Μεταναστευτικό: η παράνοια ως εθνική πολιτική

Ναπολέων Λιναρδάτος

Υπό τον μανδύα της ανθρωπιστικής κρίσης η κυβέρνηση προχωρά στην μαζική εγκατάσταση εκατοντάδων χιλιάδων μουσουλμάνων στην Ελλάδα. Τα ΜΜΕ, έχοντας πλήρως υιοθετήσει το δόγμα της πολυπολιτισμικότητας, συνεπικουρούν την κυβέρνηση βαπτίζοντας το νέο κύμα λαθρομετανάστευσης προσφυγικό.

Μπορεί το ποσοστό των ανδρών ηλικίας 18-45 να ξεπερνά το 70% των ατόμων που εισβάλουν καθημερινά στην Ελλάδα, αλλά στις φωτογραφίες και τα πλάνα των ΜΜΕ βλέπουμε συνεχώς τις εξαιρέσεις του κανόνα, δηλαδή παιδιά και

γυναίκες. Θα αναρωτιέστε γιατί είναι αναγκαία αυτή η παραπληροφόρηση του Έλληνα πολίτη και η απάντηση βρίσκεται στο γεγονός ότι για το βαθύ κράτος και τα ΜΜΕ το να μετονομάσουν το κύμα λαθρομετανάστευσης που δημιούργησαν προσφυγικό, τους απαλλάσσει από το να χρειασθεί να δώσουν έστω και μια τυπική δικαιολογία για την πολιτική των ανοιχτών συνόρων που έχουν επιβάλλει.

Αν κάτι πρέπει να είναι ξεκάθαρο εξ αρχής είναι το γεγονός ότι τίποτε από ότι συμβαίνει μέχρι στιγμής δεν ήταν αναπόφευκτο. Σε ότι αφορά την Ελλάδα, όλα άρχισαν όταν τον Φεβρουάριο η κυρά Τασία και οι συναρμόδιοι υπουργοί αποφάσισαν να εφαρμόσουν την πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ, η οποία έχει ως αποτέλεσμα να δώσει το μήνυμα στα δίκτυα διακίνησης των λαθρομεταναστών ότι η Ελλάδα έγινα ξανά μια χώρα που δέχεται με ανοιχτές αγκάλες τους λαθρομετανάστες.

Μπορεί η κυρά Τασία να ήταν μια τόσο ιδιαίτερη περίπτωση που να ανάγκασε μια κυβέρνηση της άκρας αριστεράς να την αντικαταστήσει, αλλά η αντικατάσταση είχε να κάνει με την αλλαγή της επικοινωνίας και όχι της ουσίας της πολιτικής. Ο νέος υπουργός, Γιάννης Μουζάλας, είναι ο κλασσικός αριστερός ακτιβιστής, έτσι σε ρεπορτάζ-αγιογραφία στο «Έθνος» διαβάζουμε ότι «Όταν τον ρωτάμε πώς πήρε την απόφαση να μπει στην υπηρεσιακή κυβέρνηση, όπως αποκαλύπτει ο ίδιος στο «Εθνος της Κυριακής», «ήθελα να το παλέψω από μέσα.» Λέει πολλά ο κ. Μουζάλας, άλλα ποτέ δεν θα τον ακούσετε να μιλά για ανάσχεση, αποτροπή ή φυσικά πάταξη της λαθρομετανάστευσης. Εξάλλου, όπως με υπερηφάνεια γράφει η δημοσιογράφος του «Έθνους»: «Ο Γιάννης Μουζάλας είναι ένας ιδεολόγος αριστερός, με φωτισμένη συνείδηση.»

Στην «φωτισμένη συνείδηση» του αριστερού ακτιβιστή-υπουργού δεν υπάρχουν όροι όπως εθνικό συμφέρον, εξωτερικοί κίνδυνοι και πολιτισμική συνοχή. Οτιδήποτε αντικρούει την πολυπολιτισμική ατζέντα αποβάλλεται από τον δημόσιο λόγο ως εκ των προτέρων ρατσιστικό και ξενοφοβικό. Έτσι και απλά δεδομένα, όπως το γεγονός ότι πάνω από το 70% των λεγόμενων προσφύγων είναι άνδρες συγκεκριμένων ηλικιών αποκρύπτεται από τα ΜΜΕ και την κυβέρνηση. Πως θα μπορούσε να στηθεί η αφήγηση του προσφυγικού κύματος, όταν ο μέσος υποτιθέμενος πρόσφυγας έχει ακριβώς τα ίδια δημογραφικά χαρακτηριστικά του μέσου λαθρομετανάστη; Από ποιες πόλεις και χωριά έρχονται αυτοί οι «πρόσφυγες» όπου η ο πληθυσμός είναι 70% άνδρες ηλικιών 18-45 και το υπόλοιπο 30% του πληθυσμού γυναίκες, παιδιά και ηλικιωμένοι;

Αντίθετα από την δημοσιογραφία του «Έθνους», όταν ο δημοσιογράφος της Telegraph προσπάθησε να κάνει ένα πραγματικό ρεπορτάζ για το λεγόμενο προσφυγικό, οι του «προσφυγικού» πληθυσμού τον ενημέρωσαν ότι «Εδώ στην Ελλάδα μπορούμε να σε απαγάγουμε και κανείς να μην ξέρει πού είσαι.»

Οι θιασώτες την πολυπολιτισμικής κοινωνίας είναι αποφασισμένοι να επιβάλλουν την ουτοπία du jour ανεξάρτητα από τις συνέπειες που αυτό θα έχει για τον Έλληνα πολίτη. Όσα λιγότερα ξέρουν, όσα λιγότερα καταλαβαίνουν οι πολίτες τόσο το καλύτερο γι’ αυτούς.  Οι «φωτισμένες συνειδήσεις» ανοίγουν Κερκόπορτες, γιατί όλα είναι επιτρεπτά, εκτός από την συνέχεια και πολιτισμική συνοχή του ελληνικού έθνους.