ellasἩ ταπεινωτική ἐπιστολή Τσακαλώτου πρός τούς δανειστές, τήν παραμονή τῶν Χριστουγέννων, μέ τήν ὁποία πρακτικά ἡ Κυβέρνηση ἔβαλε μετάνοια γιά τά δύο “φιλολαϊκά” μέτρα πού πῆρε (βοήθημα χαμηλοσυνταξιούχων καί ἀναβολή τῆς αὔξησης τοῦ ΦΠΑ στά νησιά τοῦ ἀνατολικοῦ Αἰγαίου), ἦταν ἐνδεικτική τοῦ ἀδιεξόδου στό ὁποῖο βρισκόμαστε ἀπό ἑπταετίας. Ἀπό τή μέρα πού ἐκεῖνος ὁ Βλάξ μᾶς ἔβαλε σέ τοῦτο τό θανάσιμο τρυπάκι, δοκιμάστηκε κάθε ἐναλλακτική πού διέθετε ὁ πολιτικός κόσμος τῆς χώρας: οἱ ἀναβολές – ἐξαπατήσεις τῶν πασόκων, ἡ συμμόρφωση – ὑπακοή τῶν νεοδημοκρατῶν, οἱ τσιριμόνιες – φωνασκίες τῶν συριζαίων. Ὅλα ὁδήγησαν στό ἴδιο ἀποτέλεσμα, στό περαιτέρω σφίξιμο τοῦ λουριοῦ γύρω ἀπό τόν λαιμό τοῦ λαοῦ καί τῆς πατρίδας μας, χωρίς νά φαίνεται πουθενά ἡ μέρα πού κάτι θά