Δημήτρης Τόφαλος: ο Ολυμπιονίκης αρσιβαρίστας, ο Κατάσκοπος, ο Πατριώτης, ο Μετανάστης, ο παλαιστής του κατς (νίκησε πάνω από 2000 αντιπάλους), ο Δάσκαλος του Λόντου, ο ερωτευμένος, ο άνθρωπος…
ακολουθεί ολόκληρη η αυτοβιογραφία του Ολυμπιονίκη Δημήτρη Τόφαλου (1884 – 1966), όπως τη δημοσίευσε η εφημερίδα “εμπρός” το 1953
ακολουθεί ολόκληρη η αυτοβιογραφία του Ολυμπιονίκη Δημήτρη Τόφαλου (1884 – 1966), όπως τη δημοσίευσε η εφημερίδα “εμπρός” το 1953
Ποιος δεν είχε ακούσει, από εμάς τους παλιότερους, στα νιάτα μας, “μην τρως πολύ παιδάκι μου, θα γίνεις σαν τον Τόφαλο…” ή “έγινες Τόφαλος…”
Πόσοι, όμως, γνωρίζουν σήμερα ποιος ήταν αυτός ο Τόφαλος, ο Δημήτρης Τόφαλος.
Πόσοι, όμως, γνωρίζουν σήμερα ποιος ήταν αυτός ο Τόφαλος, ο Δημήτρης Τόφαλος.
Ας ξεκινήσουμε από το τέλος την ιστορία μας.
Στις 15 Νοεμβρίου 1966 ο Δημήτρης Τόφαλος έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 82 ετών από πνευμονικό οίδημα και με 251 μετάλλια στη συλλογή του, κυρίως από την ελευθέρα πάλη, όχι την Ολυμπιακή, αλλά το λεγόμενο κατς.
Όταν ήταν μικρός, ο Τόφαλος, που γεννήθηκε στην Πάτρα, έπαιζε με τα βαγόνια του τρένου, όπου δοκίμαζε τη δύναμη του σηκώνοντας τις ράγες. Δεν άργησε να έρθει το ατύχημα.
Ένα από τα βαγόνια, σχεδόν του έκοψε το χέρι και οι γιατροί θέλησαν να προβούν άμεσα σε ακρωτηριασμό, ώστε να σώσουν τη ζωή του νεαρού Δημητράκη.
Ο πατέρας του αντέδρασε, δεν το επέτρεψε και τελικά δικαιώθηκε. Το τραύμα του επουλώθηκε, μετά την αποθεραπεία αλλά άφησε κατά τι κοντύτερο το λαβωμένο χέρι του σε σχέση με το άλλο.
Το γεγονός δεν επηρέασε τον γιγαντόσωμο Τόφαλο που αργότερα ξεκίνησε προπονήσεις στην άρση βαρών.
Το 1906 επιλέχθηκε να μετάσχει στην λεγόμενη «Μεσοολυμπιάδα» της Αθήνας, που ποτέ δεν έλαβε τελικά Ολυμπιακή αρίθμηση.
Από τις προπονήσεις των αθλητών φάνηκε ότι κύριος αντίπαλος του θα ήταν ο Αυστριακός Γιόζεφ Στάινμπαχ, με σπουδαίο παρελθόν στο άθλημα.
Στο ξεκίνημα του αγώνα, που έγινε στο κέντρο του Παναθηναικού σταδίου, ο Στάινμπαχ δέχθηκε παρατήρηση από τους κριτές για χρήση άλλης τεχνικής.
Έφερνε πρώτα τη μπάρα μέχρι τη μέση και από εκεί με μία δεύτερη κίνηση στους ώμους. Έπρεπε η μπάρα να πηγαίνει απευθείας στους ώμους. Ο Αυστριακός αναγκάστηκε να συμμορφωθεί αλλά τελικά να χάσει τον αγώνα.
Ο Δημήτρης Τόφαλος εν μέσω αποθέωσης σήκωσε 142.4 κιλά ενώ ο Στάινμπαχ 136.5κ. Τρίτος κατετάγη ο Γάλλος Αλεξάντρ Μασπολί με 129.5κ.
