Ταγματάρχες και λοχαγοί μιας άθλιας κατάστασης

Του Κώστα Βαξεβάνη

Καλύτερα να διαφωνείς λέγοντας αυτό που πιστεύεις παρά να συμφωνείς λέγοντας ψέματα ή να σιωπάς και να γίνεσαι εχθρός του εαυτού σου. Δεν πρόκειται για φιλοσοφική διάθεση αλλά για το συμπέρασμα που με οδηγεί να γράψω για όσα συμβαίνουν με την ΕΡΤ. Η αλήθεια είναι πως το αποφεύγω εδώ και καιρό γιατί ξέρω πως ό,τι και να γράψω, ακόμη και αν πρόκειται για πράγματα που έχω πει ή γράψει από το 2010, θα βρεθούν οι επαγγελματίες της επιτηδευμένης καχυποψίας να πουν πως τα γράφω γιατί ήθελα να γίνω Πρόεδρος ή διευθύνων σύμβουλος ή κάτι σχετικό και μεγαλόσχημο στην ΕΡΤ. Το αν ήθελα ή όχι το ξέρετε όσοι διαβάζετε αυτό το site, αλλά το να τα βάζεις με την ανοησία είναι σα να επιμένεις να αδειάσεις τη λίμνη του Μαραθώνα με το κουτάλι.

Στη συνεδρίαση της Κ.Ε του Σύριζα, κατά τη διάρκεια της ομιλίας του πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα που αφορούσε κυρίως όσα κρίσιμα συμβαίνουν με την Οικονομία, υπήρξε μια διακοπή της ομιλίας του από τον συνδικαλιστή της ΠΟΣΠΕΡΤ Παναγιώτη Καλφαγιάννη, ο οποίος φώναξε για να ακουστεί πως  «η ΕΡΤ ανοίγει χωρίς τους εργαζόμενους». Ο Αλέξης Τσίπρας απάντησε πως  η ΕΡΤ δεν ανοίγει για να πιάσουν δουλειά οι εργαζόμενοι αλλά για να υπάρχει αντικειμενική και πλουραλιστική ενημέρωση.

Η δήλωση του Τσίπρα νομίζω πως εκφράζει την αντίληψη της μεγάλης πλειοψηφίας σε αυτή τη χώρα. Η ΕΡΤ πρέπει να αποτελέσει την εναλλακτική ενημέρωση στο ισοπεδωμένο τοπίο της προπαγανδιστικής ενημέρωσης και της διαπλοκής. Την επαγγελματική δημοσιογραφία και την ουσιαστική ψυχαγωγία απέναντι στις μονταζιέρες και τον πολιτισμό των δημοσίων σχέσεων. Για να προλάβω λογικές ερωτήσεις, «αυτό θα γίνει με το Λάμπη Ταγματάρχη;». Η άποψή μου για τον Ταγματάρχη είναι γνωστή. Είναι ο άνθρωπος ο οποίος προσπάθησε επανειλημμένα και κατάφερε να κόψει το «Κουτί της Πανδώρας» από την ΕΡΤ. Είναι αυτός ο οποίος είχε δημιουργήσει άτυπες επιτροπές λογοκρισίας της εκπομπής, η οποία έβγαινε στον αέρα μετά από ανταλλαγή επιστολών κάθε φορά και σίγουρα μετά τη μία το ξημέρωμα αντί στην κανονική  ώρα μετάδοσης. Ο Ταγματάρχης ήταν αυτός που συκοφαντικά και επιτήδεια άφησε να εννοείται πως παίρνω 1,5 εκατομμύρια μισθό από την ΕΡΤ επειδή τον κατηγόρησα για λογοκρισία. Ήταν αυτός που έκοψε τον Βαρουφάκη από τη Δημόσια τηλεόραση. Για όλα αυτά υπάρχουν ερωτήσεις του Δημήτρη Παπαδημούλη στο Ελληνικό Κοινοβούλιο.

