ΟΙ ΔΥΟ ΜΕΛΙΣΣΟΚΟΜΟΙ. ΜΙΑ ΣΥΜΒΟΛΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ. ΕΝΑΣ ΓΡΙΦΟΣ ΓΙΑ ΔΥΝΑΤΟΥΣ ΛΥΤΕΣ.

 ( Η παρακάτω Ιστορία είναι Συμβολική. Κρύβει Χριστιανικούς Συμβολισμούς. Ο αναγνώστης καλείται να αντιληφθεί τι συμβολίζουν Α) Οι δύο Μελισσοκόμοι ως άνθρωποι, και οι επιλογές τους , Β) Οι Μέλισσες , Γ) Το «Ειδικό Εργοστάσιο Επεξεργασίας Τροφίμων» Δ) Οι Δυο Νοικοκυρές ως άνθρωποι και οι επιλογές τους , Ε) Το Μέλι του πρώτου Μελισσοκόμου και το «Μέλι» του δεύτερου Μελισσοκόμου. )

Κάποτε ήταν δύο νέοι άνθρωποι. Και οι δυο ένιωθαν μια αυθόρμητη  συμπάθεια προς τον συνάνθρωπό τους. Και οι δυο βρίσκονταν σε σκέψη για το τι θα κάνουν στη ζωή τους, ώστε και να δημιουργούν και να ωφελούν τον συνάνθρωπο.

Κάποτε ο πρώτος νέος αναπαύονταν σε ένα παγκάκι στη μέση ενός άλσους. Σε μια στιγμή κάποιες Μέλισσες ήρθαν κοντά του, τις είδε , φαινόταν φιλικές και ήμερες. Δεν έδωσε σημασία περισσότερη. Μετά από λίγο ένιωσε να τον τσιμπάνε. Απόρησε πως αυτές οι συμπαθητικές μέλισσες έκαναν αυτό που αυτός εξέλαβε ως «επίθεση». Γυρνώντας στο σπίτι του σκέφτονταν αυτό το περιστατικό και σαν κάτι να τον φώτισε , το θεώρησε όχι τυχαίο. Το συνδύασε με την απορία που είχε για το ποια θα πρέπει να είναι η ενασχόλησή του. Θα γίνει Μελισσοκόμος! Αυτό θεώρησε ότι ήταν το μήνυμα από την «επίθεση των μελισσών. Και ξαφνικά αυτή η επίθεση στο μυαλό και την καρδιά του , μετατράπηκε και έγινε «Αφύπνιση» . Βρήκε με τι θα ήθελε να ασχοληθεί.

Ο δεύτερος νέος, την ίδια εποχή , έπεσε «θύμα» της ίδιας ακριβώς «επίθεσης» από τις συμπαθητικές μέλισσες. Και αυτός έκανε τις ίδιες σκέψεις και πήρε την απόφαση να γίνει και αυτός μελισσοκόμος.

ΟΙ ΔΥΟ ΜΕΛΙΣΣΟΚΟΜΟΙ. ΙΔΙΟ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑ, ΒΙΟΙ ΑΝΤΙΘΕΤΟΙ.

Ο πρώτος νέος άρχισε να σκέφτεται τις διαδικασίες που πρέπει να κάνει για να γίνει Μελισσοκόμος. Έκανε όλα τα βήματα που απαιτούνται, ξόδεψε χρόνο,
χρήμα και έβαλε κόπο και εργασία για να μάθει τη δουλειά. Τελικά απέκτησε τις Μέλισσες και τις Κυψέλες που απαιτούνται και αφού με κόπο έμαθε τα δέοντα, άρχισε να σκέφτεται πως θα είναι όταν από ερασιτέχνης θα γίνει επαγγελματίας. Είχε Στο μυαλό και στην Καρδιά του Δύο πράγματα, Δύο ασυμβίβαστες Αξίες που ήθελε να υπηρετήσει. Να Δημιουργεί ώστε αφενός,  προοδεύοντας,  να χαίρεται ο ίδιος με αυτό που κάνει , Και αφετέρου να προσφέρει Όφελος προς τον Συνάνθρωπό του, μέσω του Τελικού προϊόντος που λέγεται Μέλι. Ήξερε ότι αν κουράστηκε Μία φορά μέχρι να τα μάθει, Θα κουράζονταν Δέκα για να σταθεί στο ύψος των Αξιών του. Αλλά η Αγάπη γι’ αυτό που έκανε και η βαθειά θέληση να προσφέρει στον συνάνθρωπο ήξερε ότι θα τον έκαναν να αναπαύετε. Ήθελε και Πίστευε ότι αν πορευθεί με την Αλήθεια και τον Αγώνα του , θα πάρει μεγάλη Χαρά , έστω και αν μείνει άγνωστος στους συνανθρώπους του που θα απολαμβάνουν το Τελικό προϊόν. Ήξερε ότι το Μέλι του θα ήταν ποιοτικό γιατί θα βασίζονταν σε Σωστές και Αληθινές Αξίες. Ήξερε ότι θα έχει λίγο μεγαλύτερη τιμή , αλλά εκεί θα φαινόταν ποιος θα εκτιμήσει τη δουλειά του και ποιος θα αξίζει να είναι φίλος του, έστω και αν ήταν άγνωστοι. Πορεύθηκε εν τέλει με αυτό το φιλότιμο σκεπτικό. Αποφάσισε να γίνει ένας «Καλός κ’ Αγαθός» Μελισσοκόμος.

