Για τα γεγονότα σχετικά με το Μεταναστευτικό, την εγκληματική Υπερεθνική Ελίτ και τα νεο-Οθωμανικά πράσινα άλογα

 

1. Έχουμε τονίσει επανειλημμένα ότι το πρόβλημα με τους δήθεν πρόσφυγες πολέμου είναι καθαρά μεταναστευτικό πρόβλημα. Δηλαδή οι Πακιστανοί, οι Μπαγκλαντεσιανοί, οι Αφρικανοί κλπ δεν θέλουν να ξεφύγουν από κάποιο πόλεμο, αλλά απλά από την φτώχεια και την εξαθλίωση στην οποία έχουν καταδικαστεί οι χώρες τους από την παγκοσμιοποίηση. Οι λίγοι από τις εμπόλεμες χώρες (Συρία, Αφγανιστάν κλπ) είναι συνήθως τα προδομένα «παιδιά» της Υπερεθνικής Ελίτ (Υ/Ε) που έμειναν ορφανά μετά την ήττα τους και την αποχώρηση των «μπαμπάδων» τους από τις χώρες αυτές. Άλλωστε οι πραγματικοί πρόσφυγες δεν έχουν τα οικονομικά μέσα για να πάνε στις πλούσιες χώρες του Βορρά, αλλά απλά συνωστίζονται στις παραμεθόριες περιοχές των χωρών τους, όπως άλλωστε πάντα έκαναν οι πραγματικοί πρόσφυγες, που δεν έκαναν θρασύτατα διαδηλώσεις να τους πάνε στη… Γερμανία!

2. Μιλάμε δηλαδή για παράνομους οικονομικούς μετανάστες, οι οποίοι δεν έχουν βέβαια κανένα δικαίωμα να παραβιάζουν την εθνική και οικονομική κυριαρχία άλλων λαών που αγωνίζονται και αυτοί, όπως ο Ελληνικός, να επιβιώσουν μέσα στη νεοφιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση. Ιδιαίτερα μάλιστα όταν η παράνομη μετανάστευση γίνεται σύμφωνα με σχέδιο της Υπερεθνικής Ελίτ που
είχε αποκαλυφθεί στον ΟΗΕ από τον Επίτροπο για τη μετανάστευση Σάδερλαντ από το 2014[i] και η οποία έχει απώτατο στόχο την καθήλωση των μισθών στις μητροπολιτικές χώρες σε επίπεδα σχεδόν τριτοκοσμικά. Αυτό το ήξερε βέβαια ο Μαρξ και το κατήγγειλε εδώ και σχεδόν 200 χρόνια[ii], αλλά οι υποτιθέμενοι σήμερα οπαδοί του (ΚΚΕ, Τροτσκιστές και τα άθλια «αριστερά» όργανα της Υ/Ε οι Συριζαίοι) κάνουν ότι δεν καταλαβαίνουν και μιλούν για ‘ανθρωπιστικά’ δικαιώματα κλπ (που περιφρονούσε ο Μαρξ!) –ακριβώς όπως κάνουν και τα «παιδιά του Σόρος». Όμως στην εποχή της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης, η οποία αποτελεί μια σοβαρή δομική αλλαγή στο παγκόσμιο καπιταλιστικό σύστημα, η μαζική μετανάστευση δεν παίζει απλά το ρόλο του «εφεδρικού στρατού» (φθηνής) εργασίας όπως παλιά, αλλά παίζει και κρίσιμο ρόλο στην εθνική και πολιτιστική αλλοίωση των χωρών, όπως αποκαλύπτει η σχετική δήλωση που αναφέρουμε, στο πλαίσιο πάντα του στόχου της διάλυσης των κρατών-εθνών που αποτελεί βασικό στόχο της παγκοσμιοποίησης, αφού εκ των πραγμάτων είναι το τελευταίο αμυντικό οχυρό της αυτονομίας των λαών απέναντι στην Υ/Ε. Γι’ αυτό και στην τελευταία ανακοίνωσή μας για το μεταναστευτικό καταγγείλαμε για άλλη μια φορά τη στάση του ΚΚΕ και των υπόλοιπων γνωστών «διεθνιστών- αντικαπιταλιστών», η οποία υπονομεύει ευθέως την εθνική μας κυριαρχία, ενώ το ΚΚΕ υποκριτικά και απατεωνίστικα συμμετείχε στη μεγαλειώδη εξέγερση του λαού των νησιών μας, «βγαίνοντας κι από πάνω» ότι δήθεν δικαιώνεται ή θέση του για «ανοικτά σύνορα» και ισόποση κατανομή των λαθρομεταναστών σε όλη τη χώρα και ότι δήθεν αυτή είναι και η θέληση του εξεγερμένου λαού των νησιών μας! Δηλαδή, η ισόποση κατανομή της αθλιότητας και όχι βέβαια η πάλη κατά της ίδιας της αθλιότητας που είναι η παράνομη μετανάστευση την οποία επιβάλλει η Υ/Ε και οι διάφοροι Σόρος και τα τσιράκια τους στις ΜΚΟ. Αυτός είναι ο διεθνισμός των σημερινών «κομμουνιστών» που θα κάνει τα κόκκαλα του Μαρξ να τρίζουν….

