Η πτώση της Δύσης: Η φυγή προς τον τρίτο παγκόσμιο πόλεμο

«Πιστεύω ότι τα τραπεζικά ιδρύματα είναι πιο επικίνδυνα για τις ελευθερίες μας από τους τακτικούς στρατούς. Αν ο αμερικανικός λαός επιτρέψει στις ιδιωτικές τράπεζες να ελέγξουν την έκδοση του νομίσματός τους, πρώτα μέσω πληθωρισμού, στη συνέχεια μέσου αποπληθωρισμού, οι τράπεζες και οι εταιρείες θα στερήσουν τον λαό από κάθε περιουσία μέχρι να ξυπνήσουν τα παιδιά τους άστεγα στην ήπειρο που οι πατέρες τους είχαν κατέκτησει». Thomas Jefferson, Πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής.

Μετά την κατάρρευση της σοβιετικής αυτοκρατορίας, που χαρακτηρίστηκε σαν το «Τέλος της Ιστορίας» από τον Φουκουγιάμα, η «Pax Americana» φαινόταν ότι θα διαρκέσει χίλια χρόνια.

Σε ένα περιβάλλον που χαρακτηρίζεται από έλλειψη πρώτων υλών και που το 90% των σπάνιων γαιών βρίσκεται στην Κίνα, η οικονομική κατάρρευση των ΗΠΑ και της Ευρώπης τους οδήγησε να μην ασχοληθούν πια με «αρχές», αλλά να παίρνουν τους πόρους που χρειάζονται με τη βία από τις πιο αδύναμες χώρες, όπως είναι η περίπτωση του Καντάφι που σταυρώθηκε από τη Δύση και να συνεχίζουν να αποσταθεροποιούν τα πάντα με το πρόσχημα μιας μεταμφιεσμένης δημοκρατίας που δεν ξεγελά πλέον κανέναν

Γιατί η παγκόσμια δικτύωση του κόσμου;

Γνωρίζουμε ότι το αμερικανικό Πολεμικό Ναυτικού διασχίζει τις θάλασσες και από καιρό σε καιρό πλευρίζει σε κάποιο λιμάνι για να δείξει τη δύναμή του, όπως τις παλιές καλές μέρες του Ψυχρού Πολέμου, υφαίνοντας ένα όλο και πιο πυκνό δίκτυο αμερικανικών βάσεων εκτός της επικράτειας των Ηνωμένων Πολιτειών. Πράγματι, οι περισσότερες πηγές πληροφοριών σχετικά με το θέμα (συμπεριλαμβανομένου του C. Johnson, της Επιτροπής Εποπτείας του ΝΑΤΟ, του Διεθνούς Δικτύου για την κατάργηση των ξένων στρατιωτικών βάσεων, κλπ.).

αποκαλύπτουν ότι οι Αμερικανοί έχουν στη κυριότητα τους 700 με 800 στρατιωτικές βάσεις σε όλο τον κόσμο. Ένα έγγραφο του 2002 αποκαλύπτει την παρουσία Αμερικανών στρατιωτικών σε 156 χώρες, με αμερικανικές βάσεις σε 63 χώρες, εκ των οποίων πρόσφατα χτισμένες (μετά την 11η Σεπτεμβρίου 2001) σε επτά χώρες, ένα σύνολο 255.065 στρατιωτικού προσωπικού. Σύμφωνα με τον Gelman, με βάση τα επίσημα στοιχεία του Πεντάγωνου του 2005, οι Ηνωμένες Πολιτείες είχαν 737 βάσεις στο εξωτερικό. (1)

