Η εκποίηση της δημόσιας περιουσίας

Φθάνοντας στο χείλος της χρεωκοπίας και υπό την πίεση της τρόϊκας, η ελληνική κυβέρνηση αποφασίζει να «ξεπουλήσει» ό,τι μπορεί να πουληθεί από την περιουσία της πατρίδας μας που επί δεκαετίες με κόπους και θυσίες δημιούργησε ο ελληνικός λαός.

Πολλοί, επιπόλαια σκεπτόμενοι, ίσως πουν ότι εδώ που φθάσαμε δεν μας μένει τίποτε άλλο από το να πουλήσουμε την περιουσία του κράτους για να σωθούμε. Ας πάρουμε αυτά τα 50 (θεωρητικά) δισεκατομμύρια ευρώ, που μας λένε ότι μπορούμε να εισπράξουμε πουλώντας, για να σταθούμε στα πόδια μας και μετά βλέπουμε.

Είναι όμως έτσι τα πράγματα; Αρκετοί είναι αυτοί (μεταξύ των οποίων και πολλοί ξένοι ειδικοί), οι οποίοι λένε ότι είναι αδύνατον να εισπράξουμε αυτά τα 50 δις ευρώ, για τον απλό λόγο ότι κανείς επενδυτής δεν είναι διατεθειμένος να επενδύσει σε επιχειρήσεις που λειτουργούν σε ένα δυσμενές οικονομικό περιβάλλον και να αναγκαστεί να συνεργάζεται με ένα δυσκίνητο και γραφειοκρατικό κράτος, που έχει προβλήματα διαφθοράς, ενώ θα πρέπει να διαχειριστεί το προσωπικό αυτών των επιχειρήσεων που έχει προσληφθεί ως επί το πλείστον με ρουσφετολογικό τρόπο και έχει μάθει να εργάζεται με την κακή νοοτροπία του δημοσίου υπαλλήλου. Εκτός αυτού, οι περισσότερες ΔΕΚΟ είναι χρεωμένες και κάποιος πρέπει να αναλάβει το βάρος της αποπληρωμής των χρεών. Εύκολα θα πουληθούν πολύ λίγες ΔΕΚΟ που είναι κερδοφόρες και εμφανίζουν καλές προοπτικές, όπως οι ΟΤΕ, ΟΠΑΠ, ΔΕΗ, ΟΛΠ, ΟΛΘ, Αεροδρόμιο Ελ. Βενιζέλος. Ακόμη και αυτό το «φιλέτο» των επιχειρήσεων, κάτω από την ασφυκτική πίεση του χρόνου, θα πουληθεί σε τιμές πολύ κάτω της πραγματικής του αξίας.

Πώς λοιπόν θα συγκεντρωθούν τα 50 δις που πιεστικά απαιτούν οι δανειστές μας; Μοιραία θα αρχίσει η εκποίηση. Θα βγουν στο σφυρί δρόμοι, λιμάνια, κεντρικά κτίρια και οικόπεδα στην πρωτεύουσα και άλλες μεγάλες πόλεις, παραλίες, νησιά κ.λ.π. μέχρι να νοιώσουν ασφαλείς οι ευρωπαίοι εταίροι μας.

Ενδεικτική των προθέσεων των ευρωπαίων είναι η πρόταση που έγινε, να δημιουργηθεί ανεξάρτητη υπηρεσία εκποιήσεων της περιουσίας της πατρίδας μας, που θα παίρνει εντολές όχι από την ελληνική κυβέρνηση αλλά από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή! Αυτό σημαίνει πλήρη παράδοση της Ελλάδας στα χέρια των δανειστών μας.

