Οι χριστιανοί στο στόχαστρο

Η ΕΚΘΕΣΗ ΤΟΥ ΑΓΓΛΙΚΑΝΟΥ ΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΔΙΩΞΗ ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΩΝ ΚΑΙ Η ΙΣΛΑΜΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΚΑΤΕΧΟΜΕΝΩΝ

ΟΡΙΣΜΕΝΕΣ ΧΩΡΕΣ, ΟΠΩΣ Η ΤΟΥΡΚΙΑ ΚΑΙ Η ΑΛΓΕΡΙΑ, ΕΧΟΥΝ ΑΥΞΗΣΕΙ ΤΗΝ ΑΝΑΜΙΞΗ ΤΟΥΣ ΣΕ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΑ ΙΔΡΥΜΑΤΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΗΓΕΤΕΣ ΤΩΝ. ΕΠΙΘΕΣΕΙΣ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΕΚΚΛΗΣΙΩΝ ΚΑΙ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΩΝ ΠΕΡΙΟΥΣΙΩΝ ΕΧΟΥΝ ΕΠΙΣΗΣ ΑΥΞΗΘΕΙ ΣΤΗΝ ΤΟΥΡΚΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΙΓΥΠΤΟ…

Της Φανούλας Αργυρού

* Παρόμοιες νοοτροπίες και πρακτικές επιδεικνύονται στη βόρεια περιοχή της Κύπρου, που τελεί υπό τουρκική κατοχή

* Η πρόσβαση για λατρεία στις ιστορικές ορθόδοξες και μαρωνίτικες εκκλησίες στην περιοχή είναι σημαντικά περιορισμένη (σε πολλές περιπτώσεις μόνο μία φορά τον χρόνο, εφόσον εγκριθεί ειδική άδεια)

Δόθηκε στις 3 Μαΐου 2019 στη δημοσιότητα η προκαταρκτική έκθεση του Επισκόπου του Τρούρο, Αιδεσιμότατου Φίλιπ Μάουνστιβεν, που αναφέρεται και στις συνθήκες στην κατεχόμενη από την Τουρκία περιοχή της Κυπριακής Δημοκρατίας.

Είναι να κλαις…

Ανακοινώνοντας την παραλαβή της στις 3.5.2019 ο Βρετανός Υπουργός Εξωτερικών και Κοινοπολιτείας, Τζέρεμι Χαντ, ο οποίος ήταν ο άνθρωπος που κάλεσε τον Επίσκοπο στις 26 Δεκεμβρίου 2018 να διεξαγάγει μιαν ανεξάρτητη έρευνα για τις καταδιώξεις των χριστιανών, σημείωσε πως το περιεχόμενό της πράγματι προκαλεί δάκρυα… και ότι θα αναμένει την ολοκληρωμένη έκθεσή του (Ιούνιο) για τα συγκεκριμένα περαιτέρω βήματα που πρέπει να πάρει το Υπουργείο του, ώστε να αντιμετωπιστεί η μοίρα των καταδιωκόμενων χριστιανών.

Η έκθεση αποτελείται από 53 σελίδες, οι 32 καλύπτουν την προκαταρκτική έκθεση και οι υπόλοιπες τις πηγές του συγγραφέως.

O Επίσκοπος καλύπτει σωρεία περιπτώσεων σε πολλές χώρες του κόσμου όπου καταδιώκονται και στερούνται δικαιωμάτων οι χριστιανοί και ότι, συμπερασματικά, 245 εκατομμύρια χριστιανοί υφίστανται καταδίωξη σε 50 χώρες, με αύξηση 30 εκατομμύρια περισσότεροι φέτος από πέρσι, και ότι οι χριστιανοί είναι οι πλέον στοχευμένα καταδιωκόμενοι ανά τον κόσμο. Καλύπτει Μέση Ανατολή, Βόρεια Αφρική, Ανατολική Ασία, Κεντρική Ασία και άλλες περιοχές του κόσμου. Δεν μασά τα λόγια του ερχόμενος στην Τουρκία, για τις παραβιάσεις και στερήσεις των δικαιωμάτων των χριστιανών, όταν τονίζει πως:

