Όταν σκύβει ένα Κράτος το καβαλάνε όλοι

Η είδηση ότι η Τουρκία ζητά αποζημίωση βάσει της Συνθήκης της Λοζάνης για τις «παραβιάσεις τον νόμων του πολέμου» (sic) που διέπραξε ο ελληνικός Στρατός κατά τη Μικρασιατική Εκστρατεία υποσκελίζεται σε αστειότητα από την ανακοίνωση-απάντηση του ελληνικού Υπουργείου Εξωτερικών.

Ο λόγος είναι ότι τα σοβαρότατα επιχειρήματα του ελληνικού Υπουργείου, συνοδεύονται από τη φράση «Η ανακοίνωση του τουρκικού Υπουργείου Εξωτερικών συνιστά ακόμη μια αδόκιμη προσπάθεια παραποίησης της ιστορίας», ενώ λίγο παρακάτω αναφέρεται σε «αναγνώριση της ιστορικής αλήθειας». 
Ναι, σωστά διαβάσατε: 
-το ίδιο Υπουργείο που πρωτοστάτησε στην εκχώρηση της ιστορικής ταυτότητας των Μακεδόνων στους Σλάβους και Αλβανούς των Σκοπίων δικαιώνοντας τους
τελευταίους ως «Μακεδόνες» στη μεγαλύτερη εκστρατεία πλαστογραφίας της Ιστορίας που είδε ποτέ ο πλανήτης, 
-το ίδιο Υπουργείο που καταστρατήγησε κάθε ιστορική  αλήθεια της περιοχής με τη Συμφωνία της Πρέσπας, που φέρθηκε πλήρως αντιεπιστημονικά σε ότι αφορά ζητήματα ιστορικής συνέχειας ψευδόμενο για τη Συνθήκη του Βουκουρεστίου και δήθεν διαμερισμό τότε της «γεωγραφικής» Μακεδονίας, 
τώρα το ίδιο υπουργείο ζητά από τους γείτονές του να σεβαστούν την Ιστορία. 
Να σεβαστούν οι γείτονες την Ιστορία απέναντι σε ένα Κράτος που δε σεβάστηκε τον εαυτό του, τους αγώνες του, το αίμα των υπηκόων του, την Ιστορία του.
Είναι ακόμη και για αυτόν τον λόγο που όλοι όσοι ήμαστε αντίθετοι στη Συμφωνία της Πρέσπας γράφαμε, μιλούσαμε, διαδηλώναμε κι αγωνιζόμαστε τώρα για την κατάργηση της προδοτικής Συμφωνίας. Διότι δε μπορεί ξανά η Ελλάδα να χρησιμοποιήσει σαν δίκαια επιχειρήματα Ιστορικά γεγονότα, χωρίς να προκαλέσει το γέλωτα του οποιουδήποτε συνομιλητή της. Κι αυτό, διότι κανείς δε θα σεβαστεί ένα Κράτος που αυτοαναιρεί τα δικά του επιχειρήματα με τη συμπεριφορά του. Ένα Κράτος που έχει κάψει το «χαρτί» της Ιστορικής αλήθειας η οποία παίζει σπουδαίο ρόλο ακόμη και στο πεδίο των κυνικών -κατά τα άλλα- Διπλωματικών διαπραγματεύσεων (ή σχέσεων;;;). A la cart Ιστορική αλήθεια δεν υπάρχει. Ή τη σέβεσαι εν συνόλω ή την ξεχνάς.
Αυτό λοιπόν που πρέπει να γίνει, είναι να συστρατευθεί όλος ο ελληνισμός στο στόχο της κατάργησης της Συμφωνίας της Πρέσπας (υπάρχουν πολλές αντίστοιχες περιπτώσεις Διεθνώς) και στην τιμωρία των ενόχων που άφησαν πολλαπλό άγος στις επόμενες γενεές, ενώ απογύμνωσαν τη χώρα από ένα εκ των σημαντικότερων Διπλωματικών όπλων της που πρέπει να ξανακερδηθεί: αυτό της Ιστορικής αλήθειας που έχει κατακτηθεί με αμέτρητες θυσίες και αίμα από τις προηγούμενες γενεές.
Μόνο έτσι θα μπορέσει ξανά το ελληνικό Κράτος να μιλά σε όλους (και ιδίως σε όσους γείτονές του το έχουν καβαλήσει) με όρους Ιστορικής αλήθεια και θα γίνεται σεβαστό.
Δρ. Αναστάσιος Κοπανίδης

infognomonpolitics.blogspot