Αλλά το θέμα δεν είναι τι έκανε σε μένα και στο Βαρουφάκη αλλά στη Δημόσια Τηλεόραση. Είναι ο άνθρωπος που προήγαγε για την ΕΡΤ τις Eurovision, τα ακριβοπληρωμένα τηλεοπτικά νταχτιρντί (πάντα συγκεκριμένων εταιρειών παραγωγής) και έδωσε διπλάσια χρήματα (τα χρήματά μας) για να πάρει η ΕΡΤ το Champions League, όταν τα μεγάλα ιδιωτικά κανάλια με τα διαφημιστικά πακέτα δεν το έκαναν. Δεν ξέρω αν ισχύουν όλα αυτά για το οποία τον κατηγορούν και εξηγούν τη γαλαντομία που επεδείκνυε σε παραγωγές, αλλά τον θεωρώ ανίκανο να εκφράσει τη νέα εικόνα και να εφαρμόσει τη νέα πραγματιότητα στη Δημόσια τηλεόραση. Προέρχεται από τη δημοσιογραφία των καλών δημοσίων σχέσεων, των κότερων, από την κάστα των μανατζαραίων που ανακυκλώνονται συνεχώς στον κάδο της νεοφιλελεύθερης χαζοχαρουμενιάς από τον οποίο βγαίνουν για να μιλήσουν σε μια πετυχημένη εκδήλωση που έχουν οργανώσει. Άρα δεν θεωρώ πως ο Ταγματάρχης μπορεί. Δεν μπορεί όμως ούτε ο Καλφαγιάννης και όσα εκφράζει. Δηλαδή ο συνδικαλισμός με την απαίτηση της συνδιοίκησης και τα παράσημα της παθογένειας.

Στις 19 Σεπτεμβρίου του 2010, είχα δώσει μια συνέντευξη στη Real News, στην οποία ρωτήθηκα για την ΕΡΤ που τότε είχα κληθεί να υπηρετήσω ως δημιουργός της εκπομπής «το Κουτί της Πανδώρας». Σε αυτή τη συνέντευξη είχα πει: «Η ΕΡΤ προσπαθεί να ισσοροπήσει ανάμεσα στην αναγκαιότητα, τον πραγματικό της ρόλο και σε αυτό που έμαθε τόσα χρόνια στρεβλά ως ρόλο της. Μέσα της υπάρχουν άνθρωποι με γνώση και καλλιέργεια αλλά και γραφειοκράτες, τεμπέληδες και ανίκανοι. Ποιοί θα επικρατήσουν; Αυτό είναι το μεγαλύτερο στοίχημα». Μετά από μερικές μέρες, ο Παναγιώτης Καλφαγιάννης και η ΠΟΣΠΕΡΤ έβγαλαν μια ανακοίνωση στην οποία απαιτούσαν να ζητήσω συγνώμη από τους εργαζόμενους της ΕΡΤ που αποκαλούσα τεμπέληδες. Είχα απαντήσει τότε πως δεν ξέρω γιατί από όσα είπα κράτησαν για τον εαυτό τους τον προσδιορισμό του τεμπέλη, αλλά θεώρησα και τότε, θεωρώ και τώρα πως κάποιο λόγο θα είχαν.

Εκτοτε συνέβη το εξής καταπληκτικό. Όποτε ο Λάμπης Ταγματάρχης δεν κατάφερνε να κόψει και να λογοκρίνει μια εκπομπή μου, υπήρχε μια στάση εργασίας της ΠΟΣΠΕΡΤ, η οποία προκηρυσσόταν τυχαία, τις μέρες και τις ώρες που είχα εκπομπή. Υπήρξε χρονιά που για το λόγο ευτό έπαιξαν ελάχιστες εκπομπές μου και αναγκάστηκα να διαμαρτυρηθώ στην ΕΣΗΕΑ όπου οι συνάδελφοι μου είπαν «μα τι να κάνουμε έτσι αποφασίζει η ΠΟΣΠΕΡΤ».

