ΑΝΑΣΤΑΣΙΣ 2012 ΜΕΤΑ ΤΟ ΠΑΘΟΣ ΚΑΙ ΤΟΝ ΓΟΛΓΟΘΑ

«ΟΛΟΙ ΜΑΣ ΓΕΛΑΣΑΝ ΦΟΒΕΡΑ

ΜΑΣ ΣΠΑΣΑΝ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΜΑΣ ΤΑ ΦΤΕΡΑ

ΑΥΤΟΣ ΜΟΝΑΧΑ ΜΑΣ ΜΕΝΕΙ ΠΙΑ

ΕΛΠΙΔΑ ΚΑΙ ΧΑΡΑ» …

Ἐπιστολὴ ὑπ᾿ ἀριθμ. 312/6.4.2012

1. Μὲ αὐτοὺς τοὺς μεστοὺς νοημάτων στίχους τοῦ ποιητοῦ Ἄγγελου Δαμασκηνίδη, δυνάμεθα νὰ συνοψίσωμε τὸ ἀπερίγραπτο δράμα τοῦ ὑπερηφάνου καὶ γενναίου ἑλληνικοῦ λαοῦ, τὸν ὁποῖον τὰ τυφλὰ ὄργανα τῶν καταχθονίων σκοτεινῶν δυνάμεων τὸν ἐξεμαύλισαν, τὸν ἐξαχρείωσαν ἠθικὰ καὶ τὸν ἐξαθλίωσαν οἰκονομικά, γιὰ νὰ εἶναι εὐάλωτος καὶ ἄνευ οὐσιαστικῆς ἀντιστάσεως, νὰ τὸν ὑποδουλώσουν πνευματικά, κοινωνικὰ καὶ οἰκονομικά…

2. Τοιουτοτρόπως ἐφηρμόσθη τὸ δόγμα τοῦ Henry Kissinger ποὺ εἶναι: «Ἡ Ἀμερικὴ κινδυνεύει ἀπὸ τὴν Ὀρθοδοξία, τὸ βίωμά της καὶ τὴν ἀνάπτυξι τῆς Κίνας». (Αὐτὸ σημαίνει στὴν πρᾶξι: «Μόνο ἐὰν ἀποχριστιανοποιήσωμε καὶ ἀφελληνίσωμε τοὺς Ἕλληνας, θὰ διευκολυνθῶμε στὴν παγκοσμιοποίησι, τὴν νέα ἐποχὴ καὶ τὴν νέα τάξι πραγμάτων»).

3. Αὐτὸ τὸ δόγμα τὸ χρηματοδοτοῦν πληθώρα σιωνιστῶν, ὡς π.χ. ὁ Georg Sorros, ποὺ εἶναι ὁ μυστικοσύμβουλος τῶν Rotschild. Οἱ Rotschild σιωνιστὲς ἐκ Φρανκφούρτης ἦσαν ὡς γνωστὸν ἡ «ψυχὴ» τῶν Illuminati, τῶν ὁποίων τὸν κίνδυνον διέγνωσεν ὁ Carl Teodor τῆς Βαυαρίας καὶ τοὺς ἐδίωξεν. Αὐτοὶ εἶχαν Τράπεζες στὴν Φρανκφούρτη, Παρίσι, Λονδίνο, Ρώμη, τὶς ὁποῖες περιώρισαν κυρίως στὴν Ἀμερική. Ὁ Rotschild εἶναι ἐκεῖνος ὁ ὁποῖος εἶπε: «Νὰ πωλῇς κρασί, διότι τὸ πωλεῖς, ὅσο θέλεις». Εἶναι ὁ μεγαλύτερος διακινητὴς τῶν οἴνων Bordeaux καὶ ὁ ἀντίπαλός του στὴν Ἰσπανία Torres ὄχι μόνον δὲν ἠναγκάσθη νὰ ἐκχερσώσῃ ἀμπέλια, ἀλλὰ καὶ τὰ πολλαπλασιάζει μὲ πλεῖστες ὅσες διευκολύνσεις, ὡς π.χ. χαμηλότοκα δάνεια κ.λπ., κ.λπ. Ἀντιθέτως τὸ τυφλὸ ὄργανο τῶν σιωνιστῶν, τὸ ἀνθρωπάκι Σημίτης, ἐπλήρωνε ἐπιδοτήσεις, γιὰ νὰ ἐκχερσώνουν οἱ Ἕλληνες ἀμπελῶνες καὶ ἐλαιῶνες. Αὐτὸς ὁ σιωνιστὴς Georg Sorros πίνει τὸ καφεδάκι του στὸ ζαχαροπλαστεῖο Μουσείου Ἀκροπόλεως μετὰ ἐξωμοτῶν δημοσιογράφων ἢ «συνεβούλευε» τὸν τέως Πρωθυπουργὸ κ. Γεώργιο Παπανδρέου κ.λπ., κ.λπ. ἰθύνοντας καὶ τοιουτοτρόπως ἐπιβάλλει τὶς ἰδέες τους στὴν Ἑλλάδα… Στὸν «Χρυσὸ Ὁδηγό» τοῦ Ο.Τ.Ε. ἀναφέρονται ὀνόματα συνεργατῶν του, οἱ ὁποῖοι ἐπιδίδονται στὴν ἀπόκτησι ἑλληνικῶν ἐπιχειρήσεων ἔναντι «πινακίου φακῆς».

