Ο Χριστόδουλος Ξηρός - Δικτατορία Νέας τάξης.

Δικτατορία Νέας Τάξης

Πρώτη καταχώρηση: Δευτέρα, 31 Μαΐου 2010, 12:00

Χριστόδουλος Ξηρός

Την Πέμπτη 6 Μαΐου ψηφίστηκε με τη διαδικασία του κατεπείγοντος (!) η άνευ όρων παράδοση της χώρας στους επιτρόπους της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου.

Για τη νέα αυτή κατοχή δεν χρειάστηκαν οι μεραρχίες της Βέρμαχτ, ούτε οι ορδές των πεζοναυτών, που εκτός των άλλων ξεσηκώνουν με την παρουσία τους τις αντιδράσεις των ιθαγενών (και κοστίζουν και ένα σωρό λεφτά). Όλα έγιναν με κομψό και πολιτισμένο τρόπο, από κουστουμαρισμένους γιάπηδες που πέτυχαν την άλωση της χώρας από την άνεση του κλιματιζόμενου γραφείου τους, χειριζόμενοι με το ποντίκι του υπολογιστή τους τους υμέτερους τυφλοπόντικες.

Η ευθύνη για την κατάρρευση της χώρας και της οικονομίας ανήκει εξίσου και στα δύο μεγάλα κόμματα που κυβερνάνε τα τελευταία 35 χρόνια, αλλά συνένοχοι είναι και όσοι σιώπησαν και συναίνεσαν όλο αυτό το διάστημα.

Την ευθύνη της παράδοσης όμως φέρει προσωπικά ο Γ.Παπανδρέου που κατόρθωσε σε 6 μόλις μήνες να συγκεντρώσει στο πρόσωπό του τα χαρακτηριστικά του πιο αποτυχημένου πρωθυπουργού της νεότερης Ελλάδας του Δ.Γούναρη (1) και του πιο πουλημένου, του δωσίλογου Τσολάκογλου (2) και να μη ξεχάσω και τον Χαρίλαο Τρικούπη (3).

Ο απατεώνας Παπανδρέου και η συμμορία του υπέγραψε το διαβόητο μνημόνιο χωρίς να έχει καμία εξουσιοδότηση, αφού «εξελέγη» εξαπατώντας το λαό με ψευδείς υποσχέσεις και συνεχίζει να τον εξαπατά παρουσιάζοντας την άνευ όρων παράδοση της χώρας στο διεθνές κεφάλαιο ως μονόδρομο και βαφτίζοντας την ληστεία και την καταστροφή της χώρας «σχέδιο στήριξης».

Με την υπογραφή της συνθήκης τις αποφάσεις θα παίρνουν οι επίτροποι του ΔΝΤ και της ΕΕ και οι «δικοί» μας απλώς θα εκτελούν, έχουμε δηλαδή παράδοση της εθνικής κυριαρχίας και κατάλυση του πολιτεύματος.

Το «σχέδιο στήριξης» στην ουσία εγκλωβίζει τη χώρα σε δανεισμό με ληστρικά επιτόκια χωρίς καμιά προοπτική ανάκαμψης ή μείωσης του χρέους, το αντίθετο μάλιστα και μαζί με τη «βοήθεια» επιβάλλει πακέτο επαχθών μέτρων, που περιλαμβάνουν σοβαρότατες μειώσεις μισθών και συντάξεων του δημοσίου (στον ιδιωτικό τομέα έπονται), κατεδάφιση εργασιακών και ασφαλιστικών δικαιωμάτων και μεγάλες αυξήσεις όλων των φόρων, πλην του μεγάλου κεφαλαίου. Όλα τα μέτρα που πάρθηκαν και όσα προτείνει να ληφθούν το νέο διευθυντήριο είναι καθαρά εισπρακτικά και στην ουσία σώζουν μόνο τους δανειστές και εξασφαλίζουν τη συνέχιση της καταλήστευσης της χώρας.

1) Δ. Γούναρης: ο πρωθυπουργός της Μικρασιατικής καταστροφής του 1922 που εκτελέστηκε στο Γουδί.
2) Γ. Τσολάκογλου: ο στρατηγός που υπέγραψε την παράδοση στους Γερμανούς το 1941 και διορίστηκε από τους ίδιους ως πρωθυπουργός.
3) Χ. Τρικούπης: ο πρωθυπουργός της πρώτης χρεωκοπίας το 1893 (Δυστυχώς επτωχεύσαμεν).

2. Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ
Κυβέρνηση και ΜΜΕ πανηγυρίζουν για τη νέα εθνική επιτυχία και δηλώνουν ότι μετά την επέλαση των ελεεινών κερδοσκόπων, η προσφυγή στο «σχέδιο στήριξης» ΕΕ – ΔΝΤ είναι η μοναδική διέξοδος και ότι είμαστε τυχεροί που έχουμε τέτοιους εταίρους, που σπεύδουν με σύμπνοια να μας σώσουν. Δεν παραλείπουν να μας εξηγήσουν ότι και το ολίγον ΔΝΤ που συμμετέχει δεν είναι εκείνο το κακό της Αργεντινής, τώρα άλλαξε, έβαλε μυαλό.

Ο Γιωργάκης δεσμεύεται προσωπικά ότι αυτή τη φορά οι θυσίες –οι δικές μας- θα πιάσουν τόπο και ότι λέει όλη την αλήθεια στο λαό, όπως πάντα.

Πράγματι ας δούμε επί τροχάδην τις ολόκληρες αλήθειες και τις προσωπικές δεσμεύσεις του Γιωργάκη και της παρέας του το τελευταίο εξάμηνο:

Οκτώβριος -09: «Υπάρχουν τα λεφτά, δεσμεύομαι προσωπικά, θα πληρώσουν οι έχοντες και κατέχοντες».

Νοέμβριος -09: Χαράσσονται οι περίφημες κόκκινες γραμμές: Δεν θα παγώσουν οι μισθοί, δεν θα αυξηθούν τα όρια συνταξιοδότησης κ.λ.π. ληρώνουν» οι πρώτοι έχοντες και κατέχοντες, οι συμβασιούχοι.

Η κυβέρνηση «ανακαλύπτει» εμβρόντητη ότι η Ν.Δ. έδινε στην ΕΕ πλαστά στοιχεία για τον προϋπολογισμό (ακριβώς όπως ο Σημίτης πριν απ’ αυτήν). Εθνικός στόχος η αποκατάσταση της αξιοπιστίας της χώρας.

Δεκέμβριος -09: Ψηφίζεται ο προϋπολογισμός, ο Παπακωνσταντίνου δηλώνει ότι «αυτήν τη φορά θα τηρηθεί». Το κουτσουρεμένο επίδομα πτωχοκομείου που δίνει η κυβέρνηση στις 15 του μήνα, το παίρνει πίσω με το άλλο χέρι στις 30 με τα «πράσινα τέλη».

Γενάρης -10: Ο προϋπολογισμός πάει για βρούβες, νέος εθνικός στόχος του Πρόγραμμα Σταθερότητας και Ανάπτυξης που αναθεωρείται κάθε βδομάδα! Όχι σταθερότητα και ανάπτυξη ούτε καν πρόγραμμα.

Φλεβάρης: Νέος εθνικός στόχος, ο δανεισμός με χαμηλό επιτόκιο. Οι κόκκινες γραμμές βάφονται άρον άρον πράσινες και ανακοινώνεται το 1ο πακέτο μέτρων, πάγωμα μισθών και αύξηση φόρων.

Μάρτης: Ακόμα πιο νέος εθνικός στόχος η δημιουργία μηχανισμού στήριξης από εταίρους –δεν χρειαζόμαστε βοήθεια- . Δεύτερο πιο σκληρό πακέτο με μείωση μισθών, αύξηση φόρων. Δέσμευση ότι δεν θα παρθούν άλλα μέτρα εντός του 2010.

Απριλίου 23 Γεωργίου του Φαληρέως
Αδυναμία δανεισμού, προσφυγή στο μηχανισμό «στήριξης» ΕΕ – ΔΝΤ (χρεοκοπία).