Το συνδικαλιστικό όργανο της ΕΡΤ, δεν διαμαρτυρήθηκε για την ποιότητα του προγράμματος, για τη μετατροπή της ΕΡΤ σε αποθήκη κομματικών ρουσφετιών, για τους συμβούλους με τους μισθούς των 20.000 ευρώ. Δεν περιφρούρησε την αντικειμενική ενημέρωση και τον πλουραλισμό, τα όπλα της δημοσιογραφίας. Δεν προσπάθησε να βάλει φρένο στις αργομισθίες και τους κομματικούς εγκάθετους, δεν προστάτεψε το δημόσιο χαρακτήρα της ΕΡΤ. Ήρθε η στιγμή που το πλήρωσαν όλοι οι εργαζόμενοι στην ΕΡΤ. Η συγκυβέρνηση έριξε μαύρο στην ΕΡΤ, χρησιμοποιώντας ως επιχείρημα εκείνα ακριβώς τα στοιχεία παθογένειας που με την ανοχή της ΠΟΣΠΕΡΤ κατασκεύασαν οι κυβερνήσεις στο Ραδιομέγαρο.

Στις αποθήκες της Μεσογείου εξαφανίζονταν χιλιόμετρα φιλμ που κανένας δεν χρησιμοποιούσε, υπερσύγχρονες μονταζιέρες δεν έμπαιναν σε λειτουργία «για να μην απειληθούν θέσεις εργασίας», υπερωρίες γράφονταν σε λίγους και ημέτερους, επιδόματα ανήλικου τέκνου εισπράττονταν από γονείς τριαντάχρονων παιδιών,οι καλοί υπέκυπταν στο ρόλο που καθιέρωναν οι εγκάθετοι και η ενημέρωση παρέμενε μια κυβερνητική εντολή. Δεν τους ενόχλησαν ποτέ οι μικτές παραγωγές (τύπου Θεοδωράκη) στις οποίες η ΕΡΤ έβαζε όλα τα μέσα (στούντιο, κάμερες, συνεργεία, βάρδιες) και ο ιδιώτης δύο τρεις δημοσιογράφους εμφανίζοντας ένα μεγάλο αδικαιολόγητο ποσό παραγωγής το οποίο στην πραγματικότητα έκανε η ΕΡΤ και όχι ο ίδιος. Ο ερτικός συνδικαλισμός, απλώς ήθελε λόγο σε αυτά και όχι ανατροπή όλων αυτών.

Στο νέο νομοσχέδιο για την ΕΡΤ, του υπουργού Επικρατείας Νίκου Παππά, ο παλιός ερτικός συνδικαλισμός αξίωνε οι εκπρόσωποι της ΠΟΣΠΕΡΤ και όχι αυτοί που εκλέγονται από το σύνολο των εργαζόμενων να είναι μέλη του Δ.Σ της ΕΡΤ. Μια ακόμη απόδειξη πως ως συνδιοίκηση των εργαζόμενων, αντιλαμβάνονται τους εαυτούς τους στις καρέκλες.

Η νέα ΕΡΤ δεν εξασφαλίζεται ούτε με ταγματάρχες, ούτε με λοχαγούς μιας άθλιας κατάστασης, αλλά με την ελεύθερη λειτουργία της, δηλαδή την απελευθέρωση πρωτίστως από τον κυβερνητικό εναγκαλισμό. Ακόμη όμως και αν γίνει λάθος στην επιλογή των προσώπων, το σημαντικό είναι να μην γίνει λάθος σε αυτό που θέλουμε όλοι από τη Δημόσια Τηλεόραση. Αν υπάρξει λανθασμένη οριοθέτηση όσων πρέπει να είναι η ΕΡΤ ακόμη και τα σωστά πρόσωπα θα γίνουν μέρος του λάθους. Αντιθέτως, η κοινωνική λειτουργία της ΕΡΤ, η σχέση με την σωστή ενημέρωση και τον πλουραλισμό, η απόφαση να σταματήσει η παθογένεια (ακόμη και αν δυσαρεστηθούν κάποιοι που καβάλισαν το κομματικό άρμα για να τους μεταφέρει πιο πάνω) θα καταδείξουν αργά ή γρήγορα και τα λάθος πρόσωπα.

Πηγή