Κι αν στη θέση της Χ.Α γεννηθεί ένα "Σιν Φέην";Ή αν αύριο "φάνε" έναν Ίωνα Δραγούμη;

Γράφει ο Γιώργος Ανεστόπουλος

Άραγε, έχουμε συνειδητοποιήσει σ’ αυτόν τον τόπο – όλοι μας, όπου κι αν ανήκει ο καθένας πολιτικοιδεολογικά - το τι συνέβη το πρωί του Σαββάτου 28/09/13;

Αρχηγός και Βουλευτές κόμματος, εκλεγμένου από το Λαό, συνελήφθησαν και δη με «συνοπτικές διαδικασίες».

Βαριά εγκληματική δράση το «αιτιολογικό». Επικαλέστηκαν.

Ένας τεράστιος φάκελος τα «συνοδευτικά», όπως είπαν. Που όμως μαζεύονταν χρόνια και χρόνια. Και όχι σε λίγους μήνες, κάτι που εν πάση περιπτώσει, οποιαδήποτε μεθοδολογική δεοντολογία, Αστυνομική ή Δικαιοσύνης θα δικαιολογούσε.

Επί χρόνια ολόκληρα.

 

Κι αναρωτιέται κανείς: αφού το έγκλημα ήταν «διαρκείας» και μάλιστα εκτυλίσσονταν μέσα σε τόσο πολλά χρόνια γιατί κάποιος δεν το σταμάτησε; Γιατί δεν το χειρίστηκε; Το έβλεπαν και το άφηναν να εξελίσσεται; Δηλαδή, είναι «οιονεί κι εν τοις πράγμασι συνένοχοι»;

 

 Περίμεναν κοντά τρείς δεκαετίες για να βεβαιωθούν πως ο φάκελος θα είχε όλα τα απαραίτητα στοιχεία ώστε να καταδικαστούν στα σίγουρα;

Μεγάλη προετοιμασία και υπομονή, πράγματι.

 

Οι κατηγορίες είναι όντως βαρύτατες.

Αλλά αυτά που – ακόμη – κρύβονται πίσω από τον καπνό και τον πάταγο της πυρηνικής αυτής (πολιτικής) έκρηξης είναι απείρως περισσότερα.

Κάθε σχετικό – κριτικό - άρθρο αυτές τις ημέρες ασχολείται και με κάποια πτυχή αυτού του θέματος. Όσο κατακάθεται ο κουρνιαχτός θα αναδεικνύονται ασφαλώς και περισσότερες. 

 

Γίνεται λόγος για εκατοντάδες βαριά κακουργήματα. Εκατοντάδες – αν όχι χιλιάδες – περιστατικά.

Όπερ μεθερμηνευόμενον σημαίνει εξίσου πολλές – πάρα πολλές – χιλιάδες «εμπλεκόμενους». Μέλη της εν λόγω Ομάδας, συνεργάτες τους (μη μέλη) απλούς Πολίτες αλλά και κρατικά στελέχη.

Εάν όντως είναι έτσι, τότε αυτό σημαίνει πως θα πρέπει να αναμένονται και εξίσου πολλές χιλιάδες διώξεις. Και συλλήψεις.

Αν είναι «εγκληματική οργάνωση», τότε μόνον τα μέλη της – που θα πρέπει να συλληφθούν – ανέρχονται σε πολλές χιλιάδες. Πρώην και νυν.

Ακόμη πιο πολλές χιλιάδες όμως θα είναι οι «περιφερειακοί (κατά καιρούς) συνεργάτες» τους.

 

Όλα αυτά πολλαπλασιάζονται με γεωμετρική πρόοδο εάν λάβουμε υπ’ όψιν τον παράγοντα «χρονική διάρκεια» της δράσης τους.

Από το 1987... 26 συναπτά έτη!

Χώρια που κάθε εγκληματική δραστηριότητα που θα αποκαλύπτεται, μαζί με τους άμεσα εμπλεκόμενους θα συμπαρασύρει και κάμποσους ακόμη κρατικούς λειτουργούς που «τότε» που συνέβαινε το γεγονός έκαναν (προφανώς) πλημμελώς την δουλειά τους. Είτε εσκεμμένα είτε από...κεκτημένη ταχύτητα «δημόσιας κακοδιαχείρισης».

