Να σηκωθούμε

Ένας 43χρονος γιατρός εξαφανίστηκε πριν από δυόμισι μέρες στην Ακράτα και παρουσιάστηκε σήμερα στο Αστυνομικό Τμήμα Ομόνοιας ταλαιπωρημένος και σε κατάθλιψη.

Η χώρα έχει πέσει με τα μούτρα τα τελευταία χρόνια στα χρέη και τους λογαριασμούς, με αποτέλεσμα να ξεχνάμε πως είμαστε άνθρωποι και γύρω μας ζουν άλλοι άνθρωποι.

Και πιο πολύ από ποτέ -στα νεότερα χρόνια-, οι άνθρωποι μοιάζουν να έχουν εγκαταλειφθεί στη μοίρα τους.

Ιδιαίτερα οι άνθρωποι που έχουν ανάγκη το κοινωνικό κράτος, είναι κάθε χρόνο και σε χειρότερη κατάσταση.
Δεν έχω καμία διάθεση να γράψω ένα δακρύβρεχτο κείμενο.

Το μόνο που θέλω είναι να επισημάνω είναι πως είναι ολοφάνερο ότι η χώρα είναι σε κατάθλιψη.

Οι Έλληνες έχουν λαλήσει.

Εφτά χρόνια ήττες, μαζική μετανάστευση, παραίτηση και απογοήτευση.

Εντάξει, όλοι έχουμε σκοτεινές περιόδους στη ζωή μας αλλά τελειώνουν κάποτε και βγαίνουμε πάλι στον ήλιο.

Σαφώς, η χώρα και η κοινωνία χρειάζονται επειγόντως μια νίκη.

Επειδή δεν την βλέπω αυτή τη νίκη να έρχεται -σχεδόν όλοι είναι με τα χέρια κάτω-, καλό θα ήταν οι Έλληνες να βοηθούν τους συνανθρώπους τους.

Να ρωτάνε όταν βλέπουν έναν άνθρωπο που δεν φαίνεται καλά αν χρειάζεται βοήθεια.


Γενικά, οι Έλληνες βοηθούν.

Αυτό είναι κάτι που κάνει πάντα θετική εντύπωση στους τουρίστες από την βόρεια Ευρώπη που έχουν επισκεφθεί πολλές φορές τη χώρα μας και έχουν μια εικόνα της Ελλάδας που δεν είναι μόνο τουριστική.

Αυτοί οι ίδιοι άνθρωποι θα σου πουν πως βλέπουν ότι οι Έλληνες είναι άκεφοι πια.

Οι Έλληνες δεν είναι άκεφοι, είναι σε κατάθλιψη.

Και δεν θα αργήσει η ώρα που κανείς δεν θα μπορεί να βοηθήσει κανέναν.

Ας πράξουμε, πριν φτάσει αυτή η ώρα.

Γιατί μετά θα είναι αργά.

(Το κείμενο το έγραψα με αφορμή άλλο περιστατικό από αυτό του γιατρού που είχε εξαφανιστεί, αλλά τρομάζω και μόνο στην ιδέα να το περιγράψω.)

pitsirikos.net