Σκηνές απείρου κάλλους εκτυλίχθηκαν στη συνέντευξη Τύπου του επικεφαλής της Χρυσής Αυγής, Νίκου Μιχαλολιάκου.
«Όλοι... έξω».... Εκτός αίθουσας οδηγήθηκαν βιαίως οι Ελληνες δημοσιογράφοι που δεν υπάκουσαν στην εντολή «εγέρθητι», κατά την είσοδό του.
Οι δημοσιογράφοι διαμαρτυρήθηκαν για τη συμπεριφορά των στελεχών της Χρυσής Αυγής, ο οποίος υπερθεμάτισε. «Καλά σας λένε» είπε, και με χαρακτηριστικό νεύμα τούς έδειξε την έξοδο από την αίθουσα του ξενοδοχείου.
Οι δηλώσεις έγιναν, τελικά, μόνον στους ξένους δημοσιογράφους, οι οποίοι κατόπιν ενημέρωσαν στους έλληνες συναδέλφους τους, που περίμεναν έξω από το ξενοδοχείο.
Σύμφωνα με αναρτήσεις στο διαδίκτυο η δημοσιογράφος Νάντια Αλεξίου του Real Fm είναι αυτή που ακούγεται στο βίντεο της συνέντευξης που αποχώρησε όταν τα στελέχη του κόμματος ζήτησαν από όλους τους Έλληνες δημοσιογράφους να σηκωθούν όρθιοι σε ένδειξη σεβασμού. Το γεγονός ήταν πρωτοφανές και όπως ήταν αναμενόμενο απασχολεί από χθες όλα τα ΜΜΕ της χώρας και όχι μόνο.
Η Nάντια Αλεξίου του Real έγραψε στο Facebook:
Είμαι εγώ αυτή που ακούγεται στο βίντεο. Δεν έκρυψα ποτέ την ταυτότητά μου και ότι μεταδίδω φέρει την υπογραφή μου. Δε μπορούμε να είμαστε αρεστοί σε όλους και προσωπικά έμαθα από ανθρώπους που σέβομαι στο χώρο, να κάνω τη δουλειά μου, μεταφέροντας την εικόνα σε όσους επιλέγουν να ενημερώνονται από τις μεταδόσεις μου. Για την αποκατάσταση της αλήθειας... Ήταν η πρώτη φορά σε όσα χρόνια καλύπτω το Αστυνομικό Ρεπορτάζ -που κλήθηκα να παρακολουθήσω συνέντευξη τύπου με "κόκκινες γραμμές"- με όρους!! Τα μικρόφωνα είχαν τοποθετηθεί από τους συναδέλφους τεχνικούς, πριν την άφιξη του ΓΓ της Χρυσής Αυγής στο τραπέζι. Η εντολή να σηκωθούμε όρθιοι ΟΛΟΙ, σε σεβασμό στο πρόσωπο του ΓΓ της ΧΑ, προκάλεσε τη δυσφορία όλων όσων ήταν στην αίθουσα. Απευθύνθηκα στον νεαρό που έδωσε την εντολή, γιατί με προσέβαλε ως άνθρωπο και επαγγελματία. Ήμασταν εκεί, για να μεταδώσουμε τη συνέντευξη τύπου και ΜΟΝΟ(!)... Όλοι οι συνάδελφοι Έλληνες δημοσιογράφοι, που ήμασταν εκεί, αντιδράσαμε. Στην επιλογή κάποιων συναδέλφων να παραμείνουν στις θέσεις τους, ο νεαρός που είχε το γενικό πρόσταγμα, άρχισε να τους τραβάει "σηκωτούς" για να σηκωθούν όρθιοι. Η διαδικασία -εμένα προσωπικά και από ότι στη συνέχεια συζητήσαμε με τους συναδέλφους στη συνέχεια, μας προσέβαλε. Εγώ αποχώρησα, κάτι που έκαναν και οι υπόλοιποι δημοσιογράφοι. Όταν ερωτήθηκα τι συνέβη, απάντησα ότι η "εντολή σεβασμού" με προσβάλλει και αποχωρώ. Κάτι που όπως τονίζω έκαναν και οι υπόλοιποι συνάδελφοι, για να λάβουμε την απάντηση που ακούγεται. Δείχνοντάς μας την έξοδο... Έχω μάθει ότι ο σεβασμός εμπνέεται. Δεν επιβάλλεται. Τα συμπεράσματα είναι προσωπικά. Εγώ καταθέτω την προσωπική μου εμπειρία...
Σχόλιο ΕΛΕΥΘΕΡΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ:
έφτασε ο καιρός να δούνε και οι δημοσιογράφοι την άλλη πλευρά του νομίσματος, να δουν ότι έχουν ευθύνη για την προπαγάνδα που πραγματοποίησαν τόσα χρόνια, καιρός να σκύψουν το κεφάλι τους λίγο χαμηλά όπως κατάφεραν να επιβάλουν σε όλο τον Ελληνικό λαό. Η συμβολική σας έξοδο από την αίθουσα συνεντεύξεων ήταν μια ανακούφιση για εμάς που σας φάγαμε στην μάπα τόσο χρόνια κύριοι/ες της δήθεν δημοκρατικής σας και δήθεν αληθινής σας ενημέρωσης. Καιρός ήταν να σας δείξει κάποιος την έξοδο, πολύ σας ανεχτήκαμε μνημονιακά τσιράκια της Νέας Τάξης.