Ο δεύτερος νέος έκανε και αυτός τις διαδικασίες, έμαθε τη δουλειά, απέκτησε Μέλισσες και Κυψέλες και είχε έρθει η ώρα να σκεφτεί και αυτός πως θα διαχειριστεί τη μετάβαση από τον ερασιτεχνισμό στον επαγγελματισμό. Σκέφτονταν πόσο κουράστηκε μέχρι τώρα για να τα μάθει και πόσο θα κουραστεί για να προσφέρει το τελικό προϊόν. Και εδώ ήρθε η κρίσιμη στιγμή. Σκέφτηκε, γιατί να κουράζεται με όλες αυτές τις διαδικασίες όταν στην εποχή μας επικρατεί «το γρήγορο και το εύκολο» ; Σκέφτηκε ότι οι πελάτες που θα αποκτούν το τελικό προϊόν δεν θα νοιάζονται τόσο γιατί δικιά του κούραση , δεν θα την εκτιμήσουν, παρά μόνο θα νοιαστούν ώστε Το Μέλι που θα τρώνε να έχει Γεύση και Όψη Μελιού , και έτσι θα είναι ευχαριστημένοι πελάτες. Και εδώ πήρε την απόφαση να αλλάξει τη διαδικασία. Είπε ότι αντί να κουράζεται να παράγει το μέλι θα συνεργαστεί με «Ειδικό Εργοστάσιο Επεξεργασίας Τροφίμων» ώστε το «Ζαχαρόνερο με λίγη γλυκόζη» που θα βγαίνει ως προϊόν να έχει την Όψη και τη Γεύση Μελιού. Πήρε την Απόφαση να πουλάει Αντί για Μέλι, Ζαχαρόνερο με λίγη Γλυκόζη ειδικά επεξεργασμένο από εργοστάσιο για να μοιάζει με μέλι. Πίστευε ότι αγοράζοντας αυτό το προϊόν πολύ φθηνά και πουλώντας το σε μεγαλύτεη τιμή αλλά «λογική» και «καλή» θα έχει μεγάλα κέρδη και ευχαριστημένους πελάτες. Βασίστηκε στο Ψέμμα και την Εξαπάτηση για να πορευθεί. Έτσι και πορεύθηκε. Αποφάσισε να γίνει ένας «Πονηρός» Μελισσοκόμος.

Όταν οι δυο μελισσοκόμοι άρχισαν να παράγουν το Τελικό τους Μέλι και να προμηθεύουν με αυτό διάφορα καταστήματα , υπήρχαν δύο Γυναίκες, δύο νοικοκυρές στην ίδια πόλη, οι οποίες ήθελαν να προμηθευτούν μέλι για την οικογένειά τους και ιδιαίτερα για τα παιδιά τους. Το Μέλι του πρώτου, του Καλού Μελισσοκόμου , που ήταν σχετικά «ακριβό»,  δέχτηκε να το προμηθευτεί μόνο ένα μικρό κατάστημα , 5 χιλιόμετρα έξω από την πόλη. Το Μέλι του δεύτερου Μελισσοκόμου, το προμηθεύτηκαν όλα τα Καταστήματα Μέσα στην πόλη .