Ο Σταινμπαχ ήταν τρομερά απογοητευμένος και από τα νεύρα του, μόλις ο αγώνας ολοκληρώθηκε, πήγε στην μπάρα με τα 142.4 κιλά και τη σήκωσε εύκολα και πετυχημένα με το δικό του στιλ.
Οι θεατές τον αποδοκίμασαν έντονα, επειδή θεώρησαν ότι πήγε να κλέψει τη νίκη από τον Τόφαλο. Ο Έλληνας πρωταθλητής μετανάστευσε στις ΗΠΑ και το 1921 απέκτησε την αμερικανική υπηκοότητα. Μετείχε σε πάμπολλους αγώνες κατς όπου είχε πολλές επιτυχίες λόγω της φοβερής δύναμης του.
Στη συνέχεια υπήρξε προπονητής του περίφημου παλαιστή, επίσης του κάτς, του Τζιμ Λόντου.
www.sport.gr
Όταν ήταν μικρός, ο Τόφαλος, που γεννήθηκε στην Πάτρα, έπαιζε με τα βαγόνια του τρένου, όπου δοκίμαζε τη δύναμη του σηκώνοντας τις ράγες. Δεν άργησε να έρθει το ατύχημα.
Ένα από τα βαγόνια, σχεδόν του έκοψε το χέρι και οι γιατροί θέλησαν να προβούν άμεσα σε ακρωτηριασμό, ώστε να σώσουν τη ζωή του νεαρού Δημητράκη.
Ο πατέρας του αντέδρασε, δεν το επέτρεψε και τελικά δικαιώθηκε. Το τραύμα του επουλώθηκε, μετά την αποθεραπεία αλλά άφησε κατά τι κοντύτερο το λαβωμένο χέρι του σε σχέση με το άλλο.
Το γεγονός δεν επηρέασε τον γιγαντόσωμο Τόφαλο που αργότερα ξεκίνησε προπονήσεις στην άρση βαρών.
Το 1906 επιλέχθηκε να μετάσχει στην λεγόμενη «Μεσοολυμπιάδα» της Αθήνας, που ποτέ δεν έλαβε τελικά Ολυμπιακή αρίθμηση.
Από τις προπονήσεις των αθλητών φάνηκε ότι κύριος αντίπαλος του θα ήταν ο Αυστριακός Γιόζεφ Στάινμπαχ, με σπουδαίο παρελθόν στο άθλημα.
Στο ξεκίνημα του αγώνα, που έγινε στο κέντρο του Παναθηναικού σταδίου, ο Στάινμπαχ δέχθηκε παρατήρηση από τους κριτές για χρήση άλλης τεχνικής.
Έφερνε πρώτα τη μπάρα μέχρι τη μέση και από εκεί με μία δεύτερη κίνηση στους ώμους. Έπρεπε η μπάρα να πηγαίνει απευθείας στους ώμους. Ο Αυστριακός αναγκάστηκε να συμμορφωθεί αλλά τελικά να χάσει τον αγώνα.
Ο Δημήτρης Τόφαλος εν μέσω αποθέωσης σήκωσε 142.4 κιλά ενώ ο Στάινμπαχ 136.5κ. Τρίτος κατετάγη ο Γάλλος Αλεξάντρ Μασπολί με 129.5κ.
Ο Σταινμπαχ ήταν τρομερά απογοητευμένος και από τα νεύρα του, μόλις ο αγώνας ολοκληρώθηκε, πήγε στην μπάρα με τα 142.4 κιλά και τη σήκωσε εύκολα και πετυχημένα με το δικό του στιλ.
Οι θεατές τον αποδοκίμασαν έντονα, επειδή θεώρησαν ότι πήγε να κλέψει τη νίκη από τον Τόφαλο. Ο Έλληνας πρωταθλητής μετανάστευσε στις ΗΠΑ και το 1921 απέκτησε την αμερικανική υπηκοότητα. Μετείχε σε πάμπολλους αγώνες κατς όπου είχε πολλές επιτυχίες λόγω της φοβερής δύναμης του.
