Η μεγάλη πλάνη των μικρομεσαίων

Είναι γνωστό ότι πολλοί μικροί ελεύθεροι επαγγελματίες, μικρομεσαίες επιχειρήσεις, προσπαθούν με νύχια και με δόντια να κρατηθούν όρθιοι, ειδικά κάτω από τις σημερινές συνθήκες.

Από την αρχή της κρίσης, η μιντιακή προπαγάνδα έστρεψε τα βέλη της στο «κακό δημόσιο» για να κρύψει τις μεγάλες αμαρτίες των τραπεζιτών και των διεφθαρμένων όλιγαρχών που ρήμαξαν τη χώρα σε συνεργασία με το σάπιο πολιτικό κατεστημένο.

Το αφήγημα που προωθήθηκε κατά κόρον, είναι επίσης ότι το «κακό δημόσιο» είναι αποκλειστικά υπεύθυνο για τα δεινά του……..

………..ιδιωτικού τομέα, με την αναλγησία του, την δυσκινησία του, τη διαφθορά, το ρουσφέτι κ.λ.π. Η αλήθεια είναι, ότι οι δανειστές με την «τεχνογνωσία» του ΔΝΤ, που ξέρει πως να εισβάλει και να καταστρέφει χώρες, εκμεταλλεύτηκαν αυτές τις όντως υπαρκτές παθογένειες του Ελληνικού δημοσίου και κατάφεραν να συνασπίσουν ολόκληρο τον ιδιωτικό τομέα εναντίον του.

Χρησιμοποιώντας την προπαγάνδα των συστημικών ΜΜΕ, τσουβάλιασαν κάτω από την ταμπέλα του ιδιωτικού τομέα από πολυεθνικές μέχρι και την τελευταία μικρή επιχείρηση στην Ελλάδα και έκαναν πολλούς μικρομεσαίους ιδιώτες να συνασπιστούν με τους πραγματικούς τους εχθρούς, που είναι οι πολυεθνικές, εναντίον του «κακού δημοσίου».

Οι νεοφιλελέ παπαγάλοι στα τηλεπαράθυρα και στα διάφορα ιντερνετικά sites, αναπαρήγαγαν με θρησκευτική ευλάβεια την καραμέλα της βαριάς φορολογίας του ιδιωτικού τομέα, ανάμεσά τους και στελέχη της κυβέρνησης Σαμαρά-Βενιζέλου. Και ακριβώς επειδή το σύστημα φρόντισε προηγουμένως να τσουβαλιάσει όσους δεν ανήκουν στο δημόσιο, κάτω από την ταμπέλα του ιδιωτικού τομέα (ακόμα και τους αγρότες που η νέα εποχή τους θέλει επιχειρηματίες), οι παπαγάλοι δεν μπήκαν στον κόπο να διευκρινίσουν, ότι όταν μιλούν για φοροαπαλλαγές, εννοούν τις μεγάλες εταιρίες και πολυεθνικές.

Τα αποτελέσματα με την εφαρμογή των μνημονίων τα είδαμε. Η επιμονή στο άνοιγμα των κλειστών επαγγελμάτων σε κλάδους που, ούτως ή άλλως, είναι εδώ και χρόνια κορεσμένοι, είναι μόνο ένα παράδειγμα του τρόπου με τον οποίο τα μνημόνια τσακίζουν συστηματικά τον μικρομεσαίο κλάδο, για να ανοίξουν το δρόμο στις μεγάλες εταιρίες. Η βαριά φορολογία κατευθύνθηκε αποκλειστικά στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις, με σκοπό την συστηματική εξόντωσή τους.

