Η γυμνή τέχνη που προκαλεί αηδία. "Πρώτη Ύλη" του Δημήτρη Παπαϊωάννου

Τον τελευταίο καιρό η Ελληνική τηλεόραση διαφημίζει την ακατάλληλη παράσταση «Πρώτη Ύλη». 

Μπορεί η τέχνη να μην έχει όρια αλλά όταν ξεπερνιούνται βρίσκονται στην αντίπερα όχθη, όπου αναρωτιόμαστε τι νόημα υπάρχει να προβάλλεται το αντρικό μόριο σε μία παράσταση, πως θα μπορούσε να υπάρχει σύνδεση τέχνης και αντρικού γυμνού σώματος σε παράσταση. 

Ολόγυμνος  ηθοποιός να κινείται και μαζί του το γεννητικό του όργανο προκαλώντας αηδία σε μερικούς και πιθανόν σε άλλους τέρψη και ηδονή.  

Για εμάς πρόκειται για ξεπεσμό της τέχνης του θεάτρου, για μια παράσταση που είναι υπέροχη για όσους είναι ηδονοβλεψίες μια που δεν θα εστιάζουν στο θεατρικό αλλά στο επίμαχο σημείο του γυμνού άντρα. 

Δεν είναι μόνο η προσβολή της δημοσίας αιδούς, είναι η κατακρεούργηση κάθε αξίας και ηθικής για την ανθρώπινη προσωπικότητα, είναι η καταπάτηση των δεσμών και των νόμων που χάρη στο όνομα της τέχνης μπορεί να προβάλλεται οτιδήποτε παράνομο και προσβλητικό.

Βλέπουμε το θέατρο να εξελίσσεται σε στριπτίζ σόου και που ξέρουμε σε λίγο καιρό να μετατρέπεται σε θέατρο πορνό, με θεατές ανώμαλους που θα χαίρονται την γύμνια των ηθοποιών και τις ανώμαλες πράξεις τους. 

Μπορούν τα ρούχα και τα κουστούμια  των ηθοποιών να εξαφανιστούν από την τέχνη του θεάτρου; Ας μην αγνοούμε ότι πολλά θεατρικά θριάμβευσαν από τα σκηνικά και τα κουστούμια, προσελκύοντας κόσμο μόνο για αυτά, θα μπορούσε άραγε η γύμνια να αντικαταστάσει όλα αυτά που θεωρούνται αναπόσπαστο κομμάτι από το θέατρο.

Αυτή είναι η δικιά μας άποψη αλλά επειδή δεν είμαστε μονόπλευροι σας παραθέτουμε και τον αντίλογο, πως αυτό το γυμνό μπορεί να μετατρέπεται σε τέχνη ή μήπως τελικά δεν είναι τέχνη; και είναι παρωδία...

Η κυρία Αργυρώ Σταυρίδη σχολιάζει :

Η "Πρώτη Ύλη" δεν περιλαμβάνει πολλά "κεφάλαια" και περιγραφές. Ωστόσο εξελίσσεται γραμμικά, και δίνει "καθαρές" δυνατότητες ερμηνείας και νοηματοδότησης. Ξεκινά με τους αργούς και σταθερούς βηματισμούς του Δημήτρη Παπαϊωάννου, που κουβαλά έναν κάδο, βγάζοντας από μέσα του κομμάτια πηλού και ρίχνοντάς τα μπροστά του για να κάνει άλλο ένα βήμα, μέχρι να καταπιαστεί με το έτερο ζωντανό σκηνικό στοιχείο, όπως ενσαρκώνεται από τον χορευτή Μιχάλη Θεοφάνους.

Στην "Πρώτη Ύλη", λοιπόν, βλέπουμε να εκτυλίσσεται μια σωματική συνδιαλλαγή μεταξύ δύο performers, που άλλοτε έχει τον χαρακτήρα αμφίρροπης μονομαχίας, άλλοτε επιβολής-υποταγής και άλλοτε αλληλοσυμπλήρωσης. Όλα αυτά εκφράζονται κινητικά με περιπτύξεις, με τις οποίες οι δύο χορευτές προσπαθούν να εισβάλουν στον "ζωτικό χώρο" του άλλου και να υπερκεράσουν τα εμπόδια που εγείρει το έτερο σώμα…..

Ο Παπαϊωάννου με το μαύρο κοστούμι του και ο ολόγυμνος Μιχάλης Θεοφάνους, περιβαλλόμενοι από τους τραχείς τοίχους, θυμίζουν τις χρωματικές παλέτες του Τσαρούχη και άλλων γνωστών νεοελλήνων ζωγράφων. Μια εικόνα "ξηρή", που φτάνει σε εμάς έχοντας περάσει -λες- από διαδοχικές επεξεργασίες και κακουχίες (όπως υποδηλώνουν και οι -σαν πριόνισμα- ήχοι που μιμείται ο Θεοφάνους), αλλά την οποία δεν χαρακτηρίζεις "ψυχρή" ή "άγονη" - κάπως σαν το ελληνικό τοπίο, με τον ορεινό του χαρακτήρα και τους ξερότοπους, από τους οποίους όμως η δημιουργία ξεπηδά απρόσμενα ή εφευρίσκεται…..

περισσότερα στο  http://www.monopoli.gr

Αυτή είναι η τέχνη και η νέα κουλτούρα του θεάτρου, αξίες όχι διαχρονικές αλλά σίγουρα χτυπούν το κατεστημένο προσβάλλοντας θα έλεγα  τον παράγοντα και πρωταγωνιστή άνθρωπο, θυμίζει το Corpus Christi που ενσάρκωναν τον Θεάνθρωπο με την μορφή ομοφυλόφιλου.

Τραγική κατάντια, τραγικοί άνθρωποι, τραγικοί ηθοποιοί , τραγική δικαιοσύνη που δεν παρεμβαίνει, τραγωδία η ζωή στην Ελλάδα. Ανοχή σε όλα, ανοχή στις προσβολές, στις αυτοκτονίες, στην πείνα, στα δικαιώματα και  τώρα στην υποκουλτούρα που παραδίδει τα σκήπτρα της στην ισοπέδωση και στην μαζική παραπλάνηση των πολιτών.

Δείτε το διαφημιστικό της παράστασης και ακολουθείστε τον σχολιασμό της κυρίας Αρ.  Σταυρίδη όπως περιγράφεται παραπάνω και σίγουρα θα εκστασιαστείτε με την φανταστική σύλληψη του σκηνοθέτη: να κουβαλά κουβά και να βγάζει κομμάτια πηλού ρίχνοντας τα μπροστά του φτάνοντας  τον γυμνό ηθοποιό, όπου συνδιαλλάζονται  μεταξύ τους σε μονομαχία, υποταγή και αλληλοσυμπλήρωση…

 

Τέχνη - άτεχνη ντροπιαστική που σίγουρα κανείς μας δεν θα πήγαινε τα μικρά του παιδιά να δούνε αυτό το θεατρικό αφού δεν προσφέρει τίποτα εποικοδομητικό…

(Επιμέλεια κειμένου ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ, φωτογραφίες και βίντεο από

http://www.monopoli.gr/our-views/item/120360-Eidame-tin-Prwti-Ylh-toy-Dhmhtrh-Papaioannou-sto-Festival-Athinon-O-dhmiourgos-epanasystinetai) 

Προσθήκη 5/7/13 10:20 από ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