Οι ξεχασμένες τραγωδίες της Κύπρου…

Έργα και Ημέρες των τούρκων στη Μαρτυρική γη μας

ΕΜΕΙΣ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ ΔΕΝ ΞΕΧΝΑΜΕ ΤΗΝ ΤΟΥΡΚΙΚΗ ΕΙΣΒΟΛΗ ΤΟΥ 1974 ΣΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΥΠΡΟ,ΔΕΝ ΞΕΧΝΑΜΕ ΤΗΝ ΓΗ ΜΑΣ,ΤΟΥΣ ΗΡΩΕΣ ΜΑΣ,ΤΟΥΣ ΝΕΚΡΟΥΣ ΜΑΣ,ΤΟΥΣ ΑΓΝΟΟΥΜΕΝΟΥΣ ΜΑΣ......

GEWKWN

Οι κτηνωδίες των τούρκων κατά του Κυπριακού Ελληνισμού δεν παραγράφονται, γιατί έχουν γραφτεί με ανεξίτηλα γράμματα στην Ιστορία του Έθνους μας.

Να μην διαβαστεί από καρδιακούς και πολύ ευαίσθητους ανθρώπους….

Οι νεότεροι πρέπει να γνωρίζουν ότι Κύπρος δεν σημαίνει μόνο καφετερίες και μπαράκια. Κάποιοι συνομήλικοί τους δεν τα έζησαν ποτέ όλα αυτά, αλλά έγιναν βορά των ορνέων στην πεδιάδα της Λαπήθου, στη Μεσαορία και αλλού, όπου πέρασε η Τουρκία. Έδωσαν ό,τι πολυτιμότερο είχαν, τη ζωή τους, κι εμείς δεν πρέπει ποτέ να προδώσουμε τη μνήμη τους και να παύσουμε να ακούμε την αγωνία τους λίγο πριν από την εκτέλεση ή την άνιση αναμέτρηση με τις υπέρτερες ορδές του Αττίλα.

Άρθρο-καταπέλτης από Τουρκάλα δημοσιογράφο!

«Όλος ο κόσμος έγινε μάρτυρας για το τι έκανε η Τουρκία το 1974. Προσχεδιασμένες εκτελέσεις, καταστροφή, εθνικό ξεκαθάρισμα και συνεχιζόμενο δημογραφικό και πολιτιστικό βιασμό της Κύπρου. Αυτό που έγινε στην Κύπρο ήταν εισβολή, και η Τουρκία είναι ξένος εισβολέας στην Κύπρο. Η ιστορία είναι εκεί για να πει τι έγινε. Η Κύπρος ήταν ελληνική για 3500 χιλιάδες χρόνια και χριστιανική για 2000 χρόνια. Ποτέ η τουρκοκυπριακή μειονότητα, στη σύντομη παρουσία της στην Κύπρο, δεν είχε δικό της μέρος στο νησί. Από το 1500 πχ μέχρι τον 20ο αιώνα, το βόρειο τμήμα του νησιού, ήταν πάντοτε ελληνικό και στη συνέχεια χριστιανικό».

Είναι συγκλονιστικά τα όσα είπε στην Τουρκοκύπρια δημοσιογράφο Σεβγκιούλ Ουλουντάγ ένας από τους αυτόπτες μάρτυρες των όσων συνέβησαν στο Παλαίκυθρο:

 «Σε ένα σπίτι ήταν μια γυναίκα με ένα παιδί. Το παιδί το είχαν πυροβολήσει στην κοιλιά και η μητέρα που το κρατούσε ήταν πεθαμένη. Υπήρχε μια άλλη γυναίκα που ήταν πληγωμένη. Μάθαμε αργότερα ότι το ένα της πόδι ήταν ανάπηρο και την είχαν πυροβολήσει στο γερό της πόδι. Στο χωριό βρήκαν και ένα παιδί που είχε επιζήσει αν και ήταν τραυματισμένο. Το παιδί πήγε στο υπνοδωμάτιο. Στο κρεβάτι ήταν μια γυναίκα εντελώς γυμνή.

Το παιδί πήδηξε πάνω της σκεπάζοντάς τη με το σώμα του και φωνάζοντας: “Μάνα μου!”... Την είχαν πυροβολήσει στα γεννητικά της όργανα και το παιδί προσπαθούσε να σταματήσει το αίμα με βαμβάκι. Την είχαν βιάσει και πυροβολήσει. Αργότερα αυτός που τη βίασε μας καυχιόταν ότι “και τους βίασα και τους σκότωσα”. Μέσα στο σπίτι ήταν ένα νεαρό κορίτσι σε μια πολυθρόνα, μισόγυμνο. Τo είχαν σκοτώσει κι εκείνo».

