ΟΙ ΝΕΕΣ «ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΕΙΣ» ΤΗΣ «ΣΚΟΠΙΑΣ» «ΠΕΣ ΜΑΣ, ΠΟΤΕ ΘΑ ΓΙΝΟΥΝ ΑΥΤΑ;»

ΟΙ ΝΕΕΣ «ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΕΙΣ» ΤΗΣ «ΣΚΟΠΙΑΣ»

«ΠΕΣ ΜΑΣ, ΠΟΤΕ ΘΑ ΓΙΝΟΥΝ ΑΥΤΑ;»

της κ. Άννας Μπουρδάκου, μέλους του Πν. Σ. της Π.Ε.Γ.

   Η «Σκοπιά» της 15-7-2013 (για εσωτερική χρήση) ασχολείται  με τις προφητείες του Ιησού Χριστού για τα γεγονότα των έσχατων ημερών, όπως περιγράφονται στο κεφάλαιο Ματθ. 24. Στο κείμενο που ακο­λουθεί σχολιάζουμε τις αλλαγές της εται­ρείας σε βασικές διδασκαλίες, τις οποίες εκήρυττε για 130 χρόνια περίπου.

Σελ. 3. «Η ΔΙΑΚΟΝΙΑ τον Ιησού στη γη πλησίαζε στο τέλος της, οι μαθητές του επιθυμούσαν να μάθουν τι τους επιφύλασσε το μέλλον. Γι' αυτό λίγες ημέρες πριν από τον θάνατό του, τον ρώτησαν: Πότε θα γίνουν αυτά και ποιο θα είναι το σημείο παρουσίας σου και της τελικής περιόδου του συστήματος πραγμάτων; (Ματθαίος 24:3, Μάρκ. 13: 31).

Στο διάβα των ετών οι υπηρέτες τον Ιεχωβά έχουν μελετήσει με προσευχή την προφητεία τον Ιησού για τις τελευταίες ημέρες. Για να δείξουμε πως έχει διασα­φηνιστεί η κατανόησή μας, ας εξετάσουμε τρία ερωτήματα που εστιάζουν στο "πότε". Πότε αρχίζει η μεγάλη θλίψη. Πότε κρίνει ο Ιησούς "τα πρόβατα και τα κατσίκια". Πότε "έρχεται" ή αλλιώς φτάνει ο Ιησούς Χρι­στός (Ματθ. ΚΔ' 21, ΚΕ' 31-33».

Η «Σκοπιά», στη διάρκεια 130 περίπου ετών, έχει «μελετήσει με προσευχή», όπως ισχυρίζεται, την προφητεία του  Ιησού Χριστού, όπως αναφέρεται στα κεφάλαια Ματθ. 24 και 25. Επικυρώνει λοιπόν τη νέα κατανόηση εξετάζοντας τρία ερωτήματα αρχίζοντας με την «μεγάλη θλίψη». Ας δούμε στη συνέχεια ένα-ένα τα θέματα:

α) Η «μεγάλη θλίψη»

«Σκοπιά» της 15-7-2013 (για εσωτερική  χρήση)·

Σελ. 3. ΠΟΤΕ ΑΡΧΙΖΕΙ Η ΜΕΓΑΛΗ ΘΛΙ­ΨΗ;

«Επί σειρά ετών πιστεύαμε ότι η μεγάλη θλίψη άρχισε το 1914 με τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο και ότι "εκείνες οι ημέρες συντομεύτηκαν" από τον Ιεχωβά το 1918, όταν τερματίστηκε ο πόλεμος, ώστε να δοθεί στο υπόλοιπο η ευκαιρία να κηρύξει τα καλά νέα σε όλα τα έθνη (Ματθ. 24: 21, 22). Μετά την ολοκλήρωση εκείνου του έργου κηρύγ­ματος η αυτοκρατορία τον Σατανά θα καταστρεφόταν. Επομένως θεωρούσαμε ότι η μεγάλη θλίψη είχε τρεις φάσεις: μία αρχή 1914-1918, θα ακολουθούσε μία διακοπή από το 1918 και έπειτα και η θλίψη θα ολο­κληρωνόταν στον Αρμαγεδδώνα».