 4. Λακωνικῶς δυνάμεθα νὰ συνοψίσωμε:

Α. Ἡ μὲν οἰκονομικὴ ὀλιγαρχία, οἱ τραπεζίτες, χρηματιστές, «τζογαδόροι» - ληστρικὰ Καζίνο, ἀετονύχηδες, «πατριάρχες» τῆς διαπλοκῆς κ.λπ. «τρωκτικά» καὶ «παράσιτα»κηρύττουν ἐκμετάλλευσι ἀνθρώπου ἀπὸ ἄνθρωπον καὶ τὸ δόγμα τους εἶναι : «Ἡ δυστυχία σας εὐτυχία μας, ὁ θάνατός σας ζωή μας»…

Β. Οἱ πολιτικὲς ἡγεσίες ἔχουν σὰν ἀρχὴ νὰ ὑπόσχωνται στοὺς πάντες τὰ πάντα- ἐπίγειους παραδείσους, ἀλλὰ ὅ,τι λέγουν δὲν τὰ κάμνουν, καὶ ὅ,τι πράττουν ἐν κρυπτῷ καὶ παραβύστῳ, δὲν τὸ λέγουν. Ἀντιθέτως πασχίζουν νὰ γίνωνται «βασιλικώτεροι τοῦ βασιλέως καὶ παπικώτεροι τοῦ πάπα», ἐκμεταλλευόμενοι τὴν ἀδυναμία τοῦ λαοῦ νὰ ἀσχολῆται μὲ κάτι οὐσιωδέστερο. Καὶ γιὰ νὰ μὴ ἀσχολῆται ὁ λαός, ποὺ ἔχει δύναμι ἐλέφαντος, μὲ τὸ γκρέμισμα τῶν ἰθυνόντων, τοῦ προσφέρουν ἀφθονώτατα αἰσχρὰ καὶ βάρβαρα θεάματα γιὰ νὰ τὸν ἐκμαυλίζουν, τὸν ναρκώνουν καὶ τὸν κτηνοποιοῦν. Ἄλλοτε μὲν προσφέρουν στὶς εὐρεῖες μάζες ἄπειρες ἐκδουλεύσεις(ρουσφέτια), «βολεύματα», καὶ τὸν μετατρέπουν σὲ ὑπερκαταναλωτικὴ κοινωνία, δημιουργοῦντες οἱ ἰθύνοντες πρὸς τοῦτο ἄφρονα θαλασσοδάνεια, ὑποθηκεύοντες τὰ πάντα, ἀκόμη καὶ τὰ τετρασέγγονα μας, δημιουργοῦντες συρφερτὸ πελατῶν πρὸς ἄγραν ψήφων. Ἄλλοτε δὲ αὐτοὶ οἱ ἀνεγκέφαλοι, ἀνίκανοι καὶ φαῦλοι ἰθύνοντες ἐφαρμόζουν τὴν πολιτικὴν τοῦ «σαλαμιοῦ» καὶ γιὰ τὴν οἰκονομικὴ ἐξαθλίωσι τῆς συντριπτικῆς πλειοψηφίας τῶν Ἑλλήνων, οἱ ὁποῖοι ἔχουν κακομάθει στὴν ὑπερκαταναλωτικὴ κοινωνία, διευκολύνοντες τοὺς ἐπιπόλαια σκεπτομένους καὶ ἐνεργοῦντες συμπατριῶτες μας, μὲ δάνεια στέγης, κτήσεως αὐτοκινήτου, ἑορτῶν, διακοπῶν, γάμου κ.λπ., κ.λπ. ἀτομικὰ θαλασσοδάνεια…