Τον Αύγουστο του ΄74 ο δημοσιογράφος της αγγλικής εφημερίδας Sun, Ίαν Γουόκερ εγραψε εγραψε στην εφημεριδα τον τιτλο  «Βάρβαροι»...

Ελληνοκυρια 20 χρονη  «Ο αρραβωνιαστικός μου και άλλοι έξι άντρες πυροβολήθηκαν στο κεφάλι. Οι τούρκοι στρατιώτες γελούσαν μαζί μου και μετά με βίασαν»...

Μία άλλη 32χρονη κύπρια είδε να σκοτώνουν με μίσος τον πατέρα της,... «Οι τούρκοι στρατιώτες έκοψαν τα χέρια και τα πόδια του πατέρα μου. Μετά τον πυροβόλησαν ενώ κοίταζα»...

Ελληνοκυπριος, «Πρώτα σκότωσαν τους άντρες. Μετά, η γυναίκα του φίλου μου είπε στους τούρκους στρατιώτες: Γιατί τώρα πρέπει να ζήσω χωρίς τον άντρα μου; Αμέσως ένας στρατιώτης την πυροβόλησε στο κεφάλι»...

Οι ήρωες του 256 Τ.Π.

άντρες του 256 Τ.Π., που έπεσαν προδομένοι στα χέρια του Αττίλα, εκτελέστηκαν. Όσους εγκλωβίστηκαν και συνελήφθησαν αιχμάλωτοι, οι εισβολείς τους κράτησαν όλη τη νύκτα δεμένους στα δέντρα και το πρωί τους εκτέλεσαν με χαριστική βολή.

Τουρκοκύπριος αυτόπτης μάρτυρας της σφαγής Ελληνοκυπρίων αιχμαλώτων έσπασε τη σιωπή του και αποκάλυψε στο συντάκτη της εφημερίδας Αλί Οσμάν τι έγινε. Ο Τουρκοκύπριος, που ήταν ανάμεσα στους συνοδούς που μετέφεραν με οκτώ λεωφορεία 320 περίπου αιχμαλώτους στο Πέντε Μίλι, για να μεταφερθούν με τα αποβατικά στην Τουρκία, περιγράφει τη φρικαλεότητα. «Οι αιχμάλωτοι, δεμένοι πισθάγκωνα, διατάχθηκαν να καθίσουν στην άμμο μέχρι τα αποβατικά να ξεφορτώσουν το τελευταίο κύμα της εισβολής και να τους πάνε στην Τουρκία. Οι στρατιώτες του Αττίλα, όπως κατέβαιναν φανατισμένοι και παραπληροφορημένοι από τους αξιωματικούς τους, έπεσαν πάνω στους αιχμαλώτους με τις λόγχες εφ’ όπλου και άρχισαν να τους ξεκοιλιάζουν και να τους κτυπούν. Κάποιοι από τους Τούρκους καταδρομείς χρησιμοποίησαν και τα μαχαίρια τους σφάζοντας τους αιχμαλώτους». Μερικοί αιχμάλωτοι, περιγράφει ο Τουρκοκύπριος αυτόπτης μάρτυρας, κατάφεραν να συρθούν μέχρι το κύμα και εκεί, από τα κτυπήματα των Τούρκων, η θάλασσα βάφτηκε κόκκινη. Οι Αττίλες χτυπούσαν με μανία με τις ξιφολόγχες και τους υποκόπανους των όπλων με τα κράνη. Μέσα σε λίγο χρόνο τα ουρλιαχτά των αιχμαλώτων σταμάτησαν, γιατί δεν έμεινε κανείς ζωντανός. Κοντά στο ξενοδοχείο Μάρε Μόντε ανοίχτηκε μεγάλος λάκκος και οι σοροί θάφτηκαν εκεί. Αυτή η μαρτυρία συγκλονίζει, γιατί δείχνει ότι ο τουρκικός στρατός είχε εντολή να ξεριζώσει και να εξαλείψει καθετί ελληνικό από την κατακτημένη περιοχή.

Δύο Τούρκοι στρατιώτες αποκαλυψαν : τους δέσαμε τα χέρια και τα πόδια και ζωντανούς τους θάψαμε κοντά σε έναν ποταμό εκεί. Δεν ξοδέψαμε καμία σφαίρα.

