Ὁ Διωγμός γιά τήν Ὀρθόδοξο Πίστη ἀρχίζει γιά τά καλά

Σέ ἔκτακτη συνεδρία τῆς Γεροντίας τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Μεγίστης Λαύρας στίς 12/25-7-2016, μετά ἀπό τήν ἀνάγνωση τοῦ Πατριαρχικοῦ γράμματος πού διαβιβάστηκε ἀπό τήν Ἱερά Κοινότητα καί πού τόνιζε γιά μία ἀκόμη φορά τήν ἀντιεκκλησιαστική συμπεριφορά τοῦ Μοναχοῦ Σάββα Λαυριώτη, ζητήθηκε νά ἐπιληφθοῦν τοῦ θέματος, δηλαδή νά τιμωρήσουν τόν μοναχό Σάββα. Ἡ Μονή μέ αἰτιολογία τήν ἀνυπακοή μου στόν Καθηγούμενο καί στό Μοναστήρι,  καταπατώντας τόν ἐσωτερικό κανονισμό καί τόν καταστατικό χάρτη τοῦ Ἁγίου Ὄρους, μέ καθαιρεῖ ἀπό τό ἀξίωμα τοῦ Προϊσταμένου, μέ τήν δικαιολογία πώς μοῦ εἶχαν γίνει συστάσεις στό παρελθόν καί ἐγώ δέν τίς λάμβανα ὑπόψιν.

Τί νά πρωτοπεῖ κάποιος γιά τούς κατά τά ἀλλά ἀγαπητούς πατέρες τῆς Λαύρας …ἐξ οἰκείων τὰ βέλη; Πρός ἐνημέρωση λοιπόν τοῦ Χριστεπωνύμου πληρώματος, (διότι ὅ,τι κάνουν θέλουν νά τό κάνουν ἐν κρυπτῷ καί παραβύστῳ) ἐξηγοῦμαι καί ἀπολογοῦμαι. Καί ἄν κάποιος πεῖ, γιατί ἀπολογοῦμε στά μέσα μαζικῆς ἐνημέρωσης, εἶναι γιατί δέν μέ ἀφήνουν νά ἀπολογηθῶ, οὔτε διαβάζουν τά γράμματά μου, καί αὐτό θά τό ἀποδείξω μέ ντοκουμέντα, τὰ ὁποῖα θὰ δώσω στὴ δημοσιότητα.

Ἔχω δηλώσει ἄπειρες φορές καί στήν Γεροντία καί σέ προσωπικές συζητήσεις, πώς σέ θέματα Πίστεως καί ἀνηθικότητας, δέν κάνουμε ὑπακοή, ἀλλά ἀκολουθοῦμε τίς ἐπιταγές τῶν Πατέρων, καί κατ’ ἐπέκτασιν τοῦ Εὐαγγελίου. Ἐμένα Πατέρες, μέ καταδικάζετε ἄλλη μία φορά γιά ἀντιεκκλησιαστική συμπεριφορά, διότι εὐθαρσῶς δηλώνω τήν ἀντίθεσή μου μέ τά αἱρετικά φρονήματα τοῦ Πατριάρχου Βαρθολομαίου. 

Σᾶς ἐπισυνάπτω κάποια ἀπό τά λεγόμενα καί πραττόμενα τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου, καί αὐτά ἐνδεικτικῶς διότι εἶναι πάρα πολλά, τά ὁποῖα ὅμως  ἀποδεικνύουν τά αἱρετικά φρονήματά του.

Ἐνδεικτικῶς ἀπό τίς πολλές ἐκκλησιολογικές παρεκκλίσεις τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου Βαρθολομαίου, ἀπό τίς ὁποῖες ὁλοφάνερα προκύπτει ὅτι θεωρεῖ τούς Παπικούς ἀλλά καί τούς Προτεστάντες ὡς ἐκκλησίες τοῦ Χριστοῦ, μέ βάση τήν αἱρετική «βαπτισματική θεολογία» τῆς Β´ Βατικανῆς Συνόδου πού υἱοθέτησε καί προβάλλει ὁ μητροπολίτης Περγάμου κ. Ἰωάννης, θά ἀναφέρω μερικές. Μέ αὐτές καταφρονεῖ τούς Ἱερούς Κανόνες τῶν Ἁγίων Πατέρων, τούς ὁποίους ὑβρίζει ὡς θύματα τοῦ ἀρχεκάκου ὄφεως, (καί κατ’ ἐπέκτασιν βλασφημεῖται τό Ἅγιον Πνεῦμα τό ὁποῖον ὁμιλεῖ διά μέσου τῶν Πατέρων) ἐπειδή δῆθεν μᾶς κληροδότησαν τό σχίσμα. 