Όμως, για την «μεγάλη θλίψη» η εται­ρία έγραφε:

1886. Γραφικές Μελέτες, τόμος Β, σελ. 15: «Εν τω παρόντι κεφαλαίω
παρέχομεν τας Γραφικάς μαρτυρίας εξ' ων αποδεικνύεται ότι εξ χιλιάδες έτη από της Δημιουργίας τον Αδάμ συνεπληρώθησαν μετά του έτους 1872 Μ.Χ. και επομένως από τον 1872 Μ.Χ. εισήλθομεν χρονολογικώς εις την εβδόμην χιλιάδα ή την χιλιετηρίδα η αρχή της οποίας η Ημέρα του Κυρίου ή Ημέρα θλίψεως».

1928. «Κυβέρνησις», σελ. 293: «Μετά το 1918 θα έλθει επί των εθνών μεγάλη θλίψις... αυτή είναι ο Αρμαγεδδώνας (Ματθ. ΚΔ' 21). 

1936. «Πλούτη», σελ. 222: «Διαρκούσης της περιόδου του Παγκοσμίου Πολέμου οι πιστοί αφοσιωμένοι άγιοι τον Θεού επί της γης ευρίσκοντο εις κίνδυνο θανάτου. Δια τους εκλεκτούς η περίοδος της θλίψεως που άρχισε το 1914 εκολοβώθη το 1918 με την παύση του Παγκοσμίου πολέμου».

Και συνεχίζουμε με τη «Σκοπιά» της 15- 7-2013 (για εσωτερική  χρήση).

Σελ. 4: «Εν τούτοις, έπειτα από περαι­τέρω εξέταση της προφητείας τον Ιησού αντιληφθήκαμε ότι ένα τμήμα αυτής της προφητείας για τις τελευταίες ημέρες, έχει δύο εκπληρώσεις (Ματθ. 24: 4-22). Μία αρ­χική εκπλήρωση έλαβε χώρα στην Ιουδαία τον πρώτο αιώνα Μ.Χ. ενώ θα υπήρχε και μια παγκόσμια εκπλήρωση στις ημέρες μας.

Διακρίναμε επίσης ότι το πρώτο στάδιο της μεγάλης θλίψης δεν άρχισε το 1914. Γιατί; Επειδή οι προφητείες της Γραφής απεκάλυπταν ότι η μεγάλη θλίψη θα ξεκινήσει όχι με πόλεμο ανάμεσα στα έθνη, αλλά με επίθεση ενάντια στην ψεύτικη θρησκεία. Συνεπώς τα γεγονότα που άρχισαν το 1914 αποτέλεσαν όχι την αρχή της μεγάλης θλί­ψης αλλά την "αρχή βασανιστικών πόνων" (Ματθ. 24: 8). Αυτοί οι "βασανιστικοί πόνοι" αντιστοιχούν με όσα έλαβαν χώρα στην Ιερουσαλήμ και στην Ιουδαία από το 33 Κ.Χ. ως το 66 Κ.Χ.».

Η «νέα αντίληψη» της προφητείας είναι ότι το 1914 δεν άρχισε το πρώτο στάδιο της «μεγάλης θλίψης», αλλά των «βα­σανιστικών πόνων» για τα γεγονότα της Ιερουσαλήμ από το 33 μ.Χ. έως το 66 μ.Χ. Ανατροπή δηλαδή όλων των διδασκαλιών που σηματοδοτούσαν την έναρξη της «με­γάλης θλίψης». Άγνωστο βέβαια είναι έως πότε θα κρατήσει αυτή η «νέα κατανόηση» της «Σκοπιάς», όταν έτσι απλά την παρου­σιάζει χωρίς καμμία ευθύνη έναντι των οπαδών της, ακυρώνοντας μία διδασκαλία που ίσχυε και εκηρύττετο επί σειρά ετών, σαν αποκεκαλυμμένη αλήθεια εκ Θεού.

