Το Δίκαιο αναζητείται..

Γράφει η Στεφανία Λυγερού

Δίκαιο είναι (μετάφραση): το ένα και μοναδικό Σωστό, το σε όλους μέσα (για κάθε ζήτημα).
Πρώτος τρόπος να το βρεις (Α) είναι να κάνεις τα τσεκαρίσματά σου χρησιμοποιώντας εσένα, και είναι ο εξής: Αυτό που θεωρείς σωστό και θες να ισχύει για σένα (ένα), πρέπει να το θεωρείς εξίσου σωστό όταν θα είσαι ο αποδέκτης του (δύο), αλλά/και να μπορείς να το τηρήσεις/εφαρμόσεις κυρίως και πρωτίστως όταν δεν σε βολεύει (τρία).
Το σωστό αν είναι πτυσσόμενο, ήτοι: τώρα δεν μιλάμε για την δική μου αδελφή μιλάμε για τις αδελφές των άλλων (ένα), οι Έλληνες είναι καλοί μετανάστες γιατί δίνουν φως, όλοι οι άλλοι είναι κακοί (ένα -έξω από πλάκα), εγώ πληρώνω την κουραδοπολιτεία για να μην χάσω το σπίτι μου, εσείς οι άλλοι πρέπει να μην πληρώνετε για να πέσει η χούντα να σωθώ κι εγώ (δύο), κάνω τον μάγκα στον εχθρό κι όταν έρθει η ώρα τού τιμήματος σηκώνω τα χέρια ψηλά «δεν φταίω, μην δαγκάνεται, συντρόφια σώστε με» (τρία), αν λοιπόν το σωστό είναι πτυσσόμενο, δεν είναι το ένα και μοναδικό το σε όλους μέσα, άρα ούτε το Δίκαιο.

 
Για να το βρεις όχι μέσα από σένα (Β), έχοντας για βοήθεια μόνο (νέτα σκέτα) τα γεγονότα, μπορείς να βγάλεις πόρισμα ψάχνοντας μέσω των εξής: 1. Εκ του αποτελέσματος 2. Εκ της φερεγγυότητας αυτού που το λέει/θέλει . 3. Εκ των παραμέτρων.  

(Τα της λογικής δεν είναι το φόρτε μου, γι’ αυτό δεν έχουν ανάλογη σαφήνεια, θα το σώσω με τα παραδείγματα.) 

1. Εκ του αποτελέσματος: Έχει οικονομικό πρόβλημα η χώρα, η λύση είναι κόβω τα έσοδα των πολιτών, άρα και την αγοραστική τους δύναμη, άρα δεν θα κινείται η αγορά, άρα θα μεγαλώσει η ύφεση, άρα θα αυξήσω το οικονομικό πρόβλημα της χώρας. (Εναλλακτική επιλογή δεν δίνουν, αντί άλλης επιλογής λένε: βρες μου εσύ μια λύση. Να πω στο σημείο αυτό, ενώ δεν είναι η ώρα του, ότι αυτό δεν είναι απάντηση άρα ούτε και Άποψη, άρα δεν γίνεται να νοηθεί ως επιλογή, άρα ούτε να συγκριθεί για να διαφανεί αν και κατά πόσο η προτεινόμενη είναι η σωστή, κι αν όλα τα απαιτούμενα δεν υφίσταται (και μόνο που τα απαιτούμενα δεν υφίσταται) σημαίνει ότι αυτό που επέλεξαν απέχει παρασάγγας από το Σωστό – Δίκαιο. Να προσθέσω στο σημείο αυτό ότι εγώ, ένας απλός, αμόρφωτος, όχι σχετικός με το αντικείμενο άνθρωπος, έχω βρει λύση, αλλά επειδή μόνιμα χάνεται το ζητούμενο με αυτού του είδους τους αντιλόγους, το θέμα είναι να κριθεί ο καθένας μας γι’ αυτά τα οποία επέλεξε, από την θέση που είναι. Αυτό σημαίνει ότι οι προδότες πρέπει να κριθούν γι’ αυτό που διάλεξαν όταν εκείνοι αποφάσιζαν. ΤΕΛΕΙΑ. Έτσι, αν αυτό που διάλεξες ξεπουλημένε προδότη είναι ΛΑΘΟΣ -χωρίς καμία αμφισβήτηση, απλά μαθηματικά-, και επιπλέον δεν μπορείς να βρεις για να το κάνεις το σωστό, η μόνη άλλη επιλογή που έχεις είναι ΝΑ ΞΕΚΟΥΜΠΙΣΤΕΙΣ!!! Εμ είσαι άχρηστος, εμ κρατάς την εξουσία και/για να συνεχίζεις ακάθεκτος το θεάρεστο έργο σου, εμ κατηγορείς τους άλλους επειδή δεν σου δίνουν λύσεις. Αν είναι να τις βρούμε εμείς τις λύσεις, εσύ γιατί πληρώνεσαι;