Δέν εἶναι τυχαῖο ὅτι προστατεύει καί καλύπτει πλήρως τήν αἱρετική Ἀκαδημία «Θεολογικῶν» Σπουδῶν τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Δημητριάδος, ἡ ὁποία ἐπενόησε καί προβάλλει τήν «Μεταπατερική καί συναφειακή Θεολογία», τήν ὁποία προσφυῶς ὁ μητροπολίτης Ναυπάκτου κ. Ἱερόθεος καί ἄλλοι χαρακτήρισαν ὡς ἐπικίνδυνη αἵρεση.

Κατά τήν πρόσφατη συνάντησή του στά Ἱεροσόλυμα τόν Μάϊο τοῦ 2014 μέ τόν αἱρεσιάρχη πάπα Φραγκίσκο εἶπε: «Ἡ Μία, Ἁγία, Καθολική καί Ἀποστολική Ἐκκλησία... λόγῳ τῆς ὑπερισχύσεως τῆς ἀνθρωπίνης ἀδυναμίας καί τοῦ πεπερασμένου θελήματος τοῦ ἀνθρωπίνου νοός διεσπάσθη ἐν χρόνῳ. Οὕτω διεμορφώθησαν καταστάσεις καί ὁμάδες ποικίλαι... αἱ κατά τόπους ἐκκλησίαι ὡδηγήθησαν εἰς διάσπασιν τῆς ἑνότητος τῆς πίστεως, εἰς ἀπομόνωσιν... [σημ. τοῦ γράφοντος: οἱ προτεσταντικές ὁμολογίες καί κοινότητες ποικίλες καί παρασυναγωγές μεταρρυθμιστῶν ἀπό τήν Μία, Ἁγία, Καθολική καί Ἀποστολική Ἐκκλησία ἤτοι τήν Ὀρθόδοξη ἀπεσπάθησαν ἤ ἀπό τήν πρώτη καί μεγάλη καί αἱρετική ψευδοεκκλησία-κράτος τοῦ Βατικανοῦ;] Ἐρχόμεθα ὁ πάπας καί ἡμεῖς διά νά τάμωμεν ὁδούς... διά νά συνεχισθῇ ἡ πορεία τῆς ἐκπληρώσεως τοῦ θελήματος τοῦ Θεοῦ, ἤτοι τῆς καταντήσεως εἰς τήν ἑνότητα τῆς Ἐκκλησίας». Ἀλήθεια, Πατέρες, ποιός ἀπό τούς Ἁγίους Ἀποστόλους καί τούς Ἁγίους Πατέρες ἐδίδαξε ὅτι ἡ ἀποκοπή τῶν αἱρετικῶν διαιρεῖ καί διασπᾶ τήν Ἐκκλησία, ὅτι, ἐπειδή ὑπάρχουν αἱρετικοί, ἡ Ἐκκλησία δέν ἔχει ἑνότητα καί εἶναι διασπασμένη; Ἡ Ἐκκλησία καί μετά τήν ἀποκοπή τῶν αἱρετικῶν παραμένει πάντοτε Μία, ἀκεραία καί ἀλώβητη, δέν διασπᾶται σέ πολλές ἐκκλησίες, ὅπως θέλει ὁ πατριάρχης, ἐξισώνοντας τήν Ὀρθοδοξία μέ τήν αἵρεση, τήν Μία Ἐκκλησία μέ τίς ὁμάδες τῶν κακοδόξων. Ἐπί τόσους αἰῶνες λοιπόν ἡ Ἐκκλησία ἦταν διηρημένη καί διεσπασμένη, μή ἐπιτελοῦσα τό σωτηριῶδες καί ἁγιαστικό της ἔργο, καί περίμενε νά ἔλθουν ὁ πάπας Φραγκίσκος καί ὁ πατριάρχης Βαρθολομαῖος, γιά νά τήν ἑνώσουν καί νά τήν σώσουν; Καί οἱ Ἅγιοι τόσων αἰώνων τί ἔκαναν; Προσδοκοῦσαν τούς παρουσιαζομένους σήμερον «θεόσταλτους» σωτῆρες τῆς ἑνότητος; Ἤ μᾶλλον κατά τήν πατριαρχική θέση ἔπεσαν οἱ Ἅγιοι Πατέρες καί οἱ μετά τό Σχίσμα Ὀρθόδοξοι Πατριάρχες καί Ἀρχιερεῖς «θύματα τοῦ ἀρχεκάκου ὄφεως» καί διήρεσαν τήν Ἐκκλησία; Ἠρωτήθη σύμπασα ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία, Πατριαρχεῖα καί Αὐτοκέφαλες Ἐκκλησίες, ἐάν δέχονται τούς λόγους αὐτούς καί τίς πράξεις τοῦ Πατριάρχου ἤ ὁ Παναγιώτατος αὐτογνωμόνως καί αὐθαιρέτως προχωρεῖ πρός «ἕνωσιν»; Φαίνεται, σεβαστοί Πατέρες καί ἀδελφοί, ὅτι δέν ἀναγνώσατε τό ἄριστα κατοχυρωμένο, δογματικά καί πατερικά, κείμενο πού ἐκυκλοφόρησε ἡ «Σύναξη Ὀρθοδόξων Κληρικῶν καί Μοναχῶν» μέ τίτλο «Ἡ Νέα Ἐκκλησιολογία τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου κ. Βαρθολομαίου». Τό κείμενο αὐτό, τό ὑπέγραψαν ἐκτός ἀπό τά μέλη τῆς Συνάξεως καί οἱ σεβασμιώτατοι ἀρχιερεῖς τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος Δρυϊνουπόλεως Ἀνδρέας, Πειραιῶς Σεραφείμ, Γλυφάδας Παῦλος, Ζιχνῶν Ἱερόθεος, Κυθήρων Σεραφείμ, Αἰτωλίας καί Ἀκαρνανίας Κοσμᾶς, Γόρτυνος Ἰερεμίας, Ἀντινόης Παντελεήμων (τοῦ Πατριαρχείου Ἀλεξανδρείας), ἑκατοντάδες μοναχῶν καί κληρικῶν, καί χιλιάδες Ὀρθοδόξων πιστῶν.

