Ο παπάς θά ζήσει, εσείς είστε νεκροί από τώρα...

 

Πλησίασε φαίνεται η ώρα πού και εμείς οι κληρικοί θα μπούμε στο σουρωτήρι των οικονομολόγων και των ντόπιων θεραπόντων τους, πού ενώ δεν έχουν ιδέα από Ελληνική νοοτροπία και είναι αποκομμένοι από τον λαό, πασχίζουν- λέει- και κόπτονται για την σωτηρία της πατρίδας.
 

Όμως η μισθοδοσία των κληρικών είναι συμβατική υποχρέωση του κράτους. Μετά την καταλήστευση της εκκλησιαστικής περιουσίας από το Κράτος, "ταχτοποιήθηκε" το θέμα ώστε οι κληρικοί να λαβαίνουν τον μισθό και την αμοιβή τους από τον δημόσιο κορβανά. Δεν μπορώ να πώ πώς αυτό είναι νίκη της Εκκλησίας μας, αλλά τουλάχιστον είναι μια ικανοποίηση. Μια ικανοποίηση όμως με σαθρές βάσεις. 

Γιατί άπαξ και έγινες εξαρτώμενος από τον Καίσαρα, αφ'ενός θα πρέπει να έχεις την σύνεση και όχι την αφέλεια να μην πιστεύεις στις καλές του προθέσεις. Η τότε ιεραρχία της Εκκλησίας της Ελλάδος, ή ολιγώρησε, ή πίστεψε σε αυτές τις καλές προθέσεις. Διότι πίστεψε πώς το κράτος=έθνος και πώς η ίδια είναι εθνική εκκλησία. Δεν μπορείς να πιστεύεις στις καλές προθέσεις ενός απρόσωπου μηχανισμού που δεν εχει αρχές, αξίες, και συναισθήματα...

Δεν μπορείς να πιστεύεις στις προθέσεις του κοσμικού διαβόλου...

Αν ζούσαμε σε πολιτισμένη χώρα ουδεμία σπιθαμή εκκλησιαστικής περιουσίας δεν θα αφαιρούσε το κράτος χωρίς δικαστικές και ποινικές προσφυγές-κυρώσεις και θα ήμασταν στα δικαστήρια με το δημόσιο ακόμα και τώρα. Τον καιρό πού η Εκκλησία μας θα έπρεπε να διαφυλάττει τα υλικά της δικαιώματα, τα οποία της ενεπιστεύθη ο ίδιος ο λαός, έπλεκε ύμνους στους ελληνοχριστιανικούς πολιτισμούς και κυνηγούσε αθέους και μαλλιαρούς, εξυπηρετώντας πεφωτισμένα θεόθεν καθεστώτα. 

Η Εκκλησία πίστεψε πώς η εκκλησιαστική περιουσία ήταν και εθνική περιουσία και κάθε αντίδραση από σώφρονες εκκλησιαστικούς άνδρες εθεωρείτο διασπαστική και αντεθνική ενέργεια. Μόνο πού αυτή η χώρα έβγαλε και αρκετούς προδότες. Οι ήρωες γεννήθηκαν και πέθαναν μέσα στην Εκκλησία. ¨Οχι παράλληλα με αυτήν. Και τώρα η Ιεραρχία μας με πατρικές φιλότιμες προσπάθειες πάσχει. Αλλά δεν πρέπει να τους πιστέψει ξανά!

Αφ' ετέρου εδώ στην Ελλάδα η Εκκλησία είναι ο μοναδικός οργανισμός χωρίς υλικά δικαιώματα. 

Οι χαλαρότεροι των χριστιανών και οι γραφικότεροι των πολεμίων, θέλουν τον ιερέα άπλυτο και πάμπτωχο σε μια σπηλιά να τρέφεται από τον κόρακα του προφήτη Ηλία. Ο μονοφυσιτισμός μας είναι τόσο ασφυκτικά σκληρός, πού σε κάθε έκφραση δημοσιονομική ή οικονομική συναλλαγή ο ιερέας θεωρείται μέλος μιας απόκρυφης μαφίας πού ζεί μόνο για τον πλουτισμό, και τα εκκλησιαστικά ιδρύματα θεωρούνται σάν κοιτίδες ξεπλύματος χρημάτων. 

Η αμοιβή για τον ιερέα θεωρείται από κάποιους μεγάλο έγκλημα. Ο ιερέας αντιμετωπίζεται σαν ένας πάστορας πού παράλληλα πρέπει να εξασκεί ένα κοσμικό επάγγελμα προκειμένου να δικαιολογήσει την "άθλια" ύπαρξη του, ή ένας γκουρού πού απέπτυσε τα του κόσμου και οφείλει να κηρύττει την βδελυγμία της ύλης. Τα εκκλησιαστικά συσίτια, οι έρανοι, όλοι αυτή η τεράστια προσφορά και ζώσα διακονία της Εκκλησίας αντιμετωπίζονται με καχυποψία. 

Τα τέκνα των ιερέων πρέπει να πεινάσουν γιατί άλλωστε και άλλα παιδιά Ελλήνων πεινάνε και άρα κατά την λογική της αλληλεγγύης όσο πιό πολλά παιδιά πεινάσουν τόσο εγγύτερα θα είναι η δικαιοσύνη και η βασιλεία των ουρανών.

