Αυτός ήταν ο ισοπεδωτικός και θανατηφόρος βομβαρδισμός από τους Αμερικανούς…

Παρόλο που οι βομβαρδισμοί των Αμερικανών ενάντια στην Ιαπωνία κατά την διάρκεια του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου είναι συνυφασμένοι με τις δύο ρίψεις ατομικών βομβών σε Χιροσίμα και Ναγκασάκι, εντούτοις είχαν πραγματοποιηθεί βομβαρδισμοί με συμβατικές βόμβες, με πιο χαρακτηριστική αυτή του Τόκιο.

Σαν σήμερα, στις 9 Μαρτίου του 1945, βομβαρδιστικά αεροσκάφη της Πολεμικής Αεροπορίας των Ηνωμένων Πολιτειών θα προχωρήσουν σε έναν εκτεταμένο και τρομακτικά καταστροφικό βομβαρδισμό της ιαπωνικής πόλης, σπέρνοντας όχι μόνο τον τρόμο αλλά και τον θάνατο.
Τη νύχτα της 9ης προς 10η Μαρτίου 1945, ο στρατηγός (αεροπορίας) Curtis LeMay, διοικητής της 21ης Αεροπορικής Διοικήσεως με έδρα τις Νήσους Μαριάνες, διέταξε την έναρξη της επιχειρήσεως, που σηματοδότησε την αρχή μιά σειράς αεροπορικών επιδρομών με στόχο την καταστροφή των Ιαπωνικών πόλεων.

Διακόσια εβδομήντα εννιά βομβαρδιστικά τύπου «B-29», πετώντας σε μεγάλο ύψος, εξαπέλυσαν 1665 τόνους εμπρηστικών βομβών, στοχεύοντας στην πιό πυκνοκατοικημένη περιοχή του τότε κόσμου (περίπου 103.000 κάτοικοι ανά τετραγωνικό μίλι).

Η πυροσβεστική υπηρεσία του Τόκιο, βρέθηκε αμέσως σε πλήρη αδυναμία αντιμετωπίσεως της καταστάσεως. Τα καταφύγια της πόλεως με δυσκολία μπορούσαν να κρύψουν 5.000 ανθρώπους και οι δυνατοί άνεμοι που έπνεαν εκείνη τη νύχτα έθρεψαν τις πυρκαγιές και τις μετέτρεψαν σε πύρινη θύελα.

Ο LeMay είχε κάνει πολύ προσεκτική επιλογή της χρονικής στιγμής της ενάρξεως της επιχειρήσεως: Οι άνεμοι τροφοδοτούσαν συνεχώς με οξυγόνο τις πυρκαγιές και η θερμοκρασία του αέρα σε ορισμένες περιπτώσεις, υπολογίζεται πως ξεπέρασε τους 900 βαθμούς Κελσίου.

Πολλοί από τους κατοίκους του Τόκιο, που αναζήτησαν καταφύγιο στα κανάλια και στους ποταμούς της πόλεως, κατέληξαν να καούν μέσα σε αυτά από τις υψηλές θερμοκρασίες που αναπτύχθηκαν ακόμα και μέσα στο νερό.

Υπάρχουν αναφορές για πληρώματα των «B-29» που αναγκάστηκαν να φορέσουν μάσκες οξυγόνου, προκειμένου να αποφύγουν τη μυρωδιά καμμένης σάρκας που έφτανε αποπνικτική εώς το ύψος πτήσεώς τους.

Η πυρκαγιά στο Τόκιο ήταν ορατή εκείνη τη νύχτα σε απόσταση 100 μιλίων. Ο απολογισμός της επιδρομής όσον αφορά στην ίδια την πόλη, είναι 286.358 κτίρια κατεστραμένα, κατασκευασμένα επί το πλείστον από ξύλο και χαρτί. Ο αριθμός των νεκρών, ξεπέρασε σύμφωνα με συντηρητικές εκτιμήσεις, τους 100.000 – 125.000, στη συντριπτική τους πλειοψηφία πολίτες.

Σε αυτό τον αριθμό, προσετέθησαν περισσότεροι από 1.000.000 τραυματίες και άστεγοι. Συγκριτικά, ο αριθμός των νεκρών στη Χιροσίμα ήταν περίπου 90.000 και στο Ναγκασάκι 60.000, ωστόσο αυτοί οι αριθμοί αντιπροσωπεύουν όσους σκοτώθηκαν αμέσως από τις ατομικές εκρήξεις και τις πυρκαγιές.

Ο συνολικός αριθμός των νεκρών, συνυπολογιζομένων όσων πέθαναν από τις παρενέργειες της ραδιενέργειας, φτάνει για τις δύο πόλεις τους 246.000.

Η «επιχείρηση Meetinghouse» ήταν μόνο η αρχή μίας σειράς αεροπορικών επιδρομών με στόχο την κάμψη του ηθικού των πολιτών της Ιαπωνίας: Έπειτα από αυτή, η 21η Αεροπορική Διοίκηση ξεκίνησε μία 10ήμερη επιχείρηση πυρπολήσεως εναντίον της Ναγκόγια (δύο φορές), της Οσάκα και του Κόμπε και σταμάτησε μόνο όταν εξαντλήθηκε το απόθεμα εμπρηστικών βομβών που είχε στη διάθεσή της.

Συνολικά, μαζί με την επιδρομή εναντίον του Τόκιο, κάηκαν περισσότερα από 31,9 τετραγωνικά μίλια των μεγαλύτερων Ιαπωνικών πόλεων και η συνολική καταστροφή ξεπέρασε το 41% της καταστροφής που υπέστησαν συνολικά οι πόλεις της Γερμανίας κατά τη διάρκεια ολόκληρου του 2ου Παγκοσμίου Πολέμου.

averoph

voicenews.gr