Συνεχίζει η «Σκοπιά», της 15-7-2013 (για εσωτερική  χρήση).

«Τι θα σηματοδοτήσει την έναρξη της μεγάλης θλίψης; Ο Ιησούς προείπε: Όταν... δείτε το αηδιαστικό πράγμα... (Ματθ. ΚΔ: 15, 16). Στην πρώτη εκπλήρωση "το αηδια­στικό πράγμα", ο ρωμαϊκός στρατός στάθη­κε σε άγιο τόπο το 66 Κ.Χ... στη μεγαλύτερη εκπλήρωση το σύγχρονο "αηδιαστικό πράγ­μα" τα Ηνωμένα Έθνη, θα σταθεί όταν επι­τεθεί στον Χριστιανικό κόσμο (ο οποίος είναι άγιος για τους κατ' όνομα Χριστιανούς) και την υπόλοιπη Βαβυλώνα τη μεγάλη (Αποκ. 17: 16-18). Αυτό το γεγονός θα αποτελέσει την αρχή της μεγάλης θλίψης».

Στο εδάφιο Ματθ. 24:15,16, σηματοδοτεί ο Ιησούς Χριστός την έναρξη της «μεγάλης θλίψης», κατά την εταιρία, σε δύο μέρη: α) το πρώτο αηδιαστικό πράγμα το 66 μ.Χ. είναι ο Ρωμαϊκός στρατός και (3) το δεύτερο μεγαλύτερο, η επίθεση των Ηνωμένων Εθνών εναντίον όλων των εθνών, τη Βαβυ­λώνα τη μεγάλη και την ψεύτικη θρησκεία. Ας δούμε όμως από τα έντυπα της εταιρίας τι εκήρυττε για το «αηδιαστικό πράγμα».

1930. «ΦΩΣ», τόμος Α', σελ. 192: «Ο Κύ­ριος εκ των στυλών της Σκοπιάς της 1-1-21 απεκάλυψε ότι ο όρος "θηρίον" εφαρμόζεται στο ορατό μέρος της οργανώσεως του Σατανά, ήτοι οι επιχειρηματίες, οι πολιτικοί και ο κλήρος».

1958. «Γεννηθήτω το θέλημά σου», σελ. 218: «Η συμβολική εικών του θηρίου, η Κοι­νωνία των Εθνών ήταν το βδέλυγμα ένα αηδιαστικό πράγμα στον Ιεχωβά». 

1973. «Χιλιετής Βασιλεία...», σελ. 80: «Διακρίνομε σήμερα, η εικόνα εκείνου του  πο­λιτικού θηρίου, είναι άλλη μία οργάνωση πολιτική, δηλαδή τα Η.Ε.». 

Από τα ανωτέρω, συμπεραίνουμε ότι το θηρίον ή «αηδιαστικό πράγμα», εκηρύτ­τετο από την «Σκοπιά» από παλαιότερα και δεν αποτελεί σημερινή «κατανόηση». Ήταν παλαιότερο «φως».

«Σκοπιά» της 15-7-2013 (για εσωτερική  χρήση), σελ. 5: «Επομένως τι μπορούμε να αναμένουμε ότι θα συμβεί στη διάρκεια της ερχόμενης μεγάλης θλίψης; Ο Ιεχωβά θα "συντομεύσει" την επίθεση των Ηνωμένων Εθνών ενά­ντια στην ψεύτικη θρησκεία, μη επιτρέπο­ντας να καταστραφεί η αληθινή μαζί με την ψεύτικη. Έτσι ο λαός του Θεού, θα σωθεί».