Κάποτε η πρώτη Νοικοκυρά βρέθηκε Τυχαία στο μικρό κατάστημα 5 χιλιόμετρα έξω από την πόλη της και είδε το ξεχωριστό βαζάκι με το ποιοτικό μέλι του πρώτου Μελισσοκόμου. Χωρίς να ξέρει τι και πως το αγόρασε, παρά το ότι ως πρώτη εντύπωση, το έβρισκε αδικαιολόγητα, «τσιμπημένο» στην τιμή. Σκέφτηκε αν το δοκιμάσουν τα παιδιά ίσως το βρουν νόστιμο και θρεπτικό. Την περίοδο του Φθινοπώρου και του Χειμώνα τα παιδιά της έτρωγαν συχνά πυκνά από το γευστικό αυτό Μέλι και όλως περιέργως Δεν αρρώστησαν καθόλου αυτή την εποχή. Το ίδιο έγινε και την επόμενη χρονιά. Τα παιδιά ενώ τις προηγούμενες χρονιές αρρώσταιναν αυτές τις δύο χρονιές δεν παρουσίασαν κανένα σύμπτωμα ίωσης . Στη νοικοκυρά αποτυπώθηκε η περίεργη αυτή κατάσταση, θεώρησε το Μέλι κάτι που συντέλεσε θετικά σε αυτό, όμως δεν έδωσε παραπάνω σημασία, το θεώρησε εν τέλει δεδομένο. Την επόμενη από τις δύο χρονιές η νοικοκυρά αποκαμωμένη από τις μέριμνες της πολυέξοδης και ακριβής ζωής και από την ψυχοσωματική κούραση, όταν έφθασε η στιγμή να προμηθευτεί Μέλι, Σκέφτηκε, Γιατί να πηγαίνει πάλι 5 χιλιόμετρα έξω από την πόλη ενώ μπορεί εύκολα να προμηθευτεί Μέλι από οποιοδήποτε Κατάστημα εντός της πόλης, και έτσι, και την Ευκολία της να έχει και τα παιδιά να μη μείνουν δίχως το γευστικό και θρεπτικό Μέλι. Άλλωστε, σκέφτηκε, Όλα τα Μέλια ίδια είναι, σίγουρα εκείνο το ξεχωριστό Μέλι δεν άξιζε να είναι τόσο ακριβό , και σίγουρα για να μην το έχει άλλο κατάστημα μέσα στην πόλη , δεν θα είναι κάτι το τόσο σπουδαίο , αφού δεν το φέρνουν τα καταστήματα «Με κύρος» , αλλά ένα μικρό και φτωχό κατάστημα που είναι και 5 χιλιόμετρα εκτός. Σκέφτηκε.

Έτσι η πρώτη Νοικοκυρά αυτό το Φθινόπωρο και αυτό το Χειμώνα έδωσε στα παιδιά της ένα Μέλι μέσα από τα πολλά «ίδια» Μέλια που βρήκε στους πάγκους ενός μεγάλου καταστήματος της πόλης. Το Μέλι αυτό που προμηθεύτηκε ήταν αυτό το Δεύτερου και Πονηρού Μελισσοκόμου και ήταν σε «λογική» τιμή. Τρώγοντας όλη αυτή την περίοδο τα παιδιά της αυτό το Μέλι , συχνά πυκνά έβρισκαν μικρά και άσπρα κομματάκια μέσα του, σαν να έχει ζαχαρώσει και παραπονιόνταν στη μητέρα τους η οποία τα καθησύχαζε λέγοντάς τους ότι είναι ένα φαινόμενο που συμβαίνει. Τα παιδιά όλως τυχαίως άρχισαν να αρρωσταίνουν και οι ιώσεις αυτή τη χρονιά οδηγούσαν τη Νοικοκυρά να τα πηγαίνει συχνά στο Γιατρό και στο Νοσοκομείο. Το θεώρησε απλή σύμπτωση και συνέχισε έτσι.  Την επόμενη χρονιά συνεχίστηκε το ίδιο φαινόμενο με το ίδιο μέλι και η Νοικοκυρά άρχισε να σκέφτεται, δύο χρόνια τώρα τα παιδιά αρρωσταίνουν ενώ τα προηγούμενα δύο με το προηγούμενο Ακριβό Μέλι ήταν υγιέστατα και χαρούμενα με τη γεύση του. Όμως η ίδια τους το είχε στερήσει με την τεμπελιά της να κάνει αυτή την ελάχιστη θυσία, δηλαδή να κουράζεται για να πηγαίνει 5 χιλιόμετρα εκτός πόλης και να δίνει λίγα παραπάνω χρήματα για το Καλό αλλά λίγο «τσιμπημένο» στην τιμή Μέλι του πρώτου Μελισσοκόμου. Τώρα όμως που το σκέφτηκε κατάλαβε το Λάθος της. Άλλαξε αμέσως τη σκέψη της και πίστεψε ότι πρέπει να γυρίσει πίσω στην προηγούμενη, καλή επιλογή της. Από το επόμενο Φθινόπωρο θα άρχιζε να προμηθεύετε το Ξεχωριστό εκείνο Μέλι. Έτσι και έκανε και τα παιδιά όχι μόνο δεν ξανά αρρώστησαν αλλά το Μέλι συνέβαλε στη σωστή Ανάπτυξή τους. Αυτή η πρώτη Νοικοκυρά εν τέλει σκέφτηκε ότι αυτός που δημιουργούσε αυτό το Μέλι πρέπει να ήταν πολύ καλός Επαγγελματίας και Καλός άνθρωπος και εύχονταν ότι καλύτερο γι’ αυτόν. Κατάλαβε η Νοικοκυρά ότι στη Ζωή έχει μεγάλη σημασία να μπορεί να κρίνει ποιες είναι οι Σωστές Επιλογές και ποιες οι Λάθος . Και έτσι το έβαλε στόχο να προοδεύει και να βελτιώνεται στις Επιλογές της ώστε πάντα να μπορείνα χαίρεται αυτή και αυτοί που αγαπάει Καλούς και Ωφέλιμους Καρπούς.

