H Ryanair εκβιάζει κυβερνήσεις και τοπικές κοινωνίες όπου βρει

Μάρτυρες ενός ακόμα επεισοδίου της γνωστής τακτικής της Ryanair, να εκβιάζει κυβερνήσεις προκειμένου να περάσει το δικό της είμαστε τα τελευταία 24ωρα. Η απόφαση της ιρλανδικής low cost να τερματίσει δύο μήνες νωρίτερα το καλοκαιρινό πρόγραμμα πτήσεων στη χώρα μας, που ανακοίνωσε ο εμπορικός διευθυντής της κ. Ντέιβιντ Ο' Μπράιεν, μιλώντας στο «Βήμα της Κυριακής», δεν ξάφνιασε καθόλου τους παροικούντες την Ιερουσαλήμ του τουριστικού ρεπορτάζ. 

Πρόκειται για συνηθισμένη τακτική της Ryanair να εισέρχεται σε μια αγορά, να ρίχνει της τιμές για να κερδίσει μερίδιο αγοράς και όταν το business plan απλά δεν της βγαίνει να επιλέγει την επικοινωνιακή οδό της ...θεαματικής εξόδου. 

Ο πρόσφατος εκβιασμός της ιταλικής κυβέρνησης

Πλέον πρόσφατο παράδειγμα αποτέλεσε ο αντίστοιχος εκβιασμός της ιρλανδικής αεροπορικής εταιρείας χαμηλών ναύλων απέναντι στην ιταλική κυβέρνηση. Γνωρίζοντας την πολλαπλασιαστική αξία που έχει ο εισερχόμενος τουρισμός σε μια οικονομία, η Ryanair, επικαλούμενη το χαμηλό κόστος λειτουργίας της, απεχθάνεται οποιαδήποτε εξωτερική οικονομική επιβάρυνση.  

Έτσι στην Ιταλία τον Φεβρουάριο ανακοίνωσε ότι θα κλείσει δύο βάσεις, σε Πεσκάρα και στην πόλη Alghero στην Σαρδηνία, από τις συνολικά 15 που διαθέτει στην Ιταλία κάτι που μεταφράζεται σε 16 λιγότερες συνδέσεις και 600 θέσεις εργασίας. Προχώρησε σε αυτή την κίνηση μετά από την απόφαση της ιταλικής κυβέρνησης να αυξήσει τον φόρο αεροπορικών αναχωρήσεων ανά επιβάτη κατά 40% από 6,5 ευρώ στα 9 ευρώ με στόχο να χρησιμοποιήσει τα χρήματα που θα συγκεντρώσει για αποζημιώσεις προσωπικού της Alitalia που πρόκειται να απολυθεί.

Σύμφωνα με εκπρόσωπο της Ryanair το κλείσιμο των δύο βάσεων καθώς και η διακοπή πτήσεων από και προς την πόλη Crotone πέρα από τις 600 χαμένες θέσεις εργασίας μεταφράζεται και σε 800.000 λιγότερες θέσεις επιβατών με ότι μπορεί να σημαίνει αυτό τόσο για την αεροπορική διασύνδεση της χώρας όσο και για τα έσοδα του ιταλικού κράτους.

Σε εκείνη την περίπτωση είχε μάλιστα χρησιμοποιηθεί η Ελλάδα ως ο "πολιορκητικός" κριός της επίθεσης της Ryanair στην ιταλική κυβέρνηση. Ο εμπορικός διευθυντής του ιρλανιδικού ομίλου είχε δηλώσει "η Ryanair δεν έχει άλλη επιλογή από το να κλείσει τις δύο αυτές βάσεις και να μεταφέρει τα αεροπλάνα της, τους πιλότους της και το προσωπικό της σε χώρες που έχουν χαμηλότερο ταξιδιωτικό κόστος. Θα έχουμε μία χρυσή ευκαιρία ανάπτυξης σε προορισμούς όπως η Ισπανία, η Πορτογαλία και η Ελλάδα οι οποίες έχουν χαμηλότερο τουριστικό κόστος από ότι η Ιταλία".

Βεβαρυμένο παρελθόν σε εξωτερικό και Ελλάδα

Στο ίδιο μήκος κύματος της πρόσφατης ιταλικής εμπειρίας, το επίσης εν Ελλάδι παρελθόν της Ryanair έχει αντίστοιχα εκβιαστικό χαρακτήρα. Η χαμηλού κόστους αεροπορική εταιρεία δείχνει να αντιμετωπίζει τη χώρα μας με μια εντυπωσιακή ελαφρότητα: εγκαινιάζει πανηγυρικά νέες αεροπορικές συνδέσεις ανά την Ελλάδα, για να τις διακόψει στη συνέχεια, μετά από εκβιασμούς και σκληρές τακτικές, για τις οποίες άλλωστε έχουν πικρή εμπειρία πολλά αεροδρόμια της Ευρώπης (Μασσαλία, Βαλένθια, Ζιρόνα, Αλικάντε). 

Έτσι από τη μια αφήνει στα κρύα του λουτρού μια πόλη και μια ολόκληρη τοπική κοινωνία και από την άλλη πλήττει σοβαρά τους σοβαρούς παίκτες της αγοράς και αναγκάζοντάς τους να ψαλιδίσουν οι ίδιοι την επενδυτική τους ατζέντα για μια περιοχή. Κάποια στιγμή η τακτική αυτή πνίγει και την ίδια την Ryanair που ακολουθεί την ... τακτική της "ηρωικής εξόδου"...

Υπενθυμίζεται ότι η εταιρεία επέλεξε τα Χανιά ως την πρώτη βάση της στην Ελλάδα, εκτιμώντας ότι θα μεταφέρει πάνω από 500.000 επιβάτες ετησίως. Όμως η ίδια εταιρεία, που εγκαινίασε τις πτήσεις της από και προς το αεροδρόμιο «Μακεδονία» της Θεσσαλονίκης στις 12 Απριλίου 2011, διέκοψε τα δρομολόγια της ένα χρόνο μετά. Αντίστοιχα, ανακοίνωσε την απόφασή της να σταματήσει όλες τις πτήσεις από τη Νέα Αγχίαλο. Παρόμοιες κινήσεις διακοπής πτήσεων της συγκεκριμένης αεροπορικής εταιρείας έγιναν επίσης στη Ρόδο και στην Κω.

Καλό λοιπόν θα είναι ο κ. Ντέιβιντ Ο' Μπράιεν αντί να κουνάει το δάκτυλο στις εκάστοτε κυβερνήσεις, να έχει ο ίδιος μια πιο μακροχρόνια στόχευση στις αγορές που εισέρχεται και να μην αντιμετωπίζει εκβιαστικά τις τοπικές κοινωνίες. Γιατί απλά αυτές δεν ξεχνούν...

Λεωνίδας Δημητρίου