«Τι θα συμβεί αφού περάσει το αρχικό στάδιο της μεγάλης θλίψης... θα μεσολα­βήσει κάποια χρονική περίοδος μέχρι την έναρξη του Αρμαγεδδώνα. (Ιεζ. 38:14-16 και Ματθ. 24:21) Έπειτα από αυτό θα αρχίσει η Χιλιετής Βασιλεία του Χριστού».

Σελ. 6: «Πάνω απ' όλα χαιρόμαστε επειδή ο Ιεχωβά θα δικαιώσει την κυριαρχία του και θα αγιάσει το όνομά του».

Η «μεγάλη θλίψη» διακόπτεται, κατά την «Σκοπιά», ένα χρονικό διάστημα έως την έναρξη του Αρμαγεδδώνα. Παλαι­ότερα, η «Σκοπιά» κήρυττε ότι η «μεγά­λη θλίψη» είναι ο Αρμαγεδδώνας, όπως διαβάσαμε από το βιβλίο της του 1928, «Κυβέρνησις», σελ. 293: «Μετά το 1918 θα έλθει επί των Εθνών μεγάλη θλίψις... αυτή είναι ο Αρμαγεδδώνας». Η μοναδική από τις διδαχές της η οποία δεν αλλάζει είναι ότι ο Ιεχωβά θα δικαιώσει την κυριαρχία του και θα αγιάσει το όνομά του.

β) «Πότε κρίνει ο Ιησούς;» «Σκοπιά» της 15-7-2013

(για εσωτερική  Χρήση): 

ΠΟΤΕ ΚΡΙΝΕΙ Ο ΙΗΣΟΥΣ ΤΑ ΠΡΟΒΑΤΑ ΚΑΙ ΤΑ ΚΑΤΣΙΚΙΑ; 

Σελ. 6: «Παλαιότερα πιστεύαμε ότι η κρί­ση των ανθρώπων ως πρόβατα ή κατσίκια θα λάβαινε χώρα καθ' όλη την περίοδο των τελευταίων ημερών από το 1914 και έπειτα. Στα μέσα της δεκαετίας του 1990, η Σκοπιά επανεξέτασε το (Ματθ. 25:31) το οποίο ανα­φέρει: "όταν έρθει ο Γιός του ανθρώπου με τη δόξα του...''. Επισημάνθηκε ότι ο Ιησούς έγινε Βασιλιάς της Βασιλείας του Θεού το 1914 αλλά δεν "κάθησε στον ένδοξο θρόνο του ως Κριτής" όλων των εθνών. Εφόσον ο Ιησούς δεν είχε αναλάβει ακόμη δράση ως κριτής όλων των εθνών το 1914, η κρίση προβάτων ή κατοικιών δεν θα μπορούσε να είχε αρχίσει εκείνο το έτος. Θα αναλάβει δράση ως κριτής όλων των εθνών μετά την καταστροφή της ψεύτικης θρησκείας. Τι μπορούμε λοιπόν να συμπεράνουμε; Ο Ιη­σούς θα κρίνει τους ανθρώπους... ως πρόβα­τα ή κατσίκια όταν έρθει, στη διάρκεια της μεγάλης θλίψης». 

Πολλές ήταν οι προφητείες της «Σκο­πιάς» στο παρελθόν, για την χρονολογία της «κρίσης». Ας αναφέρουμε μερικές:

1932. «Διεκδίκησις», τόμος Α', σελ. 243: «Ο Βασιλεύς (Χριστός) ήρχισεν την βασι­λεία του το 1914 και εις τον ναό του το 1918. Η κρίσις άρχισε από του  οίκου του  Θεού και ήδη επεκτείνεται έφ' ολοκλήρου του  Χρι­στιανικού κόσμου».

1932. «Διεκδίκησις τόμος Β', σελ. 206: «Ο Κύριός μας τους ορίζει ως "πονηρόν δούλον". Χλευάζουν την δημοσιευθείσα έκθεσιν ότι η παραβολή "προβάτων και των εριφίων" εφαρμόζεται σήμερον». 