Ὁπότε καταλήγουν οἱ πάντες νὰ χάνουν τὰ αὐτοκίνητά τους, τὶς οἰκίες τους, νὰ ἐκποιοῦν ἀκίνητά τους, χρυσαφικά τους καί, εὑρισκόμενοι σὲ αὐτὴ τὴν ἀθλιωτάτη κατάστασι, ἄλλοι νὰ ἐκπορνεύωνται καὶ νὰ γίνωνται κακοποιὰ στοιχεῖα καὶ ἄλλοι ἀπογοητευόμενοι νὰ αὐτοκτονοῦν. Ὁ δὲ ἐθνικὸς πλοῦτος νὰ ἐκποιῆται ἀντὶ «πικακίου φακῆς» («τὰ γὰρ ὀψώνια τῆς ἁμαρτίας θάνατος…» Ρωμ. 6, 23).

Γ. Εἰς μάτην ἐγράφαμε καὶ ἐτονίζαμε ὅτι τὸ παλαιὸ Ἀεροδρόμιο καὶ ἡ Ἀεροπορικὴ καὶ ἡ Ἀμερικανικὴ Βάσις στὸ Ἑλληνικὸ ἐπ᾿ οὐδενὶ λόγῳ ἐπιτρέπεται νὰ μεταβληθοῦν σὲ μητροπολιτικὸ πάρκο, διότι οἱ περιοχὲς Γλυφάδας, Βούλας, Π. Φαλήρου κ.λπ. ἔχουν ἀρκετὲς ὑποδομές, πολυτελεῖς οἰκοδομὲς καὶ καθαρὸ ἀέρα ἀπὸ τὸν Ὑμηττὸ καὶ ἀπὸ τὴν θάλασσα. Ἐτονίζαμε στὸ περιοδικό μας «Φωτεινὴ Γραμμή» τεῦχος 33, (σελ. 79-86) ὅτι συμφερώτερο ἦταν νὰ ἐξεποιῆτο ἡ μεγαλυτέρα ἔκτασις αὐτῆς τῆς περιοχῆς.Τοιουτοτρόπως θὰ εἰσέπραττε τὸ κράτος πολλαπλάσια ποσά, μὲ τὰ ὁποῖα θὰ ἠδύναντο νὰ πραγματοποιηθοῦν πολλὰ ἔργα ὑποδομῆς στὴν ἐπαρχία καὶ τὴν δυτικὴ Ἀττική, ὅπου ὑπάρχουν ἄθλιες συνθῆκες διαβιώσεως. Δυστυχῶς, ὅμως, οὔτε οἱ Δήμαρχοι τῶν ὑπαναπτύκτων περιοχῶν τῆς Δυτικῆς Ἀττικῆς κ.λπ. περιοχῶν τῆς Ἑλλάδος δὲν υἱοθέτησαν τὴν ἰδέα μας, διότι εἶναι πειθήνια ὄργανα τῶν ἀνεγκέφαλων, ἀνίκανων καὶ φαύλων πολιτικῶν τῆς ἑκάστοτε ἐξουσίας. Τώρα ποὺ τὸ ἐπέβαλαν οἱ πιστωτές μας μέσῳ τοῦ Γεωργίου Παπανδρέου, συμφωνοῦν ὅλοι νὰ ἐκποιηθοῦν οἱ τεράστιες αὐτὲς ἐκτάσεις τοῦ Ἑλληνικοῦ ἔναντι μηδαμινῆς ἀντιπαροχῆς…