Στη συνέχεια υπήρξε προπονητής του περίφημου παλαιστή, επίσης του κάτς, του Τζιμ Λόντου.
www.sport.gr
ΑΥΤΟΒΙΟΓΡΑΦΙΑ ΤΟΥ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΤΟΦΑΛΟΥ ΣΤΗΝ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΕΜΠΡΟΣΔΗΜΟΣΙΕΥΜΕΝΗ ΤΟ 1953 ΜΕ ΤΙΤΛΟ «ΤΟΦΑΛΟΣ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΜΟΥ»(24grammata.com)
Ο κ. Δημήτριος Τόφαλος απέστειλεν εκ Πατρών προς τον συντάκτην μας κ. Διον. Αβραμόπουλον την κατωτέρω επιστολήν:
Αγαπητέ μου κ. Αβραμόπουλε,
Με μεγάλη μου χαρά δέχτηκα την πρότασι σου προκειμένου να δώσω κατ’ αποκλειστικότητα στο αγαπητό «Εμπρός» ολόκληρη τη βιογραφία μου. Τούτο με συγκινεί δια δύο κυρίως λόγους:Πρώτον γιατί με το «Εμπρός» με συνδέουν δεσμοί από την εποχή των Εθνικών μας αγώνων με τον αείμνηστον Δημ. Καλαποθάκην επι κεφαλής, και δεύτερον γιατί για πρώτη φορά ελληνική εφημερίς θα γράψη την αληθινή ιστορία μου.
Βεβαιώσου, ότι όσα κατά καιρούς εγράφησαν, και εγράφησαν πολλά, δεν έχουν καμία, απολύτως καμία, σχέσι με τον Τόφαλον.
Ο Ελληνικός λαός, και ιδιαιτέρως ο φίλαθλος κόσμος της πατρίδος μου, τώρα θα μάθη τα πραγματικά γεγονότα και τα αληθινά περιστατικά που συνέθεσαν την περιπετειώδη δράσιν μου.
Είμαι σήμερον 70 χρονών. Εγνώρισα, προτού ακόμη γίνω Ολυμπιονίκης, πολλές συγκινήσεις στη ζωή μου. Γύρισα όλον τον κόσμο. Από την Ευρώπη, τη Μ. Ανατολή, την Ασία, τις Ινδίες, την Κίνα, την Ιαπωνία και κατέληξα στην Αμερική. Όλα μου τα χρόνια-που είναι και σχεδόν τα τρία τέταρτα του αιώνος- τα πέρασα μέσα από συγκινήσεις, από δόξες, από τιμές και από συνεχείς εθνικούς αγώνας για την Ελλάδα μας.
Όλα σχεδόν είναι άγνωστα.
Χαίρω ιδιαιτέρως γιατί το «Εμπρός» ανέλαβε αυτήν την πρωτοβουλίαν. Θα κάνη δύο μεγάλα καλά. Σε μένα που με την ευκαιρία αυτή θα μου θυμίση μια ολόκληρη ζωή και στον Ελληνικό λαό που θα πληροφορηθή τώρα πολλά ενδιαφέροντα πράγματα που είναι τόσο συνδεδεμένα με την ιστορία της φυλής μας.
Σου σφίγγω θερμά το χέρι και εύχομαι να επιτύχης στο έργο σου πουναι και δικό μου έργο.
Με μεγάλη μου χαρά δέχτηκα την πρότασι σου προκειμένου να δώσω κατ’ αποκλειστικότητα στο αγαπητό «Εμπρός» ολόκληρη τη βιογραφία μου. Τούτο με συγκινεί δια δύο κυρίως λόγους:Πρώτον γιατί με το «Εμπρός» με συνδέουν δεσμοί από την εποχή των Εθνικών μας αγώνων με τον αείμνηστον Δημ. Καλαποθάκην επι κεφαλής, και δεύτερον γιατί για πρώτη φορά ελληνική εφημερίς θα γράψη την αληθινή ιστορία μου.
Βεβαιώσου, ότι όσα κατά καιρούς εγράφησαν, και εγράφησαν πολλά, δεν έχουν καμία, απολύτως καμία, σχέσι με τον Τόφαλον.