Για να μην υπολογίσουμε την μακρά, γραφειοκρατική και χρονοβόρα διαδικασία της κάθε δικαστικής περίπτωσης.

Μ’ αυτά και μ’ αυτά και μ’ έναν γρήγορο πρώτο υπολογισμό, δέκα φυλακές «Κορυδαλλού» δεν επαρκούν για να τους φιλοξενήσουν όλους.

Αντίστοιχα, εάν με την κάθε υπόθεση πρέπει ν’ ασχοληθούν κάμποσοι αστυνομικοί αλλά και εισαγγελείς (καθώς και λοιπό υποστηρικτικό προσωπικό βεβαίως), τότε το υπάρχον προσωπικό – και των δύο Πολιτειακών Υπηρεσιών – θα πρέπει μάλλον να... δεκαπλασιαστεί προκειμένου να τα βγάλει πέρα. Και χωρίς ν’ ασχολείται με καμία άλλη υπόθεση....

Κοροϊδευόμαστε μεταξύ μας λοιπόν; Ή, ποιός κοροϊδεύει ποιόν;

Κάτι δεν πάει καλά εδώ...

Τη στιγμή που τα παραπάνω είναι τόσο μα τόσο περίπλοκα, που είναι ικανά – στο ξεδίπλωμά τους - να τινάξουν στον αέρα όλη την Πολιτεία. Μαζί με πλειάδα παλαιών και νυν Πολιτικών. Και των δύο (πρώην) «μεγάλων κομμάτων».

Πάρτε ας πούμε για παράδειγμα μόνον μια υπόθεση. Μια τυχαία. Ας πούμε ότι αποδεικνύεται η εμπλοκή κάποιου απ’ αυτούς σε ένα κακούργημα που συνέβη το 1993. Καταδικάζονται οι άμεσα εμπλεκόμενοι. Και έρχεται σήμερα το – τότε  - θύμα – ή όποιος άλλος έχει έννομο συμφέρον και αρχίζει τις αγωγές και τις μηνύσεις κατά παντός υπευθύνου για «πλημμελή άσκηση των καθηκόντων του». Κι αρχίζουν βροχή οι μηνύσεις εναντίον των όποιων – τότε – κρατικών λειτουργών εμπλέκονταν άμεσα ή έμμεσα στην υπόθεση. Και οι αιτήσεις αποζημίωσης φυσικά κατά ατόμων και Πολιτείας ασφαλώς. Μαζί και εναντίον – των τότε – Πολιτικών/κυβερνητικών Παραγόντων. Για κακούργημα μιλάμε, σωστά; Μόλις τώρα διαπιστώσαμε πως «δεν υφίσταται ασυλία στους Πολιτικούς για συμμετοχή, άμεση ή έμμεση, σε κακούργημα», έτσι; Να υποθέσουμε «ούτε παραγραφή»;

Και καλά, αυτοί μπορεί να την γλιτώσουν λόγω παραγραφής ένεκα παρέλευσης 20ετίας – συγχωρείστε μου τα τσάτρα πάτρα νομικίστικα, αλλά το «σκεπτικό» το πιάσατε. Οι «υπόλοιποι/επόμενοι»; Οι «έμμεσα – εκόντες, άκοντες – εμπλεκόμενοι»;

Κι έρχεται λοιπόν ένα Σάββατο χαράματα και η αστυνομία συλλαμβάνει στον ύπνο Έλληνες Πολιτικούς, μέλη του Ελληνικού Κοινοβουλίου μαζί με Αρχηγό Κόμματος.

Με μια ταπεινωτική διαδικασία που – κυρίως – δημιουργεί «προηγούμενο».