Δ. Μᾶς ὑπέσχοντο ὅτι ἐκεῖ θὰ ἀνοίξουν μέχρι διώρυγες, ὅπου θὰ εἰσέρχωνται ἀκόμη καὶ δελφίνια… Φοβούμεθα, ὅμως, ὅτι ἀντὶ δελφινιῶν θὰ διεισδύσουν ἀετονύχηδες, «πατριάρχες» τῆς διαπλοκῆς «μεγαλοκαρχαρίες», ἡμεδαποὶ καὶ ἀλλοδαποί, ποὺ θὰ καταληστέψουν τὴν Ἑλλάδα μας καὶ τὸν ἑλληνικὸ λαό, ἀφήνοντάς του μόνο ψιχία ἐπιβιώσεως, γιὰ νὰ χρησιμοποιοῦν τοὺς Ἕλληνες ὡς «γκαρσόνια» ὕπνου καὶ φαγητοῦ…

Ε. Παρ᾿ ὅλον ὅτι τὸ Τριώδιο, ποὺ μᾶς ἄνοιξε τὸ στάδιο τῶν ἀρετῶν, παρῆλθε καὶ διερχόμεθα τώρα τὴν εὐλογημένη καὶ ἁγία Τεσσαρακοστή, ἐν τούτοις τὸ στάδιο τῶν ἀρετῶν-τὸ Τριώδιο συνεχίζεται, συνεκδοχικῶς ἐν εὐρυτέρᾳ ἐννοίᾳ τῆς ἑτυμολογικῆς, μέχρι τὸ Μεγάλο Σάββατο καὶ ἐπιβάλλεται νὰ συνεχίζωμε νὰ φέρωμε ἀγογγύστως τὸν «σταυρό» μας.

Ὅπως ἐστρώσαμε, κοιμόμεθα καὶ ὅ,τι ἐσπείραμε, θερίζομε, διότι δὲν ἐφαρμόσαμε τὸν λόγο τοῦ Θεοῦ: «μὴ πεποίθατε ἐπ᾿ ἄρχοντας, ἐπὶ υἱοὺς ἀνθρώπων, οἷς οὐκ ἔστι σωτηρία» (Ψαλμὸς 145, 3) καὶ «Ἐπικατάρατος ὁ ἄνθρωπος, ὃς τὴν ἐλπίδα ἔχει ἐπ᾿ ἄνθρωπον» (Ἱερ. 17,5). Τοῦτο σημαίνει: μὴ ἐλπίζετε σὲ ἀνθρωπάκια, ἀπὸ τὰ ὁποῖα δὲν εἶναι δυνατὸν νὰ ἔλθῃ σωτηρία καὶ κατηραμένοι νὰ εἶναι ὅλοι αὐτοί, ποὺ ἐλπίζουν στὰ ἀνθρωπάκια…

Πρέπει νὰ βιώνωμε τὰ ἕτερα Γραφικά: «οὐ γὰρ ἐξ ἀκανθῶν συλλέγουσι σῦκα, οὐδὲ ἐκ βάτου τρυγῶσι σταφυλήν» (Λουκ. 6,44) ἢ τὸ «καὶ μὴ συγκοινωνεῖτε τοῖς ἔργοις τοῖς ἀκάρποις τοῦ σκότους, μᾶλλον δὲ καὶ ἐλέγχετε· τὰ γὰρ κρυφῆ γινόμενα ὑπ’ αὐτῶν αἰσχρὸν ἐστι καὶ λέγειν...»(Ἐφ. 5, 11-13) ἢ «βλέπετε τοὺς κύνας, βλέπετε τοὺς κακοὺς ἐργάτας, βλέπετε τὴν κατανομήν» (Φιλ. 3, 2), ποὺ σημαίνει: νὰ ἀνοίγωμε τὰ μάτια μας καὶ νὰ βλέπωμε τὰ «βρωμόσκυλα», ποὺ ἐνεργοῦν ἐναντίον τῶν αἰωνίων ἀξιῶν τῆς φυλῆς μας, Θρησκεία, Πατρίδα καὶ Οἰκογένεια σὰν τυφλὰ ὄργανα τῶν ἐχθρῶν τῆς Πατρίδος μας καὶ τῆς Θρησκείας μας καὶ ὡς «γενίτσαροι» τοῦ πνεύματος πασχίζουν νὰ ἐφαρμόζουν πολλαπλάσια ἀπ᾿ ὅ,τι ἐντέλλονται…

