Έχει επικρατήσει τα τελευταία χρόνια, ο νονός να είναι ένας άνθρωπος
κοντά στην οικογένεια, ο οποίος στην Βάπτιση αναλαμβάνει ένα μέρος των
εξόδων και στις γιορτές φέρνει δώρα. Ποια όμως είναι η πραγματική αποστολή ενός νονού όπως την αντιλαμβάνεται η Εκκλησία; Ο νονός ή ανάδοχος όπως είναι η επίσημη ονομασία του, ονομάζεται έτσι γιατί αναδέχεται, παραλαμβάνει δηλαδή, το παιδί από την κολυμβήθρα ως βαπτισμένο πλέον Χριστιανό.
Για την Εκκλησία ο ανάδοχος είναι άνθρωπος ο οποίος δημιουργεί έναν ισόβιο δεσμό με το παιδί, αφού ουσιαστικά μετατρέπεται σε πνευματικό πατέρα με όλες τις υποχρεώσεις που συνεπάγεται ένας τέτοιος ρόλος. Γίνεται μέλος της οικογένειας του παιδιού αλλά και το παιδί μέλος της δικής του οικογένειας.
Ο
ρόλος του είναι κυρίως πνευματικός. Υποχρέωση του είναι να κατηχήσει το
παιδί στη χριστιανική πίστη και ζωή και είναι αυτός που εγγυάται στην
Εκκλησία για την πίστη του βαπτιζομένου και αναλαμβάνει τη φροντίδα μετά
το βάπτισμα να τον μυήσει στην Ορθόδοξη πίστη μαζί με τους γονείς. Αυτός ουσιαστικά είναι και λόγος, για τον οποίο δεν επιτρέπεται να γίνει νονός κάποιος που ανήκει σε διαφορετικό θρήσκευμα ενώ στην διαδικασία που προηγείται του μυστηρίου ο νονός καλείται να αποδείξει την πίστη του λέγοντας τρεις φορές το «Πιστεύω».
Επίσης ανάδοχοι δεν μπορούν να γίνουν, οι γονείς του παιδιού, δηλωμένοι άπιστοι και άτομα τα οποία έχουν τελέσει πολιτικό γάμο.
Οι υποχρεώσεις του νονού δεν τελειώνουν μετά το Μυστήριο του Βαπτίσματος. Για την ακρίβεια τότε αρχίζουν!
Εκτός από τις τρεις συνεχόμενες Κυριακές που οφείλει να συνοδεύσει το παιδί στην Εκκλησία για να κοινωνήσει οφείλει να το ακολουθεί σε κάθε βήμα του. Ακόμη και η πασχαλινή λαμπάδα που οφείλει να δίνει κάθε χρόνο στο παιδί έχει το δικό της συμβολισμό.
ΜΥΘΟΙ ΚΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΕΣ
Σύμφωνα με μια λαϊκή παράδοση τα παιδιά που έχουν βαπτιστεί από τον ίδιο άνθρωπο, θεωρούνται συγγενείς. Γι αυτό και αρκετοί φροντίζουν να βαπτίζουν μόνο αγόρια ή μόνο κορίτσια. Αυτό σύμφωνα με την Εκκλησία δεν ισχύει.
Αυτονόητο ωστόσο θεωρείται το γεγονός πως ο νονός δεν μπορεί να συνάψει σχέσεις με το βαφτιστήρι. Η ίδια απαγόρευση ισχύει και για τους κουμπάρους.
Οι γονείς δηλαδή του παιδιού δεν μπορούν να συνάψουν σχέσεις με τον νονό και την σύζυγο του.
Στην περίπτωση μάλιστα που συμβεί ένας τέτοιος γάμος η Εκκλησία θα τον θεωρήσει άκυρο και ο κληρικός που θα τον έχει επιτελέσει θα καθαιρεθεί.
Προσοχή λοιπόν σε όσους και όσες σκοπεύετε να γίνετε Νονοί και Νονές γιατί πρόκειται για μια αρκετά σοβαρή υπόθεση που ξεπερνά τη λαμπάδα και το χαρτζιλίκι.
Εχω μια μικρη ενσταση στο θεμα των παιδιων που ειναι βαπτισμενα απο τον ιδιο νονο....
ΑπάντησηΔιαγραφήΠοσο σιγουροι ειστε παιδια....;
Με κληρικους που μιλησα μου ειπαν οτι υπαρχει κι εκει θεμα σοβαρο και κωλυμα....
Αγαπητέ μας φίλε Θάνο, σε ευχαριστούμε για το σχόλιο σου, που θίγει αυτό το σημαντικό θέμα στην βάπτιση.
ΔιαγραφήΤο ίδιο όπως και εσύ γνωρίζουμε από ιερείς που έχουμε ρωτήσει κατά καιρούς, στην προσωπική μας ζωή προσέχουμε να βαπτίζουμε οι άντρες αγόρια και οι γυναίκες κορίτσια, ώστε να μην υπάρξει τέτοιο ζήτημα. Επειδή υπάρχει αμφιβολία μόνο σε αυτό το σημείο, με το δημοσίευμα που είναι από αναδημοσίευση, προτείνουμε ο κάθε μελλοντικός νονός να συζητήσει το θέμα με τον πνευματικό του και να σταθεί στον δικό του ρόλο και στις υποχρεώσεις του ως προς το βαφτιστήρι του.
Θα επανέλθουμε με σχετικό δημοσίευμα που θα αναιρεί τον γάμο μεταξύ ανθρώπων που έχουν τον ίδιο νονό.
Ευχαριστω παιδια για την άμεση απαντηση.
ΔιαγραφήΟμολογω οτι αυτο με το οτι ο αντρας πρεπει να βαφτιζει αγορια κι η γυναικα κοριτσια δεν το εχω ξανακουσει... και νομιζω οτι δεν υπαρχει περιπτωση να ισχυει.
Το μονο που γνωριζω ειναι οτι ο καθε αναδοχος πρεπει να βαφτιζει παιδια του ιδιου φυλου απλα για να αποφευχθει ο γαμος μεταξυ των πνευματικων αδερφων....
Και παλι ευχαριστω.
Αγαπητέ φίλε Θάνο, πιθανόν να μην το προσδιόρισα καλά, όταν αναφέρομαι στην προσωπική μας ζωή εννοώ ότι αυτό το έχω εφαρμόσει στην δικιά μου οικογένεια, δηλαδή έχουμε συμφωνήσει η σύζυγος να βαπτίζει τα κορίτσια και ο σύζυγος τα αγόρια, δεν είναι κανόνας της εκκλησίας ούτε στηρίζεται στην παράδοση μας. Είναι ένας προσωπικός τρόπος δράσης για να μην δημιουργηθεί το φαινόμενο που προαναφέραμε, ουσιαστικά έτσι συμβαίνει αυτό που περιγράφεις, ότι ο κάθε ανάδοχος βαπτίζει παιδιά του ιδίου φύλου, θα μπορούσε φυσικά να συνέβαινε και το αντίθετο, η ουσία είναι η ίδια, να αποφευχθεί ο γάμος μεταξύ των πνευματικών αδελφών.
ΔιαγραφήΕυχαριστω για την επικοινωνια και τις διευκρινησεις
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα ειστε ολοι καλα.