Η τραγωδία των Ελλήνων

Άραγε τι μας έχει απομείνει συνέλληνες; Μας αρκεί ο παθητικός ρόλος ενός εξαθλιωμένου οικονομικά και καταρρακωμένου ηθικά παρατηρητή όσων συμβαίνουν στην πατρίδα μας. Γιατί επιτέλους δεν επαναστατούμε; Που είναι η Ελληνική μας συνείδηση;

Γιατί οι καταλήψεις των σχολείων –που σ’ ένα βαθμό ήταν πάντα υποκινούμενες– όταν έχουν αριστερό και μάλιστα καθαρά πολιτικό πρόσημο είναι δημοκρατικές, ενώ όταν γίνονται για ένα μείζον Εθνικό θέμα, όπως αυτό της Μακεδονίας μας είναι εθνικιστικές και φασιστικές;

Παρακολουθώντας τις απολύτως δικαιολογημένες έρευνες, για τις συνθήκες θανάτου ενός θύματος των ναρκωτικών και «επίδοξου» ληστή,αναρωτιέμαι γιατί
δεν πρέπει να ασχολούμαστε με τις συνθήκες θανάτου του Κωνσταντίνου Κατσίφα; Γιατί όσοι ασχολούνται με αυτόν, που νομίμως στόλιζε το χωριό του στη Β. Ήπειρο με Ελληνικές σημαίες την 28η Οκτωβρίου, είναι εθνικιστές και φασίστες;

Γιατί δεν ξεσηκωνόμαστε όταν τα νιάτα μας ξενιτεύονται, όταν η Δημόσια Υγεία και η κοινωνική Πρόνοια καταρρέουν, όταν η αγορά στενάζει λόγω των ματωμένων πλεονασμάτων, όταν δίνουν αντίδωρα με τη μορφή επιδομάτων αντί των μισθών και συντάξεων που έκοψαν και που αυτά τα επιδόματα όσοι Έλληνες, τα πάρουν θα τα χρησιμοποιήσουν για την πληρωμή φόρων;

Γιατί η Ελλάδα πρέπει να γίνει αποθήκη ψυχών χιλιάδων δυστυχισμένων, που προσπαθούν να ξεφύγουν από τη μιζέρια της καθημερινότητας τους – μιας άθλιας καθημερινότητας που η πολιτισμένη Δύση δημιούργησε- αναζητώντας μια καλύτερη τύχη στην Ευρώπη, με ή χωρίς την καθοδήγηση τρίτων;

Γιατί δεν αντιδρούμε όταν σχεδιάζεται να «αξιοποιηθεί» δηλαδή να δοθεί στους «φίλους και εταίρους» δανειστές μας η εναπομείνασα περιουσία της Εκκλησίας μας; Αυτή η οποία προέρχεται από απλούς πιστούς ανθρώπους που της την παρέδωσαν, επειδή θεωρούν περισσότερο αξιόπιστους τους κληρικούς από τους αμοραλιστές πολιτικούς;

Γιατί, γιατί, γιατί,…

Τα γεγονότα έχουν πλέον έναν γοργό ρυθμό και λειτουργούν στην κατεύθυνση της αποδόμησης των βασικών πυλώνων του Ελληνισμού. Όλων αυτών που κράτησαν για αιώνες το γένος μας από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα.

Οι αρχαίοι πρόγονοι μας, έχοντας επίγνωση του πολιτισμού τουςκαι της κοινής τους συνείδησης, είχαν θέσει τις προϋποθέσεις για να χαρακτηρισθεί κάποιος Έλληνας. Έπρεπε να είναι «όμαιμος», «ομόγλωσσος» και «ομόθρησκος». Σήμερα όλα αυτά βάλλονται από ολόκληροτο ξενοκίνητο πολιτικό σύστημα της Ελλάδας, που ευπειθώς εκτελεί τις επιταγές της Παγκόσμιας Νέας Τάξης.

Οι Γάλλοι βιώνουν ουσιαστικά την επέλαση του Νεοφιλελευθερισμού που προωθεί η Παγκόσμια Ελίτ και εξεγείρονται οργισμένα και βίαια, με πολιτικά και οικονομικά αιτήματα. Εμείς άραγε, όταν όχι μόνο έχουν κλέψει τα όνειρα και τις περιουσίες μας, αλλά τείνουν να ανατρέψουν τη βάση της ιδιοπροσωπίας μας, την ίδια μας τη ρωμιοσύνη θα μείνουμε αμέτοχοι;

Δεν παραγνωρίζω το γεγονός ότι οι περισσότεροι Έλληνες στερούνται αρχών που θα τους εμπνεύσουν το όραμα για το αύριο, αποτέλεσμα μιας συνειδητά ελλιπέστατης παιδείας. Όμως είναι καιρός πλέον να στοχαστούμε ποιών απόγονοι είμαστε. Να στοχαστούμε με ενάργεια και να αποτινάξουμε σύσσωμο το μασονικό πολιτικό σύστημα, που σαν καρκίνωμα τρώει τα σπλάχνα της πατρίδας μας.

Είναι καιρός να αγωνιστούμε για να την πάρουμε πίσω.

ΜΙΧΑΗΛ Ε. ΗΛΙΑΔΗΣ

ΣΥΝΔΙΟΙΚΗΤΗΣ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΠΑΡΑΤΑΞΗΣ «ΚΟΙΝΩΝΙΑ»

koinwnia.com