Έλληνες, Λαός, κοσμάκης δυστυχεί και πεθαίνει Σεβασμιώτατοι...πότε θ’ «αγανακτήσετε»;

γράφει ο Γιώργος Ανεστόπουλος

Στην σύσκεψη της Ι. Συνόδου αρχές Φεβρουαρίου ‘14 είχαμε δύο αξιοσημείωτα χαρακτηριστικά:

Πρώτον, για πρώτη φορά αποφάσισε να στηλιτεύσει τα κακώς κείμενα της Δημόσιας Κακοδιαχείρισης (των Πολιτικών) και το ότι αυτά οδήγησαν σε οικτρές καταστάσεις την Ελληνική κοινωνία και δη ακόμη και σε χιλιάδες αυτοκτονίες.

Δεύτερον, στο τέλος της τριήμερης σύσκεψης, ο Αρχιεπίσκοπος ξέσπασε:

ΙΕΡΩΝΥΜΟΣ: Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ ΝΑ ΑΔΙΑΦΟΡΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΑΠΟΣΤΑΣΙΟΠΟΙΕΙΤΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑ

ΣΕ ΥΨΗΛΟΥΣ ΤΟΝΟΥΣ Η ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ Αυστηρή αυτοκριτική από τον Αρχιεπίσκοπο:

 «Μας βλέπουνε και δεν μας θέλουνε»

Η αυστηρή αυτοκριτική του Αρχιεπισκόπου, σε υψηλούς μάλιστα τόνους, για τα μεγάλα προβλήματα στον χώρο της Εκκλησίας ήταν η στιγμή που «σημάδεψε» την εφετινή εορτή του Αγίου Φωτίου στη Μονή Πεντέλης και την κοινή σύσκεψη της Ιεράς Συνόδου με τους καθηγητές των δυο Θεολογικών Σχολών...

«Μας βλέπουνε και δεν μας θέλουνε» είπε ο κ. Ιερώνυμος αναφερόμενος στο πως αντιμετωπίζει μέρος της κοινωνίας τον Κλήρο, αγγίζοντας ταυτόχρονα ένα σημαντικό κοινωνικό ζήτημα που αντιμετωπίζει τα τελευταία χρόνια η Εκκλησία σε σχέση με την επαφή της με τον λαό ο οποίος θρησκεύει εκτός Εκκλησίας.

«Γιατί πνευματικοί άνθρωποι που είναι ψηλά, θρησκεύουν με τον δικό τους τρόπο» είπε ο Αρχιεπίσκοπος για να συμπληρώσει «Δεν έχουν σχέση μαζί μας, γιατί δεν θέλουν; Δεν μπορούμε; Δεν ξέρω τι γίνεται».

Αυτά έλεγε το σχετικό Δελτίο τύπου την άλλη μέρα...

Οι πρώτες (μαζικές) Φωνές

Η ίδια η Ι. Σύνοδος λοιπόν, για πρώτη φορά στα χρονικά, αποφάσισε να βγάλει Φωνή Διαμαρτυρίας για την κακοδιαχείριση της Πολιτείας, την καταστροφή της Ελληνικής κοινωνίας και τις πολλές αυτοκτονίες που αυτά οδήγησαν.

Αυτό προφανώς ήταν το «έναυσμα» για μια «ευχάριστη νεκρανάσταση της Εκκλησιαστικής πολιτικοκοινωνικής παρέμβασης» έπειτα από μερικά χρόνια «Εκκωφαντικής (πλην «ευχάριστων θορυβωδών εξαιρέσεων») Σιωπής».

Μετά την εν λόγω μηνιαία σύσκεψη – αρχές Φεβρουαρίου ’14 - διάφοροι Σεβασμιώτατοι έκαναν ένα βήμα παραπάνω.

Άλλοι τάχθηκαν στο πλευρό δημοτικών – λαϊκών δυνάμεων που διαμαρτύρονταν για επιβολή ή αύξηση διοδίων.

Άλλοι ζήτησαν να επιστραφούν τα ομόλογα στο ακέραιο.

Άλλος προειδοποίησε να μην εκλεγούν οι Άθεοι στην κυβέρνηση.

Άλλοι δήλωσαν απερίφραστα την ενόχλησή τους από Πολιτικούς και Δημάρχους.

Κάποιοι άλλοι – πχ στο Αιγαίο επισκέφτηκαν τον Περιφερειάρχη με λαϊκά αιτήματα.

