Του Ισραήλ Σαμίρ, 26-11-16
[Από τα αναρίθμητα άρθρα και αναλύσεις που πυροδότησε διεθνώς
η έκρηξη της εκλογής του κ. Ντόναλντ Τραμπ ως νέου Προέδρου των ΗΠΑ, η
διεισδυτικότερη ίσως, αλλά αναμφίβολα η πιο διαβρωτική, απερίφραστη και
γενναία διάγνωση της σημασίας και των συνεπειών του γεγονότος είναι
–όπως πιθανότατα θα συμφωνήσει ο αναγνώστης- «Η απελευθέρωση των
σκλάβων», του Ισραήλ Σαμίρ.
Προσιτός στο adam@israelshamir.net, ο συντάκτης είναι διεθνούς σταδιοδρομίας και φήμης δημοσιογράφος, ρωσοεβραϊκής καταγωγής , που υπηρέτησε στον στρατό του Ισραήλ, εργάστηκε στην εκεί ραδιοφωνία, στο BBC στο Λονδίνο, διετέλεσε συνεργάτης μεγάλων εφημερίδων σε άλλες πρωτεύουσες και ανταποκριτής σε διάφορα πολεμικά θέατρα, μεταφραστής κλασσικών έργων στην εβραϊκή και στη Ρωσική, πολυδιαβασμένος συγγραφέας και πάντοτε περιζήτητος για τις αιχμηρές αναλύσεις του, σχολιαστής πολλών οργάνων της αλογόκριτης ενημέρωσης στις ΗΠΑ, στην Ευρώπη και σε άλλες ηπείρους.
Λόγω της μεγάλης έκτασης (7 σελ. 2.400 λέξεις), η μετάφραση θα παραλείψει το συναρπαστικό, αλλά ειδικότερου ενδιαφέροντος κεφάλαιο για τον διεθνή Εβραϊσμό, (προσιτό στην επιθεώρηση www.unz.com), για να καλύψει το ευρύτερο και ευρωπαϊκό κεφάλαιο της ανάλυσης.]
Μετάφραση: Μιχαήλ Στυλιανού
Η εκλογική νίκη του Ντόναλντ Τραμπ ελευθέρωσε συμπιεσμένη τεκτονική ενέργεια πρωτοφανούς ισχύος. Ο κόσμος άλλαξε, πολύ περισσότερο από όσο μπορούσε να αναμένεται από οποιαδήποτε εκλογή Αμερικανού προέδρου. Λίγος μόνο χρόνος έχει περάσει από την ημέρα των εκλογών, αλλά φαίνεται ότι η Νέα Παγκόσμια Τάξη (ΝΠΤ) δέχθηκε ένα συντριπτικό πλήγμα. Υπάρχει μια νέα αίσθηση ελευθερίας στον αέρα, ωσάν οι ψήφοι να θρυμμάτισαν τις αλυσίδες μιας γενεάς και να βρεθήκαμε ξαφνικά ελεύθεροι.
Σαν πρώτο σημάδι αυτής της ελευθερίας αναφέρεται ότι οι εφιαλτικές ΤΤΙΡ και ΤΤΡ (σημ. του Ατλαντικού και του Ειρηνικού), οι δίδυμες συμφωνίες που είχαν σχεδόν επιβληθεί στον κόσμο από την κυβέρνηση Ομπάμα, είναι ουσιαστικά
νεκρές. Ο Τραμπ σκότωσε τις συμφωνίες, λένε οι Γερμανοί, και αυτό είναι πολύ καλή είδηση. Και μόνο γι’ αυτό άξιζε να εκλέξουμε τον Τραμπ.
Ανόητοι ακτιβιστές λένε πως οι δικές τους προσπάθειες σταμάτησαν τις συμφωνίες. Κοροφέξαλα! Χωρίς τον Τραμπ, οι συμφωνίες θα είχαν υπογραφεί και επικυρωθεί, σε πείσμα όλων των διαμαρτυριών. Ας του το αναγνωρίσουμε.
Συγχαίρω τον Τραμπ που επέλεξε τον Στέφεν Μπάνον (σημ: ως «επιτελάρχη» του.) Έχει τόσο βαρύτατα δαιμονοποιηθεί από τις δυνάμεις της Νέας Παγκόσμιας Τάξης ( Ν Π Τ ), τόσο παθιασμένα χαρακτηρισθεί «αντισημίτης», ώστε θα πρέπει να είναι κατάλληλος. Εάν ο Τραμπ επιμείνει και τον κρατήσει, αυτό θα είναι μια πρόσθετη απόδειξη ότι ο Τραμπ είναι ατρόμητος, ότι η μαγεία της «πολιτικής ορθότητας» έχασε τη δύναμή της και ότι η λέξη «αντισημίτης» έπαψε να καταστρέφει σταδιοδρομίες.