Απ’ όλους αυτούς που ένθερμα επιδοκιμάζουν τώρα, σκέφτηκε τάχα κανείς, πως μ’ αυτό το «προηγούμενο», αύριο, με μια άλλη κυβέρνηση που θα θεωρήσει ως «βαρύτατο κακούργημα» πχ την «έμμεση ώθηση του Λαού σε Στάση» (έτσι μπορεί να ονομάζεται η συμμετοχή σε διαδηλώσεις αύριο, λέμε τώρα – πχ σε μια «κατάσταση εκτάκτου ανάγκης» ένεκα σφοδρής ύφεσης/κρίσης), ίσως στη θέση αυτών των «Βουλευτών» βρεθούν αυτοί που «επιδοκιμάζουν» τέτοιες μεθόδους σήμερα;

Να θυμίσουμε κάποιες περιπτώσεις που κόμματα της σημερινής αντιπολίτευσης στο παρελθόν οδήγησαν μάζες διαδηλωτών να περάσουν με επίθεση πάνω από αστυνομικούς και Προεδρική Φρουρά – Ευζώνους και να καταλάβουν τον εσωτερικό περίβολο της Βουλής;

Θα μπορούσε ή όχι μια μέρα κάποια κυβέρνηση – πατώντας στο σημερινό προηγούμενο – να το θεωρήσει «κακούργημα» και να συλλάβει Έλληνες Βουλευτές που θα ηγούνται μιας τέτοιας δράσης;

Ή αντίστοιχα, σε άλλες δράσεις, όπως πχ όταν Βουλευτές επιχειρούν επικεφαλής μαζών διαδηλωτών να σπάσουν τον αστυνομικό κλοιό και να εισβάλλουν σε Υπουργεία.

Άπειρα τα περιστατικά που – σε διασταλτική ερμηνεία – θα μπορούσαν μια μέρα να θεωρηθούν κακούργημα και να οδηγήσουν σε σύλληψη Βουλευτή. Ακόμη και Αρχηγού Αξιωματικής Αντιπολίτευσης που τυχόν θα ηγείται μιας τέτοιας διαδήλωσης ή ακτιβιστικής ενέργειας. Πόσω μάλλον, εάν κατά τη διάρκεια μιας τέτοιας δράσης χάσει τη ζωή του Πολίτης. Έμμεσος υπεύθυνος ο Βουλευτής/επικεφαλής δεν θα μπορούσε να θεωρηθεί;

Αντιλαμβάνονται τι τεράστια «σκοτεινή τρύπα» ανοίγουν στην Ελληνική Δημοκρατία και την Εφαρμογή της Δικαιοσύνης τα οποία σήμερα πιστεύουν ότι υπηρετούν με τέτοιες μεθόδους;

Ξεχνούν ότι η ιστορία διδάσκει πως ότι την μια ημέρα επιβάλλεται/συμβαίνει στην (λεγόμενη) «ακροδεξιά» την επόμενη επιβάλλεται στην Αριστερά;

Ποιός λοιπόν ο λόγος για όλη αυτήν την «αιφνίδια πρωινή εκρηκτική παράσταση»; Ταπεινωτική το ξανατονίζω (που «κάποιους θα εξαγριώσει» και θα τους ωθήσει στα «άκρα», αλλά αυτό θα το δούμε πιο κάτω).

Υπήρχε μια τυπική διαδικασία που όφειλαν να εφαρμόσουν. Ιδίως σε μια τόσο περίπλοκη κατάσταση.

Καθώς θα προχωράει η Δικαιοσύνη σε μια μια περίπτωση, ένας ένας οι εμπλεκόμενοι να υποβάλλονται σε «άρση ασυλίας». Τουλάχιστον αυτό. Θα τους δινόταν έτσι το περιθώριο – πιθανόν – ακόμη και να παραιτηθούν. Έτσι, οι συλλήψεις, αν μη τι άλλο, θα αφορούσαν σε «απλούς πολίτες» και όχι σε Βουλευτές. Θα διασώζονταν τουλάχιστον το Βουλευτικό Αξίωμα απ' αυτό τον "οιονεί κίνδυνο καταχρηστικής παραβίασής του" στο μέλλον . Και δεν θα αφικνούταν ένα «κακό προηγούμενο» στη λειτουργία της Δημοκρατίας.

Η Βουλή έπρεπε ν’ αναλάβει τις ευθύνες της. Κι όχι να «κρυφτούν» πίσω από την Δικαιοσύνη.

Μήπως υπήρχε κάποια «ανησυχία» ότι δεν θα πέρναγε εύκολα από τη Βουλή κάτι τέτοιο; Πιθανόν υπό το παραπάνω σκεπτικό....