Για τον καθηγητή Jules Dufour, η επιρροή της αμερικανικής ισχύος είναι τεράστια και συνεχίζει να αυξάνεται. Οι Αμερικανοί θεωρούν την επιφάνεια της γης ως έδαφος για κατάκτηση, κατοχή και εκμετάλλευση. Η διαίρεση του κόσμου σε μάχιμες και διοικητικές μονάδες καταδεικνύει σαφώς το γεγονός αυτό. Σε αυτά τα πλαίσια, η ανθρωπότητα φαίνεται να ελέγχεται ή να είναι δεμένη με αλυσίδες οι κρίκοι των οποίων αποτελούν τις στρατιωτικές βάσεις. Η διαδικασία της ανακατανομής των στρατιωτικών εγκαταστάσεων διεξάγεται υπό την καθοδήγηση της εξουσίας, της ένοπλης βίας, την παρέμβαση μέσω συμφωνιών «συνεργασίας» των οποίων οι φιλοδοξίες κατάκτησης συνεχώς επαναλαμβάνονται στο σχεδιασμό των εμπορικών πρακτικών και των εμπορικών ανταλλαγών. Η οικονομική ανάπτυξη εξασφαλίζεται μέσω της στρατιωτικοποίησης και του έλεγχου των κυβερνήσεων και θυσιάζονται ολόκληρες κοινωνίες και τεράστιοι πόροι για να εξασφαλιστεί ο έλεγχος στις περισσότερες περιοχές του πλανήτη προικισμένες με στρατηγικά πλούτη, ώστε να εδραιωθούν τα θεμέλια της αυτοκρατορίας. (1)

Θα το έχετε καταλάβει, ο έλεγχος των όλο και πιο σπάνιων πρώτων υλών θα δημιουργήσει οξύτερες εντάσεις. Ωστόσο, η κατάσταση δεν είναι η ίδια με αυτήν που επικρατούσε μετά την πτώση της σοβιετικής αυτοκρατορίας πριν από είκοσι χρόνια. Ας θυμηθούμε την εποχή εκείνη, ο Τζορτζ Μπους πατέρας είχε ανακοινώσει μια νέα τάξη. Η αυτοκρατορία δεν είχε κανέναν απέναντι της.

Ο Ιμπέρ Βεντρίν, Γάλλος Υπουργός Εξωτερικών, μίλαγε για υπερδύναμη.

Σήμερα μαθαίνουμε ότι οι Κινέζοι δεν είναι ευχαριστημένοι για την τύχη του Πακιστάν που βομβαρδίστηκε και έχασε 26 στρατιώτες. Επιπλέον, βλέπουν με πολύ κακό μάτι την επιχειρούμενη περικύκλωση τους από την ανάπτυξη 2.500 πεζοναυτών στην Αυστραλία. Σύμφωνα με τηλεγράφημα του Γαλλικού Πρακτορείου AFP, ο Κινέζος πρόεδρος Χου Ζιντάο κάλεσε την Τρίτη 6 Δεκέμβρη το Πολεμικό Ναυτικό να προετοιμαστεί για στρατιωτικές μάχες, εν μέσω των αυξανόμενων περιφερειακών εντάσεων για διαφορές στη θάλασσα και της εκστρατείας των ΗΠΑ να επιβληθεί στον Ειρηνικού. Απευθυνόμενος προς την ισχυρή Κεντρική Στρατιωτική Επιτροπή ο Χου δήλωσε: «Το κύριο έργο μας είναι η εθνική μας άμυνα και η ανάπτυξη νέων στρατιωτικών κατασκευών». Το επίσημο πρακτορείο ειδήσεων Xinhua ανέφερε ότι ο πρόεδρος δήλωσε ότι το κινεζικό πολεμικό ναυτικό θα πρέπει να «προετοιμαστεί για έναν μακρύ πόλεμο» (2)

«Ο Κινέζος Πρωθυπουργός Γουέν Τζιαμπάο έστειλε μήνυμα τον περασμένο μήνα κατά της παρέμβασης των «εξωτερικών δυνάμεων» στις περιφερειακές εδαφικές διαφορές, συμπεριλαμβανομένων και εκείνων στην Νότια Θάλασσα της Κίνας.

Ενώ η Χίλαρι Κλίντον έφτασε στο Μιανμάρ (Βιρμανία) στις 30 Νοεμβρίου για μια διήμερη επίσκεψη, η Κίνα ήδη πήρε το προβάδισμα.

Ο Κινέζος Αντιπρόεδρος Xi Jinping δέχτηκε στο Πεκίνο τη Δευτέρα τον επικεφαλής των ενόπλων δυνάμεων της Βιρμανίας Min Aug Hlaing, και του υπενθύμισε ότι η Κίνα επιθυμεί να συμβάλει προς μια «στρατηγική εταιρική σχέση» με το Μιανμάρ, αναφέρει η South China Morning Post. Η εφημερίδα του Χονγκ Κονγκ, διευκρινίζει ότι «η πρόθεση της Βιρμανίας είναι να μη επιτρέψει να χαλάσουν οι σχέσεις της με την Κίνα και ότι προσπαθεί πάντα να εξισορροπήσει τα συμφέροντα της ανάμεσα στο Ανατολικό και Δυτικό στρατόπεδο».

