Ποιος είναι και τι θέλει ο Αντώνης Σαμαράς;

Του Χρήστου Χωμενίδη 
Ακόμη μια χαμένη ελπίδα που ψάχνει την κατάλληλη στιγμή για αποχώρηση


Η ερώτηση απαντάται με ευκολία μόνο από τους φανατικούς του αντιπάλους. Σύμφωνα με τον ΣΥΡΙΖΑ, ο Σαμαράς εκφράζει την ακροδεξιά πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας και είναι ο χειρότερος πρωθυπουργός τουλάχιστον από το 1974, αφού –όπως είπε ο Αλέξης Τσίπρας στη Βουλή- «παρέλαβε κράτος και θα παραδώσει αποικία». 

Οι δηλωμένοι ακροδεξιοί ή «εθνικόφρονες» ή «ελληνόψυχοι», που παραμένουν έστω και με το ένα πόδι στην Νέα Δημοκρατία, δεν φαίνεται να επιβεβαιώνουν τον ΣΥΡΙΖΑ. Κάθε άλλο παρά μοιάζει να κοιτούν με τυφλή αφοσίωση τον πρωθυπουργό. Ο μεν Φαήλος Κρανιδιώτης, επανειλημμένως διαψευσθείς στην ελπίδα του να καταλάβει κάποια βουλευτική είτε ευρωβουλευτική έδρα, μια θέση τέλος πάντων στον κρατικό μηχανισμό, πολιτεύεται εκτός κεντρικής σκηνής, στα λαγούμια και στα οδοφράγματα του διαδικτύου. Ο δε Τάκης Μπαλτάκος είχε και ως γραμματέας της κυβέρνησης χαρακτηρίσει στον Ηλία Κασιδιάρη τον Αντώνη Σαμαρά περιφρονητικά «μεγαλοαστό», με την έννοια του φλώρου. 

 Σίγουρα ο Αντώνης Σαμαράς γεννήθηκε και ανατράφηκε σε ένα από τα λιγοστά γνησίως μεγαλοαστικά περιβάλλοντα μιας χώρας που η άρχουσα τάξη της αποτελείται βασικά από τσέλιγκες, νταραβεριτζήδες και ραντιέρηδες,
ανθρώπους που ο πλούτος και το μεγαλείο τους διαρκεί μία, άντε μιάμισυ γενιά. 

Σίγουρα ήταν το όνομα του και η οικονομική του επιφάνεια που τον έκαναν σε ηλικία είκοσι έξι χρονών βουλευτή. 

Ο ίδιος ωστόσο τοποθετεί την πολιτική του ενηλικίωση ένα χρόνο αργότερα: Ένας ισχυρότατος σεισμός γκρέμισε την μισή Καλαμάτα και άφησε χιλιάδες ανθρώπους στο δρόμο. Τότε ο Αντώνης Σαμαράς, αντί να αντιμετωπίσει το δράμα των συμπολιτών του απ'την απόσταση του παραδοσιακού πολιτευτή, εγκαταστάθηκε επί μήνες στις σκηνές των αστέγων, ζυμώθηκε μαζί τους, κατάλαβε στο πετσί του ποια ήταν η αληθινή Ελλάδα. Έκτοτε ερχόταν πάντα πρώτος σε σταυρούς προτίμησης. 

 Η μετέπειτα πορεία του χαρακτηρίστηκε από αλλεπάλληλα σκαμπανεβάσματα. 

Ο ίδιος-και κάμποσοι άλλοι- θα ισχυρίζονταν ότι το γεγονός και μόνο πως η χώρα δεν έσκασε στα χέρια του αποτελεί ιστορικό επίτευγμα...

  Το 1989, αγαπημένο παιδί του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη, έγινε ο νεότερος Έλληνας Υπουργός Εξωτερικών. Τον Απρίλιο του 1992, αποπέμφθηκε από την κυβέρνηση με την αιτιολογία πως έκανε του κεφαλιού του στο χειρισμό του «Μακεδονικού». Ο ίδιος επιμένει ότι αντιθέτως εφάρμοζε πιστά τη γραμμή του συμβουλίου των πολιτικών αρχηγών, του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη, του Ανδρέα Παπανδρέου και του Κωνσταντίνου Καραμανλή. 