Λυπάμαι τα φτωχά παιδιά και κορίτσια που περπατούν στις πόλεις της Αμερικής διακηρύσσοντας την αγάπη και αφοσίωσή τους στον Ομπάμα και την Κλίντον. Είχαν ζομπιοποιηθεί σε τυφλή πίστη ότι το καθεστώς της Ν.Π.Τ θα ήταν αιώνιο, ότι υπάκουοι μαύροι, συναισθηματικοί Λατινοαμερικανοί, λεπτεπίλεπτοι ομοφυλόφιλοι και έξυπνοι Εβραίοι θα ψηφίζουνε πάντοτε όπως τους λένε καπάτσες γυναίκες με πανταλόνια, ενώ οι εργάτες του Ντιτρόιτ θα γονατίζουν πάντοτε κάτω από το μαστίγιο του λευκού αρσενικού προνομίου. Έβλεπαν πολλές ταινίες και έχασαν την επαφή τους με την πραγματικότητα, όπως οι βασιλόφρονες που λατρεύουν πορτραίτα του έκπτωτου και νεκρού βασιληά.
Ήμαστε όλοι σκλάβοι, αλλά σκλάβοι δύο κατηγοριών: Πρόθυμοι και απρόθυμοι οικιακοί δούλοι και δουλοπάροικοι της Ν Τ Π. Οι διαδηλωτές με το σύνθημα « Όχι Πρόεδρός μου» είναι οικιακοί δούλοι, που έχουν μάθει να αγαπούν και να υπακούουν τους κυρίους τους. Ο Τραμπ τους ελευθέρωσε και αυτούς, αλλά δεν το απολαμβάνουν ακόμη και ζητούν να επιστρέψουν στα δεσμά τους.
Η Ευρώπη είναι γεμάτη από οικιακούς δούλους. Επί αιώνες, ο μόνος τρόπος για να προοδεύσεις ήταν να γίνεις ευτυχισμένος δούλος και αυτό έκαναν. Υπάρχουν δεκάδες χιλιάδες οικιακοί δούλοι στη Σουηδία, που έχουν μάθει απ’ έξω όλα τα συνθήματα της ΝΤΠ, μολονότι οδήγησαν τη Σουηδία στην καταστροφή.* Συμφώνησαν σε ριζική φεμινιστική κυριαρχία και κατάκτηση από τους μετανάστες. Τώρα αντιμετωπίζουν την ελευθερία και δεν τους αρέσει.
Αλλά για μας, τους δουλοπαροίκους. Η νίκη του Τραμπ είναι σκέτη ευδαιμονία. Μισούσαμε τη δουλεία και θα απολαύσουμε την ελευθερία και δεν θα ξεγελαστούμε από τα φτηνά κόλπα των τέως αφεντικών μας που προσπαθούν να μας τρομάξουν να γυρίσουμε στα κλουβιά μας.
Η Νέα Παγκόσμια Τάξη Είναι Νεκρή
Αποκαλούσαμε το παλαιό καθεστώς «Νέα Παγκόσμια Τάξη» και φοβόμαστε ότι θα διαρκέσει πολύ. Γεννήθηκε κάπου στα τέλη της δεκαετίας του 1960, επεκτάθηκε στα ’80, έφθασε στην καρποφορία στις αρχές της τρίτης χιλιετίας και κατέρρευσε λίγα λεπτά πριν καταστρέψει τον κόσμο. Μέσα σ’ αυτό το σύντομο διάστημα, η Δύση γνώρισε μιαν ασυνήθιστη μορφή ακραίας ιδεολογικής διακυβέρνησης, της φουτουριστικής υποδούλωσης του Ανθρώπου, όπως την προανήγγειλε ο ΄Οργουελ.
Η πλειονότητα του πληθυσμού είχε δαιμονοποιηθεί: απλοί άνθρωποι που δούλευαν, είχαν στοργικές συζύγους και παιδιά και πήγαιναν στην εκκλησία χαρακτηρίζονταν «φασίστες», ή «προνομιούχα λευκά αρσενικά», η παραδοσιακή χριστιανική θρησκεία τους έπεφτε σε δυσμένεια και εξοβελιζόταν από τον δημόσιο χώρο, οι φυσιολογικές σχέσεις μεταξύ των φύλων τοποθετούνταν υπό αρνητικό φωτισμό, η ομοφυλοφιλική προπαγάνδα απλωνόταν όπως η κομμουνιστική στις μέρες του Μπρέζνιεφ, οι σχέσεις των γονέων με τα παιδιά τους αποσυντονίζονταν και συνηθισμένες λέξεις γίνονταν απαγορευμένες.
«Φρασεολογία μίσους» έγινε το κορυφαίο έγκλημα της ΝΠΤ. «Φανατικός», ο ήπιος όρος που άλλοτε χρησιμοποιούσαν για τους ηλικιωμένους συνταγματάρχες, έγινε η χειρότερη ταμπέλα που μπορούσες να κολλήσεις σ’ έναν άνθρωπο, ενώ τα θανάσιμα αμαρτήματα γινόντουσαν ανεκτά ή και ενθαρρύνονταν. Ο «αντισημιτισμός» έγινε ένα ασυγχώρητο έγκλημα, και εβάρυνε ακόμη και όσους κατέκριναν την Τζάνετ Γιέλεν ( διοικητή της Ομοσπονδιακής Τράπεζας), την Γκόλντμαν Σακς και τους Τάϊμς της Νέας Υόρκης. Όταν ο Ντόναλντ Τραμπ μίλησε εναντίον των διεθνών τραπεζιτών/χρηματιστών, η A.D.L ( Ένωση κατά του αντισημιτισμού και του μίσους) ούρλιαξε για «αντισημιτισμό», παρά το γεγονός ότι δεν αναφέρθηκε καθόλου σε Εβραίους, επειδή ξέρουμε ποιοι είναι αυτοί οι διαχειριστές χρήματος. Η λέξη «απληστία» τέθηκε σε πλήρη αχρησία, μολονότι ξέρουμε ότι πρόκειται για την αμαρτία μητέρα όλων των αμαρτιών. Προφανώς και η «απληστία» έγινε μια λέξη μίσους…
Ο Εβραϊκός Αιώνας τελείωσε.