Μαΐου 6: Η διακυβέρνηση της χώρας παραδίνεται στους –μη εκλεγμένους- εκπροσώπους του διεθνούς κεφαλαίου. Ταυτόχρονα ψηφίζεται από τους υποτελείς η πρώτη διαταγή της Δικτατορίας Νέας Τάξης, το 3ο εξοντωτικό πακέτο μέτρων με πετσόκομμα μισθών, συντάξεων, κατεδάφιση εργασιακών και ασφαλιστικού και νέα αύξηση φόρων. Πότε άραγε έλεγε την αλήθεια στο λαό;

Με όλες αυτές τις «εθνικές στρατηγικές» που κατέληξαν σε παταγώδη αποτυχία –εκ του αποτελέσματος- μια αποτυχία που πληρώνουμε φυσικά πάλι εμείς. Μας έλεγε όλη την αλήθεια με το προεκλογικό του πρόγραμμα που πέταξε στα σκουπίδια την επομένη των εκλογών. Ή μας λέει όλη την αλήθεια όταν παριστάνει τον εμβρόντητο για το μέγεθος του ελλείμματος και του χρέους και κατόπιν εφαρμόζει ακραία νεοφιλελεύθερη πολιτική και παραδίδει τη χώρα στο διευθυντήριο του ΔΝΤ με τη στήριξη των φασισταράδων και του Μητσοτακέϊκου.

3. Ο ΚΟΣΜΟΣ ΤΟ’ ΧΕΙ ΤΟΥΜΠΑΝΟ

Ο απατεώνας Παπανδρέου κρίνοντας προφανώς «εξ ιδίων» κάθε φορά που βγαίνει στο γυαλί νομίζει ότι απευθύνεται σε αμερικανάκια που χάφτουν ότι τους σερβίρει. Επίσης σίγουρα θα πιστεύει ότι ξεχάσαμε τις δηλώσεις – διαταγές του επιτρόπου του ευρωπαϊκού κεφαλαίου Αλμούνια, παραμονές των εκλογών, που διαπιστώνει ότι η κατάσταση της ελληνικής οικονομίας είναι άθλια και όποιος εκλεγεί πρέπει να λάβει επειγόντως δραστικά μέτρα –μειώσεις μισθών, συντάξεων, απολύσεις, ελαστική εργασία, επανεξέταση ασφαλιστικού!- .Γνώριζε λοιπόν πριν από τις εκλογές και ο Κωστάκης και ο Γιωργάκης αλλά και οι ευρωπαίοι εταίροι, με μεγάλη ακρίβεια την τραγική κατάσταση της οικονομίας και όχι απλά γνώριζε αλλά είχε εκπονήσει και το σχέδιο «εξόδου», τα καταστροφικά μέτρα δηλαδή που εφαρμόζει σήμερα κατά γράμμα ο υπάλληλος τους Γιωργάκης.

Ο μόνος που εξαπατήθηκε κατ’ εξακολούθησιν είναι ο λαός και από την προηγούμενη διακυβέρνηση του Καραμάν Αλήτη και από την προ-προηγούμενη του «εκσυγχρονιστή» Σημίτη και φυσικά από τη σημερινή του οραματιστή προέδρου της Σοσιαλιστικής Διεθνούς (!!!) και της συμμορίας του, που πιστεύουν ότι τρεφόμαστε αποκλειστικά με βλήτα (πράσινη ανάπτυξη). Αλλά ακόμη κι αν δεχθούμε –ως υπόθεση εργασίας- ότι όντως δεν γνώριζε την πραγματική κατάσταση της οικονομίας ο Γιωργάκης, πάλι δεν απαλλάσσεται απ’ το χρίσμα του απατεώνα.

Διότι μόλις πληροφορήθηκε την αλήθεια, το πρόγραμμα με το οποίο εξελέγη κατέστη ανεφάρμοστο.

Όφειλε λοιπόν ο μέγας οραματιστής και δημοκράτης να προκηρύξει εκ νέου εκλογές, όπου θα εξηγούσε στο λαό ότι –ως είθισται- παρέλαβε άδεια ταμεία και δημοσιονομικό χάος και ότι για να σωθεί η χώρα πρέπει να ληφθούν επειγόντως όλα αυτά τα σκληρά μέτρα, ακόμη και την ενδεχόμενη (τότε) προσφυγή στο ΔΝΤ. Αν ο λαός τον εξέλεγε με τέτοιο πρόγραμμα, τότε μόνο θα είχε την εξουσιοδότηση να λαμβάνει τέτοια επαχθή μέτρα και να υπογράφει συμφωνίες «διάσωσης» και μάλιστα χωρίς να χρειάζεται τις απατεωνίστικες «δημοσκοπήσεις». Τότε όντως θα είχε νωπή και ισχυρή εντολή. Τώρα δεν έχει τίποτα.