3. Θα είχε επομένως κάθε δικαίωμα η χώρα μας να κλείσει τα σύνορά της σε παράνομους μετανάστες, πραγματικά βέβαια και όχι εικονικά όπως κάνει σήμερα με την …άδεια της Υ/Ε μέσω ΕΕ, η οποία τώρα θέλει απλά να σταματήσει τον εκβιασμό που επιχειρεί ο Ερντογάν για τους δικούς του λόγους σχετικά με το Κουρδικό. Η Ελλάδα όμως, σαν ένα άτυπο προτεκτοράτο της Υ/Ε μέσω της ΕΕ, όπως καταγγείλαμε ήδη από το 2010, απλά παρακαλά την ΕΕ και την Frontex να περιορίσει κάπως την παράνομη μετανάστευση, όταν η οικονομική καταστροφή της χώρας που ξεκίνησε από την ΕΕ το 2010 ήδη οδηγεί και στην πολιτιστική καταστροφή της. Και αυτό βέβαια δεν έχει σχέση με σατανικά σχέδια νέο-Οθωμανών και άλλα τέτοια που διαδίδουν βαλτοί συστημικοί διανοούμενοι που ειδικεύονται στον αποπροσανατολισμό. Απλά αναφέρεται στις σημαντικές γεωστρατηγικές αλλαγές στην περιοχή μετά την αποτυχία του αρχικού σχεδίου της Υ/Ε για την ανατροπή του Άσαντ. Είναι άλλωστε γνωστό για οποιονδήποτε έχει καταλάβει τη σημασία της Νέας Διεθνούς Τάξης της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης ότι καμία χώρα με ανοικτές και απελευθερωμένες αγορές δεν μπορεί να παίζει σήμερα τον …καουμπόη (ή τον Σουλτάνο!) χωρίς την άδεια της Υ/Ε που μπορεί να καταστρέψει την οικονoμία της μέσα σε λίγες μέρες, αν όχι ώρες. (βλ. 6)