1958-60. «Από τον απολεσθέντα Παρά­δεισο», σελ. 200: «Πότε ο Βασιλεύς χωρίζει τους ανθρώπους; Ο Βασιλεύς ήλθε εν τη δόξη του το 1914 μ.Χ. Τότε κάθησε επί του θρόνου της δόξης αυτού. Ώστε τώρα στη διάρκεια αυτού  του  "έσχατου καιρού" δια­χωρίζει ο Βασιλεύς τους ανθρώπους».

1968. «Η αλήθεια που οδηγεί στην αιώ­νια ζωή», σελ. 54: «Χωρίζει πρόβατα από τα ερίφια (Ματθ. ΚΕ' 31-32). Ζούμε τώρα σ' αυτόν τον καιρό του  διαχωρισμού».

1973. «Χιλιετής Βασιλεία...», σελ. 264: «Ποια τα πρόβατα και ποια τα ερίφια; Στην 25-3-1923 ο Ι. Ρόδερφορδ απευθύνθηκε σ' ένα ακροατήριο 2.500, με θέμα την παραβολή πρόβατα και ερίφια. Η Βιβλική παρουσίαση δεν τοποθετούσε την εκπλήρωση της παραβολής μετά τον "καιρό της θλίψεως" με τον οποίον τελειώνει το παρόν σύστημα πραγμάτων και στην διάρκεια της χιλιετούς βασιλείας του  Χρι­στού. Τοποθετούσε την εκπλήρωση της παραβολής τώρα από το 1919 μ.Χ. στην διάρκεια της αόρατης παρουσίας του  Γιου του  ανθρώπου που βασιλεύει και μέχρι την καταστροφή αυτού  του  συστήματος πραγμάτων».

1995. «Σκοπιά», 15-5-95, σελ. 18: «Το 1923 λαμπρό φως έλαμψε σε σχέση με την παραβολή προβάτων και κατοικιών. Κατανοήθηκε η προφητεία ότι επρόκειτο να εκπληρωθεί στην παρούσα ημέρα Κυρίου, όχι μελλοντικά, στην διάρκεια της χιλιετί­ας όπως νόμιζαν πρωτύτερα. Εξ' άλλου στο τέλος της χιλιετίας, ο Ιεχωβά θα κρίνει και όχι ο Ιησούς Χριστός».

1995. «Σκοπιά» 15-10-95, σελ. 19: «Πι­στεύαμε για πολύ καιρό ότι η παραβολή (προβάτων και κατσικιών) περιέγραφε τον Ιησού να κάθεται ως Βασιλιάς το 1914 και από τότε και ύστερα να κάνει κρίση, αιώ­νια ζωή στα πρόβατα, μόνιμο θάνατο για κατσίκια! Αλλά μια επανεξέταση της πα­ραβολής στρέφει την προσοχή μας σε μια προσαρμοσμένη κατανόηση όσον αφορά την χρονική τοποθέτησή της, καθώς και το τι εξεικονίζει».

Σελ. 21: «Αν ο Ιησούς είναι τώρα βασιλιάς η επιπρόσθετη δραστηριότητά του (Ματθ. ΙΘ': 28), θα περιλαμβάνει το να καθήσει στο θρόνο και να κρίνει στη διάρκεια της χιλιε­τίας».

Σελ. 23: «Η κατανόηση της παραβολής... καταδεικνύει ότι, η απόδοση της κρίσης είναι μελλοντική. Θα λάβει χώρα αφού ξεσπάσει η "θλίψη" που αναφέρεται στο Ματθ. ΚΔ' 29, 30». 

Όπως διαβάσαμε, οι «κατανοήσεις» της «Σκοπιάς», είναι πολλές και διαφορετικές. Το «φως» ανάβει και λάμπει για να σβήσει και να γίνει σκοτάδι, και ξανά από την αρχή. Το αποκορύφωμα το βλέπουμε στις δύο «Σκοπιές», της 15-5-95 και της 15-10-95. Η κατανόηση αλλάζει σε διάστημα μόλις 5 μηνών.