(Σημ:Πρόκειται για το παραλειπόμενο κεφάλαιο, ειδικότερου ενδιαφέροντος).
Σώζοντας την Ευρώπη
Για τους Δυτικοευρωπαίους η νίκη του Τραμπ είναι το ίδιο σημαντική όπως ήταν η ανάληψη της εξουσίας από τον Μιχαήλ Γκορμπατσώφ για τους πληθυσμούς της Ανατολικής Ευρώπης. Τα αμερικανικά στρατεύματα στρατοπεδεύουν ακόμη στην Ευρώπη, αλλά το ηθικό έχει εκπνεύσει. Η Ευρώπη τείνει να γίνει ανεξάρτητη, λίγο πριν διαβεί το σημείο χωρίς επιστροφή. Το πρόβλημα είναι ότι τόσα χρόνια αμερικανικής κηδεμονίας υπέταξαν την ευρωπαϊκή ηγεσία. Οι Ευρωπαίοι πολιτικοί εκπαιδεύτηκαν να κυβερνούν εν ονόματι του ΝΑΤΟ και με την άδεια των ΗΠΑ. Η εθνικιστική Δεξιά έχει φιλοδοξίες αλλά όχι και σοβαρούς ηγέτες εθνικού αναστήματος (με την εξαίρεση της Γαλλίας.)
Ένας Ρωσοαμερικανός καθηγητής συγκρίνει την επικείμενη απελευθέρωση της δυτικής με την απελευθέρωση της ανατολικής Ευρώπης, πριν 27 χρόνια. «Το μονοκομματικό σύστημα που είχε η Δύση μετά την κατάρρευση της Σοβιετικής ΄Ενωσης τελειώνει. Το ίδιο και η κυριαρχία της μοναδικής ιδεολογίας των υψηλών κηρυγμάτων». Πράγματι, όπως στη Σοβιετική Ένωση, το πολύ-κομματικό σύστημα είχε ουσιαστικά καταργηθεί στην Ευρώπη.
Δεν υπήρχε διαφορά ανάμεσα σε «αριστερά» και «δεξιά», καθώς τα δύο κόμματα έγιναν όμοια, ανταγωνιζόμενα ποιο θα δείξει μεγαλύτερο πάθος στο αγκάλιασμα των μεταναστών, στην καταπολέμηση του «αντισημιτισμού», στην καταγγελία των προνομίων του λευκού άνδρα, στην επιβολή της λιτότητας, στον ακρωτηριασμό του κοινωνικού κράτους, στην περικοπή θέσεων παραγωγικής απασχόλησης, στον περιορισμό της εκκλησίας, στη μεγαλύτερη χρηματοδότηση πλουσίων τραπεζιτών, στο μάδημα των εργαζομένων και στην ενίσχυση των υπηρεσιών ασφάλειας και του Νατοϊκού στρατού.
Αυτή η διαδικασία άρχισε μετά τον 2ο Π.Π., όταν η Ευρώπη διχοτομήθηκε και υποδουλώθηκε. Η Δυτική Ευρώπη έγινε ολοκληρωτικά αποικία των ΗΠΑ, ενώ η Ανατολική Ευρώπη υποδουλώθηκε στη Σοβιετική Ένωση. Οι αποικιστές της Δυτικής Ευρώπης, οι οικοδόμοι της Νέας Παγκόσμιας Τάξης από τις ΗΠΑ -δυσκολεύομαι να τους πω «Αμερικανούς», επειδή πολλοί από αυτούς ήσαν μετανάστες από την Ευρώπη που χρησιμοποίησαν τις ΗΠΑ σαν εργαλείο για να δημιουργήσουν την Παγκόσμια Κυβέρνηση. Γι’ αυτούς η νίκη του 1945 ήταν η μεγάλη ευκαιρία για να συντρίψουν τις εθνικές δυνάμεις και να προωθήσουν πολιτικούς υποχείρια για την εφαρμογή των σχεδίων τους.
Μετά την σοβιετική αποχώρηση το 1990 οι άνθρωποι της Νέας Παγκόσμιας Τάξης κατέκτησαν ολόκληρη την Ευρώπη. Ο έλεγχος έγινε πλήρης, ο ριζοσπαστικός φεμινισμός και τα δικαστήρια ανηλίκων κατέστρεψαν την ευρωπαϊκή οικογένεια. Η ίδια η αντίληψη της πατρότητας και της μητρότητας είχε απονομιμοποιηθεί, εκατομμύρια μεταναστών μεταφέρθηκαν στην Ευρώπη για ν’ αντικαταστήσουν τους πληθυσμούς της και κάθε αντιρρησίας χαρακτηριζόταν ναζιστής.