Ο κινεζικός στρατός πραγματοποίησε μεγάλες στρατιωτικές ασκήσεις κοντά στο Πακιστάν μετά την εγκατάσταση των αμερικανικών στρατευμάτων στην περιοχή.

Σε απάντηση της ανόδου της Δυτικής επιθετικότητας εναντίον του Ιράν, ο Υποστράτηγος Zhang Zhaozhong παρατήρησε ότι «η Κίνα δεν θα διστάσει να προστατεύσει το Ιράν ακόμη και αν αυτό θα πυροδοτήσει τον τρίτο παγκόσμιο πόλεμο», σχόλια που δημιούργησαν μεγάλη συζήτηση στην ίδια την Κίνα.

Ο Κινέζος πρεσβευτής στον ΟΗΕ προειδοποίησε τον διευθυντή της Διεθνούς Επιτροπής Πυρηνικής Ενεργείας (ΙΑΕΑ) Yukiya Amano, ότι δεν μπορεί να παράγει «αβάσιμες αποδείξεις» (evidence baseless) ώστε να δικαιολογήσει μια επίθεση στο Ιράν, με το πρόσχημα του αμφιλεγόμενου πυρηνικού του προγράμματος».(2)

Από τη ρωσική πλευρά, η ίδια ανησυχία οδηγεί και εκεί σε κινητοποίηση, όπως μεταξύ άλλων η ανάπτυξη της πυραυλικής ασπίδας στην Ευρώπη. Ο Ρώσος Στρατηγός Νικολάι Makarov δήλωσε την περασμένη εβδομάδα: «Δεν αποκλείω τοπικές και περιφερειακές ένοπλες συγκρούσεις με εξέλιξη ενός πόλεμου μεγάλης κλίμακας, συμπεριλαμβανομένης της χρήσης πυρηνικών όπλων».

Οι παγκόσμιες εντάσεις μεταξύ Ανατολής και Δύσης εξερράγησαν κατά το τελευταίο δεκαπενθήμερο, όταν ο Ρώσος πρεσβευτής Βλαντιμίρ Titorenko και δύο από τους βοηθούς του προερχομένους από τη Συρία έπεσαν θύματα από μια βίαιη επίθεση από τις δυνάμεις ασφαλείας του Κατάρ που υποστηρίζονται από τη CIA και από πράκτορες της βρετανική MI6. Οι τελευταίοι επεχείρησαν να αποκτήσουν πρόσβαση σε έναν διπλωματικό σάκο που περιείχε πληροφορίες των συριακών υπηρεσιών πληροφοριών σχετικά με την εισβολή των Ηνωμένων Πολιτειών στην Συρίας και στο Ιράν.

Ένας Αμερικανός δημοσιογράφος, ο Greg Hunter, εξηγεί γιατί «ο κόσμος είναι εκτός ελέγχου». Αποκαλύπτει ότι το σύνολο της Δυτικής οικονομίας καταρρέει υπό το βάρος του πάνω από 100.000 δισ. Δολάρια που δεν είναι σε θέση να αποπληρώσει: «Ποτέ στην ιστορία ο κόσμος δεν ήταν τόσο κοντά σε ένα συνολικό οικονομικό χάος και στον πυρηνικό πόλεμο ταυτόχρονα».(3)

Τέλος, ένα ενημερωτικό δελτίο του Υπουργείου Άμυνας που εκδόθηκε σήμερα από τον πρωθυπουργό Πούτιν αναφέρει ότι ο Πρόεδρος Μεντβέντεφ και ο Πρόεδρος Χου έχουν συνάψει μια «κατ 'αρχήν συμφωνία» θεωρώντας ότι ο μόνος τρόπος για να σταματήσει η επιθετικότητα της Δύσης με επικεφαλής τις Ηνωμένες Πολιτείες θα είναι «μια στρατιωτική και άμεση δράση».