Κάποιοι άλλοι συνέβαλαν με τη φωνή τους για την επίλυση ακτοπλοϊκών ζητημάτων.

Ο Διδυμοτείχου στηλιτεύει, διαμαρτύρεται και θέτει δημόσια το ζήτημα της απαξίωσης τόσο του νοσοκομείου Διδυμοτείχου όσο και γενικότερα του Βόρειου Έβρου. Του Νο1 Πολεμικού μας οιονεί πυριφλεγέθοντος Συνόρου.

Και όχι μόνον. Κι άλλοι Σεβασμιώτατοι, σε όλη τη χώρα, σαν να έπεσε ένα «σύνθημα ελευθέρας πλην συγκρατημένης βολής» βγήκαν από τη σιωπή τους και προσέθεσαν τη φωνή τους – μουδιασμένα, είναι αλήθεια - σε δίκαιες λαϊκές εκρήξεις.

Γενικά, από την προηγούμενη Ιερά Σύνοδο αρχές Φλεβάρη ’14 ως τέλος Φεβρουαρίου, αισθητά περισσότεροι Αρχιερείς αποφάσισαν να αναμειχθούν στα Δημόσια Πράγματα με παρεμβάσεις τους. Κι αυτό είναι απολύτως θετικό. Ανώδυνες μεν, όχι ρηξικέλευθες ή ριζοσπαστικές ή επαναστατικές πρωτοβουλίες αλλά είναι μια «αρχή».

Αλλά...οι αναστολές ετών δεν λύνονται εύκολα...

Υπήρξαν βεβαίως και οι συνήθεις στάσεις/ενστάσεις του τύπου:

 «Να μην πάμε κόντρα στην Πολιτεία και στους Νόμους της».

 Κάτι που «φρέναρε» τους περισσότερους. Δυστυχώς....

 Τουτέστιν και σύμφωνα με αυτήν την «Συντηρητική Λογική», ένας Νόμος, ακόμη κι αν είναι κατάφωρα άδικος και εγκληματικός επειδή είναι Νόμος δεν πρέπει να πάει κανείς κόντρα. Κι επειδή οι Δικαστικές Αρχές αρνούνται να τον αποκαθηλώσουν, ουδείς, ούτε απλός Πολίτης ούτε οι Εκκλησιαστικοί του Ηγέτες θα έπρεπε να εναντιωθεί σ’ αυτούς τους εγκληματικούς νόμους.

Έστω κι αν σύμφωνα και με την επίσημη «παραδοχή» της Ι. Συνόδου (πλέον) σειρά ολόκληρη Νόμων του Κράτους συνέθεσαν καθεστώς εγκληματικής/νοσηρής κακοδιοίκησης/κακοδιαχείρισης που οδήγησε σε καταστροφή, πόνο και θανάτους.

Όλοι μας όμως θα κριθούμε από τα παιδιά μας και τα εγγόνια μας. Καθώς αυτά θα γράψουν την επόμενη ιστορία του Γένους. Ότι θα έχει απομείνει τέλος πάντων απ’ αυτό.

Θα κριθούν τόσο οι Πράξεις όσο και οι Απραξίες μας.

Πιο δυναμικές βεβαίως ήταν κάποιες παρεμβάσεις Αρχιερέων που πήγαν ακόμη πιο βαθιά – ως συνήθως δίνουν τον «τόνο» και μπράβο.

Όπως (παρατίθενται ακροθιγώς οι σχετικές δηλώσεις):

«το Ισλάμ είναι μια καταστροφική λατρεία και επικίνδυνη ψευδοθρησκεία» (παρατίθεται ολόκληρο το εκπληκτικό σχετικό απόσπασμα του Αγίου Πειραιώς στο τέλος).

«Αν θέλουν οι Σκοπιανοί να λέγονται Μακεδόνες μπορούν να προσαρτηθούν στην Ελλάδα» (Θ. Άνθιμος).

«Είναι χορτάτοι στην Βουλή. Δεν καταλαβαίνουν τι γίνεται στην κοινωνία» (Α&Κ Αμβρόσιος).

Σκληρές παρεμβάσεις, γροθιές στο μαχαίρι που «παράγουν πολιτικά αποτελέσματα» και  που μόνον θετικά μπορούν να λειτουργήσουν.