Ἡ ἀναγνώριση τοῦ παναιρετικοῦ Παπισμοῦ ὡς ἐκκλησίας προκύπτει στήν πράξη καί ἀπό τήν σκανδαλώδη ὑποδοχή καί συμμετοχή τοῦ αἱρεσιάρχη καί ἀντίχριστου Πάπα στήν θρονική ἑορτή τῆς Ἐκκλησίας Κωνσταντινουπόλεως στίς 30 Νοεμβρίου τοῦ 2014, κατά τήν ὁποία γιά πρώτη φορὰ μετά τό σχίσμα μνημονεύθηκε ἀπό τόν πατριαρχικό διάκονο στά εἰρηνικά τῆς Θείας Λειτουργίας ὁ πάπας ὡς κανονικός ἐπίσκοπος φέρων τό «ἐπισκοπικόν» του ὠμοφόριον. Τά ἴδια πρωτάκουστα καί πρωτοφανῆ δέν ἔγιναν καί κατά τήν ἐπίσκεψη τοῦ προηγουμένου πάπα Βενεδίκτου στήν Κωνσταντινούπολη (Νοέμβριος 2006), ὅταν τοῦ ἔψαλαν πολυχρόνιο, εἰδικά ἀπολυτίκια, τό «εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι Κυρίου», τόν ἐθυμίαζαν οἱ διάκονοι προσερχόμενο, τοῦ ἔδωσε λειτουργικό ἀσπασμό ὁ πατριάρχης μέσα στή Θεία Λειτουργία καί τοῦ ἐπέτρεψαν νά πεῖ τό «Πάτερ ἡμῶν» καί πλεῖστα ἄλλα, μέ τά ὁποῖα κουρελιάσθηκαν οἱ Ἱεροί Κανόνες, πού ἀπαγορεύουν τίς συμπροσευχές μέ τούς αἱρετικούς. Καί δέν φτάνει αὐτό, ἀλλά προχωρᾶ ἔτι περαιτέρω καί στόν διαθρησκειακό Οἰκουμενισμό.