ΣΤ. Ἐπιβάλλεται νὰ εἴμεθα ὁπωσδήποτε προσγειωμένοι, ἀλλὰ αἰσιοδοξοῦντες ρεαλιστὲς καὶ ποτὲ δὲν ἐπιτρέπεται νὰ χάνωμε τὴν ἐλπίδα μας καί, παρ’ὅλον ὅτι μᾶς ἔχουν ἐξαχρειώσει καὶ ἐξαθλιώσει παντοιοτρόπως, ἐν τούτοις, ἐμεῖς ἐπιβάλλεται νὰ ἐπικαλούμεθα τὸ θεῖον ἔλεος, γιὰ νὰ ὑπερνικήσωμε τὰ δαιμόνια τῆς ἀπομονώσεως, τῆς ἀπογοητεύσεως καὶ τῆς ἀπογνώσεως...

Ἐπιβάλλεται ἡ ὀρθὴ ἐκτίμησις, ἡ σωστὴ σκέψις, ἡ ἐξαγωγὴ τῶν ἐνδεδειγμένων συμπερασμάτων.

Ποτὲ νὰ μὴ πέσουμε θύματα τῆς ἀπογοητεύσεως.

Νὰ μὴ θρηνήσωμε πάλι οὔτε ἕνα νέο θύμα, ποὺ νὰ αὐτοκτονήσῃ ἐξ αἰτίας τῆς τραγικῆς καταστάσεως ποὺ ζεῖ αὐτὸ τὸ καιρὸ ἡ Πατρίδα μας καὶ χάριν τῶν ἐπερχομένων γενεῶν ! «Πάντα δὲ ταῦτα ἀρχὴ ὠδίνων» (Ματθ. 24, 8).

Ἄς ἀντιτάξωμε στὴν ἀπελπισία:

ΜΕΤΑΝΟΙΑ, ΠΙΣΤΙ, ΕΛΠΙΔΑ, ΑΓΑΠΗ

Νὰ προχωροῦμε ἐμπρός!

4. Ἐμεῖς παρ᾿ ὅλον τὸ προκεχωρημένο τῆς ἡλικίας μας καὶ τὴν λίαν ἐπισφαλῆ ὑγεία μας δὲν τὸ βάζομε κάτω, ἀλλὰ ἐφαρμόζοντες τὸ: « ὁ δὲ ὑπομείνας εἰς τέλος, οὗτος σωθήσεται » (Ματθ. 10, 22) συνεχίζομε νὰ ἐργαζώμεθα ἀπὸ τῆς 5ης πρωινῆς μέχρι καὶ τὶς πρῶτες μεταμεσονύκτιες ὧρες ἐπὶ 365 ἡμέρες τὸ ἔτος, ἀναλισκόμενοι γιὰ τὸ κοινὸ καλό, πρὸς δόξα Θεοῦ. Συνεχίζομε νὰ στερούμεθα οἰκειοθελῶς τῶν περισσοτέρων ἀγαθῶν, ὑπολογίζοντες καὶ τὴν τελευταία δεκάρα ὡς κόρη ὀφθαλμοῦ, γιὰ νὰ δυνάμεθα νὰ συνεχίζωμε περαιτέρω τὸ ἔργο μας, εἰς τὸ ὁποῖο συναντῶμε ἄπειρα ἐμπόδια ἀντὶ διευκολύνσεων.