Παράλληλα ο Κινέζος ηγέτης διέταξε το Πολεμικό Ναυτικό να «προετοιμαστεί για πόλεμο».(4)

Η Claude Jacqueline Herdhuin συνοψίζει καλά τον συνεχή πειρασμό της αυτοκρατορίας γράφοντας ότι ο πραγματικός πόλεμος είναι οικονομικής φύσης:

«Οι Ηνωμένες Πολιτείες θέλουν να παραμείνουν ο φύλακας σκύλος του κόσμου, ακόμα και εάν αυτός ο σκύλος είναι σήμερα ψωριάρης και τυφλός και δεν μπορεί να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων. Μερικές φορές, η σοφία και η ευφυΐα επιβάλουν την υποχώρηση, αλλά η κυβέρνηση των ΗΠΑ, υπό τον έλεγχο των οικονομικών και στρατιωτικών βιομηχανιών, συνεχίζει να διεκδικεί την κυριαρχία του πλανήτη. Φτάνει όμως λίγη μικρή διορατικότητα και κοινή λογική για να παρατηρήσουμε ότι αυτή η καταρρέουσα δύναμη δεν είναι πια σε θέση να συγκλονίσει τον κόσμο».(5)

Ο συνασπισμός της Κίνας και της Ρωσίας

«Μετά την αποκεφάλιση και το γονάτισμα της Λιβύης, προκειμένου να αποδυναμώσουν την περιοχή και να απομονώσουν το Ιράν, είναι σαφές ότι η Δύση βρίσκεται σε πολύ άσχημη θέση.

Οι χώρες μέλη του ΝΑΤΟ πιάστηκαν στο λαιμό. Η οικονομία τους υφίσταται τις συνέπειες μιας πολύ καλά ενορχηστρωμένης επίθεσης από τον κόσμο της χρηματοπιστωτικής οικονομίας. Η αμερικανική οικονομία πάει άσχημα, η Ευρώπη «κρατά ακόμα» κάτω από την ηγεσία της Ανγκελα Μέρκελ και του Νικολά Σαρκοζί, αλλά το ψωραλέο σκυλί δεν παραδέχεται την ήττα του και απειλεί να δαγκώσει.

Η ένοπλη επέμβαση σίγουρα χρησιμοποιείται, αλλά ο πραγματικός πόλεμος παίζεται έξω στον κόσμο της χρηματοπιστωτικής οικονομίας. Η απειλή της Standard & Poors είναι μια απτή απόδειξη. Και οι λαοί είναι οι όμηροι και τα θύματα αυτού του πολέμου.

Μετά τη Λιβύη, το ΝΑΤΟ έβαλε στο μάτι τη Συρία. Αυτό θα του επιτρέψει να απομονώσει περαιτέρω το Ιράν. Όμως, η Ισλαμική Δημοκρατία του Ιράν είναι ένας πολύ πιο δύσκολος στόχος. Επιτιθέμενη στο Ιράν η Δύση θα πρέπει να αντιμετωπίσει τις χώρες του Οργανισμού Συνεργασίας της Σαγκάης (ΟΣΣ, SCO), που ιδρύθηκε το 2001 από τους προέδρους πέντε ευρασιατικών χωρών: Ρωσία, Κίνα, Καζακστάν, Κιργιζία, Τατζικιστάν και στις οποίες προστέθηκε το Ιράν το 2005. Ο ΟΣΣ αντιπροσωπεύει σαφώς την βούληση αυτών των χωρών να ενωθούν εναντίον της Δύσης. Μπορεί να ερμηνευθεί ως ένα νέο Ανατολικό Μπλοκ, και δηλώνει σαφώς την επιστροφή σε μια ισορροπία που υπήρχε πριν την κατάρρευση του ανατολικού μπλοκ που επέτρεψε την παγκόσμια «δικτατορία» των Ηνωμένων Πολιτειών.

Για άλλη μια φορά, οι κυρίαρχες χώρες εφαρμόζουν την πολιτική του «ένα μέτρο δυο σταθμά»: το Ισραήλ (που υποστηρίζεται από την Ουάσιγκτον) έχει το δικαίωμα να απειλήσει το Ιράν με τα πυρηνικά όπλα του, αλλά η Τεχεράνη δεν έχει κανένα δικαίωμα με το πρόσχημα ότι θα ήταν μια απειλή για την ασφάλεια του Ισραήλ και του λεγομένου πολιτισμένου κόσμου».(5)