«Ορισμένες χώρες όπως η Τουρκία και η Αλγερία έχουν αυξήσει την ανάμειξή τους σε εκκλησιαστικά ιδρύματα και τους ηγέτες των. Επιθέσεις εναντίον εκκλησιών και εκκλησιαστικών περιουσιών έχουν επίσης αυξηθεί στην Τουρκία και την Αίγυπτο… Έχουν καταγγελθεί κατασχέσεις εκκλησιαστικών περιουσιών, επιθέσεις σε εκκλησίες και περιουσίες χριστιανών στη Συρία, στο Ιράν, στην Αίγυπτο, την Αλγερία. Επιθέσεις, στη βάση διακρίσεων εναντίον χριστιανών. Παρόμοιες νοοτροπίες επιδεικνύονται στη βόρεια περιοχή της Κύπρου, που τελεί υπό τουρκική κατοχή.

»Η πρόσβαση για λατρεία στις ιστορικές ορθόδοξες και μαρωνίτικες εκκλησίες στην περιοχή είναι σημαντικά περιορισμένη (σε πολλές περιπτώσεις μόνο μία φορά τον χρόνο, εφόσον εγκριθεί ειδική άδεια) και, ακόμα και στον μικρό αριθμό εκκλησιών όπου επιτρέπονται οι τακτικές κυριακάτικες λειτουργίες, διατυπώνονται παράπονα για αδιάκριτη αστυνομική επιτήρηση, ενώ και οι λειτουργίες μπορούν περιοδικά να παύονται διά της βίας και οι εκκλησιαζόμενοι να διώχνονται χωρίς προειδοποίηση. Πολλές ιστορικές εκκλησίες και τα κοιμητήριά τους στην περιοχή έχουν αφεθεί να καταστραφούν, είτε με βανδαλισμούς είτε με μετατροπή τους για άλλες χρήσεις.

»Υποκίνηση μίσους και προπαγάνδα μίσους εναντίον χριστιανών σε ορισμένες χώρες και μέσω κυβερνητικών μέσων και μέσων κοινωνικής δικτύωσης ειδικά στο Ιράν, το Ιράκ και την Τουρκία έχουν αυξηθεί. Το κυβερνών κόμμα στην Τουρκία χαρακτηρίζει τους χριστιανούς ως μια "απειλή στη σταθερότητα του έθνους". Τούρκοι χριστιανοί κάτοικοι έχουν πολλές φορές χαρακτηριστεί στερεοτυπικά ως "όχι πραγματικοί Τούρκοι", αλλά "συνεργάτες της Δύσης"…».

Σημείωση γράφουσας. Αυτό ακριβώς το σκεπτικό «πολιτικής» εξόντωσης των χριστιανικών μειονοτήτων ήταν που ακολούθησαν οι νεο-Τούρκοι του Κεμάλ Ατατούρκ κατά τη γενοκτονία των Αρμενίων, Ελλήνων και Ασσυρίων το 1900-1923. Δηλαδή, το ρατσιστικό σκεπτικό ότι, αν ένας δεν ήταν Τούρκος, δεν μπορούσε να υπερασπιστεί το έθνος.

Να πούμε ότι εκ μέρους της παροικίας κλήθηκε και έδωσε προφορική μαρτυρία στην Επιτροπή του Επισκόπου και ο πρόεδρος της Εθνικής Κυπριακής Ομοσπονδίας Κυπρίων Βρετανίας, Χρίστος Καραολής, ενώ παράλληλα γραπτές πολυσέλιδες μαρτυρίες με φωτογραφικό υλικό και άλλα στοιχεία για τις καταδιώξεις και στερήσεις των χριστιανών στα κατεχόμενα και τις συλήσεις των θρησκευτικών μας χώρων -εκκλησιών και κοιμητηρίων- στάλθηκαν από διάφορους συμπατριώτες μας στον Επίσκοπο και την Επιτροπή του (της γράφουσας περιλαμβανομένης).