Οι Γερμανοί είναι μια ειδική περίπτωση: Μετά τους τρομερούς βομβαρδισμούς του 1945 και την εντατική διδασκαλία του Ολοκαυτώματος, καταλήφθηκαν από μια υπερβολική μορφή αισθήματος ενοχής. Έτσι λύγισαν και έγιναν υπάκουοι δούλοι.* Τώρα δεν θέλουν ν’ αποχωρισθούν από τους Αμερικανούς αυθέντες τους. Η Μέρκελ υποσχέθηκε στον Ομπάμα να διατηρήσει τη φλόγα αναμμένη μέχρι την επάνοδό του, στο τέλος της θητείας του Τραμπ.
Αυτό μου θυμίζει την αποχώρηση της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας από τη Βρετανία. Ενώ οι ρωμαϊκές λεγεώνες είχαν επιστρέψει, οι ντόπιοι άρχοντες ισχυρίζονταν πως κυβερνούν εν ονόματι της Ρώμης. Μπορεί αυτή η απάτη να ξαναδοκιμασθεί στην Ευρώπη, με τη σκιά των Αμερικανών αντί των Ρωμαίων, μέχρις ότου οι Ευρωπαίοι βρουν νέους ανεξάρτητους ηγέτες.
ΟΙ Ρώσοι είναι περιχαρείς αλλά προσεκτικοί
Οι Ρώσοι είναι ευτυχείς με τη νίκη του Τραμπ, αλλά δεν είναι σίγουροι ακόμη. Είναι δυνατόν να έχει συμβεί; Δεν τους απατούν τα μάτια τους; Όπως και νάχει η Τραμπομανία δεν είναι μακριά. Εάν ο Τραμπ φθάσει στην ανάληψη του αξιώματος, εάν κρατήσει τους νεοσυντηρητικούς και τους πολεμάρχους της Ουάσιγκτων έξω από σημαντικά αξιώματα, θα έχει τη ρωσική αρκούδα να πίνει νερό απ’ τη χούφτα του. Και αυτό θα μπορούσε να λύσει πολλά από τα προβλήματα του κόσμου, από τη Μέση Ανατολή ως την Ανατολική Ευρώπη.
Εάν ο Ντόναλντ Τραμπ είναι η καθυστερημένη απάντηση στην ειρηνευτική πρωτοβουλία του Μιχαήλ Γκορμπατσώφ, θα μπορούσε να επαναπατρίσει τα αμερικανικά στρατεύματα και ν’ αρχίσει έτσι μια χρυσή εποχή για την ταραγμένη ανθρωπότητα
Στο μεταξύ θα πρέπει να είμαστε ευτυχείς με την επικείμενη απόσυρση απάνθρωπων σχεδιασμών, με τον τερματισμό της φιλελεύθερης τυραννίας, το τέλος της μαζικής μετανάστευσης και με την προσπάθεια ανόρθωσης της κατεστραμμένης υφής της κοινωνίας μας.
*Σημ.Μτφρ: Ο αρθρογράφος έχει ζήσει και εργαστεί στη Σουηδία, όπου απέκτησε και την Σουηδική υπηκοότητα. Στο Ισραήλ ασπάσθηκε τον χριστιανισμό και βαπτίστηκε στα Ιεροσόλυμα. Όπως πολλοί άλλοι εβραϊκής καταγωγής καθηγητές, διανοούμενοι και δημοσιογράφοι, (λ.χ. οι Αμερικανοί Νόρμαν Φίνκελστάϊν και Νόαμ Τσόμσκυ, ο Γαλλο-Μαροκινός Ζακόμπ Κοέν κ.α.) και ο Ισραήλ Σαμίρ έχει καταγγελθεί ως αντισημίτης.
*Σημ.Μτφρ: Λάθος διάγνωση του Ισραήλ Σαμίρ. Τόσο η Μέρκελ όσο και ο «σοσιαλιστής» Στάϊνμάγιερ, απλώς παριστάνουν τους αδελφικούς συμμάχους των Αμερικανών, επειδή ο ρόλος αυτός τους εξασφαλίζει την Νατοϊκή στολή κάλυψης των δικών τους παραδοσιακών σοβινιστικών σχεδίων (Drang Νach ¨Οsten), τα οποία θα έμεναν προκλητικά ακάλυπτα σε περίπτωση αναδίπλωσης η και διάλυσης του ΝΑΤΟ. Το αποδεικνύουν τα πεπραγμένα τους στην Ουκρανία, μεταξύ άλλων.