Ένα «καινοφανές» σκηνικό που η «επίσημη αφετηρία» του θα πρέπει μάλλον ν’ αναζητηθεί στις συνεντεύξεις του Αρχιεπισκόπου Ιερωνύμου τέλος του ’13 όπου δεν δίσταζε πλέον να «παρεμβαίνει στα πολιτικοκοινωνικά δρώμενα» στηλιτεύοντας πράξεις και απραξίες. Εκφράσεις όπως «όχι άλλα μέτρα» και «προσωπικοί ενδοιασμοί για το Ισλαμικό Τέμενος μετά το ό,τι τραγικό έχουν κάνει οι φανατικοί ισλαμιστές στη Μέση Ανατολή εναντίον των Χριστιανών» έδωσαν το «σύνθημα» προφανώς για τα «περαιτέρω».

Τέλος της «εσωστρέφειας»; Ή προσωρινή αναλαμπή πριν...

Γεγονός είναι λοιπόν πως υπήρξε «διαφορά». Επιτέλους, οι Αρχιερείς άρχισαν να βγαίνουν με «Φωνή Παρέμβασης» προς τα έξω. Αν και εξόχως καθυστερημένη και «μουδιασμένη ήπια παρέμβαση», είναι μια Αρχή.

Το κακό είναι πως δεν ακολούθησαν ΟΛΟΙ οι Αρχιερείς.

Η συντριπτική πλειοψηφία των οποίων παρέμεινε όπως και πριν. Αμέτοχη στις δίκαιες αγανακτήσεις του Λαού και δη της φτωχολογιάς. Επέμειναν να μην προσθέτουν τη φωνή τους στο να τεθούν ακόμη πιο ισχυρά κάποια θέματα κακοπάθειας - ένεκα κρίσης - της Ελληνικής κοινωνίας.

Για να τεθεί αλλιώς:

Οι Πολιτικοί κάνουν πάντα αυτό που θα τους πούν οι  ισχυροί πάτρωνές τους. Είτε αυτοί προέρχονται από το εσωτερικό είτε έξωθεν της χώρας.

 Κι αυτές οι «Φωνές/εντολές» είναι εξόχως Ισχυρές.

Η φωνή αντιθέτως του φτωχού λαού είναι ασθενέστατη μπροστά τους.

Εξ’ ου και ο Πολιτικός δεν της δίνει καμία απολύτως σημασία.

Απ’ τον άλλον, τον «Ισχυρό» κινδυνεύει – αν δεν υπακούσει στα «κελεύσματά» του – να φάει «χοντρή σφαλιάρα».

Ενώ από τον αδύναμο Λαό δεν κινδυνεύει από τίποτα.

Το πολύ πολύ να μην τον βάλουν οι πάτρωνές του βουλευτή την επόμενη σαιζόν. Θα τον βολέψουν όμως κάπου αλλού μέχρι να «ξεχαστεί το θέμα». Δεν τον «αφήνουν» έτσι.

Αυτή λοιπόν – η Φωνή του Λαού - πρέπει να ενισχυθεί πάση θυσία από άλλες «από θέσεως Ισχυρές Φωνές» προκειμένου να καταστεί δυνατόν να αντιμετωπίσει τις άλλες «ισχυρές ελιτίστικες φωνές» που χαλινώνουν και χειραγωγούν τον πολιτικό.

Μια απ’ αυτές που μπορούν να ενισχύσουν την Φωνή του Λαού είναι και η Φωνή των Αρχιερέων και γενικότερα της Διοίκησης της Εκκλησίας.

Άρχισε μεν εσχάτως μια «μικρή ενίσχυση» της Λαϊκής Φωνής από μέρους των Δικαστικών Αρχών (μέσω δίωξης της διαφθοράς και εγκληματικών πράξεων/στοιχείων των μνημονίων), αλλά κι αυτή είναι στα σπάργανα και υποτυπώδης.

Για να «ωθηθεί προς μια ενίσχυσή της» ΚΑΙ αυτή η (Δικαστική) Φωνή θα χρειαστεί η Ισχυρή, αποφασιστική Φωνή/παρέμβαση της Εκκλησιαστικής Ηγεσίας.

Όπως και για να ενισχυθούνε και άλλες παρόμοιες Φωνές κάποιων Ανεξάρτητων Ελεγκτικών Αρχών ώστε να κάνουν ακόμη πιο δυναμικά την δική τους Παρέμβαση.