Η δεύτερη νοικοκυρά στην ίδια πόλη βίωσε και αυτή την ίδια κατάσταση. Βρέθηκε στο μικρό κατάστημα 5 χιλιόμετρα εκτός της πόλης προμηθεύτηκε δυο χρονιές το Καλό Μέλι, τα παιδιά της όλως περιέργως έμειναν χωρίς ιώσεις και προβλήματα δύο χειμώνες ενώ τα επόμενα δύο χρόνια από τεμπελιά και τσιγκουνιά και αυτή κατέληξε στο Μέλι του δεύτερου Πονηρού Μελισσοκόμου και έτσι τα παιδιά άρχισαν να παραπονιούνται και να αρρωσταίνουν. Όλα ίδια μέχρι στιγμής. Μια διαφορά όμως. Η δεύτερη Νοικοκυρά θεώρησε και τα υπόλοιπα χρόνια τις ιώσεις των παιδιών δεδομένες χειμωνιάτικες ιώσεις που παθαίνουν μικροί και μεγάλοι κάθε χρόνο. Δεν σκέφτηκε την Αξία του πρώτου καλού και Αληθινού Μελιού, Δεν σκέφτηκε και την εξαπάτηση του δεύτερου και ψεύτικου «Μελιού». Δεν μπήκε καν στη διαδικασία να το σκεφτεί το θέμα, να ανησυχήσει, να ψάξει , να μάθει, να αγωνιστεί για να καταλάβει τι έφταιγε. Τα θεώρησε όλα δεδομένα. Άλλωστε , έλεγε, στην εποχή μας , όλα είναι ίδια, είτε κάνεις τη μία επιλογή, είτε την άλλη, δεν υπάρχει Σωστό και Λάθος. Όλα είναι το ίδιο, σκέφτονταν. Έτσι της είχε μάθει και ο κοινωνικός περίγυρός της.  Μετά από χρόνια τα παιδιά μεγάλωσαν και έπασχαν από Σακχαρώδη Διαβήτη .

 Τότε η Δεύτερη Νοικοκυρά άρχισε να σκέφτεται, αλλά ήταν αργά. Σκέφτονταν, εκείνο το μέλι, ίσως εκείνο το μέλι του πονηρού μελισσοκόμου συνέβαλε στο να προκληθεί η ασθένεια; Και αν ναι πόσο κακία και πονηριά χρειάζεται για να παράγει κάποιος ένα τέτοιο προϊόν; Ήταν Αργά για να αποκαταστήσει το λάθος, αλλά όχι αργά για να διαχειριστεί τη δύσκολη κατάσταση με καινούριες, αυτή τη Φορά, Σωστές επιλογές. Τουλάχιστον άρχισε να προβληματίζεται και αντιλήφθηκε ότι στη Ζωή Υπάρχει Σωστό και Λάθος. Ωφέλιμο και Επιζήμιο. Και έτσι από εδώ και πέρα θα προσπαθούσε να διαλέγει τα Ωφέλιμα και εκεί που λάθευε να μη μένει αδιάφορη αλλά Άμεσα να καταλαβαίνει που είναι το λάθος και να το διορθώνει. Κατάλαβε πολύ καλά πλέον ότι Ελευθερία δεν είναι να επιλέγεις ότι θες, αλλά η Δυνατότητα που έχεις σαν άνθρωπος να κάνεις τις Σωστές Επιλογές. Και αυτή την Ελευθερία μπορεί και πρέπει να την ενεργοποιεί ο άνθρωπος ακόμη και αν χρειαστεί να πάει κόντρα στον «κοινωνικό περίγυρο» του, όταν αυτός του μαθαίνει τα πράγματα Λάθος.

 Το ερώτημα είναι τι απέγιναν οι Δύο Μελισσοκόμοι της Ιστορίας μας; Ο δεύτερος και πονηρός Μελισσοκόμος συνελήφθη από την αστυνομία και καταδικάστηκε στη φυλακή. Ο πρώτος και καλός Μελισσοκόμος μετά από πολλές θετικές γνώμες «αγνώστων» ανθρώπων που είχαν δοκιμάσει το μέλι του , βραβεύθηκε από τη Ένωση Μελισσοκόμων με το Πρώτο Βραβείο Εργατικότητας και Γνησιότητας Προϊόντος και πάνω απ’ όλα ήταν χαρούμενος που υπηρέτησε τις Αληθινές Αξίες πάνω στις οποίες βάσισε τη δουλειά του και Ωφέλησε με αυτό τον τρόπο τους συνανθρώπους του όπως ονειρεύονταν πριν ακόμη γίνει Μελισσοκόμος.