4. ΣΧΕΔΙΑ ΣΥΝΩΜΟΣΙΑΣ;

Αφού τα μέτρα που παίρνει σήμερα η κυβέρνηση είχαν προταθεί τον Σεπτέμβριο απ’ τον Αλμούνια, θα μπορούσε να ισχυριστεί κανείς ότι η πορεία της χώρας μας προς το ΔΝΤ ήταν προδιαγεγραμμένη.

Δεν είμαι οπαδός των διαφόρων θεωριών συνομωσίας που αφθονούν στις μέρες μας. Όσο κι αν σχεδιάζουν οι μεγάλοι, όσο κι αν πιέζουν φανερά ή κρυφά, νόμιμα ή παράνομα για την ευόδωση των σχεδίων τους, αυτά πετυχαίνουν μόνο όταν υπάρχει αποδοχή απ’ τους λαούς και τις ηγεσίες τους.

Το παράδειγμα του κυπριακού λαού και του Τάσσου Παπαδόπουλου που έτριψαν στη μούρη των ισχυρών το σχέδιο Αυνάν δεν είναι δα και τόσο μακρινό για να ξεχαστεί. Η περίπτωση του πειθήνιου Γιωργάκη απέχει βέβαια παρασάγκας. Εδώ δεν έχουμε να κάνουμε με ηγέτη αλλά με υπαλληλίσκο, με πιστό σκυλάκι του κεφαλαίου, που ακολουθεί κατά γράμμα τις εντολές του και κουνάει ευχαριστημένο και την ουρά του, γιατί επιτελεί «έργο», «τομές», «μεταρρυθμίσεις».

Από την άθλια συνομοταξία των γραικύλων δεν εξαιρείται φυσικά ούτε ο Αντωνάκης, που μέχρι πρότινος δήλωνε πως είναι πιο αξιοπρεπές (!) να πάρουμε τα μέτρα πριν μας το ζητήσουν. Μήπως να κατεβάζαμε και το βρακί καλού κακού, πριν μας το ζητήσουν φυσικά.

Η εκ του ασφαλούς καταψήφιση των μέτρων και του μνημονίου καθόλου δεν τον διαφοροποιεί απ’ τους υπόλοιπους προδότες, αφού αυτά ακριβώς τα μέτρα πρότεινε ως σωτήρια για τη χώρα το κόμμα του στις εκλογές και καταψηφίστηκαν πανηγυρικά από το λαό.

Η δήθεν διαφωνία του λοιπόν κανέναν δεν έπεισε και είναι ηλίου φαεινότερον ότι γίνεται προς άγραν μικροκομματικού οφέλους.

Όλοι αυτοί βέβαια λογαριάζουν χωρίς τον ξενοδόχο, το μόνο αρμόδιο, το λαό που σε μια μεγαλειώδη και οργισμένη διαδήλωση έξω ακριβώς από το κοινοβούλιο, την ώρα που από μέσα συζητούσαν την παράδοση της χώρας, έδειξε ποιος έχει τη νομιμοποίηση να παίρνει τέτοιες αποφάσεις.

Έτσι οι οραματιστές ηγέτες μας μέσα σε 6 μόλις μήνες, μετά από απίστευτες παλινωδίες, παταγώδεις αποτυχίες και τρομαχτικά λάθη, αλλά πάνω απ’ όλα αγόμενοι και φερόμενοι από τις επιθυμίες και τις εντολές των αφεντικών τους, παρέδωσαν τη χώρα στην αγορά του πιο επιθετικού διεθνούς κεφαλαίου της ΕΕ (Γαλλογερμανικού) και του ΔΝΤ (ΗΠΑ).

5. ΟΙ ΚΑΚΟΙ ΚΕΡΔΟΣΚΟΠΟΙ
Από τον Γενάρη και δω έκπληκτος ο ελληνικός λαός πληροφορείται σε καθημερινή βάση, τα έργα των κακών κερδοσκόπων που ευθύνονται τα μέγιστα για την κατρακύλα της οικονομίας μας. Ο ίδιος ο πρωθυπουργός μάλιστα κατά την επίσκεψή του στην Ουάσιγκτον επέστησε την προσοχή του Ομπάμα σ’ αυτούς τους αλητήριους και τους ζήτησε να τους πατάξει!