Κατά τον Μπάνι Σαντρ, πρώην Πρόεδρος του Ιράν, η Δύση υποστηρίζει ότι το ιρανικό πυρηνικό πρόγραμμα θέτει πρόβλημα, διότι εμπεριείχε μια στρατιωτική διάσταση. Αλλά γνωρίζετε ότι τα WikiLeaks έχουν δημοσιεύσει μυστικές εκθέσεις. Μερικές από αυτές τις εκθέσεις αφορούν αυτόν τον Κύριο Yukika Amano, τον Ιάπωνα επικεφαλής του ΔΟΑΕ: σύμφωνα με αυτές τις εκθέσεις, οι Αμερικανοί υποστήριξαν τον διορισμό του στην διεύθυνση του ΔΟΑΕ, επειδή ο ίδιος δεσμεύτηκε να δράσει προς την κατεύθυνση της Στρατηγικής των Ηνωμένων Πολιτειών. Αυτό που δεν θέλουν να δηλώσουν οι Δυτικοί αξιωματούχοι, είναι ότι το βασικό ζήτημα γι 'αυτούς είναι να ελέγχουν ολόκληρη την περιοχή.

Ο κ. Μπους είχε επιφορτιστεί με το έργο, να φέρει τη Δημοκρατία στην Ευρύτερη Μέση Ανατολή. Αυτήν την Ευρύτερη Μέση Ανατολή - από την Βόρεια Αφρική μέχρι το Πακιστάν -σκοπεύουν στην πραγματικότητα να θέσουν υπό τον έλεγχό τους οι Ηνωμένες Πολιτείες .

Παρενέβησαν στη Λιβύη, κατέστρεψαν μια χώρα για να θεσπιστεί η δημοκρατία, αλλά κανείς δεν βλέπει δημοκρατία. Αυτό που βλέπουμε είναι μεγαλύτερη ανασφάλεια και μεγαλύτερη φτώχεια. Επιδιώκουν, στην πραγματικότητα, να καταστρέψουν για να ανοικοδομήσουν, πληρώντας ακριβά τις δυτικές εταιρείες που θα πάνε εκεί για την ανοικοδόμηση .

«Δεν πιστεύω ότι οι ΗΠΑ έχουν τα μέσα για να επιβάλουν την ηγεμονία τους στην Κίνα, ή ακόμη στις μικρότερες χώρες του Ειρηνικού ή στην Ινδία. Και αυτό επειδή, κατά τη γνώμη μου, οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν είναι πλέον μια υπερδύναμη, γίνονται όλο και περισσότερο μια χώρα όπως όλες οι άλλες». (6)

«Η Ιαπωνία μαζί με τις άλλες ασιατικές χώρες, είναι πιο σημαντικές σήμερα από όλο το σύνολο της Δύσης. (...)

Αυτό που επιδιώκουν όμως, είναι ο έλεγχος του πετρελαίου και του φυσικού αερίου. Πιστεύουν ότι με τον έλεγχο των δύο κέντρων της Κεντρικής Ασίας και του Περσικού Κόλπου, θα μπορέσουν να μιλήσουν ως ίσοι ή ακόμη και να επιβάλουν μια οριακή υπεροχή στην Ασία. Αυτό που θέλουν είναι να ελέγχουν το πετρέλαιο και το φυσικό αέριο.

Η αιτιολόγησή τους: μετά την αποχώρηση των ΗΠΑ από το Ιράκ, το Ιράν θα γίνει η ηγεμονική δύναμη της περιοχής, λόγω της διάσημης πράσινης ζώνης του σιιτισμού. Η αλλαγή καθεστώτος στη Συρία με την αποκατάσταση ενός σουνιτικού καθεστώτος σημαίνει την απομόνωση του Ιράν από τον Λίβανο»(6)

Κλείνοντας την συνέντευξή του, Ο Bani Σαντρ χρησιμοποιεί τα ίδια επιχειρήματα με τον Πρέσβη Kishore Mahboubani: «Υπάρχουν αρκετοί σημαντικοί λόγοι για την κρίση της Δύσης που πανικοβάλλεται στην προοπτική να χάσει την ηγεμονία της σε όφελος των νέων κέντρων εξουσίας της Ασίας ή της Ευρασίας, όπως η Κίνα, η Ινδία, και καταρχήν το χαμήλωμα του επίπεδου διαβίωσης των λαών. (...)