Ο Ελληνικός λαός, και ιδιαιτέρως ο φίλαθλος κόσμος της πατρίδος μου, τώρα θα μάθη τα πραγματικά γεγονότα και τα αληθινά περιστατικά που συνέθεσαν την περιπετειώδη δράσιν μου.
Είμαι σήμερον 70 χρονών. Εγνώρισα, προτού ακόμη γίνω Ολυμπιονίκης, πολλές συγκινήσεις στη ζωή μου. Γύρισα όλον τον κόσμο. Από την Ευρώπη, τη Μ. Ανατολή, την Ασία, τις Ινδίες, την Κίνα, την Ιαπωνία και κατέληξα στην Αμερική. Όλα μου τα χρόνια-που είναι και σχεδόν τα τρία τέταρτα του αιώνος- τα πέρασα μέσα από συγκινήσεις, από δόξες, από τιμές και από συνεχείς εθνικούς αγώνας για την Ελλάδα μας.
Όλα σχεδόν είναι άγνωστα.
Χαίρω ιδιαιτέρως γιατί το «Εμπρός» ανέλαβε αυτήν την πρωτοβουλίαν. Θα κάνη δύο μεγάλα καλά. Σε μένα που με την ευκαιρία αυτή θα μου θυμίση μια ολόκληρη ζωή και στον Ελληνικό λαό που θα πληροφορηθή τώρα πολλά ενδιαφέροντα πράγματα που είναι τόσο συνδεδεμένα με την ιστορία της φυλής μας.
Σου σφίγγω θερμά το χέρι και εύχομαι να επιτύχης στο έργο σου πουναι και δικό μου έργο.
Με αγάπη
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΤΟΦΑΛΟΣ
Ολυμπιονίκης
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΤΟΦΑΛΟΣ
Ολυμπιονίκης
Δεν ξαίρω, αλλά αισθάνομαι σήμερα μια ιδιαίτερη χαρά και συγκίνησι. Ασφαλώς αυτό οφείλεται στο ότι μου δίδεται η ευκαιρία να γνωρίσω τον Τόφαλο στον κόσμο που δεν τον ξαίρει. Πιστεύω πως έχετε ακούσει για αυτό το όνομα. Ίσως από τον πατέρα σας, τον αδελφό σας, το φίλο σας, το συγγενή σας…
Εν τούτοις είμαι υποχρεωμένος να συστηθώ:Ονομάζομαι Δημήτριος Τόφαλος και όπως λέει η ιστορία του αθλητισμού υπήρξα Ολυμπιονίκης στος Ολυμπιακούς αγώνας του 1906 όταν σήκωσα στο Παναθηναϊκό Στάδιο σε ηλικία 22 ετών, 142 κιλά. Οι παλαιότεροι θα θυμούνται με συγκίνησι εκείνη την αλησμόνητη εποχή των ειρηνικών αγώνων του στίβου. Τότε που αδελφωμένοι έστελναν τους αθλητάς τους στο Παναθηναϊκό Στάδιο για να ζήσουν στον τόπο που γεννήθηκε και εμεγαλούργησε η Ολυμπιακή ιδέα.
Όμως αυτό δεν αρκεί. Θα πρέπει να σημειώσω ιδιαιτέρως ότι από τότε πέρασαν σχεδόν πενήντα χρόνια. Πενήντα ολόκληρα χρόνια που αντιπροσωπεύουν τη γενιά που βρίσκεται στο τέλος της ακμής της.
Εν τούτοις είμαι υποχρεωμένος να συστηθώ:Ονομάζομαι Δημήτριος Τόφαλος και όπως λέει η ιστορία του αθλητισμού υπήρξα Ολυμπιονίκης στος Ολυμπιακούς αγώνας του 1906 όταν σήκωσα στο Παναθηναϊκό Στάδιο σε ηλικία 22 ετών, 142 κιλά. Οι παλαιότεροι θα θυμούνται με συγκίνησι εκείνη την αλησμόνητη εποχή των ειρηνικών αγώνων του στίβου. Τότε που αδελφωμένοι έστελναν τους αθλητάς τους στο Παναθηναϊκό Στάδιο για να ζήσουν στον τόπο που γεννήθηκε και εμεγαλούργησε η Ολυμπιακή ιδέα.
