Παιδική λευχαιμία προκαλεί το πατρικό κάπνισμα

Τα παιδιά των οποίων οι πατέρες κάπνιζαν την περίοδο που επετεύχθη η κύηση, έχουν τουλάχιστον 15% περισσότερες πιθανότητες να εκδηλώσουν την συχνότερη μορφή παιδιατρικού καρκίνου, την οξεία λεμφοβλαστική λευχαιμία, σύμφωνα με αυστραλιανή μελέτη που δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό έντυπο American Journal of Epidemiology. «Η έρευνα δείχνει ότι το βαρύ πατρικό κάπνισμα την περίοδο που επιτυγχάνεται η σύλληψη του εμβρύου είναι παράγοντας κινδύνου για παιδική οξεία λεμφοβλαστική λευχαιμία», εξηγεί η Δρ Ελίζαμπεθ Μιλν από το Ερευνητικό Ινστιτούτο Παιδικύης Υγείας «Telethon», όπου πραγματοποιήθηκε η μελέτη. Αν και η οξεία λεμφοβλαστική λευχαιμία είναι η συχνότερη μορφή παιδιατρικού καρκίνου, η συχνότητά της είναι μικρή, επηρεάζοντας μόλις τρία στα πέντε ανά 100.000 παιδιά. Οι ερευνητές μελέτησαν οικογένειες που είχαν σχεδόν 300 παιδιά με οξεία λεμφοβλαστική λευχαιμία και εστίασαν στη συνήθεια του καπνίσματος και ως προς τους δύο γονείς. Επίσης συγκρίθηκαν οι οικογένειες αυτές με άλλες 800 παιδιών, όμοιας ηλικίας, που δεν είχαν λευχαιμία. Η μητρική συμπεριφορά ως προς το τσιγάρο δεν είχε επίπτωση στον κίνδυνο του παιδιού να εκδηλώσει καρκίνου, αλλά τα παιδιά των οποίων οι μπαμπάδες κάπνιζαν την εποχή που συντελέστηκε η εγκυμοσύνη είχαν 15% περισσότερες πιθανότητες να εκδηλώσουν λευχαιμία. Μάλιστα τα παιδιά με μπαμπάδες που κάπνιζαν τουλάχιστον 20 τσιγάρα την ημέρα την δεδομένη χρονική περίοδο, είχαν 44% περισσότερες πιθανότητες να διαγνωστούν με την ασθένεια. Μάλιστα οι ερευνητές πήγαν και ένα βήμα παρακάτω και συνέκριναν τα αποτελέσματα της μελέτης τους με εννέα παλαιότερες έρευνες και τελικά διαπίστωσαν ότι στις έξι τα συμπεράσματα ήταν όμοια. «Η σημασία της έκθεσης στο καπνό και οι παιδιατρικοί καρκίνοι δεν έχουν μελετηθεί επαρκώς μέχρι σήμερα. Εφόσον όμως γνωρίζουμε ότι ο καπνός βρίθει τοξινών και καρκινογόνων παραγόντων, δεν αποκλείεται να προκαλεί βλάβες στα κύτταρα που παράγουν το σπέρμα», σημειώνει η Δρ Μιλν. Το σπέρμα με βλάβες στο DNA έχει την δυνατότητα της γονιμοποίησης του ωαρίου, αλλά μπορεί να έχει ως αποτέλεσμα την πρόκληση ασθενειών στους απογόνους. Η αυστραλιανή μελέτη πάντως δεν αποδεικνύει ότι η βλάβη του DNA του σπέρματος προκαλεί οξεία λεμφοβλαστική λευχαιμία στα παιδιά. Η συγκεκριμένη μορφή καρκίνου εξάλλου έχει διαπιστωθεί ότι οφείλεται σε έναν μεγάλο αριθμό παραγόντων. Επίσης περιβαλλοντικές παράμετροι επηρεάζουν τις πιθανότητες παιδικής λευχαιμίας, όπως η ιονίζουσα ακτινοβολία και η έκθεση της μητέρας σε φυτοφάρμακα και χρωστικές ουσίες κατά τη διάρκεια της κύησης. ΠΗΓΗ