Θα αναμένουμε να δούμε ολοκληρωμένη την έκθεση του Επισκόπου του Truro και ιδιαίτερα πώς σκοπεύει το Φόρεϊν Όφις να ενεργήσει για να προστατεύσει τους καταδιωκόμενους χριστιανούς ανά τον κόσμο, όπως και τους χριστιανούς στην Κύπρο.

Καίριες οι επισημάνσεις του Επισκόπου, ότι:

Α) «Η πρόθεση διαγραφής όλων των μαρτυριών χριστιανικής παρουσίας επιβεβαιώνεται με την απομάκρυνση των σταυρών, την καταστροφή των εκκλησιαστικών κτηρίων και άλλων συμβόλων της Εκκλησίας. Η δολοφονία και η απαγωγή κληρικών αποτελούν άμεση επίθεση κατά της δομής και της ηγεσίας της Εκκλησίας. Όταν αυτά και άλλα περιστατικά αποτελούν γενοκτονία, οι κυβερνήσεις θα πρέπει να ενεργοποιήσουν τη δικαιοσύνη, να βοηθήσουν τα θύματα και να λάβουν προληπτικά μέτρα για το μέλλον».

Και, δεύτερον, ότι:

Β) «Δεν είναι μόνον η γεωγραφική εξάπλωση της αντι-χριστιανικής καταδίωξης, αλλά επίσης η σοβαρότητα του αυξανόμενου ρυθμού. Σε ορισμένες περιοχές το επίπεδο και η φύση της καταδίωξης φθάνει σχεδόν τον διεθνή ορισμό της γενοκτονίας σύμφωνα με τα Ηνωμένα Έθνη… Το κύριο αποτέλεσμα τέτοιων πράξεων, γενοκτονίας εναντίον χριστιανών, είναι η έξοδος. Οι χριστιανοί τώρα αντιμετωπίζουν την πιθανότητα να εξαφανιστούν ολοκληρωτικά από μέρη της Μέσης Ανατολής όπου είχαν τις ρίζες τους για χρόνια».

Αυτά έρχεται, συμπτωματικά, να επιβεβαιώσει και το πρόσφατο βιβλίο του ερευνητή Πέτρου Σαββίδη, «Η Ισλαμοποίηση της Κατεχόμενης Κύπρου» (148 σελίδων), που κυκλοφόρησε αυτές τις μέρες από τις εκδόσεις «Αρματολός» (Λευκωσία), (ίδε άρθρο Λάζαρου Μαύρου, 5.5.2019, Sigmalive).

«Ο ΟΡΓΑΣΜΟΣ οικοδόμησης νέων τζαμιών οθωμανικού τύπου… στα σκλαβωμένα από τον Αττίλα εδάφη της Κύπρου πιστοποιεί και διαλαλεί τη διατεταγμένη από την Άγκυρα και συντελούμενη δραστικά ισλαμοποίηση και του χώρου και των πληθυσμών και του συστήματος σε όλη την έκταση… Δραστική επιβολή νεο-οθωμανικού εξισλαμισμού… των νεο-οθωμανών ισλαμιστών του Ερντογάν… η κύρια -και επιπλέον διηνεκής- απειλή κατά του Ελληνισμού στην Κύπρο…», έγραψε ο Λάζαρος Μαύρος.

Δρ Νιχάτ Ερίμ

Όμως, δεν πρέπει να ξεχνιέται ότι αυτή η πολιτική δεν είναι του Ερντογάν μόνον, ο οποίος την υλοποιεί στο ακέραιο, αλλά στο πλαίσιο εφαρμογής των εκθέσεων του Δρος Νιχάτ Ερίμ από το 1956, ως προς το πώς θα αρπάξουν ολόκληρη την Κύπρο ( Βλέπε βιβλίο Κώστα Ν. Χατζηκωστή «Έξι Προεδρικά Πορτραίτα»).