Καιρός είναι λοιπόν και Ευχή Λαού να βγούνε μπροστά στη Σκηνή των Παρεμβάσεων και οι υπόλοιποι Αρχιερείς.

Καιρός για «Αστραπές»;

Και βεβαίως, καιρός είναι αυτή η Παρέμβαση να προσλάβει χαρακτήρα πιο «Δυναμικό και Ακτιβιστικό». Να ξεφύγει από την μορφή της Ήπιας ανώδυνης περιστασιακής Λεκτικής Παρέμβασης μέσω μιας απλής Δημόσιας Δήλωσης εναντίωσης, στηλίτευσης και διαμαρτυρίας.

Για να έχουμε δε ένα μέτρο σύγκρισης αρκεί να δούμε τα παρακάτω:

Ήπιος Ακτιβισμός ήταν η επίσκεψη ενός Αρχιερέα στα μπλόκα των Αγροτών. Η στήριξή τους κατ’ αυτόν τον τρόπο. Και μπράβο του.

Ηχηρός δε Ακτιβισμός όμως ήταν και η «απειλή/προειδοποίηση περί Αφορισμού» των Βουλευτών (από άλλον πιο (ευχάριστα) «θορυβώδη» Αρχιερέα) που θα τολμούσαν να υπερψηφίσουν συγκεκριμένο νομοθέτημα. Ακόμη πιο μεγάλο μπράβο εδώ.

Γιατί άραγε εκείνο όμως ήταν «επαρκής λόγος» και δεν είναι ας πούμε επαρκής λόγος «απειλής αφορισμού» ένα φορολογικό νομοθέτημα που θα στείλει στην εξαθλίωση, στο ξεσπίτωμα και στο θάνατο εκατοντάδες χιλιάδες φτωχών πολιτών;

(ας σκεφτούμε μόνον το εξής: μήπως εάν η σχετική απειλή είχε δοθεί πέντε χρόνια πριν, όταν μας έβαζαν στο ΔΝΤ και στα μνημόνια κάποιοι ξενόδουλοι εθνοπατέρες σήμερα η κοινωνία μας δεν θα θρηνούσε τόση καταστροφή και νεκρούς;)

Ηχηρός Ακτιβισμός ήταν η μεγαλειώδης συγκέντρωση κάποτε για τις ταυτότητες ή/και το ΕΚΑΜ.

Ενδιαφέρον ακτιβισμός επίσης θα ήταν εάν βλέπαμε τις ενορίες μαζί με Αρχιερείς να προσέρχονται μαζικά σε δίκες φτωχών πολιτών όπου τους «κατάσχουν το σπίτι για χρέη προς το δημόσιο».

 Ή να τους δούμε συγκεντρωμένους έξω από το σπίτι του έρμου άρρωστου και άνεργου οικογενειάρχη την ώρα που δικαστικοί επιμελητές, κοράκια και λοιπές ύαινες και νταβατζόλυκοι πάνε να πετάξουν έξω αυτόν τον κακομοίρη και την οικογένειά του λόγω κατάσχεσης του σπιτιού του ένεκα χρεών σε εφορία ή ασφαλιστικά ταμεία.

Χρήσιμος ακτιβισμός θα ήταν επίσης η παροχή από μέρους των Μητροπόλεων δωρεάν Νομικής (και πάσης άλλης) τεχνικής υποστήριξης σε όλους αυτούς τους φτωχούς ανθρώπους που αδυνατούν να αντιμετωπίσουν το αίσχος των κορακιών (είτε λέγονται εισπρακτικές εταιρείες, είτε δικηγορικά λυκομάγαζα, είτε αρπακτικά/εφοριακοί κατεστραμμένων ανθρώπων, είτε «κόφτες ρεύματος της ΔΕΗ», είτε αδίστακτα δημοσιοϋπαλληλίστικα βαμπίρ εγκληματικών ασφαλιστικών οργανισμών τύπου ΟΑΕΕ).

Επίσης, λαμβάνοντας υπόψιν την ιστορική σχέση Εκκλησίας και Αγροτιάς ενδιαφέρον θα ήταν ένας ακτιβισμός της Εκκλησίας σε πεδία που η ΕΕ σε συνεργασία με εγχώριους Εφιάλτες μας τσάκισε την πρωτογενή παραγωγή.