Να σκεφτούμε όμως εδώ και τα εξής:

Κι αν στο Δικαστήριο καταπέσουν οι κατηγορίες;

Πως διασύρονται έτσι Βουλευτές κι ένας Αρχηγός Κόμματος (και στο πρόσωπό τους 500.000 ψηφοφόροι τους);

Επίσης, το δύο μέτρα και δύο σταθμά γεννά μίση και εχθρότητα. Θανάσιμη ενίοτε.

Γιατί εύκολα θα σκεφτούν αυτοί οι ψηφοφόροι:

το να παίρνει μίζα ένας πολιτικός και να το φορτώνει ύστερα στην πλάτη της φτωχολογιάς ως έκτακτη φορολογία ή αφαίρεση περίθαλψης που και τα δύο την οδηγούν στο θάνατο, δεν είναι βαρύτατο κακούργημα;

Το να παραλαμβάνεις άρματα μάχης χωρίς πυρομαχικά ή μαχητικά χωρίς ηλεκτρονική άμυνα ή υποβρύχια μειωμένης ικανότητας ή αντιβαλιστικά συστήματα που κάποιοι επιμένουν να μην κάνουν ακόμη την «δοκιμή» δεν είναι έγκλημα και κακούργημα; Οι χιλιάδες νεκροί που αυτό μπορεί να στοιχίσει σε μια μάχη καθώς και οι κατεστραμμένες περιουσίες όπως και η απώλεια εδαφών, δεν στοιχειοθετούν έγκλημα και κακούργημα;

Το να μην διώκονται οι διάφορες of shore, οι λίστες Lagarde και όσοι καταχράστηκαν δημόσιο χρήμα μέσω απ’ ευθείας αναθέσεων ή στημένων διαγωνισμών και όλα αυτά να σκάνε στην πλάτη της φτωχολογιάς ως έκτακτη βαρύτατη φορολογία που την στέλνει στο θάνατο, δεν είναι κακούργημα και έγκλημα;

Γιατί δεν καταδιώκονται ΚΙ ΑΥΤΟΙ που ΔΕΝ ΔΙΩΚΟΥΝ όλους αυτούς;

Δεν είναι «υπαίτιοι θανάτου Πολιτών»;

Γιατί αυτά παραμένουν ακαταδίωκτα και ατιμώρητα;

Επίσης, θα έπρεπε όλοι αυτοί που επιδοκιμάζουν σήμερα τέτοιες «μεθόδους» να λάβουν υπ’ όψιν τους και κάποιες ακόμη παραμέτρους που προφανώς δεν έλαβαν.

Ή αποφάσισαν – απερίσκεπτα – να ρισκάρουν.

Αυτούς τους ανθρώπους κάποιοι τους έστειλαν στη Βουλή. Κι αυτοί δεν είναι λίγοι.

Μισό εκατομμύριο Έλληνες Πολίτες. Και οι δημοσκοπήσεις επί μακρόν έδιναν υπερδιπλάσιο ποσοστό. Αυτός ο κόσμος, παρ’ ότι γνώριζε για τις διάφορες «ακραίες τάσεις» αυτού του Κόμματος, το έκανε. Τους έδωσε την προτίμησή του.

Ήξερε όλη  την «φημολογία» και την «παραφιλολογία» γύρω απ’ αυτό τον χώρο. Ή έστω, «κάμποση».

Κι όμως, το «έκανε».

Ονομάστε αυτό το κόμμα όπως θέλετε. Φασίστες, Ναζί ή και τα δύο.

1.000.000 Πατριώτες Έλληνες Πολίτες όμως ΑΥΤΟΥΣ επέλεξαν και επίμονα τους αναδεικνύουν στις δημοσκοπήσεις με όλο και μεγαλύτερα ποσοστά. Αδιαφορώντας για την «ιδεολογική τους ταυτότητα».

Φαντάζει «τρομακτικό» στα μάτια σας. Αντιληπτό. Και μπορούν να κατανοηθούν οι «ανησυχίες» σας.

Αλλά τι κάνατε εσείς για «να μην συμβεί αυτό»; Να μην χρειαστεί να συμβεί αυτό....

Αντιθέτως, κανείς σας δεν έκανε τον κόπο ούτε καν ν’ αναλογιστεί «γιατί συνέβη αυτό».

Παρά επιμένετε ν’ αναλύεστε στα τηλεπαράθυρα σε επιχειρήματα του στυλ

 «ο θυμός για τα οικονομικά μέτρα τους έστειλε στην ΧΑ».

