Καυσόξυλα | Η καλύτερη εποχή για την αγορά τους

Να αγοράζουν καυσόξυλα με το κυβικό και όχι με το κιλό, όπως είχαν συνηθίσει τόσα χρόνια, προτρέπουν τους Έλληνες καταναλωτές οι έμποροι ξυλείας.
Η κατ’ όγκον διακίνηση και κοστολόγηση του καυσόξυλου προκύπτει από τη διάταξη που συμπεριλαμβάνεται στους νέους Κανόνες Διακίνησης Εμπορίας Προϊόντων και Παροχής Υπηρεσιών και τέθηκε σε εφαρμογή ήδη από το τέλος του 2012. Ως χωρικό κυβικό μέτρο νοείται ο όγκος του κυβικού μέτρου συμπεριλαμβανομένων των κενών λόγω της στοίβαξης, ενώ τα προς πώληση καυσόξυλα πρέπει να στοιβάζονται με τα μικρότερα δυνατά κενά μεταξύ τους, ώστε να διευκολύνεται η μέτρηση των διαστάσεων της στοίβας που πρόκειται να πωληθεί.

Η πώληση με το κυβικό θεωρείται μια κίνηση που μειώνει το περιθώριο αισχροκέρδειας και δίνει στοιχειώδεις δυνατότητες ελέγχου από πλευρά του καταναλωτή. Επίσης οι καταναλωτές θα πρέπει να ζητούν παραστατικά διακίνησης, αφού η λαθροϋλοτόμηση δεν αποτελεί πλέον εγκληματική ενέργεια μόνο για τον κάτοχο, αλλά παραπέμπεται με συνυπαιτιότητα κι αυτός που τα προμηθεύεται. Βέβαια, δεν θα εξαφανιστούν ως διά μαγείας οι επιτήδειοι που θα προσπαθήσουν να βρουν (ξανά) τρόπους, με στόχο να εξαπατήσουν τους καταναλωτές, όπως όταν τα καυσόξυλα πωλούνταν με το κιλό και τα πότιζαν με νερό… Με την πώληση με το χωρικό κυβικό μέτρο σημαίνει πρακτικά ότι είτε τα ξύλα είναι στεγνά είτε βρεγμένα, ο καταναλωτής θα αγοράζει και θα πληρώνει την ίδια ποσότητα ξύλου.
Σε σχέση με το χρόνο αγοράς, οι ειδικοί συμβουλεύουν πως ο σωστός τρόπος είναι η έγκαιρη προμήθεια (δηλαδή από τον Ιούνιο έως τα μέσα Σεπτέμβρη) μιας ικανής ποσότητας καυσόξυλων που προέρχονται από τα κατάλληλα είδη δέντρων και η αποθήκευσή τους με τέτοιο τρόπο ώστε να στεγνώσουν και να ξεραθούν όσο γίνεται καλύτερα.
Πάντως, η ζήτηση στην αγορά καυσόξυλου είναι ακόμα υποτονική, καθώς παρ΄ όλο που αυτή την περίοδο οι τιμές είναι χαμηλότερες σε σχέση με το φθινόπωρο ή τον χειμώνα, η οικονομική δυσπραγία αποτρέπει τους περισσότερους από την αγορά προμηθειών. Την τρέχουσα περίοδο, οι τιμές στα καυσόξυλα κυμαίνονται από 57 έως 62 ευρώ το κυβικό (περίπου 600 κιλά ξύλα).

Τι να προσέξετε

Η αγορανομική διάταξη 4/2012 (ΦΕΚ 3313/Β/12.12.12), που φέρνει στη χώρα μας μία νέα, εμπορική πρακτική, είναι καθιερωμένη εδώ και πολλά σε χώρες της Ευρώπης και στην Αμερική, έτσι ώστε ο καταναλωτής να πληρώνει για μία συγκεκριμένη ποσότητα καυσόξυλων, ανεξάρτητα από την περιεχόμενη υγρασία.
Προκειμένου λοιπόν οι καταναλωτές να μην πέσουν θύματα εξαπάτησης θα πρέπει –μεταξύ άλλων- να εστιάσουν στον τρόπο στοίβαξης, προσέχοντας αυτός να είναι πυκνός.
Πιο συγκεκριμένα, οι έμποροι έχουν πλέον τις εξής υποχρεώσεις:

• Να πωλούν τα καυσόξυλα κατ’ όγκο και να χρησιμοποιούν ως μονάδα μέτρησης το χωρικό κυβικό μέτρο. Ως χωρικό κυβικό μέτρο νοείται ο όγκος του κυβικού μέτρου συμπεριλαμβανομένων των κενών λόγω της στοίβαξης.
• Τα προς πώληση καυσόξυλα πρέπει να στοιβάζονται με τα μικρότερα δυνατά κενά μεταξύ τους, ώστε να διευκολύνεται η μέτρηση των διαστάσεων της στοίβας που πρόκειται να πωληθεί.
• Εναλλακτικά, τα καυσόξυλα μπορούν να διατίθενται στοιβαγμένα σε παλέτες, ο όγκος των οποίων θα αναγράφεται ευκρινώς επί της εξωτερικής τους επιφανείας. Επιπλέον, τα καυσόξυλα μπορούν να διατίθενται σε περιέκτες κανονικού γεωμετρικού σχήματος (κλωβούς, μεγασάκους).
• Να εξασφαλίζουν με κάθε πρόσφορο τρόπο την προστασία των προϊόντων από δυσμενείς καιρικές συνθήκες που ενδέχεται να αλλοιώσουν τα χαρακτηριστικά του προς διάθεση προϊόντος.
• Να διατηρούν κάθε σωρό καυσόξυλων τελείως ξεχωρισμένο από τον παρακείμενο, έτσι ώστε να αποκλείεται η ανάμιξη ειδών διαφορετικής προέλευσης και τιμής.
• Δεν επιτρέπεται η πώληση ή δωρεάν διάθεση οποιασδήποτε ξυλείας εμποτισμένης με πισσέλαιο (κομμένη ξυλεία από παλιούς στύλους ΔΕΗ/ΟΤΕ), ή «πράσινης» ξυλείας (εμποτισμένης με άλατα), ή οποιασδήποτε τεχνητής ξυλείας συγκολλημένου ξύλου (κόντρα-πλακέ, νοβοπάν, ινοσανίδων/MDF κ.α.) προς καύση.
• Να δηλώνεται σε εμφανές σημείο στο χώρο της επιχείρησης, ανά είδος ξύλου, η τιμή είτε σε €/m3 στοιβαχτού ή σε €/m3 χύδην καθώς και τον όγκο των περιεκτών που, ενδεχομένως, χρησιμοποιούν για τη διάθεση των καυσόξυλων.

Φθηνές και ακριβές λύσεις

Όσον αφορά στα είδη των ξύλων στις φθηνές λύσεις περιλαμβάνεται η οξιά, η τιμή της οποίας κυμαίνεται περί τα 150 ευρώ ο τόνος, ενώ υπάρχουν και οι ακριβότερες λύσεις όπως το πουρνάρι, η τιμή των οποίων ξεπερνά τα 200 ευρώ.
Επιπλέον, η επιλογή των ξύλων θα πρέπει να γίνεται με μεγάλη προσοχή. Ορισμένα είδη παράγουν πολύ καπνό και έχουν δυσάρεστη οσμή ή «σκάνε». Ψηλά στη λίστα των επιλογών βρίσκεται η δρυς, που έχει μεγαλύτερη διάρκεια καύσης, και η οξιά, που δίνει ωραία φλόγα χωρίς προβλήματα. Το πεύκο ή το έλατο αρπάζουν γρήγορα και δίνουν μεγαλύτερη φλόγα, αλλά πρέπει να τα χρησιμοποιούνται κυρίως για προσάναμμα και όχι για συνεχή χρήση.
Προσοχή χρειάζεται και στο κατά πόσο είναι φυσικά τα ξύλα. Αποφεύγουμε ρητώς βαμμένα και βερνικωμένα ξύλα, περασμένα από λαδομπογιές, κομμάτια από έπιπλα και κάθε είδους πλαστικό, ενώ δεν αγοράζουμε εμποτισμένη με χημικά ξυλεία.
Επίσης αποφεύγουμε τη χρήση χημικών προσαναμμάτων, με παράγωγα πετρελαίου και άλλες ανθυγιεινές ουσίες, αλλά μόνο φυσικά, από λεπτά, ξερά κλαράκια ή δαδιά.
Για να μην έχετε πάντως αμφιβολίες αν τα ξύλα που αγοράζετε είναι ξερά ή χλωρά, ή στη χειρότερη περίπτωση ποτισμένα, προμηθευτείτε έναν ηλεκτρονικό μετρητή που δείχνει με ακρίβεια πόση υγρασία περιέχει το ξύλο ώστε να μην σας κοροϊδέψουν οι έμποροι.
Ξύλα με υγρασία έως 15% θεωρούνται καλά και μπορεί κάποιος να τα αγοράσει. Με μεγαλύτερη υγρασία θεωρούνται χλωρά και η τιμή τους πρέπει να πέφτει κατακόρυφα.

http://blog.xe.gr/?p=5506