ithesis.gr
[Από τα αναρίθμητα άρθρα και αναλύσεις που πυροδότησε διεθνώς
η έκρηξη της εκλογής του κ. Ντόναλντ Τραμπ ως νέου Προέδρου των ΗΠΑ, η
διεισδυτικότερη ίσως, αλλά αναμφίβολα η πιο διαβρωτική, απερίφραστη και
γενναία διάγνωση της σημασίας και των συνεπειών του γεγονότος είναι
–όπως πιθανότατα θα συμφωνήσει ο αναγνώστης- «Η απελευθέρωση των
σκλάβων», του Ισραήλ Σαμίρ.Προσιτός στο adam@israelshamir.net, ο συντάκτης είναι διεθνούς σταδιοδρομίας και φήμης δημοσιογράφος, ρωσοεβραϊκής καταγωγής , που υπηρέτησε στον στρατό του Ισραήλ, εργάστηκε στην εκεί ραδιοφωνία, στο BBC στο Λονδίνο, διετέλεσε συνεργάτης μεγάλων εφημερίδων σε άλλες πρωτεύουσες και ανταποκριτής σε διάφορα πολεμικά θέατρα, μεταφραστής κλασσικών έργων στην εβραϊκή και στη Ρωσική, πολυδιαβασμένος συγγραφέας και πάντοτε περιζήτητος για τις αιχμηρές αναλύσεις του, σχολιαστής πολλών οργάνων της αλογόκριτης ενημέρωσης στις ΗΠΑ, στην Ευρώπη και σε άλλες ηπείρους.
Λόγω της μεγάλης έκτασης (7 σελ. 2.400 λέξεις), η μετάφραση θα παραλείψει το συναρπαστικό, αλλά ειδικότερου ενδιαφέροντος κεφάλαιο για τον διεθνή Εβραϊσμό, (προσιτό στην επιθεώρηση www.unz.com), για να καλύψει το ευρύτερο και ευρωπαϊκό κεφάλαιο της ανάλυσης.]
Μετάφραση: Μιχαήλ Στυλιανού
Η εκλογική νίκη του Ντόναλντ Τραμπ ελευθέρωσε συμπιεσμένη τεκτονική ενέργεια πρωτοφανούς ισχύος. Ο κόσμος άλλαξε, πολύ περισσότερο από όσο μπορούσε να αναμένεται από οποιαδήποτε εκλογή Αμερικανού προέδρου. Λίγος μόνο χρόνος έχει περάσει από την ημέρα των εκλογών, αλλά φαίνεται ότι η Νέα Παγκόσμια Τάξη (ΝΠΤ) δέχθηκε ένα συντριπτικό πλήγμα. Υπάρχει μια νέα αίσθηση ελευθερίας στον αέρα, ωσάν οι ψήφοι να θρυμμάτισαν τις αλυσίδες μιας γενεάς και να βρεθήκαμε ξαφνικά ελεύθεροι.
Σαν πρώτο σημάδι αυτής της ελευθερίας αναφέρεται ότι οι εφιαλτικές ΤΤΙΡ και ΤΤΡ (σημ. του Ατλαντικού και του Ειρηνικού), οι δίδυμες συμφωνίες που είχαν σχεδόν επιβληθεί στον κόσμο από την κυβέρνηση Ομπάμα, είναι ουσιαστικά
νεκρές. Ο Τραμπ σκότωσε τις συμφωνίες, λένε οι Γερμανοί, και αυτό είναι πολύ καλή είδηση. Και μόνο γι’ αυτό άξιζε να εκλέξουμε τον Τραμπ.
Ανόητοι ακτιβιστές λένε πως οι δικές τους προσπάθειες σταμάτησαν τις συμφωνίες. Κοροφέξαλα! Χωρίς τον Τραμπ, οι συμφωνίες θα είχαν υπογραφεί και επικυρωθεί, σε πείσμα όλων των διαμαρτυριών. Ας του το αναγνωρίσουμε.
Συγχαίρω τον Τραμπ που επέλεξε τον Στέφεν Μπάνον (σημ: ως «επιτελάρχη» του.) Έχει τόσο βαρύτατα δαιμονοποιηθεί από τις δυνάμεις της Νέας Παγκόσμιας Τάξης ( Ν Π Τ ), τόσο παθιασμένα χαρακτηρισθεί «αντισημίτης», ώστε θα πρέπει να είναι κατάλληλος. Εάν ο Τραμπ επιμείνει και τον κρατήσει, αυτό θα είναι μια πρόσθετη απόδειξη ότι ο Τραμπ είναι ατρόμητος, ότι η μαγεία της «πολιτικής ορθότητας» έχασε τη δύναμή της και ότι η λέξη «αντισημίτης» έπαψε να καταστρέφει σταδιοδρομίες.
Λυπάμαι τα φτωχά παιδιά και κορίτσια που περπατούν στις πόλεις της Αμερικής διακηρύσσοντας την αγάπη και αφοσίωσή τους στον Ομπάμα και την Κλίντον. Είχαν ζομπιοποιηθεί σε τυφλή πίστη ότι το καθεστώς της Ν.Π.Τ θα ήταν αιώνιο, ότι υπάκουοι μαύροι, συναισθηματικοί Λατινοαμερικανοί, λεπτεπίλεπτοι ομοφυλόφιλοι και έξυπνοι Εβραίοι θα ψηφίζουνε πάντοτε όπως τους λένε καπάτσες γυναίκες με πανταλόνια, ενώ οι εργάτες του Ντιτρόιτ θα γονατίζουν πάντοτε κάτω από το μαστίγιο του λευκού αρσενικού προνομίου. Έβλεπαν πολλές ταινίες και έχασαν την επαφή τους με την πραγματικότητα, όπως οι βασιλόφρονες που λατρεύουν πορτραίτα του έκπτωτου και νεκρού βασιληά.
