Επικοινωνιακός πόλεμος κατά της Ρωσίας

Το ρόλο, τη μεροληψία και την εχθρότητα των ιδιωτικών δυτικών ΜΜΕ απέναντι στη Ρωσία, με αφορμή την κρίση στην Ουκρανία, στηλιτεύει ο επικεφαλής της RAGA και τονίζει πως ο ρόλος της διεθνούς κοινότητας πρέπει να είναι μόνο μεσολαβητικός και ειρηνευτικός.

Πηγή: RIA Novosti

Ο επικεφαλής της Russia & America Goodwill Association (Ρωσο-αμερικανική ένωση καλής θέλησης), δημοσιογράφος πολιτικοκοινωνικών θεμάτων και πολιτικός αναλυτής, Βλαντισλάβ Κρασνόφ, μίλησε στο περιοδικό Geopolitika για τα γεγονότα στην Ουκρανία.
Geopolitika: Βλαντισλάβ, θα θέλαμε να ακούσουμε την άποψή σας σχετικά με την επιδείνωση των σχέσεων μεταξύ Ρωσίας και ΗΠΑ μετά τα γεγονότα στην Ουκρανία. Πριν από δέκα χρόνια, όταν εργαζόσασταν στη Literaturnaya Gazeta, είχατε δημοσιεύσει μερικά άρθρα, σχετικά με το ρόλο των Αμερικανών στις μεταρρυθμίσεις του Γέλτσιν.

Βλαντισλάβ Κρασνόφ:

Η RAGA δημιουργήθηκε το 1992 έχοντας ως σκοπό της να βοηθήσει στην ανάπτυξη των εμπορικών και πολιτιστικών συναλλαγών μεταξύ Ρωσίας και Ηνωμένων Πολιτειών, με βάση τα αμοιβαία συμφέροντα και την αμοιβαία καλή πρόθεση.

 

Θυμηθήκατε, πολύ εύστοχα, την αρθρογραφία μου για την ευθεία παρέμβαση των ΗΠΑ, στις εσωτερικές υποθέσεις της Ρωσίας. Έγραφα τότε ως επικεφαλής της Russia & America Goodwill Association. Ίδρυσα αυτή την οργάνωση στις αρχές της δεκαετίας του ΄90. Αρχικά υπήρχε ο πρακτικός στόχος της καθιέρωσης επαφών, της συνδρομής στη διεξαγωγή διαπραγματεύσεων, των διαβουλεύσεων σε θέματα διαπολιτισμικής επικοινωνίας μεταξύ εταιριών και οργανισμών των ΗΠΑ και της Ρωσίας. Σταδιακά η RAGA απέκτησε κοινωνικό χαρακτήρα. Όταν οι ΗΠΑ άρχισαν να βομβαρδίζουν τη Γιουγκοσλαβία, η RAGA δεν μπορούσε να μείνει σιωπηλή. Έγραψα μια ανοιχτή επιστολή στον Μπιλ Κλίντον, με την απαίτηση να σταματήσει την ανάμιξη στις υποθέσεις της Ρωσίας. Την επιστολή υπέγραψαν πάνω από 100 ειδικοί από τη Ρωσία. Ο Κλίντον αναγκάστηκε να απαντήσει, με υπεκφυγές μεν, αλλά αποδεχόμενος και ορισμένα πράγματα.

ΕΡ.: Ποια είναι η αντίδραση των Αμερικανών στη δραστηριότητά σας για την προάσπιση των ρωσικών συμφερόντων;
ΑΠ.: Δεν κρύβω σε καμία περίπτωση αυτή τη δραστηριότητα. Κρίνοντας από την αλληλογραφία και τα σχόλια, τη δραστηριότητά μου επικροτούν πολλοί Αμερικάνοι, μεταξύ αυτών και οι πιο νομοταγείς, πατριώτες, ακόμη και συντηρητικοί...

Ο ρόλος των ΜΜΕ

ΕΡ.: Παρ’ όλα αυτά, σήμερα λόγω της Ουκρανίας οι σχέσεις επιδεινώθηκαν ξανά.
ΑΠ.: Φοβάμαι πως εδώ, το σημαντικότερο πρόβλημα δεν βρίσκεται καν στην κυβέρνηση του προέδρου Ομπάμα, αλλά στη μεροληψία και την εχθρότητα των ιδιωτικών δυτικών ΜΜΕ απέναντι στη Ρωσία γενικότερα. Διεξάγουν έναν επικοινωνιακό πόλεμο κατά της ιστορικής Ρωσίας. Τη θεωρούν αδιόρθωτα αυταρχική αυτοκρατορία, η οποία ονειρεύεται να αποκαταστήσει την ισχύ της ΕΣΣΔ.
ΕΡ.: Θα περίμενε κανείς ότι η δύση θα χαιρόταν που στη νέα Ρωσία υπάρχει ελευθερία του λόγου, θρησκευτική ελευθερία και το βιοτικό επίπεδο έχει ανέβει.
ΑΠ.: Ο δυτικός Τύπος και οι πολιτικοί επιτίθενται συνεχώς κατά του «αυταρχικού» Πούτιν, κάνοντας αναφορά στον περιορισμό των δικαιωμάτων των σεξουαλικών μειονοτήτων, στην αδυναμία να εκτιμηθεί δεόντως ο πολιτικός «άθλος» των Pussy Riot, στις αστυνομικές «αυθαιρεσίες» κατά των διαδηλωτών στην πλατεία Μπολότναγια. Βρήκαν αρνητικές πτυχές ακόμη και στην Ολυμπιάδα του Σότσι. Όμως, κάνοντας επίθεση στον Πούτιν, έχουν πάντα κατά νου τη Ρωσία εκείνη, που μετά την αποχώρηση του Γέλτσιν, εξεγέρθηκε ενάντια στις επιταγές της παγκοσμιοποίησης και έκανε τους πάντες να την υπολογίσουν και να τη σεβαστούν.

