Να γιατί οι πρόγονοί μας προτίμησαν να σκλαβωθούν στους Τούρκους, παρά να δεχθούν τη βοήθεια των Δυτικών.

του Στρατή Ανδριώτη
Δεν πέρασαν πολλά χρόνια από τότε που η χώρα μας εισήλθε στην Ευρωπαϊκή Ένωση και η πλειοψηφία των πολιτικών μας έχαιραν υπερήφανα, για την συνεργασία με τους Ευρωπαίους «εταίρους», που στο παρελθόν μας ξεπούλησαν και μας πρόδωσαν -κοινώς μας την έφεραν- πάμπολλες φορές. Η αλήθεια είναι ότι πολύς κόσμος πίστεψε ότι θα άλλαζαν τα πράγματα προς το καλύτερο, προσδοκώντας ένα ευοίωνο μέλλον. Κυρίως ότι θα γινόταν αξιοπρεπέστερη η ζωή μας και θα προστατευόντουσαν τα πολύπαθα σύνορά μας από τις απειλές «φίλων» και δεδηλωμένων εχθρών. Όμως, ούτε η χώρα μας αναπτύχθηκε, αντιθέτως δε, έφθασε στα πρόθυρα της πτώχευσης και της διάλυσης, ούτε τα ευρωπαϊκά πλέον σύνορά μας διαφυλάχθηκαν και υπερασπίσθηκαν. Απεναντίας, εκτός της άοπλης εισβολής λαθρομεταναστών, εντάθηκαν οι απειλές και οι μαγκιές, κυρίως των Τούρκων που εξακολουθούν να αδιαφορούν προκλητικά για το διεθνές δίκαιο, αλλά και των Σκοπιανών, οι οποίοι υποστηρίζονται και παρακινούνται από τους «εταίρους» σε μια παράλογη διεκδίκηση...

Η σημερινή κατάσταση στην οποία επήλθε η Ελλάδα με την επιφερόμενη κρίση, μετά την συμμετοχή της σ’ αυτή την καλοστημένη όπως αποδεικνύεται παγίδα της Ε.Ε., δικαιώνει όσους είχαν ενδοιασμούς και επιεικώς θεωρούσαν αναγκαίο κακό την είσοδό μας σ’ αυτή την «Ένωση», ώστε να αποφευχθούν πόλεμοι κ.α. δεινά με τα οποία εξουθένωσαν και άλλους λαούς. Αποτέλεσμα της εισόδου της Ελλάδας στην Ε.Ε. είναι ότι η χώρα δεν αποκόμισε την ευημερία, την ανάπτυξη και την ειρήνη που υπόσχοντο οι πολιτικοί και την οποία ανάμεναν οι πολίτες της. Απόρροια της ένωσής μας με τους Δυτικούς είναι η προ των πυλών χρεοκοπία της Ελλάδας, η μεθόδευση αρπαγής κυριαρχικών δικαιωμάτων-συμφερόντων και κατ’ επέκταση του ορυκτού πλούτου της χώρας, η καταδυνάστευση των πολιτών, η άγρια φορολόγηση, ως αποτέλεσμα μιας άδικης, ύπουλης και φασιστικής πολιτικής που εφαρμόζεται στη χώρα, καθώς και της επιβολής απαράδεκτων νόμων που καταστρέφουν την ελληνική κοινωνία και τις μακραίωνες αξίες της, πάνω στις οποίες στηρίχθηκε η δομή της.

Στην παρούσα φάση ο νους όλων μας, δεν μπορεί να μην ψαχτεί στο ιστορικό παρελθόν, όπου επανειλημμένα διαφαίνεται ότι οι σχέσεις μας με τους Δυτικούς ήταν πάντοτε περίεργες, και αυτό συνέβαινε διότι από την πλευρά των νυν Εταίρων μας υπήρχε ανέκαθεν μια καιροφυλαχτούσα, μισητή εναντίωση και ζηλόφθονη αντιμετώπιση που οφείλετε σ’ ένα ανεξήγητο κόμπλεξ απέναντι στο λαό μας. Από τον 8ο αιώνα είναι γνωστές οι μεθοδεύσεις του Καρλομάγνου και γενικότερα όλων των Φραγκογερμανών, με αποκορύφωμα τις Σταυροφορίες, για να καθυποτάξουν την Ανατολή και δη τον Ορθόδοξο Ελληνισμό, που συνέχιζε την ένδοξη ιστορική και πολιτιστική του πορεία μέσα στη ελληνοχριστιανική Βυζαντινή αυτοκρατορία, της οποίας τα δυτικά εδάφη είχαν αποσπάσει βίαια οι τοιούτοι αλλοιώνοντας τον λαμπρό ελληνορθόδοξο πολιτισμό, που ναι μεν υιοθέτησαν αλλά με οικτρό τρόπο τον παραποίησαν. Έκτοτε δεν ησύχασαν να λιγουρεύονται με κάθε τρόπο την υποταγή της καθ’ ημάς Ανατολής. Κρυφά ή φανερά δολιοφθορούσαν κατά του Ελληνισμού με μοναδικό στόχο να τον καθυποτάξουν.