 (Η φωτογραφία του άρθρου είναι τυχαία.. Καλό θα ήταν ο αναγνώστης να προβληματιστεί και να προσπαθήσει μόνος του να ερμηνεύσει Χριστιανικά Ορθόδοξα την ιστορία, προτού συνεχίσει διαβάζοντας παρακάτω την Ερμηνεία που δίνεται και από εμάς. )

 Η ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΗΣ ΣΥΜΒΟΛΙΚΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ

 Α) Οι δύο Μελισσοκόμοι ως Άνθρωποι και οι Επιλογές τους: Οι Δύο Μελισσοκόμοι συμβολίζουν γενικά τους ανθρώπους οι οποίοι έχουν εξ ορισμού και εκ φύσεως κάτι καλό μέσα τους, δηλαδή την συμπάθεια προς τον συνάνθρωπο και την κλίση στο καλό. Το καλό όμως αυτό είναι αρχικά ακαλλιέργητο και δεν είναι τοποθετημένα σε σωστές Βάσεις, οι οποίες θα τους βοηθήσουν να το καλλιεργήσουν συνειδητά ,για να βελτιωθούν , να γίνουν χαρούμενοι άνθρωποι που θα προσφέρουν στον συνάνθρωπο αυτά τα καλά, αλλά πάνω στις σωστές βάσεις, ώστε να ωφεληθούν.

Β) Οι Μέλισσες συμβολίζουν τον Λόγο της Αλήθειας Του Κυρίου Ημών Ιησού Χριστού, όπως εκφράζεται στο Ευαγγέλιο, την Καινή Διαθήκη. Αλλά Ταυτόχρονα Συμβολίζουν και τους Αγγέλους που διαδίδουν αυτό το Λόγο , τους Αγίους Αποστόλους και Πατέρες που Βοηθούν τους Ανθρώπους να Έλθουν σε «Επίγνωση Αληθείας» . Αυτός Ο Λόγος της Αληθείας και οι άνθρωποι αυτοί , φαίνονται «Ήμεροι» (και είναι) , όμως στον Αμαρτωλό άνθρωπο φαίνονται και ενοχλητικοί. Τον «τσιμπάνε» τον αμαρτωλό άνθρωπο που αν δεν αξιολογήσει καλά αυτό το «τσίμπημα» και την «ενόχληση» δεν θα τα εκτιμήσει και θα συνεχίσει να πορεύεται στο σκοτάδι. Αν τα εκτιμήσει σωστά όμως θα αρχίσει να δέχεται την Αλήθεια , να την κατανοεί όλο και περισσότερο και ανάλογα την Πίστη και τις δυνάμεις του να προοδεύει και να στεφανώνεται.

Α) Οι Δύο Μελισσοκόμοι ως Άνθρωποι και οι Επιλογές τους: -Ο πρώτος και καλός Μελισσοκόμος συμβολίζει τον άνθρωπο ο οποίος δέχτηκε το «τσίμπημα» από τις Μέλισσες, δηλαδή άκουσε, μελέτησε τον Λόγο της Αληθείας Μέσω του Ευαγγελίου, των Αγίων Αποστόλων και Πατέρων και είχε την καλή πρώτη αντίδραση να Πιστέψει, να δεχτεί ότι αυτός είναι ο δρόμος του. Στη Συνέχεια ο άνθρωπος αυτός βρέθηκε ενώπιον μια κομβικής απόφασης, ενός δύσκολου διλλήματος που κρίνει και το Βάθος της Πίστης του. Αναρωτιέται ο άνθρωπος, βλέποντας τις δυσκολίες και τα αγκάθια που έχει ο δρόμος της Αλήθειας, αναρωτιέται και λέει στον εαυτό του αν αξίζει να συνεχίσει να πορεύετε έτσι και για ποιους λόγους να συνεχίσει να πορεύεται έτσι. Και ο Πρώτος Μελισσοκόμος κάνει τη Σωστή Σκέψη, την Καλή, Αγαθή αλλά και Δύσκολη. Ο Πρώτος Μελισσοκόμος είναι ο άνθρωπος που έχοντας βαθειά Πίστη στον Λόγο του Κυρίου Ημών Ιησού Χριστού Χαίρεται και Αγάλλεται στη σκέψη ότι θα Συνεχίσει να είναι Υπηρέτης και Διάκονος του Κυρίου και των Συνανθρώπων του γιατί Πιστεύει πραγματικά στην Υπόσχεση του Χριστού. Γιατί πιστεύει ότι αυτός είναι ο δρόμος που θα κατακτήσει τη Χαρά για τον εαυτό του και αυτός είναι ο δρόμος που θα προσφέρει το πραγματικά Ωφέλιμο στον Συνάνθρωπό του, έστω και αν μείνει στην αφάνεια. Και αυτός είναι Ο Δρόμος της Ομολογίας της Ορθής (Αληθινής, Ορθοδόξου) Πίστεως στον Κύριο Ημών Ιησού Χριστό, Στον Τριαδικό Θεό, Ταυτόχρονα με την Καλλιέργεια των Χριστιανικών Αρετών. Όλα αυτά τοποθετημένα και για ωφέλεια του συνανθρώπου. Αντιλαμβάνεται ο άνθρωπος που συμβολίζεται από τον πρώτο μελισσοκόμο , ότι Χωρίς Αλήθεια δεν μπορείς να ευεργετήσεις και να ωφελήσεις τον συνάνθρωπο, παρά μόνο να τον ξεγελάσεις. Και η Αλήθεια απαιτεί κούραση και κόπο. Μέσα από αυτά όμως επέρχεται η Αληθινή Ευλογία από Θεό και ανθρώπους, που συμβολίζεται από την βράβευση του Μελισσοκόμου της Ιστορίας μας από την «Ένωση» Μελισσοκόμων και το «Εύγε» της πρώτης Νοικοκυράς για το καλό και ωφέλιμο προϊόν που παρήγαγε . Ο Πρώτος Μελισσοκόμος είναι ο πραγματικά Ορθόδοξος που φυλάσσει ως κόρη Οφθαλμού την Αλήθεια της Πίστεως οσον αφορά τα Δόγματα της και όσον αφορά τις Αρετές που καλείται να καλλιεργήσει προς Δόξα Θεού και ωφέλεια του ίδιου και των συνανθρώπων.

