Από την Κέρκυρα έκαιγε η φωτιά!

ΗΡΑΚΛΕΙΟ. Το πλοίο φλεγόταν από την Κέρκυρα, όμως φούλαραν τις μηχανές για να φύγουν από τα ελληνικά χωρικά ύδατα». Αυτό δηλώνει στην «Π» ο Γιώργος Δημητρουλάκης από το Δεμάτι, ιδιοκτήτης μεγάλου ψυγείου, ο οποίος μαζί με τη σύζυγό του έζησαν τον εφιάλτη του «Norman Atlantic».
Σχεδόν 30 χρόνια εκτελεί δρομολόγια στο εξωτερικό. Ξέρει τη θάλασσα, γνωρίζει καλά από πλοία, ενώ διαθέτει γνώσεις μηχανικού αφού είναι απόφοιτος σχολής. Τα όσα περιγράφει συγκλονίζουν αλλά και σοκάρουν.
"Γιατί δεν σταμάτησε το πλοίο στρίβοντας από Κέρκυρα ώστε να σωθεί ο κόσμος; Με πόσα μίλια πήγαινε; Όλα αυτά είναι καταγεγραμμένα. Είχαν άλλα σχέδια αλλά δεν υπολόγιζαν τους οδηγούς των φορτηγών". Ο κ. Δημητρουλάκης είχε παραλάβει φορτίο με αγγούρια από το Τυμπάκι με προορισμό τις ευρωπαϊκές αγορές. Θα ξεφόρτωνε το φορτίο από Κρήτη και στη συνέχεια θα φόρτωνε κρέας από Βέλγιο και Ολλανδία. Στο ταξίδι αυτό τον συνόδευσε η σύζυγος του προκειμένου να κάνουν γιορτές σε φιλικό τους σπίτι.
Ούτε και ο ίδιος κατάλαβε πώς βρέθηκε να ταξιδεύει με το «Norman Atlantic»,
αυτήν την «υπέροχη σκυλοπνίχτρα», όπως το αποκαλεί. Επιβιβάστηκαν με τη σύζυγο του από την Πάτρα και πήγαν στην καμπίνα τους. Όμως οι μαρτυρίες συναδέλφων του, τους οποίους γνωρίζει εδώ και χρόνια, φανερώνουν ότι το πρόβλημα είχε ξεκινήσει από νωρίς.
«Συνάδελφοι μού είπαν ότι το πλοίο φεύγοντας από Ηγουμενίτσα, έλυσε τους κάβους, όμως απέπλευσε μετά από 20 λεπτά. Κάτι που τους προκάλεσε εντύπωση. Το καράβι είχε αρπάξει από την Ηγουμενίτσα. Το πιστεύω γιατί όταν το πλοίο περνούσε από την Κέρκυρα το καράβι καιγόταν, το είδαν συνάδελφοι μας που κάθονταν στο μπαρ. Ήταν περίπου 2.30 με 3 παρά τέταρτο. Ρώτησαν κάποιον από το πλήρωμα γιατί βρωμάει καπνό από την πλευρά της κουζίνας, τι συμβαίνει; Το καράβι αυτή την ώρα ήδη καιγόταν από κάτω. Στις 5 που πεταχτήκαμε από την καμπίνα, είχε « λαμπαδιάσει» μπρος-πίσω. Το καράβι καιγόταν τουλάχιστον δύο ώρες πριν και δεν έδωσαν σήμα να σώσουν τον κόσμο», υποστηρίζει με βάση τα όσα έζησε ο ίδιος και συνάδελφοι του.
«Στις 5 το πρωί αν δεν με ξύπναγε η γυναίκα μου που μύρισε τους καπνούς, θα είχαμε καεί εκεί. Βγήκα στο διάδρομο και βλέπω όλον τον κόσμο στο πόδι. Τι συμβαίνει ρε παιδιά; «Πήραμε φωτιά» φώναζαν. Γινόταν πανικός. Ανέβηκα προς την γέφυρα επειδή γνωρίζω τον Έλληνα καπετάνιο, τον καπετάν Παύλο. Τράβηξα τη γυναίκα μου από το χέρι. Το βαπόρι δούλευε όμως η φωτιά ήταν τεράστια. Δεν ήταν δυνατόν να είχε «λαμπαδιάσει» το πλοίο από άκρη σε άκρη και να μην μας είχαν ειδοποιήσει. Βλέπω τις μάνικες όλες δεμένες στα κάγκελα. «Καπετάν Παύλο, τι γίνεται εδώ πέρα, τι συμβαίνει;» Ηρέμησε μου λέει, να δούμε τι θα κάνουμε. Εκείνη τη στιγμή παρατήρησα ότι τα χειριστήρια στη γέφυρα ήταν "πρόσω".
Ακούσαμε απανωτές εκρήξεις από Ι.Χ. Γινόταν μύλος. Τότε σταματάνε οι μηχανές και σβήνουν τα φώτα".
Ο κ. Δημητρουλάκης έμεινε περίπου 30 ώρες στην κόλαση του «Norman Atlantic». Όμως με τη διάσωση του ακολούθησε, όπως λέει, και δεύτερο μαρτύριο. Μαζί με άλλους επιβιβάστηκε στο ιταλικό πολεμικό πλοίο San Giorgio". «Ήταν δραματικά. Παγωνιά, με μία κουβέρτα πάνω στη λαμαρίνα. Δύο φορές έπαθα υποθερμία. Ήρθε γιατρός. Ξεσηκωθήκαμε στον ναύαρχο όταν χάσαμε το σήμα από τα κινητά. Ήμασταν εκεί μέσα 24 ώρες. Αγωνιούσαμε για τους δικούς μας. Θέλαμε να επικοινωνήσουμε. Τελικά μας έφεραν δύο σταθερά τηλέφωνα για να μπορέσουμε να ειδοποιήσουμε».
Βουρκώνει σαν θυμάται ότι μαζί με άλλους συναδέλφους του ζητούσαν από το πλήρωμα του San Giorgio να τους επιτρέψουν να αναγνωρίσουν κάποιες από τις σορούς ανθρώπων με τους οποίους γνωρίζονταν. «Είχαν περισυνελέξει τα πτώματα. Τους παρακαλούσαμε να τα δούμε, όμως ήταν αρνητικοί. Με τους οδηγούς που xάθηκαν ήμασταν όλοι φίλοι. Τόσο χρόνια στα πλοία, γνωριζόμασταν, κάναμε παρέα. Βλέπω τις φωτογραφίες τους και κλαίω».
Για τον κ. Δημητρουλάκη η προσφυγή στη Δικαιοσύνη είναι μονόδρομος. Ευγνωμονώ το Θεό που έσωσε εμένα και τη σύζυγο μου. Λυπάμαι βαθύτατα για όσους χάθηκαν. Θα στραφώ στην Δικαιοσύνη για όσα συνέβησαν, για όσα προκάλεσαν».

enimerosi.com 

Από το: freepen.gr