ΙΕΡΑΙ ΠΑΡΑΙΝΕΣΕΙΣ Α΄ Μέρος Γέροντος Ἱερωνύμου Αἰγίνης

Σοφός εἶναι ὁ ἄνθρωπος, ὁ ὁποῖος πιστεύει, ἀγαπᾶ τον Θεόν καί ὑπομένει.

Νά προσπαθεῖς νά προοδεύεις στά πνευματικά, τά ὁποῖα δίδουν χαρά καί δύναμη. Εἶναι ὄμορφη ἡ πνευματική ζωή. Ὅταν λίγο τήν γευθεῖς, θά σ’ ἀρέσει πολύ καί τότε δέν θά βρίσκεις εὐχαρίστηση σέ ἄλλα, ὅπως πρίν. Ἄν δέν πάρουμε ἀπόφαση θανάτου, τό πνευματικό μέρος δέν ἐκτελεῖται. Ἀπόφαση καί ζῆλος χρειάζεται.

Ἀπολαῦστε τήν πνευματική ζωή. Δέν ὑπάρχει τίποτε γλυκύτερον ἀπ’ αὐτή. Ὁ ἀγών εἶναι σκληρός, εἶναι γλυκεῖς ὅμως οἱ στέφανοι. «Δριμύς ὁ χειμών, γλυκύς ὁ Παράδεισος»! Πρέπει νά ἀγωνισθοῦμε, γιατί χωρίς ἀγώνα δέν ἀποκτοῦμε, ἀρετή, οὔτε χαρίσματα, οὔτε πνευματικές ἅγιες γεύσεις. Χρειάζεται προσπάθεια, ἐπιμέλεια καί ζῆλος. Καί νά ξεύρετε, ἄν εὔκολα ἀποκτήσετε, εὔκολα θά χάσετε. Ἐνῶ, ἄν μέ κόπο και ἀγῶνα ἀποκτήσετε, δύσκολα θά χάσετε.

Ἀγάπησε πολύ τόν Χριστόν μας. Ἀγάπα καί τούς ἀνθρώπους, ἀλλά μέ προσοχή, ὥστε ἡ ἀγάπη αὐτή νά μή θίξει καί νά μή λιγοστεύει τήν ἀγάπη σου πρός τόν Θεόν.

Φόβο Θεοῦ νά ἔχεις καί φόβο θανάτου. Αὐτά τά δύο ἄν ἔχεις, ἀπό πολλά θά σέ σώσουν. Μελέτα τό τέλος τοῦ βίου. Μελέτα τή ματαιότητα καί τό σύντομο τῆς ἐδῶ ζωῆς. Τόσα χρόνια, πού ἔζησες, εἶναι σάν ἕνα λεπτό.

Ἡ ἁμαρτία εἶναι θάνατος τῆς ψυχῆς καί φθορά τῆς σαρκός. Ὅπου καί νά πᾶς, ὑπάρχει καί τό φῶς, ὑπάρχει καί τό σκότος. Ἀπό σένα ἐξαρτᾶται τί θά διαλέξεις, τί θά ἀκολουθήσεις. Μή δίνεις σημασία σέ ὅ,τι βλάπτει, ἀκολούθησε ὅ,τι ὠφελεῖ πνευματικά. Διάκριση χρειάζεται δι’ ὅλα.

Ὁ πόλεμος τοῦ πονηροῦ δέν ἔρχεται μόνος του, δηλαδή ἄν δέν δώσουμε ἐμεῖς αἰτία. Φταῖνε τά πάθη μας, πού τά ἀφήνουμε καί δέν τά πολεμᾶμε. Ἀφοῦ δέν ἀποφεύγουμε τίς αἰτίες, θά ἔρθει πόλεμος.

Προσπάθησε νά εἶσαι ἀπαθής. Κανένα μή λυπήσεις, γιά τίποτα μή λυπηθεῖς.

Τό σπίτι ἔχει παράθυρα, πόρτες κ.λ.π. Διά ν’ ἀσφαλισθοῦμε, τά κλείνουμε. Ἔτσι, λοιπόν, γιά νά διατηρήσουμε τήν ὑγεία τῆς ψυχῆς, πρέπει νά προσέχουμε τίς αἰσθήσεις. Ὁ νοῦς σου τί μελετάει; Ἠδυνήθης νά καθαρίσεις τό νοῦ ἀπό τά κοσμικά; Τά μάτια σου, τά αὐτιά σου νά τά προσέχεις. Ἄσχημα νά μή βλέπουν, ἄσχημα νά μήν ἀκοῦν.

Πρόσεχε πολύ τό νοῦ σου. Μή τόν βαρύνεις μέ λύπη ἤ ἄσκοπα προβλήματα καί ἄλλα πολλά. Τό πᾶν ξεκινᾶ ἀπό τους λογισμούς καί τήν καρδιά. Πρόσεξε νά ἀποκτήσεις τήν παρθενία τῶν λογισμῶν σου. Μή σκέπτεσαι τίποτα, πού θά σοῦ ἀποσπᾶ τό νοῦ ἀπό τόν Θεόν. Πρέπει νά κάμεις τό πᾶν νά τόν κατευθύνεις ἐκεῖ, πού πρέπει. Νά λέμε: «Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, Υἱέ τοῦ Θεοῦ, ἐλέησέ μας» καί Ἐκεῖνος θά βοηθήση.

Γιά τό διαδίκτυο:

 

kaiomenivatos.blogspot