Νυχθημερόν οι διάφοροι πρετεντρέμηδες και χατζηνικολούληδες μας ενημερώνουν για τα πεπραγμένα αυτών των διεθνών απατεώνων και μας βομβαρδίζουν με καινοφανείς έννοιες, τα sprend’s, τα CDS, τα παράγωγα, τα ασφάλιστρα κινδύνου, ή για τους εκδικητικούς οίκους Moody’s Frieht’s, Standar and Poor’s και άλλων σκοτεινών κύκλων που βάλθηκαν να ξεκάνουν τη χώρα μας.

Όλα αυτά βέβαια έχουν σκοπό να μπερδέψουν τον παραζαλισμένο ακροατή και φυσικά να τον εξαπατήσουν πείθοντάς τον ότι η μοναδική σωτηρία από όλα αυτά τα ακατανόητα και ιδίως από τους αλητήριους κερδοσκόπους είναι η προσφυγή στο σχέδιο διάσωσης ΕΕ, ΔΝΤ, αλλιώς η χώρα δεν τη γλιτώνει τη χρεοκοπία.

Στο ίδιο μήκος κύματος εννοείται οι αλήτικες και εξόφθαλμα κατασκευασμένες «δημοσκοπήσεις» που μας διαβεβαιώνουν ότι οι πολίτες αυτής της χώρας ζητούν εναγωνίως τη διάσωση των τραπεζών και όχι απλά συμφωνούν να τους πετσοκόψουν τους μισθούς και τα κεκτημένα δικαιώματα, αλλά το χαίρονται κιόλας.

Η αλήθεια βέβαια είναι εξαιρετικά απλή και ξεκάθαρη.

Για να μπορεί να εξυπηρετεί το χρέος της η Ελλάδα, δανείζεται κάθε χρόνο όλο και μεγαλύτερα ποσά, με αποτέλεσμα το χρέος να αυξάνει συνεχώς.

Με το «σχέδιο στήριξης» ΕΕ και ΔΝΤ ο φαύλος αυτός κύκλος δεν αντιστρέφεται, δηλαδή σε απλά ελληνικά και με το σχέδιο διάσωσης το ήδη υπέρογκο δημόσιο χρέος θα αυξηθεί κι άλλο. Είναι προφανές λοιπόν ότι πρακτικά η χώρα έχει ήδη χρεοκοπήσει. Εξάλλου μόνο μια χρεοκοπημένη χώρα χρειάζεται «σχέδιο διάσωσης» «στήριξης» ή ότι άλλο σχετικό.

Για να κατανοήσουμε καλύτερα την ουσία του «σχεδίου στήριξης» να πούμε δυο λόγια για τους περιβόητους κερδοσκόπους. Το κέρδος είναι η πεμπτουσία του καπιταλισμού. Η ύπαρξη του απάνθρωπου αυτού οικονομικού συστήματος είναι αδύνατη χωρίς την συνεχώς αυξανόμενη παραγωγή κέρδους. Κατεξοχήν εργαλεία του καπιταλιστικού συστήματος οι τράπεζες και κάθε είδους χρηματοπιστωτικοί οργανισμοί (διεθνείς οίκοι, ΔΝΤ κ.α) είναι οι απόλυτες μηχανές παραγωγής κέρδους.

Είναι αδιανόητη –και ανέφικτη- η λειτουργία των τραπεζών χωρίς την παραγωγή κέρδους. Εξίσου αδιανόητη για το καπιταλιστικό σύστημα είναι και η όποιας μορφής προσπάθεια «περιορισμού» ή «ρύθμισης» αυτής της ακόρεστης δίψας για κέρδος.

Όποιος λοιπόν ισχυρίζεται ότι θα περιορίσει, θα συνετίσει ή θα πατάξει (!) αυτές τις αχόρταγες μηχανές παραγωγής κέρδους ή είναι απίστευτα αφελής ή μας δουλεύει ψιλό γαζί.