2. Εκ της φερεγγυότητας αυτού που το λέει/θέλει: Στο θέμα της Συρίας δεν είχα δική μου άποψη, διότι δεν έχω καμία γνώση. Οπότε ήλεγξα την φερεγγυότητα αυτού που ετοιμάζει (και θέλει) την επίθεση. Ψάχτηκα να δω αν έχει ξανασυμβεί στο παρελθόν η Αμερική να κατηγορήσει άλλη χώρα για ανάλογα αδικήματα για να αρχίσει πόλεμο. Τότε, στις άλλες περιπτώσεις, τελικά (αποδείχθηκε ότι) είχε δίκιο; Ποιος ήταν ο πραγματικός λόγος που κρύβονταν πίσω από τις προηγούμενες επιθέσεις; (Δεν χρειάζεται περισσότερη ανάλυση.)

3. Εκ των παραμέτρων: (κι αυτή τη μέθοδο στο θέμα της Συρίας την χρησιμοποίησα) Και στην Παλαιστίνη έχουν καταπατηθεί όλα (ό,τι υπάρχει) τα ανθρώπινα δικαιώματα. Κοίτα τώρα, σ’ εκείνη την χώρα τα ανθρώπινα δικαιώματα τα καταπατεί το Ισραήλ… Επειδή εκεί τα καταπατεί ένας από τους άρχων, καμία Αμερική, καμία Ευρώπη, καμία σούπερ γουάου μεγάλη δύναμη, καμία παγκόσμια κοινότητα, καμία παγκόσμια αρχή, καμία παγκόσμια δικαιοσύνη ΔΕΝ ΕΠΕΜΒΑΙΝΕΙ. (Πτυσσόμενοι είναι οι νόμοι τους.) Άρα (σκέφτηκα ότι) κλαίνε με μαύρο δάκρυ οι κατέχοντες όλη την εξουσία, ΜΟΝΟ για τα παιδάκια της Συρίας, διότι προφανώς τα παιδάκια της Γάζας δεν πιάνονται για παιδιά. Εκτός αν τελικά δεν κλαίνε για κανέναν, χέστηκαν για τον κόσμο που ψοφάει, σε όποια περιοχή κι αν ψοφάει, και το θέμα είναι η κονόμα και ο έλεγχος. 
Τώρα.. Επειδή το Δίκαιο αναζητείται, είναι απαραίτητος ο αντίλογος. Μια διευκρίνηση μόνο (ήρθε η ώρα του).  

Απαντήσεις αερολογίες δεν νοούνται ως Άποψη, οπότε δεν γίνεται να πιαστούν ως εναλλακτική επιλογή, οπότε δεν γίνεται να διακριθεί μέσω αυτών ποιο είναι πιο σωστό, οπότε και δεν θα λάμψει το Δίκαιο. Κι αν η γνώμη σου δεν βοηθά ως προς αυτό δεν είναι χρήσιμη. Αντιλέγω στην άποψή σου σημαίνει: “δεν ισχύει αυτό το πολύ συγκεκριμένο που λες, σωστό είναι το εξής άλλο πολύ συγκεκριμένο που έχω καταλάβει εγώ”.  

Ο τρίτος τρόπος (Γ) ανάδειξης του Δίκαιου είναι να τεθούν όλα τα σωστά που μέχρι σήμερα έχουν εφευρεθεί επί τάπητος (σαν σε παλέτα) και να είναι όσο γίνεται πιο ευκρινή. Ζητούμενο είναι το ξεκασκαρτάρισμα όχι το μπουρδούκλωμα. Το μπουρδούκλωμα ας μείνει εσαεί ως δυνητική ικανότητα των αχρείων.

Από το:  justiceforgreece.wordpress.com