Λίγους μήνες αργότερα αποχώρησε από την Νέα Δημοκρατία και ίδρυσε την Πολιτική Άνοιξη, η οποία χαιρετίστηκε με συγχαρητήριο τηλεγράφημα του Οδυσσέα Ελύτη. Παρά την εκ των υστέρων εντύπωση, η Πολιτική Άνοιξη δεν υπήρξε εν τη γενέση της ακροδεξιό κόμμα. Επαγγελλόταν «την υπέρβαση των διαχωριστικών γραμμών» και είχε προσελκύσει στελέχη από όλο το πολιτικό φάσμα, και από την Αριστερά, με διαπρεπέστερο τον αλύγιστο αγωνιστή Ανδρέα Λεντάκη. 

Το 1993, ο Αντώνης Σαμαράς, ανατρέποντας την κυβέρνηση Μητσοτάκη, προκάλεσε πρόωρες εκλογές, οι οποίες έφεραν ξανά το ΠΑΣΟΚ στην εξουσία και έδωσαν στον ίδιο ποσοστό 4,88%. Η Πολιτική Άνοιξη σταδιακά φυλλορόησε και αφού συνέβαλε στην εκλογή του Κωστή Στεφανόπουλου ως Προέδρου της Δημοκρατίας, το 1999 ουσιαστικά διαλύθηκε. Για τον Αντώνη Σαμαρά ξεκίνησαν τα χρόνια «της ερήμου», όπως τα χαρακτηρίζει ο ίδιος, ή της ταβανοθεραπείας ή του εντατικότατου τέννις με σκοπό την διατήρηση –αν μη τι άλλο- της φόρμας του. Το να στοιχηματίσεις τότε ότι ο Σαμαράς θα γινόταν κάποτε πρωθυπουργός θα φάνταζε πιο εξωφρενικό κι από το να ποντάρεις στο 7-1 της Γερμανίας πριν από τον προχθεσινό αγώνα. 

Την επαναφορά του στο πολιτικό προσκήνιο ο Αντώνης Σαμαράς τη χρωστάει στον Κώστα Καραμανλή. Εκείνος, το 2004, τον έχρισε ευρωβουλευτή και το 2009 Υπουργό Πολιτισμού για να εγκαινιάσει το Μουσείο της Ακρόπολης. Εκείνος ίσως τον ενεθάρρυνε υπογείως να διεκδικήσει τη διαδοχή του στην ηγεσία της Νέας Δημοκρατίας, ώστε να μην πέσει το κόμμα στην παραδοσιακά αντίπαλη οικογένεια των Μητσοτάκηδων. Η ανάδειξή του σε αρχηγό της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης με πρωθυπουργό τον Γιώργο Παπανδρέου, προκάλεσε σύγκρυο σχεδόν στους πιό φιλελεύθερους της συντηρητικής παράταξης. «Με τον "Τρελαντώνη" στο τιμόνι, να περιμένετε τα χειρότερα...» προειδοποιούσαν. 

___________ 
 Μια παλιά καραβάνα της πολιτικής μου έλεγε πρόσφατα πως η μεγάλη τύχη του δεν θα είναι να ολοκληρώσει το έργο του. Αλλά να αποχωρήσει την κατάλληλη στιγμή. Ώστε ο χρόνος να του φερθεί με τρυφερότητα. Ώστε να συμπεριληφθεί κι εκείνος στις χαμένες ελπίδες του Έθνους, που «αν είχαν προφτάσει»...
 ___________ 

Στην αρχή φάνηκε να επιβεβαιώνονται. Η καταψήφιση από την Νέα Δημοκρατία του πρώτου Μνημονίου την άνοιξη του 2010 και τα «Ζάππεια» που ακολούθησαν, με τον Αντώνη Σαμαρά να ισχυρίζεται πως έχει σχεδόν ανώδυνες λύσεις για το ελληνικό πρόβλημα στο τσεπάκι του, νομιμοποίησαν την αντιμνημονιακή ρητορεία. Έπεισαν ένα μεγάλο ποσοστό των πολιτών πως η χρεοκοπία της χώρας θα μπορούσε να αντιμετωπιστεί με παυσίπονα ή με από μηχανής θεούς. Για αυτό και όταν ο Σαμαράς πραγματοποίησε στροφή προς τον ρεαλισμό προκειμένου να κυβερνήσει, όσοι τον είχαν πιστέψει ένοιωσαν προδομένοι και μετανάστευσαν αθρόα στο κόμμα του Πάνου Καμμένου ή ακόμα και στη Χρυσή Αυγή. 