Και να μη ξεχνάμε και την προ διετίας «διάσωση» των τραπεζών από την κρίση, μια κρίση που προκάλεσε αυτή ακριβώς η ακόρεστη δίψα του κεφαλαίου για το μέγιστο κέρδος. Για να διασώσει τις τράπεζες το κράτος φορτώθηκε τα χρέη τους πληρώνοντας μυθώδη ποσά. Τα ελλείμματα που δημιουργήθηκαν τα μετακύλησε στις πλάτες των εργαζομένων. Αυτό ακριβώς είναι η «δημοσιονομική προσαρμογή» το πακέτο δηλαδή των επαχθών μέτρων που επιβάλλει σήμερα η Διεθνής Νέα Τάξη, όχι μόνο στην Ελλάδα που ήταν η «πρόβα τζενεράλε» αλλά σε ολόκληρη της Ευρώπη.

Το μεγάλο πακέτο ομολόγων του ελληνικού δημόσιου χρέους κατέχουν οι –άρτι «διασωθείσες- τράπεζες της Γαλλίας, της Γερμανίας (ΕΕ) και της Wall street (ΔΝΤ). Ένα ποσοστό του «πακέτου» έχουν και οι ελληνικές τράπεζες.

Ποιος λοιπόν ωφελείται από την άνοδο των επιτοκίων δανεισμού της Ελλάδας, ποιος έχει κάθε λόγο να ανεβάζει σε δυσθεώρητα ύψη τα sprend’s, ποιος έχει τρομακτικά κέρδη όταν μας δανείζει με ληστρικά επιτόκια; Αυτό που μας σερβίρει ως «σχέδιο στήριξης» ο Γιωργάκης και η συμμορία του και θέλει να πιστέψουμε ότι με κάποιο μαγικό τρόπο μετατράπηκαν από αδηφάγοι καρχαρίες, σε φιλανθρωπικά ιδρύματα ή σε στρατό σωτηρίας.

6. ΣΧΕΔΙΟ ΣΩΤΗΡΙΑΣ ΤΙΝΟΣ;

Με το «σχέδιο στήριξης» οι δανειστές μας έρχονται να λύσουν το δικό τους πρόβλημα, των τραπεζών τους, που κατέχουν τα «τοξικά» πλέον ελληνικά ομόλογα. Η βοήθεια συνίσταται σε δανεισμό της Ελλάδας με το ληστρικό επιτόκιο του 5% για 3 χρόνια (6% αν παραταθεί για 1 έτος) τη στιγμή που οι ίδιοι δανείζονται αυτά τα λεφτά από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα με 1%! Για να εξασφαλίσουν αυτή τη βοήθεια να σιγουρευτούν δηλαδή ότι θα πάρουν πίσω τα λεφτά τους πολλές φορές επιβάλλουν τα επαχθή μέτρα και την κατοχή – επιτροπεία.

Με το μηχανισμό στήριξης ΕΕ – ΔΝΤ η Ελλάδα, όχι μόνο δεν πρόκειται να αντιμετωπίσει το πρόβλημα, αλλά στο τέλος του «πακέτου», όταν θα είναι αναγκασμένη να βγει για δανεικά θα είναι σε πολύ χειρότερη θέση με μεγαλύτερο χρέος και διαλυμένη οικονομία. Ακόμα και με τις πιο αισιόδοξες –και πειραγμένες- προβλέψεις, της κυβέρνησης, παρά το πετσόκομμα των μισθών και συντάξεων, παρά την κατεδάφιση της κοινωνικής ασφάλισης και των εργασιακών κεκτημένων και γενικά παρά τις θυσίες (τις δικές μας) το δημόσιο χρέος θα συνεχίσει να αυξάνει αλματωδώς.

Για όποιον τυχόν έχει αμφιβολίες για τη φύση αυτής της «βοήθειας» παραθέτω ένα αριθμητικό παράδειγμα που δείχνει καθαρά ποιος είναι ο κερδισμένος από δανεισμούς και τις κάθε είδους «βοήθειες».

«Την τελευταία δεκαετία (2000-2009) το ελληνικό Δημόσιο πλήρωσε στους δανειστές του περίπου 450 δις. Ευρώ. Παρόλα αυτά το δημόσιο χρέος της χώρας όχι μόνο δεν συγκρατήθηκε αλλά αυξήθηκε την ίδια δεκαετία κατά 155 δις ευρώ.» (από το άρθρο του οικονομολόγου Δ. Καζάκη, εφημερίδα «ΠΡΙΝ» 11/4/2010).