-Ο δεύτερος και πονηρός Μελισσοκόμος δέχτηκε και αυτός αρχικά τον Λόγο της Αληθείας αλλά όταν ήλθε η Κρίσιμη Ώρα να επιλέξει πως θα πορευθεί , επέλεξε τον εύκολο και πονηρό δρόμο. Τον σκόλιο δρόμο. Ο δεύτερος Μελισσοκόμος είναι ο άνθρωπος που εξωτερικά μόνο δέχτηκε και πίστεψε στον Χριστό και αυτό αποδείχθηκε όταν ήρθε η ώρα της κομβικής και δύσκολης επιλογής. Σε αυτή την ώρα «ξεγυμνώνεται» και αποκαλύπτεται ο άνθρωπος που συμβολίζεται από τον δεύτερο μελισσοκόμο. Αποκαλύπτεται ότι πρόκειται για τον «Αιρετικό» άνθρωπο ο οποίος δείχνει από τις επιλογές στη Ζωή του ότι δεν ενδιαφέρεται να τοποθετήσει τα όποια καλά έχει εκ φύσεως ως άνθρωπος, τα όποια χαρίσματα, στις βάσεις τις Αλήθειας προς όφελος του και όφελος του συνανθρώπου. Αποκαλύπτεται ότι είναι επηρεασμένος από «κακές» παρέες και κακές νοοτροπίες που του έχουν αλλοιώσει την πορεία και τις επιλογές του. Αποκαλύπτεται ότι αυτός ο άνθρωπος επιλέγοντας την Αίρεση, το Ψέμα δηλαδή, είναι άνθρωπος ρηχός, κενόδοξος, άνθρωπος μπερδεμένος που είτε επίτηδες είτε από άγνοια δεν ενδιαφέρεται για το, σε βάθος, δικό του καλό  και καλό του συνανθρώπου, αλλά νομίζει ότι κάνει καλό στον εαυτό του και στον άλλο έχοντας βασιστεί στο Ψέμα και στην Εξαπάτηση. Και τελικά η κατάληξή του είναι η φυλακή και η δυστυχία παρά τις όποιες πρόσκαιρες τιμές και ψεύτικες χαρές είχε στην πορεία του .

Γ) Το «Ειδικό Εργοστάσιο Επεξεργασίας Τροφίμων» Συμβολίζει Όλες Εκείνες Τις Απόκρυφες, Συνωμοτικές Οργανώσεις όπως ο Σιωνισμός και η Μασονία, και γενικά το πονηρό Σύστημα, Τα οποία δέχονται στις τάξεις τους ανθρώπους «Κενόδοξους», ματαιόδοξους και υπερήφανους που θέλουν να αναδειχθούν πατώντας πάνω σε λάθος βάσεις. Και αυτές οι οργανώσεις που συμβολίζει το «Εργοστάσιο» Τροφοδοτούν τέτοιους ανθρώπους με «Επεξεργασμένες» , «Μεταλλαγμένες» , δηλαδή Αλλοιωμένες και Παραποιημένες θεωρίες, ιδεολογίες και κυρίως με Αλλοιωμένο Πνευματικό Υπόβαθρο. Έτσι και το Εργοστάσιο Τροφοδοτεί τον δεύτερο και πονηρό Μελισσοκόμο με «Μεταλλαγμένο» Μέλι . Δηλαδή Οι Οργανώσεις αυτές τροφοδοτούν τους δύστυχους και πλανεμένους συνδαιτυμόνες τους με Πλαστό, Κάλπικο Πνευματικό Υπόβαθρο που βασίζεται στο Ψέμα και στην Εξαπάτηση, στερώντας τους την Αλήθεια της Ορθοδόξου πίστεως.