Για τη μοίρα των χριστιανών στην Κύπρο

Τέλος, όσον αφορά τη μοίρα των καταδιωκόμενων χριστιανών στην Κυπριακή Δημοκρατία, το Φόρεϊν Όφις έχει επιλογή και δύναμη να βοηθήσει. Φτάνει να αναγνωρίσει τα λάθη του παρελθόντος. Να τερματίσει την για 45 χρόνια επιμονή του στη βρετανο-τουρκική διαιρετική και διαλυτική, ούτω καλούμενη, λύση δικοινοτικής, διζωνικής ομοσπονδίας, και να υποστηρίξει απελευθερωτική πολιτική για την πρώην αποικία του, που καταδίκασε από το 1956 σε σταδιακή τουρκοποίηση με τη μισητή πολιτική του. Αυτό δεν το λέγω εγώ, το είπε ο αξιωματούχος του (Φόρεϊν Όφις, J. D. Addis, 30.4.1958).

«Μισητή η πολιτική μας - odious policy»

«Η γενική πολιτική μας για τις μη αυτοκυβερνώμενες περιοχές είναι να τις οδηγήσουμε προς τον δρόμο της αυτοκυβέρνησης και στα επίπεδα εκείνα που θα μπορούν να αποφασίσουν μόνες τους για το μέλλον τους. Είναι σφόδρα ενάντια στις παραδόσεις μας να περιορίζουμε την ελευθερία επιλογής όταν έρχεται η ώρα της ανεξαρτησίας… Η αρχή της "ΔΙΚΟΙΝΟΤΙΚΗΣ ΑΥΤΟΔΙΑΘΕΣΗΣ", την οποία περιγράφει η δήλωση της 19ης Δεκεμβρίου 1956, είναι ΜΙΣΗΤΗ (odious), γιατί αρνείται την ενότητα σε μια μεικτή κοινότητα… Ο διαχωρισμός είναι ιδιαίτερα αρνητικός σε μια περιοχή τόσο μικρή όσο η Κύπρος και μάλιστα σε μεσογειακό περιβάλλον. Γι’ αυτούς τους λόγους η δική μου άποψη είναι πως η μόνη σωστή λύση για την Κύπρο είναι η αυτοδιάθεση που οδηγεί στην ένωση.

Αντιλαμβάνομαι, βέβαια, ότι είναι εντελώς αδύνατο για τη σημερινή κυβέρνηση να διακηρύξει αυτήν τη λύση ως τον σωστό στόχο, αν όχι για τίποτε άλλο από τη δήλωσή μας της 19ης Δεκεμβρίου 1956… Δεν πιστεύω ότι οι δυσκολίες αυτές θα είναι μεγαλύτερες από εκείνες που θα δημιουργηθούν, αν εγκριθούν τα σχέδια που έχουμε ετοιμάσει…». (Βιβλίο γράφουσας «Διζωνική Εκτέλεση της ΚΔ 1955-2011» σε επανέκδοση λίαν συντόμως).

Ολοκληρώνω, επισημαίνοντας ότι και ο χριστιανικός πληθυσμός τόσο στα κατεχόμενα όσο και στα ελεύθερα εδάφη της Κυπριακής Δημοκρατίας πρέπει, πλέον, να βλέπει και τη δική του παρουσία στην ίδια μοίρα με εκείνη των υπολοίπων υπό εξόντωση χριστιανών στη Μέση Ανατολή και ότι μια μέρα η μόνη σωτηρία του, με την πολιτική που ακολουθείται, θα είναι και αυτού η… έξοδος. Αυτό, βέβαια, κάποιοι από εμάς εδώ και χρόνια γράφουμε φορτικά και προειδοποιητικά στη «Σημερινή». Σήμερα, μας το επιβεβαιώνει η έκθεση του Επισκόπου του Truro…

Σημ.: Η προκαταρκτική έκθεση του Επισκόπου του Τρούρο εδώ:

https://christianpersecutionreview.org.uk/interim-report/#anchor33 

ΦΑΝΟΥΛΑ ΑΡΓΥΡΟΥ
Ερευνήτρια/δημοσιογράφος

Σημερινή

infognomonpolitics.blogspot