4. Το αρχικό αυτό σχέδιο της Υ/Ε πρόβλεπε την ίδρυση ενός νέου προτεκτοράτου με βάση τη Συρία, από τους πάλαι ποτέ αντι-ιμπεριαλιστές Κούρδους, που τώρα μετατράπηκαν σε ορντινάντσες των Αμερικανών, και την κατάτμηση της υπόλοιπης Συρίας με βάση διάφορες Αραβικές φατρίες σαν αυτές που λυμαίνονται σήμερα τη Λιβύη. Το σχέδιο όμως αυτό ανατράπηκε (προς το παρόν τουλάχιστον), τόσο από τη σθεναρή αντίδραση του καθεστώτος Ερντογάν, που δεν ήθελε ποτέ την ίδρυση ενός Κουρδικού κράτους στα σύνορά του, όσο — ακόμη πιο σημαντικό —την επίσης ισχυρή στήριξη του καθεστώτος Άσαντ από τη Ρωσία, πέρα βέβαια από την παραδοσιακή στήριξή του από τις αντιιμπεριαλιστικές δυνάμεις στο Ιράν, Λίβανο κλπ. Στο πλαίσιο αυτής της διαδικασίας το καθεστώς Ερντογάν προσέγγισε τον άξονα Ρωσίας-Συρίας-Ιράν, χωρίς όμως, όπως αποδείχνεται τώρα, να έχει ποτέ σκοπό να απαγκιστρωθεί εντελώς από την Υ/Ε, αφού απλά  ήθελε να παίζει τον ρόλο κάποιου είδους εθνικά κυρίαρχου κράτους μέσα στη Νέα Διεθνή Τάξη (ΝΔΤ). Ήταν επομένως αναπόφευκτη η σημερινή σύγκρουση με την Υ/Ε λόγω των αντιτιθέμενων στόχων των δυο μερών. Η Υ/Ε και οι Σιωνιστές θέλαν βέβαια να εξαλείψουν και το τελευταίο υπόλειμμα Μπααθικού ή αντιστεκόμενου καθεστώτος (μετά τη καταστροφή των καθεστώτων στο Ιράκ, Αφγανιστάν και Λιβύη), ενώ ο Ερντογάν ήθελε απλά να απομακρύνει κάθε κίνδυνο εγκαθίδρυσης Κουρδικού καθεστώτος στα νότια σύνορά του. Όμως κανένα από τα μέρη δεν θέλει να διακοπούν πλήρως οι μεταξύ τους σχέσεις  για γεωπολιτικούς και γεωστρατηγικούς λόγους. Η σημερινή Τουρκία δηλαδή δεν είναι απλό ενεργούμενο των ΗΠΑ και της Υ/Ε, είτε στη Συρία είτε σε σχέση με την Ελλάδα, όπως άκριτα προπαγανδίζουν αδιάκοπα οι διάφοροι τουρκοφάγοι συσκοτίζοντας την πραγματικότητα. Αντιθέτως ο Ερντογάν ήθελε μια βαθιά ζώνη ασφαλείας στα σύνορά του με την οποία δεν συμφωνεί ούτε η Υ/Ε ούτε η Συρία, αλλά ούτε και η Ρωσία. Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι θα μπορούσε ποτέ η Τουρκία, με ανοικτές και απελευθερωμένες τις αγορές της, να έλθει σε ανοικτή σύγκρουση με την Υ/Ε για τον λόγο αυτό, ή ακόμη χειρότερα, για να μοιράσει το Αιγαίο σε κάποιο νέο-Οθωμανικό σχέδιο κλπ. Τέτοια σχέδια είναι απλά παραμύθια της Χαλιμάς στη Νέα Διεθνή Τάξη. Η Τουρκία δηλαδή χρησιμοποιείται ως φόβητρο σήμερα, ώστε οι λαοί μας να μην απεμπλακούν από ΕΕ και ΝΑΤΟ και τους λοιπούς θεσμούς της ΝΔΤ.  (βλ.6)

5. Το άνοιγμα επομένως των συνόρων και η μαζική εξαγωγή μεταναστών από την Τουρκία δεν έχει στόχο να κτυπήσει την Ελλάδα πολιτισμικά και άλλα παραμύθια, αλλά απλά να εκβιάσει την Υ/Ε ώστε να παραχωρήσουν, με συμφωνία και της Ρωσίας, σημαντικό μέρος των συνόρων Συρίας-Τουρκίας στον Ερντογάν ώστε ν’ αποτραπεί η επέκταση ενός Κουρδικού κράτους στην περιοχή αυτή. Και είναι πιθανό με την υποστήριξη τελικά και της Ρωσίας να πετύχει κάποιο διακανονισμό σχετικά με τον στόχο αυτό. Φυσικά, είτε τελικά τα «βρουν» με τον Ερντογάν η Υ/Ε και η Ρωσία, είτε όχι, ο χαμένος της υπόθεσης θα είναι ο μόνιμος καρπαζοεισπράκτορας: η Ελλάδα που πιθανότατα θα υποχρεωθεί να δώσει πολύ σημαντικό τμήμα των φυσικών αποθεμάτων στο Αιγαίο στην Τουρκία, ώστε αυτή να παραμείνει πλήρες μέλος στο ΝΑΤΟ κλπ.