Η αυθαιρεσία των ολιγαρχών

ΕΡ.: Με βάση αυτά, πώς εκτιμάτε τα γεγονότα στην Ουκρανία;
ΑΠ.: Ακόμη και ο πρόεδρος Πούτιν αντέδρασε, αρχικά με κατανόηση στην κατάληψη της πλατείας Ανεξαρτησίας, με το σκεπτικό ότι ο κόσμος κουράστηκε από την αυθαιρεσία των ολιγαρχών και τη διαφθορά επί διακυβέρνησης Γιανουκόβιτς.

ΣΧΕΣΕΙΣ ΗΠΑ-ΡΩΣΙΑΣ

Όταν όμως άρχισαν να εκσφενδονίζονται οι πέτρες και οι βόμβες μολότοφ προς τους άντρες των ειδικών δυνάμεων «Μπέρκουτ» και σε άλλους ενάντιους του κινήματος της πλατείας, τότε έγινε σαφές ότι αυτό δεν θα έχει καλό τέλος. Προκάλεσε έκπληξη η μακρά υπομονή του Γιανουκόβιτς και της δύναμης «Μπέρκουτ».
ΕΡ.: Γιατί εξέπληξε;
ΑΠ.: Στις ΗΠΑ ανάλογα πογκρόμ κατά των αστυνομικών καταστέλλονται άμεσα και σκληρά, με τους υπαίτιους υφίστανται βαριές ποινές. Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα ήταν το κίνημα «Occupy Wall-Street». Επί μήνες αυτό συγκέντρωνε πολύ περισσότερους διαδηλωτές από ό,τι η πλατεία Ανεξαρτησίας και «κατελάμβανε» πολλές πόλεις. Δυστυχώς, η πλατεία Ανεξαρτησίας παραβίασε ξεκάθαρα τα όρια του επιτρεπτού.
ΕΡ.: Και πέτυχε αυτό που ήθελε;
ΑΠ.: Όταν στις 21 Φεβρουαρίου υπογράφηκε η συμφωνία μεταξύ των οπαδών του κινήματος της πλατείας και του Γιανουκόβιτς, χάρηκα που κατά την υπογραφή ήταν παρόντες οι υπουργοί από τη Γαλλία, τη Γερμανία και την Πολωνία. Καλό ήταν επίσης που παρίστατο και ο ειδικός απεσταλμένος του προέδρου της Ρωσίας, Βλαντίμιρ Λουκίν. Όταν όμως κάποιοι προβοκάτορες οργάνωσαν την ανταλλαγή πυρών μεταξύ των οπαδών του κινήματος της πλ. Ανεξαρτησίας και της «Μπέρκουτ», η συμφωνία καταπατήθηκε και σημειώθηκε ένα πραξικόπημα δια της βίας.

Να πέσουν οι τόνοι

ΕΡ.: Τι πρέπει να κάνουν, κατά τη γνώμη σας η Ρωσία, η ΕΕ και οι ΗΠΑ στην Ουκρανία;
ΑΠ.: Είμαι βέβαιος πως ο ρόλος όλων τους μπορεί να είναι μόνο μεσολαβητικός και ειρηνευτικός. Και το μοναδικό όπλο θα πρέπει να είναι μια «πυροσβεστική αντλία», προκειμένου να ψυχθούν τα θερμά κεφάλια...
ΕΡ.: Όλα δείχνουν πως στο δημοψήφισμα οι κάτοικοι της Κριμαίας θα στηρίξουν την απόφαση του Ανώτατου Συμβουλίου της Αυτόνομης Δημοκρατίας της Κριμαίας, να ενσωματωθεί στη Ρωσική Ομοσπονδία. Πώς αξιολογείτε αυτό το βήμα της Κριμαίας;
ΑΠ.: Είναι μια αντίδραση αυτοάμυνας της Κριμαίας απέναντι στο πραξικόπημα στο Κίεβο. Αν η συμμαχία της πλ. Ανεξαρτησίας είχε εκπληρώσει τους όρους της συμφωνίας της 21ης Φεβρουαρίου, τότε οι κάτοικοι της Κριμαίας δεν θα είχαν την τυπική αφορμή να αναζητήσουν προστασία από τη Ρωσία. Συν τοις άλλοις, δεν πρόκειται για ενσωμάτωση στη Ρωσία, αλλά για επιστροφή στις μητρικές της καταβολές.
Πηγή: geopolitika.rs

rbth.gr