5. Τὸ ἁμαρτωλὸ καὶ σπάταλο Κράτος ἔχει δαπανήσει καὶ ἐξανεμίσει ἄπειρα δισεκατομμύρια γιὰ εὐτελῆ ἔργα (κυρίως ὅπου ὑπάρχουν τεράστια «λαδώματα» καὶ «μίζες». Καὶ μὲ τὸν κατάπτυστο νόμο τοῦ «μεγάλου συνταγματολόγου» κ. Ε. Βενιζέλου περὶ εὐθύνης Ὑπουργῶν οὐδεὶς πατάει τὸ κατώφλι τῶν φυλακῶν. Ὅλοι εἶναι ἔξω, ὄχι ὡς ἀθῶοι, ἀλλὰ ὡς «παραγραφάκηδες» … καὶ ἀπολαμβάνουν τὰ τεράστια ποσὰ τῆς «μίζας» καὶ τοῦ «λαδώματος» ποὺ καταχράσθησαν).

Καὶ ἡ Ἐκκλησία διέθεσε τὴν ἀμύθητη περιουσία της τῆδε κακεῖσαι.

Ἐν τούτοις ἀμφότεροι, Πολιτεία καὶ Ἐκκλησία, ποὺ εἶναι οἱ καθ᾿ ὕλην ὑπόχρεοι νὰ πραγματοποιήσουν τὸ Τάμα τοῦ Ἔθνους, ἐπὶ 183 ὁλόκληρα χρόνια δὲν ἠθέλησαν νὰ τὸ πράξουν.

6. Ἀπαλλάσσομε τοὺς καθ᾿ ὕλην ὑποχρέους Πολιτεία καὶ Ἐκκλησία καὶ προτείνομε ἀμφότεροι νὰ μὴ δώσουν οὔτε μία δεκάρα γιὰ τὴν πραγματοποίησι τοῦ μεγαλεπηβόλου καὶ κολοσσιαίου ἔργου τοῦ Τάματος τοῦ Ἔθνους. 

7. Τὸ ἁμαρτωλὸ κράτος ἄς διασπαθίζει τὸν ἱδρῶτα τοῦ βαρύτατα φορολογουμένου πτωχοῦ ἑλληνικοῦ λαοῦ σὲ εὐτελέστατα ἔργα, ὡς π.χ. γιὰ τὰ ὀλυμπιακὰ ἔργα, ὅπου ἀκόμη δὲν γνωρίζομε πόσα ἀμύθητα ποσὰ ἐσπατάλησε τὸ ξέφρενο γύναιο γιὰ τὰ ὀλυμπιακὰ ἔργα. Δέον νὰ σημειωθῆ ὅτι αὐτὸ τὸ ξέφρενο γύναιο ὡς «καλὸς Πρέσβυς» συνεχίζει νὰ λαμβάνῃ ἀπὸ τὸ Ὑπουργεῖο Ἐξωτερικῶν, ἀκόμη καὶ σήμερον, ὅταν πτωχοὶ Ἕλληνες ἀναγκάζονται νὰ αὐτοκτονοῦν, 55.000€ ἐτησίως …

Τὸ ἁμαρτωλὸ καὶ τρισάθλιο ἀντίχριστο κράτος ἔχει χρήματα νὰ διαθέτῃ ἀκόμη καὶ διὰ κατασκευὴ μωαμεθανικοῦ τεμένους = βιομηχανία καμικάζι ἀλλὰ γιὰ τὸ Τάμα τοῦ Ἔθνους δὲν διαθέτει οὔτε μία πεντάρα ! ! !

8. Ἀπαλλάσσοντες ἀμφοτέρους τοὺς καθ᾿ ὕλην ὑποχρέους, τονίζομε ὅτι, μὲ τὴν βοήθεια τοῦ Θεοῦ, ἐμεῖς μὲ ἀπόλυτο διαφάνεια, ἐλπίζομε νὰ κατορθώσωμε νὰ ὁλοκληρωθῇ τὸ ΤΑΜΑ ΤΟΥ ΕΘΝΟΥΣ, τὸ μνημεῖο δοξολογίας, εὐχαριστίας, εὐγνωμοσύνης καὶ λατρείας πρὸς τὸν Τριαδικὸ Θεό.