Και κανείς σας δεν αναρωτιέται φωναχτά :

 «μα καλά...αφού υπάρχουν κι άλλα αντιμνημονιακά κόμματα, γιατί ο θυμός τους δεν τους έστειλε κάπου αλλού;»

Προφανώς, λοιπόν, «κάτι έβρισκαν σ’ αυτό το – ναι, ακραίο – κόμμα που δεν το βρίσκουν αλλού».

Κάνατε άραγε τον κόπο να το αναλογιστείτε αυτό τουλάχιστον μεταξύ σας;

Προφανώς και το κάνατε. Απλά, σας τρόμαξε τόσο πολύ «αυτό που διαπιστώσατε» που δεν τολμάτε ούτε να το ξεστομίσετε.

Διαπιστώσατε σκληρά πράγματα.

Και δεν μιλάμε για το 0,1%, τον σκληρό πυρήνα των ψηφοφόρων και μελών του κόμματος, που ασπάζεται την ιδεολογία της ΧΑ και τον απόλυτο αντιδημοκρατικό τρόπο λειτουργίας της ως Οργανωτικό σχήμα.

Αυτό το 1.000.000 κόσμου που στις δημοσκοπήσεις επίμονα έδειχνε την προτίμησή του στην ΧΑ δεν είχε βεβαίως καμία πρόθεση να δει να εφαρμόζονται στην Ελλάδα ούτε η Ιδεολογία της ΧΑ, ούτε η Οργανωτική της Πρόταση. Αλλιώς, θα είχαν γίνει μέλη της.

Αποδέχτηκε όμως σιωπηλά – πλην σαφώς – μέσα του ότι η ΧΑ εξέφραζε την ξεχειλισμένη οργή και θυμό του ως προς κάποια νοσηρά κοινωνικά/εθνικά ζητήματα και πολιτικές παθογένειες που Πολιτεία και καθεστωτικοί πολιτικοί αρνούνταν να θεραπεύσουν.

Η Διαφθορά της Πολιτικής, πρώτο απ’ όλα...

Ανακλαστικά σκεπτόμενο έκανε το πιο απλό πράγμα στον κόσμο:

Στην αδίστακτη (συγκεκαλυμμένη, politically correct πλην ΣΑΦΗ) αντιλαϊκή βία του Διεφθαρμένου Πολιτικού δημιούργησε στο συλλογικό θυμικό του το αντίστοιχο Μοντέλο του εξίσου «Αδίστακτου Τιμωρού». Θα χαιρόταν πραγματικά να τους έβλεπε να μπουκάρουν μέσα στα Υπουργεία και να τσακίζουν στο ξύλο τον Υπουργό που στερεί την περίθαλψη από εκατομμύρια πολίτες καταδικάζοντάς τους στον θάνατο. Ή τον Υπουργό Οικονομικών ή τον Γενικό Γραμματέα Εσόδων αντίστοιχα που με τους αλόγιστους φόρους και τις θανάσιμες αποφάσεις τους καταστρέφουν εκατομμύρια πολίτες στέλνοντας στον θάνατο αρκετές χιλιάδες απ’ αυτούς.

 Όσο politically non correct κι αν ακούγεται, αμφιβάλλει κανείς γι’ αυτό;

Εγκληματικότητα και Εισβολή εκατομμυρίων λαθρομεταναστών...

Η δεύτερη αιτία. Εξαιρετικά σοβαρή αιτία...κι εξίσου καίρια...

Οι αριθμοί και των δύο καθώς και η ένταση του προβλήματος έχει ξεπεράσει κάθε όριο.

Αυτό το 1.000.000 Πολιτών, πολύ απλά αγανάκτησε πια μ’ αυτή την εισβολή και την συνακόλουθη ωμή εγκληματικότητα καθώς και με τους Πολιτικούς που ΦΕΡΟΥΝ ακέραια την ΕΥΘΥΝΗ γι’ αυτό όπως και με την παγερή αδιαφορία τους για την άμεση και δραστική θεραπεία αυτού του καρκινώματος.

Αυτομάτως και ανακλαστικά πέρασε – εμμέσως πλην σαφώς – στα χωράφια της «αυτοδικίας». Μπήκε στη Λογική της αυτοπροστασίας.