7. ΟΙ ΤΕΜΠΕΛΗΔΕΣ ΕΛΛΗΝΕΣ

Πώς όμως τα φέρνανε βόλτα τόσα χρόνια όλοι αυτοί οι καρχαρίες του διεθνούς κεφαλαίου και αρκούνταν σε πιο «ήπια» εκμετάλλευση και πιο «προσιτά» δάνεια; Γιατί λυσσάξανε ξαφνικά και ζητάνε ληστρικά επιτόκια και εξοντωτικά μέτρα;

Πριν απαντήσουμε σε αυτό το εύλογο ερώτημα πρέπει να εξετάσουμε ακόμη ένα κεφάλαιο της μαύρης προπαγάνδας των αφεντικών.

Ένα ακόμα μεγάλο ψεύδος που μας σερβίρει η κυβέρνηση και οι ευρωπαίοι εταίροι της και που αναπαράγουν πρόθυμα τα ΜΜΕ είναι οι τεμπέληδες Έλληνες που καλοπέρναγαν τόσα χρόνια με δανεικά.

Δεν χρειάζεται να καταφύγουμε στις υπηρεσίες της στατιστικής για να καταρρίψουμε το τερατώδες αυτό μύθευμα. Η συντριπτική πλειονότητα των ελλήνων εργαζομένων δουλεύει ατελείωτες ώρες, πολλοί και σε δύο δουλειές για να τα βγάλουν πέρα με τους πενιχρούς μισθούς. Όσο για τους «τυχερούς» συνταξιούχους οι περισσότεροι και ιδίως οι αγρότες, δεν σταματάνε να δουλεύουν παρά μόνον όταν μετακομίσουν «εν τόπω χλοερώ».Μάλλον σε κάποιους άλλους ταιριάζει γάντι η περιγραφή των τεμπέληδων που ζούσαν –και ζουν- με δανεικά.

Αναμφισβήτητα το ελληνικό κράτος δανείστηκε μυθώδη ποσά τα τελευταία 30 χρόνια εξ ου και το τεράστιο χρέος. Τα δάνεια όμως αυτά τα ξεκοκάλισαν, ερήμην του λαού οι εθνοπατέρες και το μεγάλο κεφάλαιο. Οι βιομήχανοι, οι εφοπλιστές, οι τραπεζίτες οι εργολάβοι – καναλάρχες απ’ τη μια και το κομματικό κράτος φέουδο με τα ρουσφέτια, τις μίζες και τη ρεμούλα από την άλλη, έκαναν τρελό πανηγύρι και με τα δανεικά αλλά και με τη δημόσια περιουσία που διασπάθισαν και ξεπούλησαν. Ούτε ανάπτυξη, ούτε έρευνα, ούτε παιδεία, ούτε κοινωνική πολιτική, ούτε τίποτα. Η περίοδος όμως των παχέων αγελάδων πέρασε και βλέπουμε καθημερινά όλους αυτούς τους τεμπέληδες της εύφορης κοιλάδας, τους πολιτικούς, τους μεγαλοδημοσιογράφους, τους κεφαλαιοκράτες, με την αγωνία ζωγραφισμένη στα πρόσωπά τους να μας ζητούν να βάλουμε πλάτη. Λες και τα φάγαμε όλοι μαζί. Η αγωνία τους είναι αληθινή, όχι βέβαια γιατί τους ένοιαξε η σωτηρία της χώρας, αλλά για τη διάσωση των προνομίων τους. Για να μπορέσουν να συνεχίσουν τη ληστεία του δικού μας παραγόμενου πλούτου, να συνεχίσουν το ξεπούλημα της χώρας.

Γι αυτό προσπαθούν να μας πείσουν με κάθε τρόπο πως η προσφυγή της χώρας στο μηχανισμό στήριξης, η παράδοση της χώρας στα κοράκια του ΔΝΤ και της ΕΕ είναι μονόδρομος.

Δεν είναι απορίας άξιον που μόλις συγύρισαν τους τεμπέληδες Έλληνες εμφανίστηκαν τεμπέληδες Άγγλοι, Γάλλοι, Πορτογάλοι και Ισπανοί και Ιταλοί και όπου να’ ναι και Γερμανοί.