Ώσπου, έφτασε η περίοδος λίγο πριν από την Άλωση της Κωνσταντινουπόλεως για να αποφασίσουν οι Έλληνες του Βυζαντίου, αν θα έπρεπε να δεχτούν τη βοήθεια της Δύσης ή να σκλαβωθούν από τους Τούρκους. Περιέργως τότε, ήταν πολλοί εκείνοι που θεώρησαν προτιμότερη την δεύτερη εκδοχή, διότι διέβλεπαν ότι ο Ελληνισμός θα διεσώζετο! Συγκλονιστική ήταν η αποδοκιμασία κατά την επιστροφή του αυτοκράτορα και του Πατριάρχη από τη «σύνοδο» Φεράρας-Φλωρεντίας, όπου είχαν συνάψει την ψευδοένωση με τους Δυτικούς παπικούς. Ο απλός κόσμος δεν ήθελε από τότε τις συνεργασίες με τους Δυτικούς, διότι γνώριζαν ότι είχαν πονηρούς σκοπούς και πίσω τους βρίσκονταν αυτοί που «δούλευαν» βάσει του Ταλμούδ!!!

Πράγματι, μετά από μια δοκιμασία 400 και πλέον ετών σκλαβιάς στους Τούρκους, οι Έλληνες παρέμειναν Έλληνες, κυρίως δε Χριστιανοί, διατηρώντας τις αξίες τους και γι’ αυτό βρήκαν την δύναμη και απελευθερώθηκαν από τον τουρκικό ζυγό. Και αν δεν μεσολαβούσαν δολίως για μια ακόμα φορά οι Δυτικοί, τότε η Ελλάδα θα απολάμβανε σήμερα τις πραγματικές διαστάσεις της χώρας πέραν του Πόντου και της Μικράς Ασίας που είχαν απολέσει παλαιότερα, εκεί όπου ήταν τα φυσικά όρια του Ελληνισμού. Μέρη όπου θεωρούνται το λίκνο του περίλαμπρου πολιτισμούς τους.

Είναι αξιοθαύμαστο, το πως οι πρόγονοί μας είχαν διαβλέψει τότε τους κινδύνους που εγκυμονούσε η υποσχόμενη βοήθεια των Δυτικών, προτιμώντας το γιαταγάνι των φανατικών μωαμεθανών, από την πολιτιστική, κοινωνική και θρησκευτική αλλοτρίωση που θα επέφερε η ένωση με τη Δύση. Γνώριζαν ότι μια τέτοια βοήθεια θα συνέβαλλε στον εξανδραποδισμό του Γένους μας. Γιατί οι Έλληνες είχαν τότε ένα συγκεκριμένο τρόπο ζωής και πολιτισμό, τον ελληνορθόδοξο, που ανεδείκνυε Αγίους και Ήρωες και που πολλοί γραικύλοι σήμερα δεν μπορούν να κατανοήσουν, παρασυρμένοι από διάφορα ρεύματα πολιτικών θεωριών, μόδας και πρόσκαιρων συνηθειών. Κυρίως, δεν μπορούν να καταλάβουν το πόσο σημαντικός είναι αυτός ο πολιτισμός, που όμοιός του δεν υπάρχει παγκοσμίως. Οι Έλληνες των παλαιοτέρων εποχών είχαν επίγνωση της ιστορικής και πολιτισμικής τους κληρονομιάς και την υπεράσπιζαν πάνω απ’ όλα «εν Θεώ», ξέροντας ότι η ύπαρξη του Γένους μας εξαρτάται από την υπεράσπιση και διατήρηση των αξιών, των παραδόσεων, των ηθών και πρωτίστως της Ορθοδόξου χριστιανικής πίστεώς μας.

Σήμερα είναι εμφανές, ότι μέσα σε 30 περίπου χρόνια συμμετοχής μας στην λεγόμενη Ευρωπαϊκή Ένωση, εφόσον απεμπολήσαμε τα ιδανικά που μας χαρακτήριζαν ως λαό και μας διατήρησαν επί σειρά χιλιετηρίδων, χάσαμε τελικά όλα όσα δεν τόλμησαν να πειράξουν ακόμα και οι αλλόθρησκοι Τούρκοι, οι οποίοι ήταν αποτέλεσμα μιας άλλης γενεαλογικής ζύμωσης, μιας βίαιης αλλοτρίωσης, κατά την οποία πολλοί Έλληνες Χριστιανοί, μη αντέχοντας την καταδυνάστευση του Οθωμανισμού, αλλαξοπίστησαν και έγιναν αναγκαστικά μουσουλμάνοι, δηλαδή Τούρκοι, που όμως παρά την σκληρότητα και τις γενοκτονίες, δεν εξαφάνισαν το ελληνικό Γένος.

Στην παρούσα φάση το μέλλον του λαού μας προδιαγράφεται αμφίβολο, μετά από τις ραγδαίες εξελίξεις των τελευταίων ετών. Είναι ανάγκη να κατανοήσουμε τι θέλουμε και τι επιζητούμε. Επιβάλλεται δε, να δούμε επιτέλους και να ακούσουμε εκείνους που χρόνια τώρα μας καλούν να καταλάβουμε ότι κάποιοι προσπαθούν με ύπουλους τρόπους να μας καταστρέψουν και θέλουν να μην υπάρχουμε ως Έθνος, παρά μόνο ως νούμερα που θα καταναλώνουμε τα προϊόντα των πολυεθνικών τους εταιριών. Όσοι βέβαια γλιτώσουν από τις αρρώστιες και τα προβλήματα που ενσπείρουν σε όλη την ανθρωπότητα με κρυφά εγκληματικούς τρόπους, μη υπολογίζοντας τη ζωή των ανθρώπων.

Διευκρινιστικά ας επισημανθεί ότι με τα ως άνω, δεν προτείνεται η υποδούλωσή μας στον Τούρκο, αλλά εφιστάται η προσοχή μας για τους παριστάμενους εταίρους και συμμάχους, που πάνω απ’ όλα προσβλέπουν στην εξυπηρέτηση των προσωπικών συμφερόντων τους, χωρίς να υπολογίζουν κανένα λαό.


by Siglitiki στο zoiforos.gr