Ένα άλλο σημαντικό ζήτημα: η Δύση έχει παραδώσει τον έλεγχο της οικονομίας της στις χρηματοπιστωτικές αγορές. Σύμφωνα με ορισμένες πηγές, στις Ηνωμένες Πολιτείες, τα χρήματα που επενδύθηκαν στις χρηματοπιστωτικές αγορές και όχι στην πραγματική οικονομία είναι δυσανάλογα και ανέρχονται σε μια αναλογία 7 προς 1».(6)

Ο Kishore Mahbubani περιγράφει επίσης την πτώση της Δύσης με την απώλεια των δικών της αξιών. Κατά τον ίδιο, «ήρθε η ώρα για την αναδιάρθρωση της παγκόσμιας τάξης, η Δύση είναι ανίκανη να διατηρήσει, να σεβαστεί, και ακόμη λιγότερο να ενισχύσει τους θεσμούς που δημιούργησε. Ο αμοραλισμός υπονομεύει ακόμα περισσότερο τις δομές και το πνεύμα της παγκόσμιας διακυβέρνησης και εμφανίζεται ανίκανη να ασκήσει εξουσία, καθιστώντας την σήμερα περισσότερο το πρόβλημα παρά τη λύση.

«Οι πολιτισμοί, έλεγε ο Arnold Toynbee, δεν φονεύονται, αυτοκτονούν».

Η αμερικανική αυτοκρατορία υπέστη την ίδια πτώση όπως η βρετανική προκάτοχός της. (...)

Θα κατανοήσουν οι Ηνωμένες Πολιτείες αυτό το μάθημα; Ή θα επιδιώξουν να διατηρήσουν την παγκόσμια κυριαρχία μόνο με την στρατιωτική δύναμη, δημιουργώντας έτσι όλο και περισσότερη αναταραχές, συγκρούσεις και βαρβαρότητα;»

Μετά από καιρό, θα διαπιστώσουμε ότι τα κενά συνθήματα για τα ανθρώπινα δικαιώματα που είναι αποκλειστικά αυτά του λευκού άνθρωπου της Δύσης - αν και θα πρέπει να σημειωθεί ότι ακόμη και σε αυτές τις κοινωνίες η ρήξη μεταξύ πλούσιων και φτωχών είναι πλήρης - θα καταπατηθούν προοδευτικά με τη εξαφάνιση της υλικής ευημερίας.

«A Beastly Century», «Ένας κτηνώδης αιώνας», είναι ο όρος που χρησιμοποιεί ο Margaret Drabble, για να περιγράψει τον εικοστό αιώνα. (7)

Αν ξεσπάσει ο πόλεμος, η πρώτη κίνηση του Ιράν θα ήταν να κλείσει τα στενά του Ορμούζ. Το 40% του παγκοσμίου πετρελαίου περνά μέσα από αυτό.

Μεταξύ του πολέμου και των κυρώσεων, οι τιμές του πετρελαίου θα ανεβούν στα

ύψη, ίσως 300 δολάρια και θα ωθήσουν στην άβυσσο την δυτική οικονομία η οποία βρίσκεται στο χείλος του γκρεμού.

Ο πυρηνικός πόλεμος θα πάψει να είναι αποκύημα της φαντασίας, φέρνοντας στην μνήμη μας την ρήση του Αϊνστάιν: «Δεν ξέρω τι θα συμβεί μετά τον τρίτο παγκόσμιο πόλεμο, αλλά είμαι βέβαιος ότι ο τέταρτος θα γίνει με πέτρες, τόξα και βέλη».

Μας προειδοποίησε.

Σημειώσεις

1. Pr Jules Dufour http://www.mondialisation.ca/index.php?context=va&aid=5314

2. Joseph Watson et Yi Han: L'armée chinoise, programme de grosses manoeuvres militaires près du Pakistan. Mondialisation.ca, le 2 décembre 2011

3. http://gold-up.blogspot.com/2011/12/la-chine-rejoint-la-russie-la-solution.html

4.http://www.google.com/hostednews/afp/article/ALeqM5gAez8SIMfjSbwOXzFSBLxNzlZrFgdocId=CNG.858b1c9b4e61e65eb7764010c93e843b.2a

5.Claude Jacqueline Herdhuin: Les Etats-Unis: le chien de garde du monde

http://www.mondialisation.ca/index.php?context=va&aid=28101 8 12 2011

6. www.solidariteetprogres.org/Abolhassan-Bani-Sadr-Non-a-une-guerre-contre-l-Iran_08363

7. C.E. Chitour www.legrandsoir.info/Declin-de-sens-ou-declin-de-puissance-le-dilemme

Pr Chems Eddine Chitour

ΠΗΓΗ