 Πχ κατέστρεψαν μια ανθηρή βιομηχανία ζάχαρης, μαζί και πολλές χιλιάδες Έλληνες τευτλοπαραγωγούς. Θα μπορούσε με έναν καλοστημένο «ακτιβισμό», να αναλάβει αυτή (η Εκκλησία) όλο αυτό το δίκτυο – αδιαφορώντας και προσπερνώντας τις διαφωνίες και τα «προσκόμματα» των Πολιτικών - οπότε και η χώρα να μην έχει χάσει αυτό το άκρως πολύτιμο παραγωγικό πεδίο, αλλά και οι χιλιάδες αγρότες να διατηρήσουν αυτή την χρήσιμη παραγωγή πρώτης ύλης. Και αυτή βεβαίως να αποκομίσει ένα πρώτης τάξεως κέρδος για το Έργο της.

Θα μπορούσε επίσης να έχει εφαρμόσει «παρόμοιο πολιτικοοικονομικό ακτιβισμό» σε τρία άλλα πεδία που η ΕΕ κατέστρεψε (και καταστρέφει). Κάποια ιστορικά, παραδοσιακά τμήματα της Ελληνικής Αγροτικής παραγωγής αλλά και της αλιείας.

Θα θυμίσω τον πόλεμο που διεξάγεται κατά της καλλιέργειας αμπελιών, ακόμη και τον έμμεσο πόλεμο που εδώ και χρόνια έχει ξεκινήσει κατά της «ελιάς».

Θα θυμίσω επίσης τον αμείλικτο πόλεμο που έχει εξαπολυθεί ενάντια στην παραδοσιακή αλιεία (καταστροφή καικιών). Περισσότερες λεπτομέρειες εδώ http://aegeanhawk.blogspot.gr/2013/08/blog-post_5710.html

Κι άλλα πολλά σημεία της αγροτιάς και της κτηνοτροφίας μας καταστράφηκαν από οικτρές ξενόδουλες πολιτικές και που πιθανότατα η Εκκλησία αναλαμβάνοντας αποφασιστικές πρωτοβουλίες θα μπορούσε να αποσοβήσει.

Να επίσης κάποια ενδιαφέροντα όσο και κρίσιμα σημεία επί των οποίων και στα πλαίσια της ενεργοποίησης της Παρεμβατικής Φωνής των Αρχιερέων θα όφειλαν να δώσουν στο ποίμνιό τους κάποιες διευκρινήσεις:

Μέγα θέμα: Συγχώρηση

Όλους αυτούς εκεί πάνω, την ελιτ, οικονομική και πολιτική που δολοφονούν καθημερινά εκατοντάδες χιλιάδες πολίτες, ζητάτε από το πλήρωμα της Εκκλησίας να τους «συγχωρήσει» για τα εγκλήματά τους;

Ή πρέπει να γίνει «διάκριση» στο που πρέπει και που δεν πρέπει να «Συγχωρεί» ο Χριστιανός;

Όπως καταλαβαίνετε, αυτή η διευκρίνηση ίσως λειτουργήσει ως η μέγιστη «προωθητική δύναμη» της Λαϊκής Αντίδρασης. Καθ’ ότι, από την στιγμή που θα ξεκινήσει (η «Ιερά Διευκρίνηση»), θα οδηγήσει σε μύριες όσες «λεπτομερείς επεξηγήσεις» και κατά συνέπεια θα πυροδοτήσει αλυσιδωτές αντιδράσεις.

Κι ως γνωστόν, ένας Άνθρωπος του Θεού, ένας Ιερέας και απείρως περισσότερο ένας ΑΡΧΙΕΡΕΑΣ μπορεί να πυροδοτήσει απείρως μεγαλύτερες κοινωνικές εκρήξεις απ’ ότι ο καλύτερος Ρήτορας/Πολιτικός/Συνδικαλιστής.

Η επίσημη στάση της Ι. Συνόδου – ως τώρα – ήταν η «μη – εμπλοκή» σ’ αυτό το λεπτό ζήτημα. Να όμως, που ενεπλάκη. Οπότε, τώρα είναι υποχρεωμένη να το «ξεκαθαρίσει το θέμα» καθώς αν το αφήσει έτσι, αυτό θα «επανέρχεται» ξανά και ξανά.

Ιδού η «εμπλοκή».