  «Αφού εσείς δεν κάνετε τίποτα κι αφήνετε εκατομμύρια εισβολείς να μας παίρνουν τον τόπο μας και να μας σφάζουν, τότε μας υποχρεώνετε να πάρουμε δραστικά μέτρα. Θα στείλουμε στην Κορυφή της Πολιτείας αυτούς που είναι αποφασισμένοι – με κάθε μέσο, θεμιτό ή αθέμιτο – να κάνουν. Έστω κι αν αυτό σημαίνει «βρώμικος πόλεμος. Έστω κι αν σημαίνει «να πάρουν την κατάσταση στα χέρια τους»».

 Η πλειοψηφία τους ίσως δεν θα το παραδεχτεί ποτέ φωναχτά, αλλά γνωρίζετε καλά κύριοι ότι αυτό ακριβώς συνέβη.

Εθνικά Θέματα και ο σαφής κίνδυνος απώλειας Εθνικών Εδαφών.

Η Τρίτη σημαντική αιτία....

Κοινώς, Πολιτεία και Πολιτικοί τα έκαναν θάλασσα και μάλιστα σε εγκληματικό βαθμό. Η χώρα χρόνια τώρα χάνει την Εθνική της Ανεξαρτησία και με την συστηματική απονεύρωση της Εθνικής μας Άμυνας – εκ μέρους των Πολιτικών – ο συναγερμός για την Εθνική Ασφάλεια έχει κολλήσει στο Κόκκινο. Απαιτούνται δραστικά μέτρα και απαιτούνται ΤΩΡΑ.

Τι πιο φυσικό λοιπόν αυτό το 1.000.000 Ελλήνων Πατριωτών Πολιτών να γοητευθούν από την έντονη ευαισθητοποίηση της ΧΑ σ’ αυτό το θέμα καθώς και – ΝΑΙ – με την «υποβόσκουσα πλην εντόνως εμφαίνουσα» στρατιωτικοποίησή της.
Τι πιο σαφές (ως Σημαίνον) για να καταδείξει το Σημαινόμενο της ανάγκης γι’ ΑΜΕΣΗ προτεραιότητα στην αναβάθμιση της Εθνικής Άμυνας στην αντζέντα της Ελληνικής Πολιτικής;

Αυτά τα τρία στοιχεία – κυρίως - είναι που διαφοροποιούν την ΧΑ από τ’ άλλα αντιμνημονιακά κόμματα και την έφεραν εκεί που την έφεραν.

Πιστεύετε τώρα εσείς, πως διώκοντάς την, αυτό το 1.000.000 σφόδρα αγανακτισμένοι και ανήσυχοι για την Διαφθορά καθώς και την Δημόσια και Εθνική Ασφάλεια Έλληνες Πολίτες δεν θα αναζητήσουν το «επόμενο αντίστοιχο Πολιτικό Σχήμα» και μάλιστα ΑΚΑΡΙΑΙΑ;

Κι επειδή η πείρα διδάσκει (άρα και η ΧΑ θα διδαχτεί οργανωτικά, επικοινωνιακά, πολιτικά και νομικά από τα λάθη της), είστε βέβαιοι πως αυτό το «επόμενο διάδοχο σχήμα» δεν θα είναι ακόμη πιο «αποτελεσματικό σε εκρηκτικότητα» από το προηγούμενο;

Κι ακούστε και τα χειρότερα:

Αυτός ο ταπεινωτικός Πόλεμος που εξαπολύθηκε εναντίον της ΧΑ, επειδή δεν τον ελέγξατε και στράφηκε προς όλον τον ευρύτερο Πατριωτικό χώρο (πχ διώκετε όποιον φέρει εθνόσημο ή Σημαία πάνω του ή στο σπίτι του, αν είναι δυνατόν!!! Διώκετε όποιον φέρει – νόμιμο καθ’ όλα όπλο - replica airsoft ή έναν απλό σουγιά στο αυτοκίνητο ή στο σπίτι του!!!) το μόνο που καταφέρνετε είναι να ριζοσπαστικοποιήσετε ακόμη και τις μετριοπαθείς φωνές του ευρύτερου Πατριωτικού χώρου.

