Γιώργος Ιεροδιάκονος: Ένα νέο κόμμα γεννιέται, μη χέσω...

Είπα να μην ασχοληθώ καθόλου με το τσίρκο της περασμένης Δευτέρας, αλλά ούτε να αγιάσεις δεν σε αφήνουν οι τζαναμπέτηδες. Κάνατε που κάνατε τις κουτσουλιές σας, ρε μασκαράδες, ήταν ανάγκη να μου στείλετε κι εκείνο το γονατογράφημα που αποκαλείτε «Διακήρυξη και Εξαγγελία Σύστασης»;

Η αρχική μου αντίδραση ήταν «όχι ρε, δεν θα χάσω τον χρόνο μου με δαύτους», αλλά εκείνες οι τρεις λέξεις μου κίνησαν την θυμηδία: Διακήρυξη-Εξαγγελία-Σύσταση. Κάτι θέλει να πει ο ποιητής. Αλλά τι; Διακηρύττει την σύσταση της εξαγγελίας; Ή μήπως την εξαγγελία της σύστασης; Μπορεί πάλι να εξαγγέλλει την διακήρυξη της σύστασης, ή να συστήνει την εξαγγελία της διακήρυξης. Τι να πω; Άβυσσος η ψυχή του ανθρώπου...!

Πολύ ρουφιάνα αυτή η περιέργεια! Ίδιον του χαρακτήρα μου ίσως. Κι αφού γέλασα με την καρδιά μου με εκείνες τις τρεις ξεκάρφωτες λέξεις, αποφάσισα τελικά να διαβάσω και την Διακήρυξη και την Εξαγγελία και την Σύσταση. Όχι, όχι! Δεν πρόκειται για τρια διαφορετικά κείμενα. Ένα είναι! Ή μήπως τρία σε ένα;

Οφείλω να ομολογήσω πως αιφνιδιάστηκα από το μέγεθος της προχειρότητας. Καλά, λέω, αυτός που το συνέταξε είναι απόφοιτος ...νηπιαγωγείου. Οι άλλοι που το ενέκριναν; Εκείνοι που το ψήφισαν παμψηφί, απ’ ότι μας λένε;

Το διάβασα μέχρι τέλους. Διαβάστε το κι εσείς. Δεν θα κουραστείτε. Μια σελίδα είναι όλη κι όλη! Πρώτη μου φορά βλέπω μονοσέλιδη Διακήρυξη ίδρυσης κόμματος! Αλλά δεν είναι μόνο αυτό. Είναι και η απορία, πώς στο καλό χώρεσε ένας τέτοιος αχταρμάς ασυναρτησιών μέσα σε μία και μόνο σελίδα.

Τα αρχικά σπαρταριστά μου γέλια, σύντομα έγιναν οργή. Οργή και αγανάκτηση! Καθότι, οι πρώτες παράγραφοι περιγράφουν μια κατάσταση –όπως την περιγράφουν- η οποία, λίγο-πολύ, είναι γνωστή σε όλους και, ως εκ τούτου, τις προσπέρασα όπως-όπως. Αυτό που με εξόργισε ήταν το δια ταύτα. Δηλαδή, οι σκοποί του νέου κόμματος.

Α, παρεμπιπτόντως, κι αυτός ακόμα ο ισχυρισμός ότι πρόκειται για νέο κόμμα, είναι ψευδής. Καθότι το ΔΗ.ΠΑ.Κ. υφίσταται ως πολιτικός φορέας ήδη εδώ και πολλά χρόνια. Συμμετείχε μάλιστα και σε εκλογές το 2012. Τώρα, για ποιο λόγο οι Επαμίτες μεταστάθηκαν στο παλιό ΔΗΠΑΚ (διότι περί αυτού πρόκειται) και δεν έφτιαξαν ένα καινούργιο κόμμα, η απάντηση είναι απλή. Διότι για την ίδρυση κόμματος χρειάζονται 200 υπογραφές ως ιδρυτικά μέλη. Κι αυτοί μια παρέα είναι όλοι κι όλοι. Οπότε, σου λέει, πού να τρέχουμε τώρα να ψάχνουμε για 200 αφελείς; Αφού έχουμε το κόμμα του Ρόσσιου. Βουρ, όλοι εκεί!

Υπάρχει και ένα δεύτερο «παρεμπιπτόντως» πριν μπούμε στους σκοπούς του αναπαλαιωμένου ΔΗΠΑΚ. Κι αυτό είναι ο ιταμός ισχυρισμός πως «όλες οι Πατριωτικές Δημοκρατικές Δυνάμεις του Λαού, πολιτικά κόμματα και οργανώσεις, προσωπικότητες και συλλογικότητες, με κοινή δράση προβαίνουν στη σύσταση του πολιτικού φορέα που έχει ανάγκη ο τόπος και ο Λαός: το Δημοκρατικό Πατριωτικό Κίνημα».