Ας δούμε τώρα και μια άλλη αλλαγή της «Σκοπιάς» σε βασικό θέμα:

γ) «Πότε έρχεται ο Ιησούς;» «Σκοπιά» της 15-7-2013

(για εσωτερική Χρήση):

ΠΟΤΕ ΕΡΧΕΤΑΙ Ή ΑΛΛΙΩΣ ΦΤΑΝΕΙ Ο ΙΗΣΟΥΣ;

Σελ. 7: «Στα εδάφια Ματθ. 24: 29-25: 46, ο Ιησούς εστιάζει την προσοχή στα όσα θα συμβούν στην διάρκεια αυτών των τελευ­ταίων ημερών και της ερχόμενης μεγάλης θλίψης. Εκεί ο Ιησούς κάνει οχτώ αναφορές στον ερχομό του, δηλαδή στην έλευση ή άφιξή του. Σχετικά με την μεγάλη θλίψη δηλώνει: "Θα δουν τον Γιο του ανθρώπου να έρχεται πάνω στα σύννεφα". "Δεν γνω­ρίζεται ποια ημέρα έρχεται ο Κύριός σας". "Κάποια ώρα που δεν την θεωρείτε πιθανή". Στη δε παραβολή του για τα πρόβατα και τα κατσίκια, ο Ιησούς λέει "όταν έρθει ο Γιος του ανθρώπου" (Ματθ. 24: 30, 42, 44, 25:31). Οι αναφορές εφαρμόζονται στην μελλοντι­κή έλευση του Χριστού ως Κριτή.

Σε ποια σημεία της προφητείας του Ιησού, βρίσκουμε τις υπόλοιπες τέσσερις αναφο­ρές;

Σχετικά με τον πιστό και φρόνιμο δούλο, ο Ιησούς λέει: "Ευτυχισμένος είναι εκείνος ο δούλος αν ο Κύριός του τον βρει να ενεργεί έτσι".

Στην παραβολή των παρθένων, δηλώνει: "Ενώ αυτές έφευγαν για να αγοράσουν λάδι έφθασε ο γαμπρός".

Στην παραβολή των ταλάντων αναφέρει "Έπειτα από πολύ καιρό ήρθε ο κύριος εκεί­νων των δούλων".

Στην ίδια παραβολή λέει: "κατά την άφι­ξή μου θα λάβω αυτό που είναι δικό μου" (Ματθ. 24: 46, 25: 10, 19, 27). Σε ποιόν καιρό αναφέρονται αυτές οι περιπτώσεις όπου γί­νεται λόγος για την έλευση του Ιησού;».

«Στο παρελθόν είχαμε δηλώσει στα έντυπά μας ότι οι τέσσερις τελευταίες ανα­φορές εφαρμόζονται στην έλευση ή άφιξη του Ιησού το 1918... ο Ιησούς ήρθε για να επιθεωρήσει την πνευματική κατάσταση των χρισμένων και ότι ο διορισμός του δού­λου σε όλα τα υπάρχοντα του Κυρίου έλαβε χώρα το 1919 (Μαλ. 3: 1). Εν τούτοις μια περαιτέρω εξέταση της προφητείας του Ιη­σού δείχνει ότι χρειάζεται να γίνει κάποια προσαρμογή στην κατανόησή μας, σχετικά με τον καιρό εκπλήρωσης της προφητείας του Ιησού. Γιατί;».

