ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ ΕΠΕΤΕΙΟΣ!

 Στις δύο πρώτες δεκαετίες μετά την πτώση της χούντας, γίνονταν πάρα πολλές αναφορές σχετικά με τις πρακτικές μεθόδους των πραξικοποιματιών. Εκτενέστατες περιγραφές φωτογραφικού και μαγνητοσκοπημένου υλικού φώτιζαν την άγνωστη-για τους περισσότερους- δράση των συντελεστών που έγιναν αφορμή, ώστε εκείνα τα χρόνια να χαραχτηρίζονται ως: ΠΕΤΡΙΝΑ ΧΡΟΝΙΑ!. 

Οι εορταστικές εκδηλώσεις που γίνονταν σε σχολεία καθώς και συναυλίες αφιερωμένες στην επέτειο της 17ης Νοεμβρίου, έπαψαν να υπάρχουν. Μετά τις δύο πρώτες δεκαετίες, οι διαδοχικά κυβερνώντες την Ελλάδα, υπακούοντας στις εντολές των Αμερικανών αφεντικών τους,-τους οποίους προηγουμένως υπηρέτησε η χούντα- αποσιώπησαν τα γεγονότα της επταετίας, καθώς και την εξέγερση του Πολυτεχνείου έτσι ώστε οι μνήμες να ξεθωριάσουν, και η πραγματική ιστορία να μπεί στο χρονοντούλαπο. 

Παράλληλα με την υπονόμευση της αξίας της ελευθερίας, η εξέγερση στο Πολυτεχνείο υπέστη αισχρή προπαγάνδα - η οποία πάντα υποβόσκει περιμένοντας την κατάλληλη στιγμή που προετοιμάζουν οι υπονομευτές,-προκειμένου να στηλιτεύσει τους αγώνες και τους αγωνιστές, περιγράφοντας αυτούς ως υποκινούμενους και την εξέγερση ως προπαρασκευασμένο στημένο γεγονός. ( Προπαρασκευασμένη και στημένη όμως ήταν η ίδια η χούντα της οποίας τελικός σκοπός ήταν η παράδοση της Κύπρου. ) 

Αποτέλεσμα των προαναφερθέντων είναι, η σημερινή γενιά να μή γνωρίζει τα πραγματικά γεγονότα, υποστηρίζοντας απόψεις οι οποίες προκύπτουν ως το αποτέλεσμα της λανθασμένης γνώσης την οποία έλαβαν. Χωρίς αμφιβολία πολλοί σημερινοί παππούδες και γιαγιάδες εξακολουθούν να υποστηρίζουν την επταετία παρ' ότι την έζησαν, και γνώρισαν έστω μετέπειτα τις τραγικές μεθόδους τις οποίες χρησιμοποιούσαν οι πραξικοπηματίες προκειμένου να παραμείνουν στην εξουσία! 
Αλλά αυτό δεν αποτελλεί σύμπτωμα της σημερινής μόνο εποχής! Πάντα η υλιστική θεωρία υπερίσχυε της κατ' ουσίαν πίστεως με την οποία συνάδει η πνευματική υπόσταση του ανθρώπου. Το:<<τρώγαμε ψωμάκι>> καθώς και το <<μηδενικό χρέος>> στο οποίο αναφέρονται, εκφράζει ολοκληρωτικά την θεωρία στη οποία αναφέρομαι. 
Μπορεί οι οπαδοί της βίας και της ανελευθερίας ( οι οποίοι δια της σιωπής ή της αδιαφορίας ενισχύουν το έργο και των δύο ) να υποστηρίζουν ότι πιστεύουν Στον Θεό, ουσιαστικά όμως στηρίζουν εκείνο το οποίο είναι αντίθετο στο θέλημά Του, προκειμένου η απόκτηση υλικών αγαθών, να επιτυγχάνεται με τον ευκολότερα δυνατό τρόπο. Αυτό όμως προκύπτει και ως αποτέλεσμα του επίσης διαχρονικού συμπτώματος της τυπολατρείας!

 Κωνσταντινίδου Ανθή.