Τα…πέτρινα χρόνια στις σχέσεις της ελληνικής κυβέρνησης με τους Ευρωπαίους εταίρους της φαίνεται πως έχουν παρέλθει. Σε μια ιδιότυπη μορφή εκεχειρίας μετά από 2,5 χρόνια έντασης και βολών εκατέρωθεν, οι αξιωματούχοι των Βρυξελλών, φαίνεται πως δεν είναι διατεθειμένοι να πυροδοτήσουν το κλίμα ευφορίας, που καλλιεργείται από την ολοκλήρωση της  δεύτερης αξιολόγησης. Για το λόγο αυτό, σε κάθε δημόσια δήλωσή τους «στάζουν μέλι» για τη χώρα μας και για το πόσο καλά προχωρά.
Φυσικά και τα προβλήματα δεν λύθηκαν με έναν μαγικό τρόπο, η μόνιμη επωδός, άλλωστε, των στελεχών των θεσμών είναι  ότι παραμένει ακόμη μεγάλος όγκος προβλημάτων, που αποτελούν τροχοπέδη στις προοπτικές ανάπτυξης της χώρας. Όπως, όμως τονίζουν, «δεν μπορούμε να νομοθετήσουμε την ιδιοκτησία του προγράμματος μεταρρυθμίσεων». Αρκούνται, λοιπόν, στη νομοθέτηση με καθυστερήσεις και γκρίνια, αλλά και στην διαπιστωμένη απροθυμία της εφαρμογής των ψηφισμένων ρυθμίσεων, απλώς γιατί…έχουν πια άλλες προτεραιότητες.
«Η Ελλάδα δεν αποτελεί πλέον προτεραιότητα για την Ευρώπη. Είναι δικό σας θέμα εάν θα επιλέξετε να…σέρνεστε με αναιμική ανάπτυξη για χρόνια ή να απελευθερώσετε την οικονομία σας», λένε με νόημα πηγές σε Βρυξέλλες και Ουάσινγκτον, που συμπληρώνουν πως το κύριο μέλημα της Ευρώπης είναι η νέα αρχιτεκτονική της Ε.Ε., η τραπεζική ενοποίηση, το προσφυγικό, το Brexit, η μετατροπή του ESM σε Ευρωπαϊκό Νομισματικό Ταμείο .
Όσο η Ελλάδα δεν ζητάει νέο δάνειο, δεν ενοχλεί και δεν την ενοχλούν.
Με τον τρόπο αυτό και…κρύβοντας τα προβλήματα κάτω από το χαλί η Ευρώπη απολαμβάνει μια φαινομενική ησυχία. Ο κίνδυνος, βέβαια, είναι κάποια στιγμή, τα προβλήματα να μη μπορούν να κρυφθούν κάτω από το χαλί. Οι δανειστές έχουν επιλέξει να κάνουν τα στραβά μάτια στις πολιτικές της υπερφορολόγησης, της καθυστέρησης στις αποκρατικοποιήσεις, της διατήρησης των αγκυλώσεων που κρατούν κλειστές αγορές και επαγγέλματα 7 χρόνια μετά το πρώτο μνημόνιο, της τεράστιας γραφειοκρατίας, που εμποδίζει την προσέλκυση επενδυτών, του αναποτελεσματικού δημοσίου, που εν έτει 2017 αρνείται να αξιολογηθεί.
Οι προοπτικές της ελληνικής οικονομίας θυσιάζονται σε ένα success story, που πρέπει να παρουσιάσουν οι Ευρωπαίοι για το τρίτο Μνημόνιο. Όπως αναφέρουν Ευρωπαϊκές πηγές, «πρέπει να ολοκληρωθεί και θα είναι το πρώτο ελληνικό πρόγραμμα, που ολοκληρώνεται». Το καλοκαίρι του 2018 θα πρέπει να ανακοινώσουν πανηγυρικά στους ψηφοφόρους τους στα κράτη-μέλη ότι η Ελλάδα βγαίνει από το Μνημόνιο, χωρίς νέα δανεικά, αλλά με ισχυρή εποπτεία, ώστε να μην «ξανακυλήσει» στις αμαρτίες του παρελθόντος και, φυσικά, χωρίς την παραμικρή ελάφρυνση χρέους.  Στην πραγματικότητα, αυτή η ιδιότυπη στήριξη στην κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ θα διαρκέσει μέχρι να ολοκληρωθεί η μετατροπή του ESM σε Ευρωπαϊκό Νομισματικό Ταμείο, που θα αναλάβει ένα νέο πρόγραμμα στήριξης, εάν χρειαστεί. Στο μεσοδιάστημα, η ελληνική οικονομία θα «σέρνεται» υπό το βάρος των ανισορροπιών της και το πρόβλημα που δεν θα έχει αντιμετωπιστεί είναι πολύ πιθανό να «σκάσει» στους επόμενους.