Ο υποψιασμένος και καλά πληροφορημένος νεοέλληνας- ναι αυτός πού ξεπούλησε την πατρίδα του και είναι περίγελως της Ευρώπης, αυτός ο κολοσσός διάκρισης και φιλοπατρίας- είναι πεπεισμένος πώς οι λεληστευμένες εκκλησιαστικές γαίες δεν ανήκουν στην Εκκλησία, ενώ από την άλλη μοιρολατρικώς ο υπουργός οικονομικών πανηγυρίζει για την εξοικονόμηση διακοσίων εκατομμυρίων ευρώ τον χρόνο, όσο προφανώς κοστίζει το ένα τρίτο από τα έξοδα παραστάσεως του σύνολου πολιτικού κόσμου, για να μην θεωρηθούμε έθνος απολίτιστων μηδενιστών.

Την ώρα δε πού υπερφορολογείται εγκληματικά η Εκκλησία, ο εσμός της υποκριτικής ψευτοπροόδου καταγγέλει την αφορολογησία τάχα της Εκκλησίας. Διεκδικεί το δίλεπτο της χήρας, πού το ξεκολλάει από το αίμα της καρδιάς της για το έργο της Εκκλησίας  με νηπιακή συγκινητική εμπιστοσύνη. Εμπιστοσύνη τέτοια πού δεν θα αξιωθεί ποτέ κανείς από αυτά τα ανδρείκελα, τα πνευματικά ξερίχια!

Μας ρωτάτε τί επαγγελόμαστε, κύριε Σόιμπλε και κύριοι της τρόικας και συμπαθείς συγκούμπαροι στο έγκλημα, εσείς οι "συμπατριώτες" οι κατ'ονομα έλληνες πού δεν έχετε σχέση καμία με τα χνώτα και τα χαρακτηριστικά αυτού του λαού:

Θεωρείται εμάς τούς κληρικούς ώς επάγγελμα καταχρηστικά αμοιβόμενο και εξωτική πραγματικότητα. Είμαστε θεσμός αρχαίος με ρίζες και προσφορά στην Ελληνική Κοινωνία, όμως δεν θα σας εκθέσουμε τις περγαμηνές μας, σαν πανικόβλητοι ζητιάνοι πού ζητάνε εύνοια και έλεος . 

Τί επαγγελόμαστε άραγε; 

Λοιπόν είμαι ένας παπάς, καί επαγγέλομαι Ιησούν Χριστόν και τούτον εσταυρωμένον !

Αυτός ο εσταυρωμένος νίκησε αυτοκράτορες και διανοητές, ξεθεμελίωσε κράτη και στήριξε πολιτισμούς ολάκερους. Μπροστά του γονατίζουν καταχθόνια, επίγεια και ουράνια. Αυτός ο παράδοξος μάρτυρας, ο νικημένος κατα τα σιχαμερά σας και ελεεινά πρότυπα είναι το επάγγελμα μας. 

Ο νικητής του θανάτου, του θανάτου στον οποίο είστε υποταγμένοι δούλοι και τον δουλεύετε με πανικό και ακόρεστη λύσσα για να μην πεθάνετε σε κρεβάτι πού να μην είναι χρυσό, και σε τάφο πού να μην μοιάζει με μαυσωλείο. Αυτά είναι τα σιχαμερά τιποτένια ιδανικά σας. 

Με τέτοιο λοιπόν επάγγελμα κακομοίρηδες μου, θα φοβηθούμε εσάς τα σκυλάκια μιας ψόφιας γεροπαράλυτης μούμιας, άχαρης και ελεεινής με καμία τιμή και αξιοπρέπεια ανθρώπινη; Θα φοβηθούμε μην μας ξεπατώσετε εσείς πού δεν είστε παρά άχυρα παρασυρόμενα στον άνεμο, πόρνες τραπεζιτών χωρίς ήθος, δούλοι του θανάτου, καραγκιόζηδες πού κρέμεστε από την ιδέα του χυδαίου χρήματος, πού σήμερα είναι και αύριο δεν είναι και κανένας δεν μπορεί να καυχηθεί πως  νίκησε την δουλεία του; 

Βρε ψοφοδεείς δούλοι της ανάγκης, υπηρέτες του θανάτου, μελλοθάνατα ψωριασμένα σκυλιά πού θα μπείτε στον τάφο, τζουτζέδες πώς θα νικήσετε αυτούς πού δεν έχουν ανάγκη τον κόσμο σας;

Ο παπάς ξέρει καί πώς να πεινάσει, και πως να ζήσει. Είναι συμφιλιωμένος με την ζωή και τον θάνατο. 

Εσείς όμως όλοι μυρίζεται χώμα, πρώϊμη θανατίλα, λύσσα, ασθένεια... Και δεν θα ξεχωρίζετε όταν φτάσει η ώρα από την σποδό και την στάχτη των πατέρων σας. 

Κύριοι. Είστε νεκροί από τώρα! 
 

ΠΗΓΗ

Από το kivotoshelp.gr