6. Εδώ όμως να μας επιτραπεί μια παρέκβαση για την Τουρκία σχετικά με την Ελλάδα, για να  ξεκαθαρίσουμε αυτά που λένε διάφοροι «επαγγελματίες τουρκολόγοι», αλλά και «μαρξιστές» ότι είναι στόχος της Τουρκίας (και όχι απλώς εποφθαλμιά, όπως εμείς την Πόλη!) η απόσπαση του μισού Αιγαίου ή έστω κάποιων νησιών. Η αλλαγή των χαρτών και των συνόρων δεν γίνονται βέβαια με λόγια και συνωμοσίες, αλλά με πολέμους. Και οι πόλεμοι σήμερα γίνονται μόνο αν τους θέλει η Υ/Ε, ειδικά στην περιοχή της ανατολικής Μεσόγειου. Όταν λοιπόν μια χώρα είναι ενσωματωμένη στη Νέα Διεθνή Τάξη, (όπως η Τουρκία) και έχει ανοικτές και απελευθερωμένες αγορές (και αυτό αφορά ακόμα και χώρες όπως η Κίνα και η Ρωσία σήμερα, που θα μπορούσαν να είναι όπως ήταν στο παρελθόν αυτάρκεις), δεν μπορεί πια ν’ αντισταθεί στη δύναμη των αγορών που απλώς ανέχονται τα «τσαλιμάκια» Πούτιν κλπ μόνο και μόνο για να μη χάσουν αυτές τις πελώριες αγορές. Και διαχρονικά ούτε η Υ/Ε αλλά ούτε και η Ρωσία επιθυμούν ή έχουν κανένα λόγο να παραχωρήσουν το πέρασμα του Αιγαίου στην Τουρκία, αν υποθέσουμε ότι αυτή το επιδιώκει. Άλλωστε ο Τραμπ το είχε πει πέρσι χοντρά αυτό στον Ερντογάν ότι του καταστρέφει την οικονομία σε μια μέρα αν θέλει…Οπότε το ζήτημα δεν είναι η απέραντη αποπροσανατολιστική «τουρκολογία» που προωθεί το ίδιο το σύστημα, αλλά σε κάθε περίπτωση, πώς θα γίνουμε πραγματικά ανεξάρτητη και εθνικά κυρίαρχη χώρα. Και είναι αποπροσανατολιστική γιατί αποκρύπτει τις συνθήκες της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης που παράγουν το μεταναστευτικό πρόβλημα, τον στόχο της κατάργησης των εθνών-κρατών με την αλλοίωση της ομοιογένειάς τους και κυρίως, αποκρύπτει τα αίτια και τους υπεύθυνους που οδήγησαν τη χώρα μας στην οικονομική καταστροφή και Κατοχή και την απώλεια κάθε ίχνους κυριαρχίας μετατρέποντάς μας στο αθλιότερο προτεκτοράτο τη Ευρώπης, αλλά και στην καταστροφή της Μέσης Ανατολής: και οι υπαίτιοι δεν είναι άλλοι από την Υ/Ε και την ΕΕ.

7. Είναι λοιπόν φανερό ότι ο λαός μας δεν θα γίνει ποτέ κυρίαρχος σε αυτή τη χώρα εάν δεν παλέψει:

• για ΕΘΝΙΚΗ ΚΑΙ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑ, ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΘΕΣΜΟΥΣ ΤΗΣ ΝΔΤ ΚΑΙ ΙΔΙΑΙΤΕΡΑ ΤΗΝ ΕΕ ΚΑΙ ΤΟ ΝΑΤΟ

• Αυτό σημαίνει απόλυτο έλεγχο των αγορών μας (εμπορευμάτων, κεφαλαίου και εργασίας και βέβαια και των συνόρων μας), ώστε να ελέγχουμε εμείς την παραγωγή και διάθεση των πλουτοπαραγωγικών μας πόρων και των προϊόντων τους .

• Αυτό σημαίνει επίσης σύναψη συμμαχιών με άλλες χώρες που αγωνίζονται για την εθνική και οικονομική κυριαρχία τους, (με βασικό άξονα τη Ρωσία) και με στόχο μια νέα δημοκρατική διεθνή κοινότητα εθνικά και οικονομικά κυριάρχων κρατών .

