέψετε, αυτό θα αναγεννηθεί! Η Ελληνο-ρωμηοσύνη θα αναβιώσει! Η Αυτοκρατορία της Ρωμανίας-Βυζαντίου θα αναστηθεί!

Κρατήστε επίσης και αυτό που έλεγε ο Άγιος Παϊσιος: «…θα γεμίσει ο τόπος εκκλησίες και θα σας τραβούν από το μανίκι να τους μιλήσετε για τον Χριστό!» Δείτε γιατί. Δείτε κάτωθι ορισμένες από τις κεντρικές διαφορές μας. Διαφορές που είναι χαοτικές (μεταξύ ημών των Ελληνορθόδοξων και υμών των Φράγκων/Παπικών/Δυτικών):

Α. Ελληνορθοδοξία: Καρδιά à Ψυχή à Κέντρο: ο Θεός à Πνευματικοί νόμοι à Άκτιστη, βιωματική γνώση à Θέωση à Αγιοσύνη, Αγιότητα à Άφθαρτα, θαυματοποιά και αρρήτως ευωδιάζοντα λείψανα Αγίων και Μαρτύρων (γνήσια και υπερφυής απόδειξη για την παρουσία και την «άνωθεν επιλογή και απάντηση» του ίδιου του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού στην Ελληνο-Ορθόδοξη πίστη).

Β. Φραγκία/Παπο-Δύση: Νους à Λογική à Κέντρο: ο Άνθρωπος à Φυσικοί 

νόμοι àΚτιστή, θεωρητική γνώση à Ορθολογισμός à Ανθρώπινη Σοφία à Παπικές «αγιοποιήσεις», Ανθρώπινα Βραβεία τύπου Νόμπελ, Χολιγουντιανά Όσκαρ κλπ. (γνήσια και αδιάψευστη απόδειξη για το ότι δεν υπάρχει καμία άνωθεν ευλογία ή παρουσία του Κυρίου μας στην παπική Δύση-Φραγκιά).

èΗ Καρδιά της κεντρικής διαφοράς Ελληνο-ορθοδοξίας και Παπο-Φραγκίας: Οι Ελληνορθόδοξοι ομιλούν «με!» τους ίδιους τους Αγίους και «με!» Τον ίδιο Τον Άγιο Τριαδικό Θεό, ενώ, αντιθέτως, οι Φραγκο-παπο-Δυτικοί ομιλούν «για!» τους Αγίους και «για!» τον (όποιο) Θεό. Μόνον οι Ελληνο-Ορθόδοξοι μπορούν και νιώθουν τη γιγαντιαία διαφορά της βιωματικής έννοιας του: ομιλούν «με!», ως προς το ομιλούν «για!» Αγίους και «για!» Άγιο Τριαδικό Θεό.
Κατά συνέπεια, η όποια προσπάθεια συν-αντίληψης και ο όποιος σχετικός περί αυτού διάλογος, δεν έχουν καμμία, μα καμμία απολύτως πιθανότητα πνευματικής συνάντησης ή έστω της κάποιας κοινής και ελαχίστης συνεννόησης. Πρόκειται για έναν απολύτως ατελέσφορο και δομικό διάλογο αενάως ασύμπτωτων απόψεων μεταξύ των «βιωματικώς βλεπόντων» και των «πνευματικώς τυφλών».

Συμπέρασμα: Μεταξύ της Ελληνορθόδοξης Ρωμανικής Ανατολής και της παπικής Δύσης υπάρχει και τους χωρίζει μια ολόκληρη άβυσσος. Υπάρχει ένα συμπαντικό και αγεφύρωτο χάος και αυτό θα διαρκεί χρονικώς: όσο ο Πάπας είναι και παραμένει «υπερήφανα Πρώτος» και «ταπεινότατα Αλάθητος».

