Θα αυξηθεί το Δημόσιο χρέος. Η επιστροφή στη δραχμή και στη συνέχεια η υποτίμηση της, θα επιβαρύνει το χρέος του δημοσίου προς εξωτερικό.
Αυτό σημαίνει ότι η κυβέρνηση θα επιδιώξει διευθέτηση του, ώστε
τουλάχιστον η αξία του να επανέλθει στα επίπεδα που ήταν πριν την
επιστροφή στη δραχμή. Λανθασμένοι πιστεύουν πολλοί Έλληνες ότι η
μετάβαση στη δραχμή θα απαλλάξει αυτόματα τη χώρα από το δυσβάσταχτο
χρέος της. Η έξοδος από το ευρώ δεν σημαίνει διαγραφή του χρέους. Ποτέ
κανένα χρέος δεν διαγράφηκε μονομερώς. Απόδειξη ότι το χρέος της Ελλάδας όταν ανακοίνωσε πτώχευση ο Χαρίλαος Τρικούπης το πλήρωσε η κυβέρνηση Σημίτη το 1999.
Θα κινδυνεύσουν οι καταθέσεις. Θεωρητικά,
η δυνατότητα της Τράπεζας της Ελλάδας να τυπώσει χρήμα, θα λύσει το
πρόβλημα ρευστότητας. Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι δεν μπορεί να υπάρξει
μια μορφή εσωτερικού δανεισμού μέσω των καταθέσεων, ώστε να
αντιμετωπιστεί το πρόβλημα ρευστότητας που θα έχει το δημόσιο. Και το
σημαίνει πρακτικά αυτό για τον λαό; Οι οικονομίες μιας ζωής θα υποστούν
κούρεμα...
Θα ακριβύνουν τα προϊόντα. Θεωρείται σχεδόν βέβαιο ότι στα εισαγόμενα προϊόντα, αλλά και σε αυτά που χρειάζονται εισαγόμενες πρώτες ύλες, οι τιμές θα αυξηθούν κατακόρυφα.
Ένα από τα μεγαλύτερα ζητήματα που θα έχει να αντιμετωπίσει η οικονομία
είναι ότι η χώρα στηρίζει την παραγωγή της στην εισαγωγή πρώτων υλών
και προϊόντων, ενώ η παραγωγή προϊόντων στο εσωτερικό είναι τόσο μικρή
που δεν θα μπορεί να καλύψει τις ανάγκες. Το κόστος εισαγωγών θα αυξηθεί κατακόρυφα,
ενώ η έλλειψη ρευστότητας, τουλάχιστον τον πρώτο καιρό, θα περιορίσει
τον όγκο παραγγελιών από το εξωτερικό. Αυτό σημαίνει ότι στην αγορά θα
παρουσιαστούν ελλείψεις και ειδικά σε προϊόντα τα οποία εισάγονται από
το εξωτερικό, όπως είναι τα φάρμακα και το πετρέλαιο ή η βενζίνη.
Φανταστείτε ειδικότερα τις ευαίσθητες ομάδες ασθενών (καρκινοπαθείς) τι
μεγάλο πρόβλημα θα αντιμετωπίσουν...
Ελλείψεις θα παρουσιαστούν ακόμα και στα προϊόντα που δεν εισάγονται, εξαιτίας είτε της
αδυναμίας οι παραγωγοί τους να προμηθευτούν πρώτες ύλες, είτε εξαιτίας
των καλύτερων τιμών που θα τους προσφέρονται από το εξωτερικό, καθώς τα προϊόντα τους θα είναι σε πιο ανταγωνιστικές τιμές και οι παραγωγοί θα προτιμούν να τα εξάγουν.
Τέλος, μαύρο προοιωνίζεται και το μέλλον των νέων μας, καθώς το κόστος σπουδών για
τις οικογένειές τους που ζουν στην Ελλάδα, θα αυξηθεί αντίστοιχα με την
υποτίμηση του νομίσματος. Αποτέλεσμα θα είναι για τους φοιτητές και της
οικογένειες τους ότι το κόστος διαμονής και φοίτησης να γίνει απαγορευτικό.