• Οι συνθήκες για αυτόν τον αγώνα που θα διαδεχτεί τους ξεπερασμένους αγώνες του περασμένου αιώνα, ιδιαίτερα μετά τη σημερινή πλήρη ενσωμάτωση της παλιάς Αριστεράς στην ΝΔΤ και τις αξίες της και κατά συνέπεια την πλήρη χρεοκοπία της διεθνώς, είναι σήμερα απόλυτα ώριμες όπως φανέρωσαν περίλαμπρα τα λαϊκά κινήματα για το Μπρέξιτ, τα Κίτρινα Γιλέκα κλπ

ΟΛΟΙ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΤΩΡΑ ΓΙΑ ΕΘΝΙΚΗ ΚΑΙ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑ ΜΕ ΤΗ ΣΥΓΚΡΟΤΗΣΗ ΕΝΟΣ ΠΑΛΛΑΪΚΟΥ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΤΙΚΟΥ ΜΕΤΩΠΟΥ- ΕΝΟΣ ΠΑΛΛΑΪΚΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ ΓΚΡΕΞΙΤ !!

ΕΜΠΡΟΣ ΓΙΑ ΜΙΑ ΑΛΛΗ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΠΟΥ ΘΑ ΔΙΕΥΘΥΝΕΤΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΛΑΟ ΤΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΛΥΨΗ ΤΩΝ ΑΝΑΓΚΩΝ ΠΟΥ ΑΥΤΟΣ ΑΠΟΦΑΣΙΖΕΙ ΜΕ ΑΜΕΣΟΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΕΣ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΕΣ ΣΤΗ ΒΑΣΗ ΤΗΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΚΑΙ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗΣ ΤΟΥ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑΣ.

ΜΕΚΕΑ – ΜΕΤΩΠΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΚΑΙ ΕΘΝΙΚΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ – 5/3/2020

[i] Όπως αναφέρει το BBC σχετικά με τις δηλώσεις του υπεύθυνου του ΟΗΕ για τη μετανάστευση, Πίτερ Σάντελαντ, όσον αφορά την αιτία για τη μαζική είσοδο μεταναστών στην Ευρώπη:

«Ένας γερασμένος ή μειούμενος γηγενής πληθυσμός σε χώρες όπως η Γερμανία ή τα κράτη της νότιας Ευρώπης ήταν το “κεντρικό επιχείρημα –διστάζω να χρησιμοποιήσω τη λέξη, επειδή έχει δεχτεί επίθεση από τον κόσμο– υπέρ της ανάπτυξης των πολυπολιτισμικών κρατών”, πρόσθεσε. «Είναι αδύνατον να θεωρήσουμε ότι μπορεί να επιβιώσει η ομοιογένεια, στον βαθμό που την προϋποθέτει το άλλο επιχείρημα, επειδή τα κράτη πρέπει να γίνουν πιο ανοιχτά κράτη, από την άποψη των ανθρώπων που τα κατοικούν. Όπως ακριβώς έχει αποδείξει το Ηνωμένο Βασίλειο». Στο πλέον βασικό επίπεδο, τα άτομα θα πρέπει να έχουν την ελευθερία της επιλογής. Ο ειδικός αντιπρόσωπος του ΟΗΕ για τη μετανάστευση ερωτήθηκε επίσης τι θα πρέπει να κάνει η ΕΕ με τα στοιχεία του ΟΟΣΑ που δείχνουν ότι τα ποσοστά απασχόλησης των μεταναστών είναι υψηλότερα στις ΗΠΑ και την Αυστραλία απ’ ό,τι στις χώρες της ΕΕ. Είπε στην επιτροπή: «ΟΙ ΗΠΑ ή η Αυστραλία και η Νέα Ζηλανδία είναι κοινωνίες μεταναστών και γι’ αυτό φιλοξενούν πιο πρόθυμα εκείνους που προέρχονται από διαφορετικά υπόβαθρα απ’ ό,τι εμείς, που διατηρούμε ακόμη μια αίσθηση της ομοιογένειάς μας και της διαφοράς μας από τους άλλους. Και αυτό ακριβώς, κατά τη γνώμη μου, θα πρέπει η Ευρωπαϊκή Ένωση να βάλει τα δυνατά της για να το υπονομεύσει».