«Στα εδάφια που προηγούνται του Ματθ. 24:46, η λέξη "έρχεται" αναφέρεται με συ­νέπεια στον καιρό κατά τον οποίο ο Ιησούς έρχεται για να εξαγγείλει και να εκτελέσει κρίση στην διάρκεια της μεγάλης θλίψης (Ματθ. 24: 30, 42, 44). Επίσης όπως εξετά­σαμε, η έλευση του Ιησού (Ματθ. 25: 31) αναφέρεται στον ίδιο εκείνο καιρό κρίσης. Επομένως η άφιξη του Ιησού για να διορί­σει τον πιστό και φρόνιμο δούλο υπεύθυνο σε όλα τα υπάρχοντά του, αναφέρεται και αυτή στη μελλοντική έλευσή του κατά την διάρκεια της μεγάλης θλίψης.

Η εξέταση της προφητείας του Ιησού, κα­θιστά σαφές ότι και οι οχτώ αναφορές για την έλευσή του εφαρμόζονται στην διάρκεια της μεγάλης θλίψης».

Απλά, με τη δική της μέθοδο πειθούς η «Σκοπιά» παρουσιάζει στους οπαδούς της κυρίως, καινούργιες θαυμάσιες ανακαλύψεις «μέσω προσευχής» για κατανόηση και προσαρμογή σε διδάγματα νέα, τα οποία συχνά αλλάζουν κι αυτά για να επινοηθούν άλλες «θεϊκές» αλήθειες. Και βέβαια, χωρίς καμία συστολή, η εταιρία, δηλαδή «ο μόνος συλλογικός αγωγός του Θεού για τη ροή της βιβλικής αλήθειας στους ανθρώπους», δηλώνει ότι αυτό μεν λέγαμε στο παρελθόν, άλλά τώρα «εν τούτοις... χρει­άζεται να γίνει κάποια προσαρμογή στην κατανόησή μας», χωρίς να ομολογεί ότι αυτό σημαίνει αλλαγή βασικής διδασκα­λίας της.

δ) Ο «καθαρισμός του ναού»

Στη συνέχεια θα δούμε μια άλλη «με­ταμόρφωση» της «Σκοπιάς». Γράφει στη «Σκοπιά», 15-7-2013 (για εσωτερική  χρήση) σελ. 9:

«ΥΠΟ ΤΗΝ ΑΓΡΥΠΝΗ ΦΡΟΝΤΙΔΑ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ».

«Με την έναρξη του δευτέρου αιώνα Κ.Χ. τα ζιζάνια φάνηκαν όταν οι κατ' απομίμηση Χριστιανοί έκαναν αισθητή την παρουσία τους, στον αγρό του κόσμου»       

«(Μαλαχ. 3:1-4): Ο Ιωάννης ο Βαπτιστής ήταν ο αγγελιοφόρος που καθάρισε την οδό (Ματθ. 11:10, 11)».

Σελ. 11: «Ποια ήταν η μεγαλύτερη εκ­πλήρωση της προφητείας του Μαλαχία; Τις δεκαετίες πριν από το 1914, ο Κ. Τ. Ρώσσελ και οι στενοί συνεργάτες του έκαναν ένα έρ­γο παρόμοιο με τον Ιωάννη τον Βαφτιστή... Το έργο περιλάμβανε την αποκατάσταση Γραφικών αληθειών... δίδαξαν το αληθινό νόημα της λυτρωτικής θυσίας του Χριστού, ξεσκέπασαν την ψεύτικη διδασκαλία της κόλασης και διακήρυξαν το επικείμενο τέ­λος των καιρών των Εθνών... Ποιοι ανάμεσά τους αποτελούσαν το σιτάρι...; Ο Ιησούς άρχισε να επιθεωρεί τον πνευματικό του ναό το 1914, αυτή η επιθεώρηση και ο καθα­ρισμός διήρκεσε από το 1914 ως το πρώτο μέρος του 1919». 

Αλλά ας δούμε τι έγραφε η «Σκοπιά» για τον «καθαρισμό του ναού» σε παλαιότερες χρονολογίες:

1886, «Γραφικαί Μελέται» (1η έκδοση), Τόμος Β', σελ.244-245.