Στήν 6^ην Παγκόσμια Συνάντηση «Θρησκείας καί Εἰρήνης» στίς 4-1-1994 ὁ πατριάρχης Βαρθολομαῖος δήλωσε: Ἐμεῖς οἱ θρησκευτικοί ἡγέτες πρέπει νά φέρουνε στό προσκήνιο τίς πνευματικές ἀρχές τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, τῆς ἀδελφοσύνης και τῆς εἰρήνης. Ἀλλά γιά νά τό πετύχουμε αὐτό πρέπει νά εἴμαστε ἑνωμένοι στό πνεῦμα τοῦ ἑνός Θεοῦ, ΡΚαθολικοί, καί Ὀρθόδοξοι, Προτεστάνται καί Ἑβραῖοι, Μουσουλμάνοι, Ἰνδοί, Βουδισταί....» Ποῖον Θεό ἐννοεῖ; Τό διευκρινίζει: « Αὐτόν πού ταιριάζει στόν καθένα»!!!  («ΕΠΙΣΚΕΨΙΣ» ἀρ. 494, σελ. 23 Γενεύη 1994, καί Ὀρθόδοξος Τύπος 11-9-2009)

Πλήρης κατάργησις τοῦ Εὐαγγελίου, ὡς τήν μόνη ὁδόν σωτηρίας. Ἄλλωστε ὁ ἴδιος εἴχε δηλώση (ΕΠΙΣΚΕΨΙΣ, ἀρ. 523. σελ. 12, Γενεύη 1995) «Ὅλες οἱ θρησκεῖες εἶναι ὁδοί σωτηρίας».

Στήν κοινή δήλωση πού ὑπογράφτηκε στήν διαθρησκιακή διάσκεψη στίς 10 καί 11 Αὐγούστου 2004 δικαιώνει γιά μία ἀκόμη φορά τίς ἄλλες θρησκεῖες ἀναγνωρίζοντας αὐτές ὡς συνδικαιοῦχες τῆς Θείας μακαριότητας λέγοντας: Τό θεῖο θέλημα συναντᾶται σέ κάθε θρησκεία. « Ἀδέσμευτος τύπος Μήτση, 21-9-2004».

Ἔτσι, ἅγιοι Πατέρες, παραγκωνίζει τό εὐαγγέλιο τοῦ Χριστοῦ, ἀφοῦ ὁ Ἴδιος μᾶς λέει: «Οὐδείς ἔρχεται πρός τόν Πατέρα  εἰ μή δι’ ἐμοῦ» (Ἰω. ιδ’, 6 ), καί ἀναιρεῖ πλήρως τό Κυριακό: ὁ πιστεύσας καὶ βαπτισθεὶς σωθήσεται, ὁ δὲ ἀπιστήσας κατακριθήσεται. (Μαρ. 16, 16). Οἱ δηλώσεις καί τά πιστεύω τοῦ Πατριάρχου Βαρθολομαίου, ἀποτελοῦν ἄρνηση τῆς σωτηριολογικῆς μοναδικότητος τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ. Πρίν προλάβουν νά χαρακτηρισθοῦν αἱρετικές, πρέπει νά χαρακτηρισθοῦν ὡς δηλώσεις ἀπίστων. Διότι κατά τό ἀπόστολο Παῦλο, μετέτρεψαν τήν ἀλήθεια τοῦ Χριστοῦ σέ ψέμα (Ρωμ. 1, 23)

          Περίτρανη ἀπόδειξις τῶν λεγομένων μου εἶναι τό ὅτι θεωρεῖ τό ἀνίερο κοράνιο ἴσο μέ τήν Ἁγία Γραφή καί ἱερό ὅπως αὐτή!!! (Ο.Τ. 15-3-2002). Σέ ἄλλη περίστασι σέ δήλωσή του ἐπανέλαβε τό ἑξῆς βλάσφημο « Ἡ Shura (ἱερό βιβλίο τῶν μωαμεθανῶν) περιέχεται σαφῶς στά ἱερά βιβλία ποῦ ἀπεκαλύφθησαν ἀπό τόν παντοδύναμο Θεό»!   Ἐδῶ Πατέρες τί νά πρωτοσχολιάσουμε;

   Συνεπής στά πιστεύω του ὁ Πατριάρχης συνεχίζει νά μοιράζει τό κοράνιο σέ διάφορες περιστάσεις ὅπως στίς 29-10-2009 στήν ἕδρα τῆς Coca-cola στήν Ἀμερική. Τόλμησε καί ἔκανε μνημόσυνο σέ μωαμεθανούς ἀβάπτιστους εὐχόμενος νά τούς κατατάξει ὁ Θεός «ἐν σκηναῖς ἐκλεκτῶν καί Ἁγίων (ἐπισκόπου Αὐγουστίνου, ἀντιπαπικά, σ. 95).