Ήμαστε όλοι σκλάβοι, αλλά σκλάβοι δύο κατηγοριών: Πρόθυμοι και απρόθυμοι οικιακοί δούλοι και δουλοπάροικοι της Ν Τ Π. Οι διαδηλωτές με το σύνθημα « Όχι Πρόεδρός μου» είναι οικιακοί δούλοι, που έχουν μάθει να αγαπούν και να υπακούουν τους κυρίους τους. Ο Τραμπ τους ελευθέρωσε και αυτούς, αλλά δεν το απολαμβάνουν ακόμη και ζητούν να επιστρέψουν στα δεσμά τους.
Η Ευρώπη είναι γεμάτη από οικιακούς δούλους. Επί αιώνες, ο μόνος τρόπος για να προοδεύσεις ήταν να γίνεις ευτυχισμένος δούλος και αυτό έκαναν. Υπάρχουν δεκάδες χιλιάδες οικιακοί δούλοι στη Σουηδία, που έχουν μάθει απ’ έξω όλα τα συνθήματα της ΝΤΠ, μολονότι οδήγησαν τη Σουηδία στην καταστροφή.* Συμφώνησαν σε ριζική φεμινιστική κυριαρχία και κατάκτηση από τους μετανάστες. Τώρα αντιμετωπίζουν την ελευθερία και δεν τους αρέσει.
Αλλά για μας, τους δουλοπαροίκους. Η νίκη του Τραμπ είναι σκέτη ευδαιμονία. Μισούσαμε τη δουλεία και θα απολαύσουμε την ελευθερία και δεν θα ξεγελαστούμε από τα φτηνά κόλπα των τέως αφεντικών μας που προσπαθούν να μας τρομάξουν να γυρίσουμε στα κλουβιά μας.
Η Νέα Παγκόσμια Τάξη Είναι Νεκρή
Αποκαλούσαμε το παλαιό καθεστώς «Νέα Παγκόσμια Τάξη» και φοβόμαστε ότι θα διαρκέσει πολύ. Γεννήθηκε κάπου στα τέλη της δεκαετίας του 1960, επεκτάθηκε στα ’80, έφθασε στην καρποφορία στις αρχές της τρίτης χιλιετίας και κατέρρευσε λίγα λεπτά πριν καταστρέψει τον κόσμο. Μέσα σ’ αυτό το σύντομο διάστημα, η Δύση γνώρισε μιαν ασυνήθιστη μορφή ακραίας ιδεολογικής διακυβέρνησης, της φουτουριστικής υποδούλωσης του Ανθρώπου, όπως την προανήγγειλε ο ΄Οργουελ.
Η πλειονότητα του πληθυσμού είχε δαιμονοποιηθεί: απλοί άνθρωποι που δούλευαν, είχαν στοργικές συζύγους και παιδιά και πήγαιναν στην εκκλησία χαρακτηρίζονταν «φασίστες», ή «προνομιούχα λευκά αρσενικά», η παραδοσιακή χριστιανική θρησκεία τους έπεφτε σε δυσμένεια και εξοβελιζόταν από τον δημόσιο χώρο, οι φυσιολογικές σχέσεις μεταξύ των φύλων τοποθετούνταν υπό αρνητικό φωτισμό, η ομοφυλοφιλική προπαγάνδα απλωνόταν όπως η κομμουνιστική στις μέρες του Μπρέζνιεφ, οι σχέσεις των γονέων με τα παιδιά τους αποσυντονίζονταν και συνηθισμένες λέξεις γίνονταν απαγορευμένες.
«Φρασεολογία μίσους» έγινε το κορυφαίο έγκλημα της ΝΠΤ. «Φανατικός», ο ήπιος όρος που άλλοτε χρησιμοποιούσαν για τους ηλικιωμένους συνταγματάρχες, έγινε η χειρότερη ταμπέλα που μπορούσες να κολλήσεις σ’ έναν άνθρωπο, ενώ τα θανάσιμα αμαρτήματα γινόντουσαν ανεκτά ή και ενθαρρύνονταν. Ο «αντισημιτισμός» έγινε ένα ασυγχώρητο έγκλημα, και εβάρυνε ακόμη και όσους κατέκριναν την Τζάνετ Γιέλεν ( διοικητή της Ομοσπονδιακής Τράπεζας), την Γκόλντμαν Σακς και τους Τάϊμς της Νέας Υόρκης. Όταν ο Ντόναλντ Τραμπ μίλησε εναντίον των διεθνών τραπεζιτών/χρηματιστών, η A.D.L ( Ένωση κατά του αντισημιτισμού και του μίσους) ούρλιαξε για «αντισημιτισμό», παρά το γεγονός ότι δεν αναφέρθηκε καθόλου σε Εβραίους, επειδή ξέρουμε ποιοι είναι αυτοί οι διαχειριστές χρήματος. Η λέξη «απληστία» τέθηκε σε πλήρη αχρησία, μολονότι ξέρουμε ότι πρόκειται για την αμαρτία μητέρα όλων των αμαρτιών. Προφανώς και η «απληστία» έγινε μια λέξη μίσους…
Ο Εβραϊκός Αιώνας τελείωσε.