Έχοντας λοιπόν ζωντανή μπροστά μας τη ζοφερή εικόνα της επιστροφής της δραχμής, καλό θα είναι να πάμε με υπευθυνότητα την Κυριακή στην κάλπη, γνωρίζοντας τις καταστρεπτικές συνέπειες του ΟΧΙ, που εντέχνως μας αποκρύπτει η κυβέρνηση.
Νικ. Αρ.
Ρε φίλε Νικ. Αρ. Διάβασα με ενδιαφέρον το άρθρο σου το οποίο είναι πολύ καλά , μα"πάρα πολύ καλά" εμπεριστατομένο αλλά έχω κάποιες ενστάσεις.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚατ΄αρχήν διακρίνω μιά Ελλάδα που εξαρτάται αποκλειστικά από το εξωτερικό (Εισαγωγές προιόντων , εισαγωγές καυσίμων , πρώτων υλών , χρημάτων κ.λ.π.) Που είναι φίλε μου η νόπια παραγωγή; Που είναι τα κηπευτικά , η σταφίδα , η ζάχαρη και οι πρώτες ύλες που πράγονταν στο παρελθόν και τώρα μέσω των επιδοτήσεων (αγροτική παραγωγή), των συνδικάτων των εξοντωτικών ασφαλιστικών εισφορών και των παχυλών μισθών μέχρι πρότινος, έχει εξαφανιστεί; Γιατί στα περ/ρα χωριά να αγοράζουν κηπευτικά εισαγωγής αμφιβόλου ποιότητας από το super market αντί να τα καλλιεργήσουν οι ίδιοι κ.λ.π. κ.λ.π. Φίλε μου το πρόβλημα θα υπάρχει και θα διευρύνεται όσο δεν δουλεύει ο Έλληνας, αυτό πρέπει να το καταλάβουμε όλοι. Το τι θα ψηφίσουμε μεγάλα παιδιά είμαστε και ο καθένας ας πράξει όπως νομίζει.....
Ο ΘΕΟΣ ΝΑ ΜΑΣ ΕΛΕΗΣΕΙ ...
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ ανάλυση στο άρθρο σου κύριε Νικ. Αρ.είναι μονόπλευρη, δηλαδή μιλάς μόνο για τα αρνητικά που θα προκύψουν από την δραχμή. Θετικά δεν υπάρχουν καθόλου; δεν αναφέρεσαι καθόλου στο μέλλον μετά δηλαδή από πέντε δέκα χρόνια και μετά τι θα γίνει με το ευρώ και τι θα γίνει αν έχουμε δικό μας νόμισμα πχ την δραχμή. Ακόμη και ένας αφελής καταλαβαίνει ότι αν συνεχίσουμε στο ευρώ με το ΔΝΤ να μας επιβάλει οικονομικούς στραγγαλισμούς και σε μια πενταετία δεν θα παράγουμε ούτε χαρτί υγείας. Μας απαγορεύουν να παράγουμε (με επιβολή ποσοστώσεων) γάλα, κρέας, ζάχαρη(η καλύτερη της ευρώπης), κρασί , να μην αλιεύονται ψάρια από το αιγαίο και να αγοράζουμε από Νορβηγία κλπ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΓια αυτά δε λές τίποτε. Για ποιά ανάπτυξη μιλάμε; Το τυρί το βλέπουμε τη φάκα όχι; Μας έφαγε ο ατομικισμός . Σίγουρα θα είναι δύσκολα ένα με δύο χρόνια αλλά με σωστή πολιτική θα αρχίσει η κατάσταση να βελτιώνεται. Σίγουρα θέλει κότσια και πιστεύω ότι στην πλειοψηφία μας τα έχουμε.