Στίς 17-9-2009 ἀπευθύνει ἐπιστολή μέ τήν εὐκαιρία τῆς λήξης τῆς νηστείας τοῦ Ραμαζανιοῦ λέγοντας ἀνάμεσα στά ἄλλα… « Μετά τήν μακράν ταύτην περίοδον τῆς νηστείας, οὔσης καί περιόδου περισυλλογῆς, προσευχῆς καί φιλανθρωπίας, ἦλθεν ἡ στιγμή δι’ ἕκαστον μουσουλμάνον, νά ἑορτάσῃ καί νά λάβῃ τήν ἄνωθεν δικαίαν ἀντιμισθίαν… εὐχόμεθα ὑμῖν ἅπαξ ἔτι εὐλογημένον τόν ἑορτασμόν, προσευχόμενοι ὅπως ὁ Παντοδύναμος Θεός χαρίζηται εἰς ὑμᾶς πᾶσαν πνευματικήν εὐλογίαν ἄνωθεν, ἐν τῇ ἐλπίδι ὅτι ὁ κόσμος θά ζῇ ἡνωμένος…» Τί νά πρωτογράψουμε πατέρες, ἀπό αὐτά πού ἔχουν εἰπωθεῖ ἀπό τόν Παναγιώτατο. Ἄν ἐμεῖς τολμούσαμε νά εἴπωμεν τό παραμικρό ἀπό αὐτά, θά μᾶς θεωρούσατε πλανεμένους, αἱρετικούς, ἀντίχριστους, ἀποκομένους ἀπό τό σῶμα τῆς ἁγίας μας Ὀρθοδοξίας. Γιά τόν Πατριάρχη δέν ἰσχύουν αὐτά; Ἡ συνείδησή μας, ἅγιοι Πατέρες, δέν μᾶς ἐπιτρέπει πλέον νά δεχόμαστε τόν Πατριάρχη Βαρθολομαῖο ὡς ὀρθοτομοῦντα τόν λόγον τῆς ἀληθείας, διότι ἁπλούστατα ὄχι μόνον δέν τόν ὀρθοτομεῖ ἀλλά καί ἡγεῖται δυστυχῶς τῆς Παναιρέσεως τοῦ Οἰκουμενισμοῦ. Ἐσεῖς συμφωνεῖτε μέ τίς θέσεις τοῦ Πατριάρχου μας;

Συμφωνεῖτε μέ τίς ἀλλεπάλληλες ἐκκλησιολογικές παρεκτροπές του; Συμφωνεῖτε μέ τίς συνεχεῖς ἀποκλίσεις του στά θέματα τῆς πίστεως; Συμφωνεῖτε μέ τίς συμπροσευχές μέ αἱρετικούς καί ἀλλοθρήσκους, γιά τίς ὁποῖες οἱ Ἱεροί Κανόνες ἐπιβάλλουν τήν ποινή τῆς καθαιρέσεως;

Τέλος, συμφωνεῖτε ὅπως εἴπατε καί μέσα στήν Σύναξη πώς ἡ Σύνοδος τοῦ Κολυμπαρίου εἶναι Ὀρθόδοξη; Ὅλα τά παραπάνω τά πιστεύετε καί τά πρεσβέυετε, Πατέρες; ἄν ναί τότε δηλῶστέ το φανερά πλέον, γιά νά γνωρίζουμε τά φρονήματά σας καί μή κρύβεστε ἀπό φόβο μή καί σᾶς ἀποδοκιμάσουν ἤ σᾶς προπηλακίσουν.       Ἄν πάλι ἀπό δειλία καί γιά νά κρατήσετε τίς θέσεις σας καί τίς προϊσταμενίες σας δέν μιλᾶτε, νά ξέρετε πώς ὁ Κύριος τούς δειλούς τούς κατατάσσει πρώτους στήν Κόλαση.