(Σημ:Πρόκειται για το παραλειπόμενο κεφάλαιο, ειδικότερου ενδιαφέροντος).
Σώζοντας την Ευρώπη
Για τους Δυτικοευρωπαίους η νίκη του Τραμπ είναι το ίδιο σημαντική όπως ήταν η ανάληψη της εξουσίας από τον Μιχαήλ Γκορμπατσώφ για τους πληθυσμούς της Ανατολικής Ευρώπης. Τα αμερικανικά στρατεύματα στρατοπεδεύουν ακόμη στην Ευρώπη, αλλά το ηθικό έχει εκπνεύσει. Η Ευρώπη τείνει να γίνει ανεξάρτητη, λίγο πριν διαβεί το σημείο χωρίς επιστροφή. Το πρόβλημα είναι ότι τόσα χρόνια αμερικανικής κηδεμονίας υπέταξαν την ευρωπαϊκή ηγεσία. Οι Ευρωπαίοι πολιτικοί εκπαιδεύτηκαν να κυβερνούν εν ονόματι του ΝΑΤΟ και με την άδεια των ΗΠΑ. Η εθνικιστική Δεξιά έχει φιλοδοξίες αλλά όχι και σοβαρούς ηγέτες εθνικού αναστήματος (με την εξαίρεση της Γαλλίας.)
Ένας Ρωσοαμερικανός καθηγητής συγκρίνει την επικείμενη απελευθέρωση της δυτικής με την απελευθέρωση της ανατολικής Ευρώπης, πριν 27 χρόνια. «Το μονοκομματικό σύστημα που είχε η Δύση μετά την κατάρρευση της Σοβιετικής ΄Ενωσης τελειώνει. Το ίδιο και η κυριαρχία της μοναδικής ιδεολογίας των υψηλών κηρυγμάτων». Πράγματι, όπως στη Σοβιετική Ένωση, το πολύ-κομματικό σύστημα είχε ουσιαστικά καταργηθεί στην Ευρώπη.
Δεν υπήρχε διαφορά ανάμεσα σε «αριστερά» και «δεξιά», καθώς τα δύο κόμματα έγιναν όμοια, ανταγωνιζόμενα ποιο θα δείξει μεγαλύτερο πάθος στο αγκάλιασμα των μεταναστών, στην καταπολέμηση του «αντισημιτισμού», στην καταγγελία των προνομίων του λευκού άνδρα, στην επιβολή της λιτότητας, στον ακρωτηριασμό του κοινωνικού κράτους, στην περικοπή θέσεων παραγωγικής απασχόλησης, στον περιορισμό της εκκλησίας, στη μεγαλύτερη χρηματοδότηση πλουσίων τραπεζιτών, στο μάδημα των εργαζομένων και στην ενίσχυση των υπηρεσιών ασφάλειας και του Νατοϊκού στρατού.
Αυτή η διαδικασία άρχισε μετά τον 2ο Π.Π., όταν η Ευρώπη διχοτομήθηκε και υποδουλώθηκε. Η Δυτική Ευρώπη έγινε ολοκληρωτικά αποικία των ΗΠΑ, ενώ η Ανατολική Ευρώπη υποδουλώθηκε στη Σοβιετική Ένωση. Οι αποικιστές της Δυτικής Ευρώπης, οι οικοδόμοι της Νέας Παγκόσμιας Τάξης από τις ΗΠΑ -δυσκολεύομαι να τους πω «Αμερικανούς», επειδή πολλοί από αυτούς ήσαν μετανάστες από την Ευρώπη που χρησιμοποίησαν τις ΗΠΑ σαν εργαλείο για να δημιουργήσουν την Παγκόσμια Κυβέρνηση. Γι’ αυτούς η νίκη του 1945 ήταν η μεγάλη ευκαιρία για να συντρίψουν τις εθνικές δυνάμεις και να προωθήσουν πολιτικούς υποχείρια για την εφαρμογή των σχεδίων τους.
Μετά την σοβιετική αποχώρηση το 1990 οι άνθρωποι της Νέας Παγκόσμιας Τάξης κατέκτησαν ολόκληρη την Ευρώπη. Ο έλεγχος έγινε πλήρης, ο ριζοσπαστικός φεμινισμός και τα δικαστήρια ανηλίκων κατέστρεψαν την ευρωπαϊκή οικογένεια. Η ίδια η αντίληψη της πατρότητας και της μητρότητας είχε απονομιμοποιηθεί, εκατομμύρια μεταναστών μεταφέρθηκαν στην Ευρώπη για ν’ αντικαταστήσουν τους πληθυσμούς της και κάθε αντιρρησίας χαρακτηριζόταν ναζιστής.
