Η μεσαία τάξη βράζει

 Αυτή τη στιγμή στον κόσμο μας συμβαίνει κάτι συγκλονιστικο. Όσοι ανήκουν στην λεγόμενη μεσαία τάξη αποτελούν πάνω από τον μισό πληθυσμό της γης. Αυτό δεν έχει ξανασυμβεί ποτέ στην παγκόσμια ιστορία. Η διαφορά ανάμεσα στους πολύ πλούσιους και στους πολύ φτωχούς ήταν χαώδης. Ταυτόχρονα η μεσαία τάξη μπορεί να καταναλώσει πολύ περισσότερα από παλιά. Ένας φτωχός σήμερα, ίσως είναι σε καλύτερη θέση από έναν μεσαίο του 1950. 

Ε τοτε τι στο καλό συμβαίνει σε όλη την Ευρώπη;. Γιατί η μεσαία τάξη εξεγείρεται;. Τι της λείπει; 

Το 1975 ο Βιολόγος, ειδικός στα πρωτεύοντα Frans de Waal προσπαθώντας να
αποτυπώσει τις ικανότητες των πιο κοντινών μας συγγενών των πιθήκων έκανε ένα πολύ ενδιαφέρον πείραμα. Πήρε δύο πιθήκους και τους έβαλε σε διπλανά κελιά ώστε να βλέπει ο ένας τον άλλον. Ταυτόχρονα τους εκπαίδευσε να του δίνουν μια πέτρα και να τους αμοίβει με ένα μικρό κομμάτι αγγούρι. Οι δύο πίθηκοι ήταν ενθουσιασμενοι. Πρόθυμοι κάθε φορά έπαιρναν ένα κομμάτι αγγούρι και έδιναν στον εκπαιδευτή μια πέτρα.

Κάποια στιγμή ο εκπαιδευτής πήρε μια πέτρα αλλά στον ένα πίθηκο αντί για αγγούρι έδωσε σταφύλι. Μόλις ο αλλος πίθηκος είδε πως ο διπλανός του πήρε σταφύλι και αυτός αγγούρι, έγινε έξαλλος. Πέταξε πίσω το αγγούρι αρνούμενος να λάβει ακόμα και αυτό. Μόνο και μόνο γιατί ο άλλος έλαβε καλύτερη αμοιβή από αυτόν. Εξεγερθηκε. Προτίμησε το τίποτα από το λίγο.

Αυτό που συμβαίνει στις σύγχρονες κοινωνίες, είναι ακριβώς αυτό.

Στην Ελλάδα, στην Γαλλία στην Ιταλία στον Δυτικό κόσμο η μεσαία τάξη προτιμά να διαλύσει τα πάντα όταν βλέπει πως η κοινωνική του αμοιβή είναι πολύ μικρότερη από κάποιου άλλου.

Και χάρις στην κοινωνία της πληροφορίας το βλέπει και το ξέρει καθημερινά. Αντίθετα από τις προηγούμενες δεκαετίες. Με ένα κλικ στον υπολογιστή του βλέπει τις γούνες της πρώτης Γαλλίδας κυρίας, βλέπει τη χλιδή στα σπίτια των πλουσιων, βλέπει τα κότερα των δισεκατομυριουχων. Ταυτόχρονα αυτή η μεσαία τάξη των ανεπτυγμένων κοινωνιών βλέπει για πρώτη φορά την κατάσταση της στάσιμη ή επιδεινούμενη. Δεν την ενδιαφέρει αν περνά καλύτερα από το 1950. Θέλει το μερίδιο της από τον ολοένα και αυξανόμενο πλούτο. 

Και σαν γνήσιο πρωτεύον προτιμά να χυσει το γάλα με την καρδάρα. Προτιμά να εξεγερθει. 

Ταυτόχρονα η επιδοματικη πολιτική των σύγχρονων δυτικών κοινωνιών έφτασε στα όρια της. Και η μεσαία τάξη βράζει.

Ο κόσμος αλλάζει και η Δύση επιδοτεί. Αλλά όπως αποδεικνύεται τα επιδόματα ποτέ δεν θα είναι αρκετά. Όχι τόσα ώστε να φτάνουν για την ακόρεστη όρεξη ενός πρωτευοντος.

Η μεσαία τάξη μεγαλύτερη και ισχυρότερη πάρα ποτέ θα γκρεμίσει ή θα χτίσει το μέλλον του κόσμου. Ας αποφασίσουν οι πολιτικοί με ποιον τρόπο.

Antonios Darzentas

Πελοπόννησος 11-12-2018.

infognomonpolitics.blogspot

Σχόλιο ιστολογίου:
δεν συμφωνούμε απόλυτα με τις θέσεις του κειμένου, παρόλα αυτά το δημοσιεύουμε για να αναδείξουμε μια άλλη άποψη για την μεσαία τάξη.
(θεωρούμε άτοπη την σύγκριση του σήμερα με το 1950)