Ενώ η Γαλλία στήριξε τους αντάρτες της Συρίας, τώρα αυτοί μπορεί να στρέφονται ενάντια της;

Σχόλιο ιστολογίου:
η Γαλλία θρηνεί εκατοντάδες θύματα για δεύτερη φόρα, από τους τρομοκράτες του ISIS; ή τελικά αυτοί οι τρομοκράτες είναι υπάλληλοι της Γαλλίας; 
Νομίζουμε ότι δεν είναι αστείο να διαστρεβλώνουν την αλήθεια, η Δύση δημιούργησε τον εμφύλιο πόλεμο στη Συρία, με την συμμετοχή της Γαλλίας ώστε να ρίξουν την κυβέρνηση Άσαντ, σκοτώθηκαν εκατομμύρια και πολλοί περισσότεροι μετανάστευσαν για να σωθούν. 
Τώρα η Δύση απαιτεί από όλη την Ευρώπη να περιθάλψει τα θύματα ενός πολέμου που δημιούργησε η ίδια. 
Σταματήστε τον πόλεμο για να σταματήσει η μετανάστευση θα έλεγε κάποιος που σκέφτεται λογικά, όμως ποιόν συμφέρει η παύση του πολέμου; Μόνο όσους θέλουν να επικρατήσει η δικαιοσύνη, να μην υπάρχουν άλλοι νεκροί αθώοι πολίτες, να υπάρξει ειρήνη στη Μέση Ανατολή. Δηλαδή μόνο τους λαούς, ενώ η Δύση δεν εστιάζεται σε καμία παύση πολέμου, αφού ο Άσαντ είναι ο στόχος τους, ή μήπως τους εξυπηρετεί που δεν παραιτείται;

Μια μικρή υπενθύμιση για τον ρόλο της Γαλλίας:

 

Γαλλία: Βιβλίο «καίει» την γαλλική διπλωματία για τον πόλεμο της Συρίας

Η Γαλλία παρέδωσε επιθετικά όπλα στους σύρους αντάρτες το 2012, παρά το ευρωπαϊκό εμπάργκο που είχε επιβληθεί από το 2011, αναφέρει ένα βιβλίο με τίτλο «Στα παρασκήνια της γαλλικής διπλωματίας» που θα κυκλοφορήσει στις 13 Μαΐου.

«Αρχίσαμε όταν ήμασταν βέβαιοι πως θα πήγαιναν σε σίγουρα χέρια. Για τα φονικά όπλα, ήταν οι υπηρεσίες μας που προχώρησαν στις παραδόσεις», δήλωσε ο γάλλος πρόεδρος Φρανσουά Ολάντ στον συγγραφέα του βιβλίου (εκδόσεις L’Archipel”), Ξαβιέ Πανόν, στη διάρκεια μιας συνέντευξης τον Μάιο του 2014.

Σύμφωνα με τον δημοσιογράφο, που ειδικεύεται σε διπλωματικά και στρατιωτικά θέματα, η Γαλλία παρέδωσε στους σύρους αντάρτες που πολεμούν εναντίον του καθεστώτος του Μπασάρ αλ Άσαντ, κανόνια διαμετρήματος 20 mm, μυδραλιοβόλα διαμετρήματος 12,7 mm, εκτοξευτήρες ρουκετών και αντιαρματικούς πυραύλους.

Οι παραδόσεις, που ξεκίνησαν το δεύτερο εξάμηνο του 2012, γίνονταν σε ακανόνιστα χρονικά διαστήματα και είχαν σκοπό περισσότερο να βοηθήσουν την εξέγερση παρά να έχουν έναν αποφασιστικό αντίκτυπο αλλάζοντας τον ρου του πολέμου, σύμφωνα με τον συγγραφέα.

Εκείνη την εποχή βρισκόταν σε ισχύ, από τον Ιούνιο του 2011, ένα ευρωπαϊκό εμπάργκο όπλων το οποίο ήρθη στις 29 Μαΐου του 2013. Μέχρι τώρα, η Γαλλία έχει παραδεχθεί επίσημα πως είχε παραδώσει στους αντάρτες μόνο τα λεγόμενα μη φονικά όπλα (που δεν έχουν σκοπό να σκοτώσουν), αλεξίσφαιρα γιλέκα ή γυαλιά νυκτερινής όρασης.

Για αυτές τις μυστικές παραδόσεις «έπρεπε να έχουμε εγγυήσεις στον ύψιστο βαθμό», δήλωσε στον συγγραφέα ένας μάρτυρας, υπό τον όρο της ανωνυμίας, κάνοντας λόγο για απάλειψη κάθε ίχνους προέλευσης των όπλων και για τη δημιουργία μίας πολιτικο-στρατιωτικής αλυσίδας που θα παρείχε «κάθε διασφάλιση ελέγχου και σίγουρου τελικού προορισμού».

Από τον Νικολά Σαρκοζί (2007-2012) στον Φρανσουά Ολάντ, που ανέλαβε καθήκοντα το 2012, το βιβλίο επανέρχεται σε μία σειρά διπλωματικο-στρατιωτικών βημάτων προς τα μπρος και προς τα πίσω, παραθέτοντας δηλώσεις δρώντων εμπλεκομένων στη γαλλική διπλωματική και στρατιωτική ζωή (εκτός από τον αρχηγό του Κράτους, υπουργοί, σύμβουλοι…).

Ανάμεσα στα επεισόδια που καταγράφονται είναι και εκείνο που αναφέρεται στην προετοιμασία αεροπορικών επιδρομών εναντίον του συριακού καθεστώτος που τελικά απετράπησαν στα τέλη του καλοκαιριού του 2013.

Το βιβλίο αναφέρεται σε ορισμένους στόχους που επρόκειτο να τεθούν τότε –την «υπηρεσία πληροφοριών της συριακής Πολεμικής Αεροπορίας που ελέγχει το χημικό σύστημα»– και υπογραμμίζει, επικαλούμενο έναν σύμβουλο, ότι οι αεροπορικές επιδρομές τις οποίες τελικά δεν θέλησαν οι Ηνωμένες Πολιτείες, είχε διπλό στόχο: να αλλάξει «το πολιτικό μοίρασμα των χαρτιών» στη Συρία και να αποσταθεροποιήσει τη Ρωσία, που υποστηρίζει τη Δαμασκό, ώστε να αλλάξει την προσέγγισή της στη σύγκρουση.

 ΠΗΓΗ