Κεντρικό Ερώτημα-Παρατήρηση: Μπορούν να μας πουν λ.χ. οι Δυτικοί, ποιά είναι και πού ακριβώς βρίσκονται τα επί χιλιετίες δικά τους άφθαρτα και ευωδιάζοντα λείψανα ή, δηλαδή, των από τον «αλάθητο και πρώτο» Πάπα «αγιοκαταταχθέντων αγίων» της Φραγκίας;

Επισημείωση 1: Ευγένιος Βούλγαρης: Μετά το Σχίσμα η Δύση/Φραγκιά παύει και δεν αναδεικνύει πλέον Αγίους ή δηλαδή άφθαρτα και μυροβλύζοντα λείψανα.

Διαβάστε εδώ:  Η Αυτοκρατορία της Ρωμανίας

Επισημείωση 2: Γράφει επί λέξει ο καθηγητής Πατήρ Γ. Μεταλληνός: «Ξέρετε, η Ορθοδοξία σε αντίθεση με τον παπισμό, το λέγω γι’ αυτούς που δεν το ξέρουν, δεν αγιοποιεί κανέναν. Αγιοποίηση: παρακαλώ να ξεχαστεί ο όρος. Είναι βλασφημία. Δεν υπάρχει αγιοποίηση στην Ορθόδοξη Εκκλησία, στους αγίους Πατέρες. Στην Ορθόδοξη Εκκλησία τι υπάρχει: αναγνώριση της αγιότητος. Ο Θεός με έκτακτες επεμβάσεις, με λείψανα που ευωδιάζουν, που θαυματουργούν, με τα λείψανα και με τις θεοσημείες αυτές αποδεικνύει την επέμβασή του στη συγκεκριμένη περίπτωση. Τότε τιμάμε τον υπό του Θεού διατηρηθέντα και αναγνωρισθέντα άγιο».

Επισημείωση 3: Διάλογος του Αγίου Γέροντος Παϊσίου με Αμερικανό επιστήμονα.
«Τί κατόρθωμα κάνατε σαν έθνος μεγάλο που είστε;»
– «Πήγαμε στο φεγγάρι», μου απάντησε.
– «Πόσο μακρυά είναι» τον ρωτάω;
– Ας πούμε, μισό εκατομμύριο χιλιόμετρα», μου λέει.
– Πόσα εκατομμύρια ξοδέψατε, για να πάτε στο φεγγάρι;
– «Από το 1950 μέχρι τώρα, μου λέει, έχουμε ξοδέψει ποταμούς δολαρίων».
– Στο Θεό πήγατε; τον ρωτάω.
– Πόσο μακρυά είναι ο Θεός;
– Ο Θεός, μου λέει, είναι πολύ μακρυά.
– Εμείς όμως, του λέω, μ’ ένα παξιμάδι πάμε στον Θεό!»

Επισημείωση 4: Πέρα από το γεγονός ότι Δυτικοί «μοναχοί» έφτασαν στο σημείο να εμπορεύονται τα ίχνη των ποδών του Χριστού, τους στεναγμούς του δικαίου Ιωσήφ κλπ., η Δυτική ψευδο-«εκκλησία» έφτασε να παρουσιάζει και μια ακόμη τραγική πραγματικότητα. Τα πολλαπλά λείψανα Αγίων και αγίων. Kατά πληροφορίες, στη Δύση σώζονται: 10 κάρες του Τιμίου Προδρόμου, 26 του αγ. Ιουλιανού, 6 του Αποστόλου Ανδρέα (του ιδίου σώζονται 17 χέρια!), του αγ. Ιγνατίου του Θεοφόρου 3 σώματα, 6 κάρες και πολλοί βραχίονες και κνήμες και του αγ. Παγκρατίου 30 σώματα! Συνεπώς, σύγχρονοι Έλληνες-Ρωμηοί: Βλέπετε πια όλοι σας ξεκάθαρα, το που οδηγούν οι φοβερές και τρομερές αιρέσεις των Φραγκο-παπικών;
Από το υπό κυκλοφορία βιβλίο των Ελληνορωμηών, «Ρωμηοσύνη: Ιστορικό-Οδοιπορικό-Αναβίωση»

vimaorthodoxias.gr