Είστε έτοιμοι – και μέσω του νέου Αντιρατσιστικού Νόμου που σύντομα θα ψηφίσετε – ν’ αρχίσετε να διώκετε κάθε μα κάθε Πατριωτική Φωνή που τολμάει να διαμαρτύρεται για όλα τα παραπάνω «τρία στοιχεία» που προαναφέρθηκαν.

Επιπροσθέτως, αν υπήρχε μια πιθανότητα να αναπτυχθεί ένα νέο, δυναμικό μεν πλην μετριοπαθές στις μεθόδους του Πατριωτικό Πολιτικό Σχήμα, μ’ αυτόν τον γενικευμένο πόλεμο που εξαπολύσατε, την καταστρέφετε. Ωθείτε τους ΠΑΝΤΕΣ στα ΑΚΡΑ ακόμη και χάριν «πείσματος» ενάντια στην συλλογική ταπείνωση! Είναι αυτό που λέει ο λαός μας «και κερατάς και δαρμένος»....

 Ο θυμός και η αγανάκτηση των συλλήβδην διωκόμενων Πατριωτών θα κάνουν τα υπόλοιπα. Απλά – και ανακλαστικά – θα τους μετατρέψουν από Μετριοπαθείς σε Ριζοσπάστες.

Που θα ενισχύσουν ότι πιο ακραίο γεννηθεί στην θέση της ΧΑ που αποκαθηλώνετε σήμερα.

Με μια διαφορά.

Βάλτε το χέρι στην καρδιά και βεβαιώστε τον Ελληνικό Λαό ότι αυτό που θα γεννηθεί δεν θα είναι ένα «Σιν Φεην».

Χρειάζεται να σας θυμίσω τι είναι αυτό;

Είναι το Πολιτικό Σκέλος του IRA. Κάτι αντίστοιχο φυσικά υπήρξε και έδρασε και στη Χώρα των Βάσκων. Και όχι μόνον.

Ένα Πολιτικό Σκέλος του κόμματος και ένα «άτυπο» Στρατιωτικό για τους πιο «ακραίους ριζοσπαστικούς πηρήνες».

Όλες τις απαραίτητες ψηφίδες για κάτι τέτοιο δυστυχώς η Ελληνική πολιτικοκοινωνική σκακιέρα τις διαθέτει. Κι εσείς, τις ωθείτε να «ενωθούν» σε κάτι τόσο μα τόσο πολύ ακραίο!

Δεν νομίζω πως χρειάζεται να αναφέρω τι θα σήμαινε κάτι τέτοιο και βεβαίως τι θα στοίχιζε στη χώρα και στην κοινωνία μας...

Κοιτάξτε απλώς τον εαυτό σας στον καθρέπτη και αναρωτηθείτε πόσο κοντά βρισκόμαστε σ’ αυτό το σημείο...

Κατά τη γνώμη σας πόσοι ταπεινωμένοι Έλληνες Πατριώτες – ακραίοι και μη - συζητούν απο χτες το βράδυ για την πιθανότητα τέτοιων Οργανωτικών Σχημάτων, είτε ανησυχώντας είτε «αδημονώντας» για «κλιμάκωση»;

Πόσοι συζητούν για ενδεχόμενα ένοπλα πλήγματα; (Να μην διστάζουμε να το πούμε με το όνομά του)...

Και όχι μόνον...

Κατά τη γνώμη σας, πόσοι εγκέφαλοι (ναι, ΑΚΡΑΙΟΙ, ονομάστε τους όπως θέλετε) δουλεύουν πυρετωδώς για να εντοπίσουν το κατάλληλο πλήγμα που θα «κάνει τη διαφορά» στις ισορροπίες που έχουν κυριαρχήσει ως αυτή τη στιγμή και θα τις ανατρέψουν;

Γνωρίζουμε όλοι καλά σ’ αυτόν τον τόπο το πόσο καθοριστικό είναι πάντα το «Αίμα» στην διαμόρφωση της πολιτικοκοινωνικής συλλογικής συνείδησης και στην ανατροπή των ισορροπιών.

Το διαπιστώνουμε άλλωστε όλοι καθημερινά με τον τραγικό χαμό αυτού του νέου, του Π. Φύσσα.