Αθήνα, 9/5/2012
ΑπάντησηΔιαγραφήΠρος
κα ΝΑΝΤΙΑ ΑΛΕΞΙΟΥ
ε/φ REAL FM 97,8
(μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείου και τηλεομοιοτύπου)
Ερίτιμος κυρία Αλεξίου,
Χριστός Ανέστη!
Δεν γνωριζόμαστε προσωπικά και για αυτό κρίνω σκόπιμο να σας διευκρινίσω δύο σημεία, πριν σας αναφέρω τον λόγο για τον οποίο σας απευθύνω αυτή την επιστολή.
α) Δεν ανήκω σε κανένα κόμμα, πολύ απλά γιατί κόμμα σημαίνει κομμάτι (μέρος) και εγώ προτιμώ να ανήκω στο όλον, δηλαδή στην Ορθοδοξία μας και στην Ελλάδα μας. Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι δεν έχω πολιτική άποψη και πολιτικό λόγο, τα οποία και εκφράζω, όποτε καλούμαι για αυτό .
β) Δεν παρακολουθώ Μ.Μ.Ε. (ή επί το ορθότερο Μ.Μ.Μ.Ε., δηλαδή μαζικά μέσα μη επικοινωνίας), ούτε τηλεοπτικά κανάλια (το ορθότερο θα ήταν βεβαίως «τηλεοπτικούς διαύλους», αφήνω όμως τη λέξη «κανάλια», μια που ανταποκρίνεται περισσότερο στην πραγματικότητα, καθόσον τα κανάλια συνήθως εμπεριέχουν βούρκο), διότι ποτέ δεν μας δείχνουν την πραγματικότητα ακριβώς, επιπλέον δε μας παραπληροφορούν, αν όχι μας μολύνουν. Επειδή λοιπόν το θέμα για το οποίο θα αναφερθώ βασίζεται σε πληροφορίες των Μ.Μ.Ε, ζητώ εκ των προτέρων συγνώμη αν είναι λανθασμένες οι πληροφορίες μου, οπότε και θα είναι λανθασμένα και τα συμπεράσματά μου.
Ερχόμαστε στο κυρίως θέμα της επιστολής μου. Πληροφορήθηκα ότι, κατά τη διάρκεια συνεντεύξεως τύπου του κ. Μιχαλολιάκου, δημιουργήθηκε κάποιο επεισόδιο, κατά το οποίο εσείς δηλώσατε ότι «ο σεβασμός δεν επιβάλλεται, αλλά εμπνέεται». Έχετε απόλυτο δίκιο. Εύγε σας. Όμως θα πρέπει να γνωρίζετε ότι, αν δεν έχει μάθει το άτομο, από τους γονείς του και από το σχολείο του, να σέβεται, αν δεν έχει μάθει στη ζωή του πού οφείλει σεβασμό και πώς πρέπει να τον εκφράζει, τότε θάρθει η ώρα που κάποιος πρέπει επιτέλους να του το διδάξει. Αν ο τρόπος διδασκαλίας στη συγκεκριμμένη περίπτωση δεν ήταν ο σωστός, τότε, ίσως, θα μπορούσατε να εστιάσετε την αντίδρασή σας στον τρόπο αυτό και όχι στην οφειλόμενη έκφραση σεβασμού.
Θα ήθελα να μου επιτρέψετε να σας υπενθυμίσω ότι το κάθε οικοδόμημα χρειάζεται γερά θεμέλια. Αν δεν τα έχει από την αρχή, τότε αργότερα, ή θα καταρρεύσει, ή θα χρειαστεί υποστηρίγματα, τα οποία, για να ενσωματωθούν μαζί του, «πονάνε». Αλλά και τα εμβόλια γίνονται στο παιδί από την οικογένειά του ή το σχολείο του, ώστε να αποκτήσει αντισώματα για να αντιμετωπίσει στο μέλλον δυσάρεστες καταστάσεις. Αν δεν γίνουν στην ώρα τους, τότε η αντιμετώπιση αυτών των καταστάσεων αργότερα είναι περισσότερο επώδυνη. Ακριβώς τα ίδια συμβαίνουν και στο πνευματικό οικοδόμημα του ανθρώπου. Αν από την αρχή δεν έχει τις σωστές βάσεις, όταν ενηλικιωθεί σωματικά και πνευματικά, ή θα καταρρεύσει, ή θα χρειασθεί κάποιον να του τις δώσει τότε, έστω και επώδυνα. Κάλλιο αργά παρά ποτέ.
Μέσα στην πνευματική πενία που χαρακτηρίζει την εποχή μας, σήμερα που τείνουν να χαθούν οι ηθικές αξίες, πιστεύω ότι η ενημέρωση θα πρέπει να πάψει να βασίζεται στο ψέμα και στο χρήμα. Θα πρέπει δημοσιογράφοι να γίνονται άνθρωποι μορφωμένοι και όχι παραμορφωμένοι, οι οποίοι να έχουν, όχι μόνο γνώσεις , αλλά και παιδεία. Για αυτό τον λόγο, εύχομαι ειλικρινά το συμβάν αυτό, μαζί με τις διαστάσεις που κακώς πήρε, να είναι το έναυσμα της αλλαγής της δημοσιογραφικής νοοτροπίας και από επάγγελμα που είναι, να μετατραπεί σε λειτούργημα, προς πραγματικό όφελος του κοινωνικού συνόλου.
Καλή Δύναμη στο έργο σας.
Ε.Σημαντήρης