[ii] βλ. λ.χ. Καρλ Μαρξ «ΜΙΑ ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΗΣΗ

Εδώ και λίγο καιρό, οι ραφτεργάτες του Λονδίνου ίδρυσαν μια γενική ομοσπονδία για να υποστηρίξουν τα αιτήματά τους εναντίον των εργοδοτών, που στην πλειοψηφία τους είναι μεγαλοκαπιταλιστές. Το ζητούμενο δεν είναι μόνο ν’ ανέβουν οι μισθοί στα επίπεδα των διαρκώς αυξανόμενων τιμών των μέσων επιβίωσης αλλά να μπει ένα τέλος στην υπερβολικά σκληρή μεταχείριση των εργατών σ’ αυτόν τον κλάδο της βιομηχανίας. Οι εργοδότες κοίταξαν πως θα ματαιώσουν αυτό το σχέδιο, φέρνοντας εργάτες από το Βέλγιο, τη Γαλλία και την Ελβετία. Πάνω σ’ αυτό το θέμα, το Κεντρικό Συμβούλιο της Διεθνούς Ένωσης Εργατών δημοσίευσε στις βελγικές, γαλλικές και ελβετικές εφημερίδες μια προειδοποίηση, η οποία είχε πλήρη επιτυχία. Η μανούβρα των εργοδοτών του Λονδίνου απέτυχε. Αναγκάστηκαν να συνθηκολογήσουν και ν’ ανταποκριθούν στα δίκαια αιτήματα των εργατών.

Έχοντας ηττηθεί στην Αγγλία, οι εργοδότες προσπαθούν τώρα να πάρουν αντίμετρα, ξεκινώντας από την Σκωτία. Σαν αποτέλεσμα των όσων συνέβησαν στο Λονδίνο, αναγκάστηκαν αρχικά και στο Εδιμβούργο να συμφωνήσουν σε μια αύξηση μισθών 15%. Την ίδια στιγμή όμως έστειλαν μυστικά στην Γερμανία ανθρώπους για να στρατολογήσουν εργάτες, ειδικά από τις περιοχές του Ανόβερου και του Μεκλεμβούργου, και να τους φέρουν στο Εδιμβούργο. Η πρώτη ομάδα έχει ήδη μεταφερθεί. Ο σκοπός αυτής της εισαγωγής εργατών είναι ο ίδιος με την εισαγωγή Ινδών κούληδων στην Τζαμάικα, δηλαδή η διατήρηση της δουλείας. Αν οι εργοδότες του Εδιμβούργου πετύχουν, μέσω της εισαγωγής Γερμανών εργατών, να εξουδετερώσουν τις παραχωρήσεις που ήδη έχουν κάνει, αυτό θα έχει αναπόφευκτα τον αντίκτυπό του και στην Αγγλία. Κι αυτοί που θα υποφέρουν περισσότερο θα είναι οι ίδιοι οι Γερμανοί εργάτες, που στην Μεγάλη Βρετανία είναι περισσότεροι από τους εργάτες των άλλων εθνών της Ηπειρωτικής Ευρώπης. Αυτοί οι ίδιοι οι νεο-εισαγόμενοι εργάτες, όντας τελείως αβοήθητοι σε μια ξένη χώρα, θα βυθιστούν σύντομα στο επίπεδο του παρία.

Είναι ζήτημα τιμής για τους Γερμανούς εργάτες να αποδείξουν στους εργάτες των υπόλοιπων χωρών ότι και αυτοί, όπως οι αδελφοί τους στην Γαλλία, στο Βέλγιο και στην Ελβετία, γνωρίζουν πως να υπερασπιστούν τα κοινά συμφέροντα της τάξης τους και δεν θα γίνουν μισθοφόροι του κεφαλαίου στον αγώνα του ενάντια στην εργατική τάξη..

Για λογαριασμό του Κεντρικού Συμβουλίου της Διεθνούς Ένωσης Εργατών

Καρλ Μαρξ,

Λονδίνο, 4 Μαΐου 1866»

mekea.org