Δ) Οι Δύο Νοικοκυρές ως Άνθρωποι και οι Επιλογές τους. : Οι Δύο Νοικοκυρές συμβολίζουν τον Συνάνθρωπο, τον Πλησίον . Συμβολίζουν τους Συμπαθείς ανθρώπους που όμως Αμαθείς και Αδαείς όπως είναι (όπως τους έχει καταντήσει η κοινωνία να είναι) επηρεάζονται αναγκαστικά από το κοινωνικό τους περιβάλλον σε διάφορους τομείς. Έτσι και στον Τομέα της Πνευματικότητας και Πίστεως οι Νοικοκυρές είναι οι Συνάνθρωποι , χωρίς γνώση, χωρίς αντίληψη, με σχετική ή μεγάλη αδιαφορία για να «ερευνήσουν τας Γραφάς» και να προοδεύσουν στην Πίστη, στην Πνευματικότητα. Είναι ο Πλησίον που δεν έχει ανάγκη από Υλικά αγαθά, καθότι τα έχει άφθονα, αλλά έχει ανάγκη Από Ξεχωριστά Αγαθά, Δυσεύρετα , Πνευματικά Αγαθά τα οποία συμβολίζονται από το Μέλι. Αυτά τα Πνευματικά Αγαθά έχουν ως Αποκορύφωμα την Αγάπη, αλλά για να είναι Ωφέλιμα πραγματικά και όχι «Ψευδαίσθηση» Αγάπης , πρέπει να βασίζονται στην Αλήθεια. Την Αλήθεια που έβαλε ο άνθρωπος που συμβολίζεται από τον πρώτο Μελισσοκόμο , πάνω στον Αγώνα και την Εργασία του για να δώσει στον Συνάνθρωπο, στον Πλησίον αυτό το Ωφέλιμο Αγαθό.  Έχουν όμως οι Δυό Νοικοκυρές, οι δύο Συμβολισμοί του Συνανθρώπου μια μεγάλη Διαφορά.

-Η πρώτη Νοικοκυρά συμβολίζει τον Συνάνθρωπο, τον πλησίον ο οποίος θα δεχτεί , έστω και από σύμπτωση, τυχαία, έναν Λόγο , Ένα «Προϊόν» Αληθείας που δίνεται από ανθρώπους, απλούς μεν, που όμως εργάζονται με επιμέλεια σε αυτή την Αλήθεια και βοηθάνε με την Εργασία και τον Αγώνα τους και τον Συνάνθρωπο (όπως κάνει ο Πρώτος Μελισσοκόμος). Το ξεχωριστό και ακριβό Μέλι που τυχαία θα επιλέξει η Πρώτη Νοικοκυρά δεν θα εκτιμηθεί από αυτήν επαρκώς ώστε να την κάνει να αποφύγει το δεύτερο και ψεύτικο μέλι. Η πρώτη Νοικοκυρά, είναι ο Συνάνθρωπος που θα δεχτεί έναν Ωφέλιμο Λόγο Αλήθειας, θα Κάνει έναν Αγώνα ως ένα Βαθμό, αλλά γρήγορα, πολύ γρήγορα εξαιτίας της τεμπελιάς,  ή της μέριμνας για το τι θα πουν οι άλλοι , θα παρατήσει τον αγώνα, δεν θα εκτιμήσει την αξία του ανθρώπου που θα της πει την Αλήθεια με Λόγους και με Έργα. Δεν θα εκτιμήσει την αξία της μικρής ή μεγάλης (αυτό)θυσίας και θα καταντήσει να πορεύεται όπως οι περισσότεροι, εγωιστικά, με ευκολίες, χωρίς υπόβαθρο Αληθείας, όπως θέλουν οι πολλοί που λένε «όλα είναι ίδια» δεν υπάρχει Σωστή και Λάθος πίστη, αυτά που λένε δηλαδή οι Αιρετικοί Οικουμενιστές. Έτσι θα αποκτήσει αυτός ο συνάνθρωπος  μια πνευματικότητα, είτε διαστρεβλωμένη και αλλοιωμένη, είτε ανύπαρκτη, πράγματα που συμβολίζονται από το δεύτερο μέλι , αυτό του πονηρού μελισσοκόμου. Όμως αυτή η Νοικοκυρά συμβολίζει και τον Συνάνθρωπο, τον πλησίον που έχει κάτι καλό μέσα του ικανό να τον οδηγήσει ξανά στο φως, να τον κάνει να Συναισθανθεί Άμεσα το Λάθος του πριν είναι Αργά. Αυτό το Καλό Λέγεται Μετάνοια και προέρχεται από τη Σωστή Αυτοπαρατήρηση, ΑυτοΈλεγχο πάντα σε συνδυασμό με την Αλήθεια Του Χριστού και οδηγεί τον άνθρωπο να καταλαβαίνει τα δικά του Λάθη, τις Δικές του Λάθος Επιλογές και πλέον υπό το πρίσμα της Αλήθειας να προσπαθεί να τα ελαττώνει και να τα αποφεύγει Ώστε και τον εαυτό του να καταστήσει χαρούμενο και τον πλησίον του να ωφελήσει και πάλι δίνοντάς του Μέλι, δηλαδή Αγάπη στη Βάση της Αλήθειας, όπως έδωσε, με την έγκαιρη Μετάνοια της στα παιδιά της και η πρώτη Νοικοκυρά της Ιστορίας μας.