9. Ἀπαιτοῦμε, μόνον: ἡ Ἐκκλησία νὰ εὐλογήσῃ καὶ τὸ κράτος νὰ διευκολύνῃ καὶ νὰ μὴ ἐμποδίζουν…

10. Τονίζομε καὶ πάλι ὅτι μόνον ἕνα τέτοιο ἔργο θὰ κατορθώσῃ νὰ ἐνθαρρύνῃ καὶ νὰ ἀναζωογονήσῃ τὸ κατατρωθὲν ἠθικὸ καὶ ἐθνικὸ σθένος μας καὶ θὰ ἔλθῃ ἡ ἀνάστασι τῶν Ἑλλήνων καὶ τῆς Ἑλλάδος, ὁπότε θὰ ἐφαρμοσθῇ τὸ ἕτερο ποίημα :

«ὅπως ἔδωσες, θὰ δώσῃς, θὰ ζητήσουν, ὡς ζητεῖς,

θὰ γενῇς καὶ πάλιν φώτων καὶ πολιτισμοῦ κοιτίς».

11. Ἄς παρεμβάλουμε μία ἀνέκδοτο ἱστορία:

Τὸ ἄθεο καθεστὼς τῆς πρώην Σοβιετικῆς Ἑνώσεως ἔκανε συστηματικῶς κηρύγματα ἀθεΐας. Ὅταν ὁ «καθογηδητής» ἐτελείωσε τὸ κήρυγμα ἀθεΐας εἶπε «καὶ τώρα ὅποιος θέλει, νὰ ἔλθῃ νὰ μὲ ἀντικρούσῃ». Τότε ἕνας ἁπλοϊκὸς χωρικὸς εἶχε τὸ σθένος, τὸ θάρρος καὶ τὴν παρρησία νὰ πῇ «λοιπὸν ἀδελφοί μου ἐγὼ εἶμαι ἀγράμματος καὶ δὲν ἔχω δύναμι ρήτορος. Ἕνα πρᾶγμα μόνο σᾶς λέγω: ‘’Χριστὸς Ἀνέστη’’». Ἀμέσως ἀπήντησαν ὅλοι ὁμοθυμαδὸν : «Ἀληθῶς Ἀνέστη»!!!

12. Κατωτέρω ἀναδημοσιεύομε δύο λίαν ἐπίκαιρα ποιήματα, γιὰ τοὺς ἀπεγνωσμένους Ἕλληνες, ποὺ ἐδημοσιεύσαμε εἰς τὸ περιοδικό μας «Φωτεινὴ Γραμμή» τεῦχος 31, τοῦ Ἰ. Πολέμη «Ὁ τυφλὸς τοῦ Εὐαγγελίου» (σελ. 5-6) καὶ ἀνωνύμου «Ὁ Γολγοθὰς τῶν ἀρετῶν» (σελ. 7).

13. Εὐχόμεθα εἰς ὅλους τοὺς ἐπισκέπτες τῆς ἱστοσελίδος μας καθὼς καὶ ὅλες τὶς φίλες ἱστοσελίδες, ποὺ ἀναρτοῦν τὰ κείμενά μας,

ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΟ ΚΑΙ ΕΙΡΗΝΙΚΟ ΠΑΣΧΑ,

ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΙ

ΣΤΙΣ ΨΥΧΕΣ ΜΑΣ, ΤΟΥΣ ΠΛΗΣΙΟΝ ΜΑΣ,

ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΜΑΣ ΚΑΙ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΑΠΑΝΤΑ.

Τὰ Διοικητικὰ Συμβούλια

τοῦ Ἱδρύματος Προασπίσεως Ἠθικῶν καὶ Πνευματικῶν Ἀξιῶν,

τοῦ Σωματείου «οἱ Φίλοι τοῦ Τάματος τοῦἜθνους»,

τοῦ Διορθοδόξου Συνδέσμου «ὉἈπόστολος Παῦλος» καὶ

τοῦ πνευματικοῦ σηματοφόρου μας «Φωτεινὴ Γραμμή».

Εστάλη από http://www.fotgrammi.gr