Γνωστές τακτικές καταστολῆς καί ἐκφοβισμοῦ, τακτικές φιμώσεως καί φαλκιδεύσεως, τακτικές στιγματισμοῦ καί ἐνοχοποιήσεως τῶν ἀντιδρώντων, πέραν τοῦ ὅτι εἶναι ἀνοίκειες καί ἀντίθετες πρός τά μοναχικά ἤθη, δέν πρόκειται σέ καμμία περίπτωση νά μᾶς πτοήσουν καί νά μᾶς κάνουν νά σιωπήσουμε.

Πολύ περισσότερο δέν πρόκειται νά μᾶς πτοήσουν, ὅταν στήν προσπάθειά μας αὐτή ἔχουμε σύμμαχό μας τήν ὑπέρμαχο Θεοτόκο μας, τήν Μία καί Πρώτη καί Μεγάλη Κυρία καί Ἀφέντρα τοῦ Ἁγίου Ὄρους, τό ὁποῖο εἶναι καί τό Περιβόλι Της, τό χορηγηθέν εἰς Αὐτήν ὑπ’ Αὐτοῦ τοῦ Υἱοῦ Της καί Θεοῦ μας καί Σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, τήν χορεία τῶν Ἁγιορειτῶν Ὁσίων, τῶν μαρτυρησάντων ὑπέρ τῆς ὀρθοδόξου πίστεώς μας, καί τίς εὐχές τῶν ἁγίων γερόντων μας πού ἀνέδειξαν καί διετήρησαν ἐπί αἰῶνες τό Ἅγιον Ὄρος ὡς προμαχώνα καί προμετωπίδα τῆς Ὀρθοδοξίας μας.

Τό Ἅγιον Ὄρος καί γενικά ὁ μοναχισμός ἦταν, εἶναι, καί πρέπει νά συνεχίσει νά εἶναι ὁ θεματοφύλακας τῆς ἀμωμήτου Πίστεώς μας. Σάν Ἅγιον Ὄρος, τά 20 μοναστήρια καί ἡ Ἱερά Κοινότης, μποροῦν καί ἐπιβάλλεται νά ἐνεργήσουν συμφώνως τῇ γνώμῃ τῶν Ἁγίων τῆς διαχρονικῆς Ἐκκλησίας, ὥστε, ὅπως ἁρμόζει, νά εὐφρανθοῦν οἱ Ὀρθόδοξοι καί νά καταισχυνθοῦν οἱ κακόδοξοι, καί νά παύσει ὁ σκανδαλισμός γιά τήν ἀφωνία καί ἀπραξία τοῦ Ἁγίου Ὄρους. Μέ τήν πράξη τους αὐτή οἱ Πατέρες τῆς Λαύρας συντάσσονται μέ τίς κακοδοξίες τοῦ Πατριάρχου καί πέρνουν τό μέρος τῶν διωκτῶν. Καί νομίζουν πώς θά μᾶς φοβήσουν καί θά σταματήσουμε τήν Ὁμολογία μας.

Σᾶς καταθέτω ταπεινῶς καί μέ πόνο πολύ ὅτι χάριτι Θείᾳ, σέ καμμία περίπτωση  δέν πρόκειται νά σταματήσω νά ὁμολογῶ τήν ἀλήθεια τῆς Πίστεώς μας καί εἰδικά ἀπό τήν στιγμή πού ὅλοι μας τήν γνωρίζουμε καί ἀναποφεύκτως θά λογοδοτήσουμε γι’ αὐτήν ἐν ἡμέρᾳ Κρίσεως. Ὅποιο καί ἄν εἶναι τό κόστος. Στό Ἅγιον Ὄρος δέν ἤλθαμε οὔτε γιά θέσεις οὔτε γιά ἀξιώματα. Αὐτά φαίνεται καί ἀποδεικνύεται πώς ἀπασχολοῦν ἐσᾶς Πατέρες.

Διά αὐτόν τόν λόγο σᾶς ξαναγράφω αὐτά πού ἡ Ἱερά Κοινότητα δέν ἔκανε ἀποδεκτά καί τά ἐπέστρεψε, καί παρακαλῶ νά τά προσέξετε, καί αὐτό τό λέγω ὄχι μέ ἀναίδεια καί μή σεβόμενος θεσμούς καί πρόσωπα, ὅπως ἄλλωστε σᾶς ἔγραψα παραπάνω, ἀλλά μέ πραγματική ἀγάπη πρός ὅλους καί εἰδικά στό Ἅγιον Σχῆμα πού ὅλοι μας σάν Ἁγιορεῖτες Μοναχοί φέρουμε.        