Οι Γερμανοί είναι μια ειδική περίπτωση: Μετά τους τρομερούς βομβαρδισμούς του 1945 και την εντατική διδασκαλία του Ολοκαυτώματος, καταλήφθηκαν από μια υπερβολική μορφή αισθήματος ενοχής. Έτσι λύγισαν και έγιναν υπάκουοι δούλοι.* Τώρα δεν θέλουν ν’ αποχωρισθούν από τους Αμερικανούς αυθέντες τους. Η Μέρκελ υποσχέθηκε στον Ομπάμα να διατηρήσει τη φλόγα αναμμένη μέχρι την επάνοδό του, στο τέλος της θητείας του Τραμπ.
Αυτό μου θυμίζει την αποχώρηση της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας από τη Βρετανία. Ενώ οι ρωμαϊκές λεγεώνες είχαν επιστρέψει, οι ντόπιοι άρχοντες ισχυρίζονταν πως κυβερνούν εν ονόματι της Ρώμης. Μπορεί αυτή η απάτη να ξαναδοκιμασθεί στην Ευρώπη, με τη σκιά των Αμερικανών αντί των Ρωμαίων, μέχρις ότου οι Ευρωπαίοι βρουν νέους ανεξάρτητους ηγέτες.
ΟΙ Ρώσοι είναι περιχαρείς αλλά προσεκτικοί
Οι Ρώσοι είναι ευτυχείς με τη νίκη του Τραμπ, αλλά δεν είναι σίγουροι ακόμη. Είναι δυνατόν να έχει συμβεί; Δεν τους απατούν τα μάτια τους; Όπως και νάχει η Τραμπομανία δεν είναι μακριά. Εάν ο Τραμπ φθάσει στην ανάληψη του αξιώματος, εάν κρατήσει τους νεοσυντηρητικούς και τους πολεμάρχους της Ουάσιγκτων έξω από σημαντικά αξιώματα, θα έχει τη ρωσική αρκούδα να πίνει νερό απ’ τη χούφτα του. Και αυτό θα μπορούσε να λύσει πολλά από τα προβλήματα του κόσμου, από τη Μέση Ανατολή ως την Ανατολική Ευρώπη.
Εάν ο Ντόναλντ Τραμπ είναι η καθυστερημένη απάντηση στην ειρηνευτική πρωτοβουλία του Μιχαήλ Γκορμπατσώφ, θα μπορούσε να επαναπατρίσει τα αμερικανικά στρατεύματα και ν’ αρχίσει έτσι μια χρυσή εποχή για την ταραγμένη ανθρωπότητα
Στο μεταξύ θα πρέπει να είμαστε ευτυχείς με την επικείμενη απόσυρση απάνθρωπων σχεδιασμών, με τον τερματισμό της φιλελεύθερης τυραννίας, το τέλος της μαζικής μετανάστευσης και με την προσπάθεια ανόρθωσης της κατεστραμμένης υφής της κοινωνίας μας.
*Σημ.Μτφρ: Ο αρθρογράφος έχει ζήσει και εργαστεί στη Σουηδία, όπου απέκτησε και την Σουηδική υπηκοότητα. Στο Ισραήλ ασπάσθηκε τον χριστιανισμό και βαπτίστηκε στα Ιεροσόλυμα. Όπως πολλοί άλλοι εβραϊκής καταγωγής καθηγητές, διανοούμενοι και δημοσιογράφοι, (λ.χ. οι Αμερικανοί Νόρμαν Φίνκελστάϊν και Νόαμ Τσόμσκυ, ο Γαλλο-Μαροκινός Ζακόμπ Κοέν κ.α.) και ο Ισραήλ Σαμίρ έχει καταγγελθεί ως αντισημίτης.
*Σημ.Μτφρ: Λάθος διάγνωση του Ισραήλ Σαμίρ. Τόσο η Μέρκελ όσο και ο «σοσιαλιστής» Στάϊνμάγιερ, απλώς παριστάνουν τους αδελφικούς συμμάχους των Αμερικανών, επειδή ο ρόλος αυτός τους εξασφαλίζει την Νατοϊκή στολή κάλυψης των δικών τους παραδοσιακών σοβινιστικών σχεδίων (Drang Νach ¨Οsten), τα οποία θα έμεναν προκλητικά ακάλυπτα σε περίπτωση αναδίπλωσης η και διάλυσης του ΝΑΤΟ. Το αποδεικνύουν τα πεπραγμένα τους στην Ουκρανία, μεταξύ άλλων.
ithesis.gr
Να περιμένουμε τις εξελίξεις, χωρίς υπέρμετρους ενθουσιασμούς. Οπωσδήποτε, με βάση όσα ο Donald Trump εξήγγειλε, μπορούμε να ελπίζουμε στην έλευση καλύτερων ημερών, καθώς τάχθηκε εναντίον της παγκοσμιοποίησης, εναντίον της σκοτεινής εμπορικής συμφωνίας ΤΤΙP, εναντίον των ανεξέλεγκτων δραστηριοτήτων των μεγάλων τραπεζών και πολυεθνικών, εναντίον της λιτότητας κλπ, αλλά και εναντίον των παρεμβάσεων στις υποθέσεις κρατών-εθνών. ΙΔΩΜΕΝ, λοιπόν!
ΑπάντησηΔιαγραφή