 Τον Μάιο του 2012, η Νέα Δημοκρατία πέτυχε το χαμηλότερο ποσοστό της ιστορίας της, έπεσε κάτω από το 20%. Τον Ιούνιο του 2012, μετά τις δεύτερες εκλογές, ο Αντώνης Σαμαράς ορκίστηκε πρωθυπουργός. Από τις πρώτες εβδομάδες κιόλας στο Μαξίμου, οι Κασσάνδρες άρχισαν να διαψεύδονται. Ο Αντώνης Σαμαράς έδειξε σταθερότητα, ψυχραιμία και εργασιομανία. Δίχως να μετακινηθεί από τις πολιτικές του θέσεις -που διατηρούν το άρωμα του «Πατρίς, Θρησκεία, Οικογένεια»- παραμέρισε τις προκαταλήψεις του και συνεργάστηκε με το ΠΑΣΟΚ και με τη ΔΗΜΑΡ, η οποία συμμετείχε ευχαρίστως στην κυβέρνηση επί έναν ολόκληρο χρόνο και εισέπραττε το μερίδιο της σε γραμματείες και σε διοικήσεις πριν θυμηθεί αίφνης το «αριστερό της πρόσημο». Επέλεξε ως Υπουργούς Οικονομικών τους σημιτικούς Στουρνάρα και Χαρδούβελη. Βασίστηκε όχι τόσο στους παλιούς του φίλους, Μπαλτάκο και Φαήλο, όσο σε όποιους έκρινε ως χρήσιμους για τη χώρα και για εκείνον στην παρούσα συγκυρία. Ξεδίπλωσε εν ολίγοις το σημαντικότερο προσόν που οφείλει να διαθέτει ένας πολιτικός: Την πολιτικότητα. 

Έχει πετύχει μέχρι τώρα ως πρωθυπουργός ο Σαμαράς; Ο ίδιος-και κάμποσοι άλλοι- θα ισχυρίζονταν ότι το γεγονός και μόνο πως η χώρα δεν έσκασε στα χέρια του αποτελεί ιστορικό επίτευγμα. Θα υπενθύμιζαν το κλίμα πανικού, αλλοφροσύνης, που επικρατούσε το 2012. Θα συνέκριναν το σιδερένιο χέρι του με την σπασμωδικότητα του Γιώργου Παπανδρέου. Θα υπογράμμιζαν την σταδιακή ανάκαμψη που αποτυπώνεται –αν μη τι άλλο- στα νούμερα και το αυξανόμενο ενδιαφέρον των ξένων επενδυτών. 

«Εάν για να σωθεί η Ελλάδα πρέπει να βγει στο σφυρί, τότε χαρά στη σωτηρία!» καγχάζει η Αντιπολίτευση. «Τι προτιμάτε; Ένα χέρσο, αναξιοποίητο οικόπεδο, πίσω απ'τον ήλιο;» απαντάει ο Αντώνης Σαμαράς. «Σε λίγα χρόνια, στην διακοσιοστή επέτειο του 1821, η πατρίδα μας θα αποτελεί τον κορυφαίο τουριστικό προορισμό και το νευραλγικότερο διαμετακομιστικό κέντρο στην Ευρώπη. Η στρατηγική συμμαχία με την Κίνα θα μας δώσει φτερά!» «Οι αριθμοί μπορεί και να ευημερούν, οι Έλληνες όμως θα πένονται, στερημένοι από κοινωνικές κατακτήσεις και εργασιακά δικαιώματα!» «Από τις στάχτες της κρίσης, θα αναστηθεί ο πιο γνήσιος Έλληνας: Ο πολυμήχανος, ο ακαταπόνητος, "με την ποικίλη δράσι των στοχαστικών προσαρμογών", όπως τον περιγράφει ο Καβάφης...» «Ένας κουλάκος θα είναι ο Έλληνας εάν –ο μη γένοιτω- ευωδοθούν τα σχέδια σου! ΄Ερμαιος στις ορέξεις του ντόπιου και του ξένου κεφαλαίου!» «Υπερτιμάτε, εσείς οι αριστεροί, το κεφάλαιο. Και υποτιμάτε τον Έλληνα...». 

Ποιος είναι και τι θέλει ο Αντώνης Σαμαράς; Και ποια θα είναι η υστεροφημία του; Μια παλιά καραβάνα της πολιτικής μου έλεγε πρόσφατα πως η μεγάλη τύχη του δεν θα είναι να ολοκληρώσει το έργο του. Αλλά να αποχωρήσει την κατάλληλη στιγμή. Ώστε ο χρόνος να του φερθεί με τρυφερότητα. Ώστε να συμπεριληφθεί κι εκείνος στις χαμένες ελπίδες του Έθνους, που «αν είχαν προφτάσει»... 

Πηγή: www.lifo.gr