Αλήθεια, ρε νεοΔΗΠΑΚίτες; Όλες οι Πατριωτικές Δημοκρατικές Δυνάμεις; ΟΛΕΣ;!;! Καμία δεν έμεινε απ’ έξω; Και γιατί δεν τις ονοματίζετε, ωρέ παλουκάρια; Να ξέρουμε κι εμείς ποιες είναι αυτές οι ΟΛΕΣ; Θα μου πεις, γιατί να τις απαριθμήσουμε; Αφού πρόκειται για το σύνολο των πατριωτικών-δημοκρατικών δυνάμεων! Απαριθμείται το Σύνολο; Είναι όπως το Σύμπαν! Προσμετριέται το Σύμπαν;

Σας προκαλώ λοιπόν! Πείτε μου έστω και έναν φορέα, κόμμα, συλλογικότητα, ότι νά ‘ναι, που να έχει ενταχθεί στο Σχήμα σας. Ένα μόνο! Και μη μου πείτε το ΕΠΑΜ (του Κυπριώτη) ή το ΔΗΠΑΚ του Ρόσσιου; Εσάς σας ξέρουμε. Κάποιο άλλο; Έστω και μονοπρόσωπο, βρε αδερφέ! Κανένας!!! Μόνοι σας είστε. Εσείς και οι σκιές σας! Και μην αυταπατάστε με όλα εκείνα τα μονοπρόσωπα κομματίδια και τους γνωστούς γυρολόγους που έσπευσαν να παραστούν στην εκδήλωσή σας επειδή βρήκαν έτοιμο ακροατήριο για να απευθύνουν τους χαιρετισμούς τους. Αύριο θα τρέξουν κάπου αλλού. Όπου υπάρχουν ανεκτικά ακροατήρια για να ακούσουν τις φλυαρίες τους. Κι όπου υπάρχουν αφελείς, που τους αρέσει να σαχλαμαρίζουν. Το ίδιο και οι γνωστοί γυριστρούλιδες, περίεργοι ακροατές, που επίσης τρέχουν παντού. Μη γίνει πουθενά κανένα νταβαντούρι και να λείψουν εκείνοι!

Πάρτε το χαμπάρι λοιπόν! Εσείς είστε μόνο. Οι τελευταίοι Επαμίτες! Ή μάλλον, ότι έχει απομείνει από σας. Και μαζί σας, και μερικοί χθεσινοί υπηρέτες και τρόφιμοι του συστήματος, ΝΑΤΟϊστές, Ευρωλάγνοι και ακραιφνείς νεοφιλελέδες, υμνητές των άκρατων ιδιωτικοποιήσεων.

Γι’ αυτό και οι σκοποί του αναπαλαιωμένου φορέα σας είναι τόσο μινιμαρισμένοι, έως μηδενικοί. Για να συμβιβάσετε τα ασυβίβαστα με τους νέους συνεργάτες σας. Ένα πρόγραμμα «λίγο απ’ όλα». Ή ορθότερα: «ολίγον από τίποτα». Όπως λέμε «ολίγη από γιουβέτσι». Μόνο που το γιουβέτσι έχει κάτι στην ολίγην του. Το τίποτα όμως, δεν έχει ΤΙΠΟΤΑ!

Τέτοιοι τιποτένιοι είστε! Τόσο τιποτένιοι, που μου προκαλείτε οίκτο. Οίκτο και ντροπή! Γι’ αυτό που είστε, για ότι πρεσβεύετε, μα το χειρότερο, που κάποτε σας λόγιζα ως συναγωνιστές μου. Ντρέπομαι για λογαριασμός σας! Καθότι το ΕΠΑΜ, απ’ όπου προέρχεστε, είχε ξεκάθαρες και αποκρυσταλλωμένες θέσεις, αν μη τι άλλο, για το ΝΑΤΟ, την Ευρωπαϊκή Ένωση, το ευρώ. Το ξεπουλήσατε κι αυτό! Όλα στο ζύγι. Για ένα κουστούμ!

Διότι άλλο πράγμα το 3ο πρόταγμα του φορέα απ’ όπου προέρχεστε, που έλεγε ρητά:

«Αποχώρηση της χώρας μας από την Ε.Ε. με πρώτο βήμα την έξοδο από τη ζώνη του ευρώ και την υιοθέτηση εθνικού νομίσματος που να εκφράζει τη δυναμική μιας νέας οικονομικής πορείας της χώρας προς όφελος του λαού. Η καταστροφή δεν μας περιμένει αν φύγουμε από το ευρώ και από την Ε.Ε., αλλά όσο παραμένουμε υποτελείς τόσο στην Ε.Ε. όσο και στην ευροζώνη. Η χώρα θα πάψει να είναι έρμαιο κάθε είδους πίεσης, εκβιασμού και επιδρομής της διεθνούς κερδοσκοπίας, θα πάψει να είναι αναλώσιμο είδος των αγορών, μόνο αν ανακτήσει τον έλεγχο του νομίσματος και της οικονομίας της»,

και άλλο η νέα διατύπωση που επινοήσατε: «ΟΧΙ πάση θυσία στο Ευρώ και στην Ε.Ε.».

Διότι, όχι πάση θυσία στο Ευρώ και στην Ε.Ε., στην πραγματικότητα σημαίνει: «ΝΑΙ στο Ευρώ και στην Ε.Ε., αλλά όχι πάση θυσία». Κι από την στιγμή που δεν καθορίζετε απ’ ακριβώς το «πάση θυσία», τότε το ΟΧΙ πάει στις καλένδες. Αυτό δεν έλεγε και ο Τσίπρας;

Και ξέρετε και κάτι άλλο; Εκτός από την Ε.Ε. και την Ευρωζώνη, που μας τα μασάτε, υπάρχει και το ΝΑΤΟ και η στρατηγική συμμαχία των κυβερνόντων μας με το σιωνιστικό Ισραήλ. Μια κουβέντα γι' αυτούς; Σας αρέσει που είμαστε δορυφόροι τους; Ή μήπως, σιγά τα κάστανα;

Τελικά είστε κι εσείς λίγο απ’ όλα. Λίγο από Τσίπρα, λίγο από Καζάκη, λίγο από Χιόνη, λίγο από Σόϊμπλε, λίγο από γιουβέτσι... Και είστε τόσο λίγοι, που τώρα δα μετάνοιωσα που ασχολήθηκα με την περίπτωσή σας...

Γιώργος Ιεροδιάκονος