«Ἄν ὅσα λέγουν οἱ Ἅγιοι Πατέρες γιά τούς αἱρετικούς καί τούς αἱρετίζοντες, γιά τούς παπικούς καί τούς φιλοπαπικούς, ἄν ὅσα εἶπε ἡ Παναγία μας γιά τούς ἐχθρούς τοῦ Υἱοῦ της καί δικούς της ἐχθρούς στούς Ζωγραφίτες Ὁσιομάρτυρες, εἶναι “ἀνοίκειοι καί ἀπαράδεκτοι χαρακτηρισμοί”, ὅπως θέλει καί ὁ νεοεποχίτικος ἀντιρατσιστικός νόμος, γιά τόν ὁποῖον τό Ἅγιον Ὄρος καί πάλιν ἐσιώπησε, τότε μέ χαρά νά τιμωρηθῶ γιά τήν συμφωνία μου μέ τούς Ἁγίους καί τήν Ἁγιορειτική Παράδοση, μέ λύπη ὅμως γιά ὅσους ἀγαπητούς Ἁγιορεῖτες ἀδελφούς μου ἐπέλεξαν νά εἶναι ἀρεστοί μέ τούς ἐχθρούς τῆς πίστεως καί δυστυχῶς συντάσσονται μαζί τους. Σύγχυση καί σκανδαλισμό στίς συνειδήσεις τῶν πιστῶν δέν προκαλοῦν οὔτε οἱ μαρτυρήσαντες ἐπί Βέκκου Ἁγιορεῖτες Ὁσιομάρτυρες, οὔτε ὁ Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς καί οἱ σύν αὐτῷ, πού ἀγωνίσθηκαν ἐναντίον τοῦ πάπα καί τῶν ἰδικῶν μας λατινοφρόνων, οὔτε οἱ Ἁγιορεῖτες Πατέρες πού διέκοψαν τό μνημόσυνο τοῦ Ἀθηναγόρα καί τοῦ Δημητρίου».

Τέ­λος, δη­λώ­νω ὅ­τι, χάριτι Θείᾳ, πα­ρα­μέ­νω ἀ­πό­λυ­τα στα­θε­ρός καί σύ­στοι­χος σέ ὅ­λα ὅ­σα οἱ Ἅ­γιοι Πα­τέ­ρες τῆς Ἐκ­κλη­σί­ας μας, οἱ Ἁγι­ο­ρεῖ­τες Μάρ­τυ­ρες καί Ὁ­μο­λο­γη­τές τῆς Πίστεώς μας καί οἱ σύγ­χρο­νοι ἁ­γι­ο­ρεῖ­τες γε­ρον­τά­δες καί ἡγούμενοι, καθώς καί ἡ Ἱερά Κοινότης, δι­ε­τύ­πω­σαν καί ὡ­μο­λό­γη­σαν ὑ­πέρ τῆς Ὀρ­θο­δό­ξου Πί­στε­ώς μας, κα­τά τῶν αἱ­ρέ­σε­ων καί δή τῆς πα­ναι­ρέ­σε­ως τοῦ οἰ­κου­με­νι­σμοῦ καί τῶν συγ­χρό­νων οἰ­κου­με­νι­στι­κῶν ἀ­νοιγ­μά­των, γιά αὐτό καί διακόπτουμε τό μνημόσυνο τοῦ Πατριάρχου.

Μετά τιμῆς

Γέρων Σάββας Λαυριώτης

Υ.Γ.: Ἐντός ἐβδομάδος θά ἐκδώσουμε ὡς Ἁγιορεῖτες Πατέρες, τήν Θεολογική καί ἐπιστημονική μελέτη διά ποιὸ λόγο ἡ σύνοδος τῆς Κρήτης εἶναι ληστρική καί αἱρετική. Ἠδη ἔχει ἐκδώσει μελέτη καί ὁ κ. Δημ. Τσελεγγίδης, Καθηγητὴς Α.Π.Θ. τῆς Θεολογίας, καί ὁ κ. Κυριάκος Κυριαζόπουλος, καθηγητής ἐκκλησιαστικοῦ κανονικοῦ δικαίου τοῦ Α.Π.Θ., δικηγόρος παρ’ Ἀρείῳ Πάγῳ, καί θεολόγος.