Οι τούρκοι βίαζαν εγκύους, γυναίκες, γέρους, παιδιά…

Στην 130-σέλιδη έκδοση του ανώτερου αστυνόμου Παναγιώτη Μαχουζαρίδη με τίτλο «Οι τουρκικές ομότητες στην Κύπρο» του 1975 και σε υπηρεσιακή έκθεση 144 σελίδων των υπηρεσιών ασφαλείας της Δημοκρατίας προς τον αρχιεπίσκοπο Μακάριο της 7ης Οκτωβρίου 1976 με τίτλο «Τουρκικαί Ωμότηται», καταγράφονται από αυτόπτες μάρτυρες οι βιασμοί και η σεξουαλική κακοποίηση εκατοντάδων Ελληνοκυπρίων γυναικών και κοριτσιών ηλικίας από 11 μέχρι 88 χρονών.

Δεκάδες είναι οι περιπτώσεις κατά συρροή, καθημερινών βιασμών (όπως της Χ.Ι. από τη Βώνη που βιαζόταν καθημερινά από τούρκους για δυο ολόκληρους μήνες) σε κατεχόμενα χωριά όπως η Κυθρέα, το Παλαίκυθρο, το Νέο Χωριό Κυθρέας. Δεκάδες επίσης οι βιασμοί γυναικών μπροστά στα παιδιά τους (όπως της Μ.Γ. από το Τριμύθι που βιάστηκε επανειλημμένα μπροστά στα παιδιά της ηλικίας τεσσάρων και πέντε χρόνων), ή των συζύγων και μελών των οικογενειών τους υπό την απειλή των όπλων. Άπειρες οι σεξουαλικές κακοποιήσεις ανήλικων κοριτσιών ηλικίας 11 μέχρι 18 ετών (όπως στην αποθήκη σιτηρών στις Μάνδρες) μερικές από τις οποίες βιάζονταν καθημερινά.    Συγκλονιστικές οι περιπτώσεις της εγκύου Γ.Π. από το Μαραθόβουνο που βιάστηκε διαδοχικά από έξι τούρκους μέχρι λυποθυμίας, ή του πενηντάχρονου τυφλού Π.Δ. από τον Άγιο Σέργιο που κακοποιήθηκε σεξουαλικά. Ακόμη της Δ.Γ. από τον Άγιο Σέργιο η οποία όταν έμεινε έγκυος αυτοκτόνησε στις 23 Δεκεμβρίου 1974. Δεκάδες επίσης οι εν ψυχρώ εκτελέσεις κοριτσιών που αντιστάθηκαν στις σεξουαλικές ορέξεις τούρκων και τουρκο»κυπρίων».

«Οι παραστρατιωτικές ομάδες των τ/»κ» Μουτζαχίντ ήταν αιμοβόροι και απάνθρωποι, σάπιοι πέρα για πέρα. Γεμάτοι μίσος και σκληρότητα… πλιατσικολόγοι με φονικά ένστικτα. Οι Μουτζαχίντ κυρίως, αλλά και μερικοί αξιωματικοί δολοφονούσαν και βίαζαν σε όλη τη διαδρομή», μαρτυρεί ο εκ των υπαξιωματικών του Αττίλα, Haci Kofen, του 61ΣΠ της 28ης Μεραρχίας του Αττίλα.   «Στις επιχειρήσεις «σκούπα» ο τουρκικός στρατός και οι τ/»κ» Μουτζαχίντ δεν έκαναν τίποτε άλλο από το να λεηλατούν τις περιουσίες των Ε/κ, να βιάζουν γυναίκες και μικρά κορίτσια, να δολοφονούν αμάχους και παιδιά και ν’ αποφασίζουν τις ομαδικές εκτελέσεις των αιχμαλώτων», μαρτυρεί ο Mustafa Ongan, δεκανέας της 48 Μοίρας Πυροβολικού του

ΔΕΝ ΞΕΧΝΑΜΕ ΤΗΝ ΤΟΥΡΚΙΚΗ ΕΙΣΒΟΛΗ ΤΟΥ 1974 ΣΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΥΠΡΟ,ΔΕΝ ΞΕΧΝΑΜΕ ΤΗΝ ΓΗ ΜΑΣ,ΤΟΥΣ ΗΡΩΕΣ ΜΑΣ,ΤΟΥΣ ΝΕΚΡΟΥΣ ΜΑΣ,ΤΟΥΣ ΑΓΝΟΟΥΜΕΝΟΥΣ ΜΑΣ......

θεέ μου προστάτεψε την Κύπρο και την Ελλάδα από τους βαρβάρους