8. ΜΟΝΟΔΡΟΜΟΣ

Αλήθεια πιστεύει κανείς στα σοβαρά ότι τα όρνεα του διεθνούς κεφαλαίου είναι τόσο αγαθοβιόληδες που δεν κατάλαβαν τόσα χρόνια την «απάτη» ή ότι η ελληνική πολιτική και οικονομική αλήτ είναι τόσο ξεφτέρια που πετάλωναν τόσα χρόνια τους κουτόφραγκους; Όχι βέβαια.

Τόσα χρόνια οι εταίροι μας έβγαζαν ένα κάρο λεφτά μοσχοπουλώντας τα αυτοκίνητά τους και τα άλλα βιομηχανικά προϊόντα, αφού η χώρα μας με τους φωστήρες πολιτικούς, δεν παράγει πλέον τίποτα.
Ακόμη περισσότερα έβγαζαν πουλώντας τα κουρέλια τους, τα μπαταρισμένα υποβρύχια, τα ραγισμένα τανκς και άλλες μπαχατέλες.

Έτσι έπαιρναν πίσω τα «δανεικά» μια χαρά και μάλιστα πολλαπλάσια. Εδώ και δυο χρόνια όμως οι πωλήσεις τους έπιασαν πάτο. Για να ισοφαρίσει τη χασούρα το διεθνές κεφάλαιο καταφεύγει σε νέες μορφές λεηλασίας, όπως η κερδοσκοπία με τα κρατικά δάνεια. Τα διάφορα «σχέδια στήριξης» και τα «πακέτα σωτηρίας» με τα εξοντωτικά μέτρα είναι η εξασφάλιση ότι θα συνεχίσουν να μας ληστεύουν αποκομίζοντας τεράστια κέρδη.

Ούτε σχέδια συνομωσίας, ούτε ψευδή στοιχεία που «εξέθεσαν» τη χώρα, ούτε βαθιά λαρύγγια, ούτε τεμπέληδες Έλληνες που ζούσαν με δανεικά.

Απλά ο καπιταλισμός ευρισκόμενος σε βαθειά κρίση, προσπαθεί, προσπαθεί να προσαρμοστεί στα νέα δεδομένα και μας δείχνει το πραγματικό του πρόσωπο.

Μέγας υπεύθυνος τελικά για τη σημερινή τραγική κατάσταση της οικονομίας και της χώρας είναι τα δύο μεγάλα κόμματα που διαχειρίστηκαν την εξουσία τα τελευταία 35 χρόνια και εφάρμοσαν πιστά τις εντολές του μεγάλου κεφαλαίου, ντόπιου και διεθνούς.

Δική τους επιλογή η καταστροφή της κάθε είδους ντόπιας παραγωγής, η διάλυση της οικονομίας και η απόλυτη εξάρτηση που πληρώνουμε σήμερα πολύ ακριβά.

Συνυπεύθυνοι βέβαια και όλοι οι άλλοι που συναγελάζονται εντός της κοινοβουλευτικής στάνης, που σιγοντάρανε όλα αυτά τα χρόνια αυτές τις καταστροφικές επιλογές, που δεν έβγαζαν άχνα για τις μίζες, τη ρεμούλα και τη διαφθορά. Που τα ιδανικά τους εξαντλήθηκαν στο μασούλημα των κάθε είδους επιδοτήσεων και σήμερα δεν έχουν να προτείνουν καμία διέξοδο και που η «διαφωνία» τους εξαντλείται σε άσφαιρες κριτικές, σε σημαιοστολισμούς και παρελάσεις από πλατεία σε πλατεία.

- Δεν θα σώσουμε το κεφάλαιο
- Δεν θα σώσουμε τις τράπεζες
- Δεν μας ενδιαφέρει το ευρώ και η όποια Ευρωπαϊκή προοπτική που όπως βλέπουμε καθαρά πλέον μόνο καταστροφικά αποτελέσματα είχε και έχει στη χώρα μας
- Δεν μας ενδιαφέρουν τα δάνεια, ας τα πληρώσουν αυτοί που τα φάγανε
- Δεν μας ενδιαφέρει η σωτηρία του σάπιου και διεφθαρμένου πολιτικού συστήματος

Η λύση είναι μονόδρομος
Ανατροπή

Φυλακές Κορυδαλλού
Ειδική πτέρυγα απομόνωσης
24/5/2010
Χριστόδουλος Ξηρός

ΠΗΓΗ