Ας φανταστούμε όμως την επόμενη ημέρα αυτού του ξεπουλήματος. Όλες οι μεγάλες επιχειρήσεις και οι υποδομές θα περάσουν στα χέρια ξένων, διότι κανείς έλληνας επιχειρηματίας δεν έχει σήμερα την οικονομική επιφάνεια που απαιτείται. Οι τηλεπικοινωνίες, η ενέργεια, οι δρόμοι και τα λιμάνια, τα αεροδρόμια και μεγάλες βιομηχανίες, τα δίκτυα ύδρευσης και φυσικού αερίου, μεγάλα τουριστικά ακίνητα και επιχειρήσεις. Αυτά όλα σε συνδυασμό με την κατάρρευση των μικρομεσαίων επιχειρήσεων και του λιανικού εμπορίου και την κάλυψη του κενού από τις πολυεθνικές αλυσίδες, θα μας οδηγήσουν σε μια καθημερινότητα όπου θα αισθανόμαστε υπόδουλοι, όχι πια στον αλλόθρησκο κατακτητή αλλά στους «πολιτισμένους» Ευρωπαίους και άλλους δυτικούς.

Δυσκολεύεται κανείς να πιστέψει ότι έλληνες πολιτικοί, στα χέρια των οποίων εμπιστεύτηκε ο λαός την διαχείριση των δημοσίων πραγμάτων, πολιτεύτηκαν με τόση αφροσύνη, ώστε να μας φέρουν σήμερα σε αυτή την τραγική κατάσταση! Η μεγάλη πλειοψηφία των Ελλήνων πολιτών, που είναι έξω από τα κέντρα αποφάσεων και διαπλοκής, προσπαθούν μέσα σε ατμόσφαιρα σύγχυσης που σκοπίμως καλλιεργείται, να καταλάβουν τι έφταιξε.

Οι ερμηνείες πολλές από ειδικούς και μη. Καθημερινά δημοσιεύονται τεχνικές και πολιτικές αναλύσεις, η πορεία του χρέους και του ελλείμματος τα τελευταία 30 χρόνια. Ένα είναι βέβαιο. Τίποτε δεν ήταν τυχαίο.

Οι πλειονότητα των πολιτικών που κυβέρνησαν από την μεταπολίτευση μέχρι σήμερα με την έλλειψη ηθικών και πατριωτικών ερεισμάτων που τους χαρακτηρίζει, πορεύτηκαν με γνώμονα το προσωπικό τους συμφέρον, το συμφέρον των κυκλωμάτων που τους ανέδειξαν και τους συντήρησαν στην εξουσία αλλά και το συμφέρον των ξένων (κυρίως Ευρωπαίων και Αμερικανών) που πασχίζουν πολλά χρόνια τώρα να υποτάξουν την Ελλάδα των μεγάλων αξιών, των αγίων και των ηρώων.

Ας θυμηθούμε ότι λίγους μήνες νωρίτερα, πολύ πριν τεθεί το θέμα των 50 δις ευρώ από την τρόϊκα, ο πρωθυπουργός σε ομιλία του στις Ηνωμένες Πολιτείες, είχε υπαινιχθεί ότι σαν ασφαλιστική δικλείδα για την οικονομία μας έχουμε την εθνική περιουσία, που στην ανάγκη θα μπορούσαμε να την «αξιοποιήσουμε». Ήταν λοιπόν όλα προσχεδιασμένα. Υπήρχε σενάριο ολοκληρωμένο, μόνο που δεν μας το διάβασαν όλο μαζί. Μας διαβάζουν μία – μία τις σκηνές για να το χωνεύουμε καλύτερα.

Έστω και την ύστατη στιγμή ο λαός πρέπει να αντιδράσει δυναμικά. Να θυμηθεί ότι απέναντι στους μεγάλους κινδύνους οι Έλληνες ενωμένοι μεγαλούργησαν. Ασφαλώς οι συνθήκες είναι σήμερα διαφορετικές γιατί η αλλοτρίωση των ηθών έχει προχωρήσει. Υπάρχει όμως η ελπίδα για την αναγέννηση. Οι νέοι αδιάφθοροι πολιτικοί με ζωή και λόγο καθαρό, τίμιο και ηθικό, που μπορούν να ξεσηκώσουν την μεγάλη πλειοψηφία. Ας ελπίσουμε ότι δεν είναι πολύ αργά.

Νικόλαος Ζώτος

ΠΗΓΗ