Να σας θυμίσω όμως επίσης πόσες εκατοντάδες ομάδες της αναρχοαριστεράς δέκα μέρες τώρα τσακίζουν στο ξύλο όποιον κοντοκουρεμένο δουν, απ’ άκρη σ’ άκρη σε όλη την Ελλάδα; Λες και το μαλί υποδηλώνει ταυτότητα. Για τέτοια «αίσθηση Δημοκρατίας» μιλάμε.

Φυσικά, ως τώρα είχαν την τύχη να μην «πέσουν σε κάποιον εκπαιδευμένο».

Κι αν «πέσουν» όμως; Κι αν τους «κάτσει»; Έχετε ιδέα «τι θα συμβεί» σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο;

Το αφήνετε ανεξέλεγκτο το «φαινόμενο». Σύντομα θ’ αρχίσουν – λογικά και μόλις «ξεζαλιστούν από τις διώξεις» - ν’ «απαντάνε» στις επιθέσεις και οι «της άλλης όχθης».

Για πόσους νεκρούς θα μιλάμε ύστερα; Ένθεν κι ένθεν. Ποιές θα είναι οι συνέπειες μετά; Για όλους μας. Για όλη την κοινωνία μας. Που θα φτάσουν τα αντίποινα επί αντιποίνων;

Πόσο κοντά θα είναι ένας Εμφύλιος μετά από κάτι τέτοιο;

Αλλά υπάρχουν και χειρότερα στην Κοινωνική Ψυχολογία του Αίματος.

Ένας Λαμπράκης με τον θάνατό του κάποτε έκανε την «διαφορά».

Τι σας κάνει να είστε τόσο βέβαιοι ότι αύριο δεν θα ξημερώσουμε με έναν νεκρό «δεύτερο Ίωνα Δραγούμη»;

Θυμάστε μήπως την εξέλιξη που είχαν τα πράγματα τότε, πίσω στο 1920 με τον βίαιο θάνατό του;

Ή μήπως πιστεύετε πως είναι αδύνατον να συμβεί σήμερα;

Μπορείτε να φανταστείτε πόσο θ’ «ανατρέπονταν» οι τωρινές ισορροπίες εάν δολοφονούνταν – σε αντίποινα – μια προσωπικότητα ευρείας αποδοχής στον Πατριωτικό χώρο;

Και ποιός σας είπε ότι είναι απαραίτητο να τον φάνε «αντίπαλοι»;

Σε συνθήκες «εκτροπής» τα πάθη ξεφεύγουν ασυγκράτητα. Σε συνθήκες ακραίας ριζοσπαστικοποίησης ουδείς μπορεί να προβλέψει το που μπορούν να φτάσουν κάποιοι άγνωστοι κι ανεξέλεγκτοι «ακραίοι».

Πολλοί στην ιστορία «έφαγαν» δικούς τους και τα «φόρτωσαν» στους «άλλους» προκειμένου να εξαγριώσουν τον ευρύτερο χώρο τους και να τους αναγκάσουν να «συσπειρωθούν» γύρω από ένα Λάβαρο....

Ο σκοπός αγιάζει τα μέσα, έτσι δεν λένε;

Ποιός μας λέει λοιπόν ότι δεν θα συμβεί και τώρα μια προβοκάτσια που θα τινάξει τα πάντα στον αέρα σ’ αυτόν τον τόπο;

Κύριοι, δεν εννοείτε να συνειδητοποιήσετε πόσο πολύς «ατμός και πίεση» έχει σωρρευθεί στον ευρύτερο Πατριωτικό Χώρο με τις αλόγιστες κινήσεις της Ελληνικής Πολιτικής επί χρόνια.

Κι αντί να συμβάλλετε να μειωθεί αυτή η πίεση σταδιακά (κυρίως με το να λύσετε τα παραπάνω σοβαρότατα ζητήματα στα οποία αντιδρά και δικαιολογημένα) την επιδεινώνετε και την οδηγείτε σε έκρηξη....

Μέσα απ’ αυτήν την κατάσταση «υπερπίεσης» αναπόφευκτα  «ακραίες παρουσίες και φωνές» θα ενισχυθούν πολύ πολύ περισσότερο...

Κι αυτό θα έχει ολέθριες συνέπειες...για όλους μας...

Γιώργος Ανεστόπουλος

 

 http://aegeanhawk.blogspot.gr/2013/09/blog-post_30.html