Όμως αυτό δεν αρκεί. Θα πρέπει να σημειώσω ιδιαιτέρως ότι από τότε πέρασαν σχεδόν πενήντα χρόνια. Πενήντα ολόκληρα χρόνια που αντιπροσωπεύουν τη γενιά που βρίσκεται στο τέλος της ακμής της.
Από τότε και εγώ λείπω από την αγαπημένη μου πατρίδα. Γύρισα όλον τον κόσμο. Κολακεύομαι να πιστεύω πως λίγοι πατριώτες μας ταξίδεψαν τόσο πολύ όσον εγώ. Στην αρχή στα Βαλκάνια, ύστερα στην Ευρώπη, στη Μέση Ανατολή, στην Αφρική, την Ασία, την Κίνα, τις Ινδίες, τα νησιά της Άπω Ανατολής, την Ιαπωνία και τέλος εκεί που καταλήγουν οι περισσότεροι μετανάστες: Στις Ηνωμένες Πολιτείες.
Θυμάμαι προτού αναχωρήσω για το πρώτο ταξίδι μου στο εξωτερικό με κάλεσε ο αείμνηστος Κωνσταντίνος στα ανάκτορα. Ήταν ακόμη Διάδοχος:«Άκουσε Τόφαλε, μου πε. Εκεί που θα πας πρέπει να δοξάσης το Ελληνικό όνομα. Πρέπει να τιμήσης την πατρίδα σου. Και να θυμάσαι ότι είσαι Έλλην. Αυτό να μη το ξεχάσης ποτέ…».
«Σας υπόσχομαι Υψηλότατε» του απήντησα και κατέβηκα από τα ανάκτορα με τα μάτια πλημμυρισμένα από δάκρυα. Μισός αιώνας πέρασε! Πιστεύω πως εξετέλεσα την αποστολή μου και ελάμπρυνα το Ελληνικό όνομα στα πέρατα του κόσμου.
Θυμάμαι προτού αναχωρήσω για το πρώτο ταξίδι μου στο εξωτερικό με κάλεσε ο αείμνηστος Κωνσταντίνος στα ανάκτορα. Ήταν ακόμη Διάδοχος:«Άκουσε Τόφαλε, μου πε. Εκεί που θα πας πρέπει να δοξάσης το Ελληνικό όνομα. Πρέπει να τιμήσης την πατρίδα σου. Και να θυμάσαι ότι είσαι Έλλην. Αυτό να μη το ξεχάσης ποτέ…».
«Σας υπόσχομαι Υψηλότατε» του απήντησα και κατέβηκα από τα ανάκτορα με τα μάτια πλημμυρισμένα από δάκρυα. Μισός αιώνας πέρασε! Πιστεύω πως εξετέλεσα την αποστολή μου και ελάμπρυνα το Ελληνικό όνομα στα πέρατα του κόσμου.
η συνέχεια εδώ: 24γράμματα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Τα μηνύματα που δημοσιεύονται στο χώρο αυτό εκφράζουν τις απόψεις των αποστολέων τους. Το ιστολόγιο μας δεν υιοθετεί καθ’ οιονδήποτε τρόπο τις απόψεις αυτές. Ο καθένας έχει δικαίωμα να εκφράζει την γνώμη του, όποια και να είναι αυτή.
Παρακαλούμε να γράφετε με Ελληνικούς χαρακτήρες, επίσης οι σχολιασμοί σας να μη ξεφεύγουν από τα όρια της ευπρέπειας.
Σχόλια τα οποία περιέχουν ύβρεις, θα διαγράφονται.
Τα σχόλια πλέον ελέγχονται από τους διαχειριστές του ιστολογίου, γιαυτό θα υπάρχουν καθυστερήσεις στην εμφάνιση τους. Γενικά γίνονται όλα αποδεχτά, εκτός από αυτά που είναι διαφημίσεις ή απάτες.
Σας ευχαριστούμε για την κατανόηση.
(επικοινωνία:eleftheroi.ellines@gmail.com)