«Ο καθαρισμός του ναού»: «Ο Κ. Τ. Ρώσσελ εκήρυττε πως ο καθαρισμός έγινε το 1878 και συνδέθηκε με ιδιαίτερη "έκχυση'' του  Αγίου Πνεύματος. Ο Θεός ξεχώρισε την τάξη των "αγίων" και τους καθάρισε από ψευδείς διδασκαλίες».

1932, «Διεκδίκηση», (I. Ρόδερφορδ), τό­μος Α', σελ. 28: «Όταν ο Κύριος ήλθε εις τον ναό το 1918 εύρε δύο τάξεις δούλων... η μία ιδιοτελούς επιθυμίας... η δε άλλη ανι­διοτελής, αφιερωμένη εις τον Κύριον. Την πρώτη προσδιορίζει ως πονηρό δούλον, την δε άλλη ως πιστό και φρόνιμο δούλον, ορί­ζεται ως το υπόλοιπον».

1935, «Σκοπιά», σελ. 268: «Ο καθαρισμός το 1932».

Όπως βλέπουμε, στην διάρκεια 3 μόλις ετών, 1932 έως 1935, η «Σκοπιά» αλλάζει χρονολογία στο θέμα του «καθαρισμού».

1950, «Σκοπιά», σελ. 284: «Ο καθαρισμός συντελέστηκε στη διάρκεια του  1920». 

1955, «Σκοπιά», σελ. 259: «Ο καθαρισμός άρχισε το 1918».

Με το «νέο φως» όμως και οι παλαιές χρονολογίες του «καθαρισμού» αλλάζουν:

«Σκοπιά», 15-7-2013 (για εσωτερική  χρήση):

«Ο Ιησούς βρήκε μια ομάδα ζηλωτών οι οποίοι επί 30 χρόνια είχαν αφιερώσει τις δυνάμεις και τις περιουσίες τους... αυτά τα λίγα εύρωστα στάχυα δεν είχαν πνιγεί από τα ζιζάνια του Σατανά».

Σελ. 11-12: Χρόνια της επιθεώρησης και του καθαρισμού. «Παρ' όλα αυτά προέκυψε η ανάγκη να "καθαριστούν οι γιοι του Λευί" οι χρισμένοι (Μαλαχ. 3: 2, Α' Παρ. 4:17). Γιατί; Στα τέλη του 1914 μερικοί σπουδαστές της Γραφής αποκαρδιώθηκαν επειδή δεν πήγαν στον ουρανό. Το 1915 και το 1916 η εναντίωση εκτός οργάνωσης επιβράδυνε το έργο κηρύγ­ματος. Ακόμη χειρότερα μετά τον θάνατο του αδελφού Ρώσσελ τον Οκτώβριο του 1916 υπήρξε εναντίωση και εντός της οργάνωσης. Τέσσερα από τα επτά μέλη του διοικητικού συμβουλίου της Βιβλικής και Φυλλαδικής εταιρίας Σκοπιά στασίασαν, όταν αποφασίστηκε να ανατεθεί η ηγεσία στον αδελφό Ρόδερφορδ... Προσπάθησαν να προκαλέσουν διαίρεση μεταξύ των αδελφών αλλά τον Αύγουστο του 1917 έφυγαν από το Μπέθελ -κάτι που συνέβαλλε στον καθαρισμό!

...Ο Ιησούς έκρινε ότι ήταν αληθινοί Χρι­στιανοί -το σιτάρι-, αλλά απέρριψε όλους τους κατ' απομίμηση Χριστιανούς, περιλαμβανομένων και όσων ανήκαν στις εκκλησίες του Χριστιανικού κόσμου».

Δεν χρειάζονται άλλες από τίς πολλές και εναλλασσόμενες χρονολογίες τού «κα­θαρισμού». Όσες καταγράψαμε νομίζου­με ότι είναι αρκετές, για την ενημέρωση τού αναγνώστη, ώς προς το καθεστώς πού επικρατεί στην εταιρία «Σκοπιά» και στο θέμα αυτό.

egolpion.net