Και όχι μόνο αυτό. Οι ιδιώτες τραπεζίτες έκλεισαν τη στρόφιγγα του δανεισμού στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις και «πάρκαραν» τον πακτωλό δισεκατομμυρίων που έλαβαν και συνεχίζουν να λαμβάνουν από τα πακέτα διάσωσης, στο ασφαλές λιμάνι της ΕΚΤ, με πρόσχημα την κρίση. Παρόλα αυτά, κάποιοι συνεχίζουν να επιμένουν στην ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών, συντηρώντας το μεγάλο παραμύθι ότι αυτές θα αρχίσουν να δανείζουν τις επιχειρήσεις.

Και όμως, υπάρχουν ακόμα αρκετοί μικρομεσαίοι που πιστεύουν ότι για όλα τα δεινά τους, φταίει το «κακό δημόσιο». Που αρνούνται να δουν την πραγματική εικόνα. Ότι αυτοί που κουνάν το δάχτυλο στο «κακό δημόσιο» και τους «άχρηστους» δημόσιους υπάλληλους, είναι οι ίδιοι που το εξέθρεψαν για ανοίξουν τον δρόμο στη νεοφιλελεύθερη λαίλαπα.

Η πραγματικότητα είναι ότι ένας σωστός δημόσιος τομέας και ένα σωστό κράτος και όχι το κράτος που γνωρίσαμε τις τελευταίες δεκαετίες, αποτελεί δίχτυ προστασίας για τον μικρομεσαίο ιδιώτη, απέναντι στην επέλαση των πολυεθνικών τεράτων που θέλουν να τσακίσουν κάθε θύλακα ανταγωνισμού. Γι’αυτό και όλες οι υπερεθνικές συμφωνίες που προωθούνται παγκοσμίως από τα καρτέλ των τραπεζών και των πολυεθνικών, έχουν σαν στόχο να ελαχιστοποιήσουν την κρατική παρέμβαση, όπως προτάσσει το νεοφιλελεύθερο δόγμα.

Μία μόνο απόδειξη, αποτελεί μια πρόσφατη αποκάλυψη των WikiLeaks που δημοσίευσαν ένα απόρρητο έγγραφο της εμπορικής συμφωνίας Trans-Pacific Partnership Agreement (TPP) και περιλαμβάνει μια στρατηγική ιδιωτικοποιήσεων ευρείας κλίμακας στα πλαίσια της συγκεκριμένης συμφωνίας, με στόχο να περιορίσει δραστικά τις κρατικές επιχειρήσεις.

Η σημαντικότερη λεπτομέρεια που αναφέρεται, είναι ότι ακόμα και αν μια κρατική επιχείρηση υπηρετεί το δημόσιο συμφέρον, θα πρέπει να εναρμονιστεί με τους νέους κανονισμούς και θα πρέπει να απαγορεύεται να κάνει διακρίσεις υπέρ των τοπικών επιχειρήσεων στις αγορές και τις πωλήσεις.

Με λίγα λόγια, οι τοπικές επιχειρήσεις χωρίς την κρατική προστασία θα είναι χαμένες από χέρι, αφού θα είναι αδύνατο να ανταγωνιστούν τα πολυεθνικά τέρατα και θα κλείνουν η μία μετά την άλλη, όπως άλλωστε γίνεται ήδη. Και αυτό είναι ένα βασικό στοιχείο όλων των συμφωνιών τύπου TPP που προωθούνται παντού.

Στον συνεχιζόμενο οικονομικό πόλεμο, οι μικρομεσαίοι πρέπει να δουν τον πραγματικό εχθρό και να απαιτήσουν έναν υγιή και ισχυρό δημόσιο τομέα που θα τους προστατεύει από την επέλαση του μεγάλου κεφαλαίου. Θα πρέπει να απαιτήσουν ένα ισχυρό τραπεζικό σύστημα, υπό δημόσιο έλεγχο, που θα κατευθύνει τη χρηματοδότηση με άκρως ευνοϊκούς όρους προς τον μικρομεσαίο κλάδο, προκειμένου αυτός να αντισταθεί στην συστηματική εξόντωσή του από τη νεοφιλελεύθερη λαίλαπα.

tolimeri.wordpress.com