– Η δεύτερη Νοικοκυρά συμβολίζει τον άνθρωπο που και αυτός πέρασε την ίδια διαδικασία αλλά σε σύγκριση με την πρώτη Νοικοκυρά δεν είχε τον Αυτοέλεγχο, Την Αυτοπαρατήρηση και τη Διάθεση για να Ερευνήσει και να Αναζητήσει την Αλήθεια του Χριστού ώστε να μετανοήσει για το λάθος του πριν να είναι αργά και να κάνει πλέον τις Σωστέ Επιλογές. Είναι ο συνάνθρωπος που έχει χαρακτηριστικό την Ασυναισθησία, την Αδιαφορία, την τυφλή και αδιάκριτη υπακοή και προσήλωση στο τι λέει ο κόσμος και στο τι μας διδάσκει αυτή η κοινωνία. Τελικά αυτός ο συνάνθρωπος πρέπει μέσα από δεινά να παιδαγωγηθεί ούτως ώστε αυτός και οι απόγονοί του να μάθουν ότι στη Ζωή χρειάζεται ο άνθρωπος να κάνει τις Επιλογές του Με Βάση την Αλήθεια και όχι την Αδιαφορία ή το Ψέμμα.

Ε) Το Μέλι που παράγεται από τους Δύο Μελισσοκόμους Συμβολίζει την Πνευματικότητα και όλα όσα περιέχει η Πνευματικότητα με Κορυφαίο την Αγάπη. Αντιλαμβανόμαστε Λογικά ότι Αν Το Μέλι , δηλαδή η Πνευματικότητα και η Αγάπη, βασίζεται στην Αλήθεια, δηλαδή στην Ορθοδοξία, την Ορθή Πίστη και Δόγμα, θα είναι Ωφέλιμα Μεγέθη και «Προϊόντα». Αντιθέτως αν βασίζονται στο Ψέμα, δηλαδή στην Αίρεση θα είναι Ψεύτικα και Επιζήμια. Έτσι το «προϊόν» που λέγεται Μέλι (δηλαδή Αγάπη) του δεύτερου πονηρού Μελισσοκόμου ,επειδή βασίστηκε στο Ψέμα και στην Εξαπάτηση , Έκανε Ζημιά στον πονηρό Παραγωγό του και στον Αμαθή και Ανυποψίαστο Πλησίον και Συνάνθρωπό του. Έτσι ακριβώς συμβαίνει με τους Οικουμενιστές ή ΚρυφοΟικουμενιστές συνανθρώπους μας οι οποία μιλάνε για αγάπη (αγαπολογία) και θεωρούν ότι δίνουν αγάπη, την οποία βασίζουν στο ψέμα, είτε επίτηδες είτε από αδιαφορία με αποτέλεσμα να ζημιώνουν τους εαυτούς τους και τον ανυποψίαστο ποίμνιο . Αντιθέτως το Μέλι (δηλαδή η Αγάπη) του πρώτου και καλού Μελισσοκόμου, επειδή βασίστηκε στην Αλήθεια και στον Φιλότιμο Αγώνα του παραγωγού του , επέφερε Ευλογία και Όφελος στον Συνάνθρωπο και Πλησίον. Έτσι Ακριβώς Ευλογία και Όφελος επιφέρει η Αγάπη που δίνεται στον Πλησίον από ανθρώπους μικρούς και μεγάλους, αγνώστους και γνωστούς οι οποίοι κάνοντας τον καλό τους Προσωπικό Αγώνα και βασίζοντάς τον στην Αλήθεια ,δηλαδή την Ορθοδοξία, την Αληθινή Πίστη στον Κύριο Ημών Ιησού Χριστό, δίνουν στο συνάνθρωπο και πλησίον, είτε με ένα μικρό λόγο που θα κάνει τον άλλο να αναζητήσει και να ερευνήσει και μόνος του, είτε με μεγαλύτερη επιμέλεια και από υπεύθυνες θέσεις, τον προβληματισμό και ένα αρχικό εφόδιο για να προοδεύσει ο ίδιος στην Πίστη και στη Σχέση του με Το Θεό.

https://tharsomen.wordpress.com/2019/03/31/οι-δυο-μελισσοκομοι-μια-συμβολικη-ιστ/