ΔΕΣΜΙΕΣ ΜΝΗΜΟΝΙΩΝ ΟΛΕΣ ΟΙ ΜΕΛΛΟΝΤΙΚΕΣ ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΙΣ

Τι λέει η έκθεση-κόλαφος του Γραφείου Προϋπολογισμού της Βουλής. Εφιαλτικό σενάριο που καθιστά δέσμιες όλες τις ελληνικές κυβερνήσεις ακόμα και στη μετά-Μνημονίου και τρόικας εποχή αποκαλύπτει με έκθεσή του το Γραφείο Προϋπολογισμού της Βουλής, εκτροχιάζοντας για μια ακόμη φορά τους επικοινωνιακούς και πολιτικούς σχεδιασμούς της κυβέρνησης.

Όπως αναφέρεται σε σχετική έκθεση που περιγράφει το διάδοχο της τρόικας καθεστώς για τις χώρες που έχουν υπερβάλλον Δημόσιο χρέος, όπως η Ελλάδα και η Πορτογαλία, το δεσμά του Μνημονίου αντικαθίστανται από έναν πανίσχυρο ελεγκτικό μηχανισμό που ποδηγετεί τις κυβερνήσεις και υπαγορεύει πολιτικές χωρίς διαπραγματεύσεις και με αυτόματες ρήτρες.

Μια τέτοια εξέλιξη αποδομεί στη βάση του την πολιτική αποδέσμευσης από το Μνημόνιο και αποχώρησης της τρόικας καθώς η κυβέρνηση θα παραμείνει δέσμια, ενώ τα δεσμά θα «κληρονομήσουν» όλες οι κυβερνήσεις που θα εκλεγούν στη συνέχεια.

Οπως σημειώνεται, «το παρόν σημείωμα στηρίζεται στην παραδοχή ότι η Ελλάδα παραμένει στη Ζώνη του Ευρώ ή ότι υπάρχει ευρεία πολιτική συναίνεση για να αποφευχθεί η επιστροφή στη δραχμή. Στους κινδύνους της εξόδου από τη Ζώνη του Ευρώ αναφέρθηκε συχνά ο πρωθυπουργός και, τελευταία, ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης σε πρόσφατη ομιλία του στις ΗΠΑ» ενώ «η παραμονή στην Ευρωζώνη οριοθετεί σήμερα τις δυνατότητες της χώρας με διαφορετικό τρόπο από το παρελθόν λόγω των θεσμικών (και άλλων) εξελίξεων».

Σύμφωνα με την ενδιάμεση έκθεση, «στο μέλλον κάθε ελληνική κυβέρνηση, ανεξάρτητα αν υπογραφεί νέο μνημόνιο, θα πρέπει να κινείται εντός των νέων κανόνων οικονομικής και δημοσιονομικής πολιτικής. Επίσης πρέπει να υπογράψει μαζί με άλλα κράτη- μέλη πάσης φύσης "συμβατικές διευθετήσεις" οι οποίες θα θέτουν τους όρους υπό τους οποίους θα χορηγείται βοήθεια μέσω των διαφόρων μηχανισμών. Από το 2014 βρισκόμαστε σε μια διαφορετική ΕΕ και Ευρωζώνη, δηλαδή σε μια νέα κατάσταση συλλογικής εποπτείας για τη δημοσιονομική της πολιτική και στενότερης συνεργασίας για τη γενικότερη οικονομική της πολιτική».

Όπως τονίζεται, «το νέο σύστημα αμοιβαίας εποπτείας διαφέρει σημαντικά από το προηγούμενο (προ κρίσης). Όσον αφορά τη δημοσιονομική πτυχή γίνεται πιο δεσμευτικό και συνδυάζεται με αυστηρότερες κυρώσεις και ευκολότερες διαδικασίες επιβολής τους».

Οι συντάκτες της έκθεσης, επικαλούμενοι τον αμερικανό οικονομολόγο Robert Barro, αναφέρουν ότι «το υψηλό δημόσιο χρέος αργά ή γρήγορα, θα οδηγήσει σε υψηλότερη φορολογία η οποία θα μειώσει το δυναμικό της οικονομικής ανάπτυξης. Η οδυνηρή εμπειρία των τελευταίων ετών έχει επιβεβαιώσει την άποψη του Barro, αφού σχεδόν σε όλα τα κράτη μέλη της ΕΕ έχουν αυξηθεί οι φόροι, ενώ ταυτόχρονα έχουν μειώσει την πρόβλεψη για οικονομική ανάπτυξη.

Επίσης νέοι στόχοι- προτεραιότητες είχαν υψηλό κόστος λόγω της πτώσης του ΑΕΠ που προκάλεσαν και της δραματικής αύξησης της ανεργίας. Τέλος, οι πολιτικές προτεραιότητες μπορεί να αποδειχθούν αντιπαραγωγικές με την έννοια ότι η πτώση του ΑΕΠ δυσκολεύει τις μεταρρυθμίσεις και την επίτευξη μιας όχι προσωρινής αλλά διατηρήσιμης ισορροπίας των προϋπολογισμών με εξάλειψη πρωτογενών ελλειμμάτων (φαινόμενο της "χιονοστιβάδας")».

Υπό το πρίσμα όμως αυτό, όπως εκτιμούν οι συντάκτες της έκθεσης, «δεν λύθηκε το ζήτημα του χρέους της Ελλάδας, της Πορτογαλίας κ.α. Κράτη- μέλη όπως η Ελλάδα (με το δημόσιο χρέος να παραμένει στα δυσθεώρητα ύψη του 170%) δεν έχουν την παραμικρή δυνατότητα να μειώσουν τα χρέη (σε απόλυτα μεγέθη και ως ποσοστό του ΑΕΠ) στο επίπεδο που απαιτούν οι νέοι δημοσιονομικοί κανόνες αποκλειστικά μόνο με εθνικές προσπάθειες. Αν το επιχειρήσουν θα πρέπει να εφαρμόσουν και στο μέλλον "τυφλή" λιτότητα που όμως θα επιδεινώσει την κρίση χωρίς να λύσει το πρόβλημα της υπερχρέωσης. Επομένως, λογικό είναι να αναζητούνται εναλλακτικές λύσεις» από την ΕΕ.

Πληροφορίες απο sofokleousin.gr

 

forza-grecia.pblogs.gr