Στον παραπάνω εφετινό κοινό εορτασμό της Ι. Συνόδου μετά των Θεολόγων ομιλητής ήταν ο καθηγητής της Κοινωνιολογίας της Θρησκείας και της Κοινωνικής Ηθικής στο Πανεπιστήμιο Αθηνών κ. Απόστολος Νικολαϊδης με θέμα: "Η κοινωνική ευθύνη της Εκκλησίας κατά τον Ιερό Φώτιο".

Είπε λοιπόν ως προς το θέμα Αδικία/συγχώρηση:

«...Ως προς τον τρόπο αντιμετώπισης της αδικίας, όταν πρόκειται για αδικία που αφορά στα υλικά αγαθά ή στον ίδιο τον αδικούμενο ισχύει αυτό το «αν σου δώσει κάποιος ράπισμα στο δεξί μάγουλο, γύρισέ του και το άλλο», αφήνοντας την εκδίκηση στο Θεό. Στην περίπτωση αυτή η σιωπή αυτού που αδικείται κάνει αυστηρότερο τον έλεγχο των αδικούντων...»

Από την στιγμή που ειπώθηκε κάτι τέτοιο από τον επίσημο Ομιλητή, ενώπιον της Ιεράς Συνόδου, χωρίς καμία διαφοροποίησή της επ’ αυτών των απόψεων (μεσούσης της Κρίσης και δύο μόλις ημέρες μετά την επίσημη στηλίτευση «Καταστροφικών Πολιτικών πρακτικών και θανάτων») και βγήκε επίσημα προς τα έξω από το γραφείο τύπου της Ι.Συνόδου, υποθέτουμε λογικά πως αποτελεί και θέση της;

Τουτέστιν, το πλήρωμα των Πιστών της Εκκλησίας θα πρέπει να υφίσταται όλη αυτή την πελώρια συντριπτική αδικία εκ μέρους των κυβερνώντων, να χάνει περιουσίες, υγεία, ζωές πολλοί απ’ αυτούς, ΑΛΛΑ δεν πρέπει να αγανακτεί εναντίον τους διότι πρόκειται ΜΟΝΟΝ για «υλικά αγαθά»;

Τους είπε λοιπόν ΕΠΙΣΗΜΑ η Ι. Σύνοδος πως «δεν πρέπει η κοινωνία να αγανακτεί με τις θανάσιμες αδικίες των κρατούντων εις βάρος της»;

Θα τους εξηγήσετε αν οφείλουν να συγχωρούν όλα αυτά τα εγκληματικά στοιχεία «εκεί ψηλά» που οδηγούν την κοινωνία σε καταστροφή και νεκρούς;

Θα θέλατε να δώσετε κάποιες διευκρινίσεις επ’αυτού Άγιοι Πατέρες;

Άλλο σοβαρό θέμα: φιλανθρωπία...

Ζητάτε επίσης από την φτωχολογιά να κατανοήσει το ότι η Εκκλησία - σύμφωνα με δήλωση υψηλού παράγοντα του Πατριαρχείου http://aegeanhawk.blogspot.gr/2014/01/blog-post_8111.html  - δεν πρέπει να κάνει διάκριση Αγάπης και συνεπώς πρέπει να «παρέχει βοήθεια» και στον «επαγγελματία επαίτη» και σ’ αυτόν (ισλαμιστή) που ήρθε ως εισβολέας με απώτερο σκοπό την «κατάληψη και κατοχή αυτού του τόπου» καθώς και την εκδίωξη των ντόπιων (Ελλήνων).

Για να μην το αντικρούσατε, σημαίνει άραγε πως το ασπάζεστε κι εσείς;

Το ίδιο ειπώθηκε και στην παραπάνω εκδήλωση της Ι. Συνόδου για τον Ιερό Φώτιο από στόματος του βασικού ομιλητή πανεπιστημιακού καθηγητή κου Νικολαϊδη:

«...Η φιλανθρωπία ασκείται απροϋπόθετα. Προσφέρεται χωρίς διάκριση και δισταγμούς, χωρίς εξέταση ποιος την αξίζει και ποιος όχι....»

Ούτε και σ’ αυτήν την περίπτωση σημειώθηκε κάποια «διαφοροποίηση» από την Ι. Σύνοδο.

 Αυτά τα δύο μαζί σημαίνουν λοιπόν πως η θέση αυτή έχει την πλήρη αποδοχή σας;

Θα θέλατε να κάνετε κι αυτήν την διευκρίνηση προς το ποίμνιό σας;

Θα θέλατε να διαβαστεί την επόμενη Κυριακή σε όλες τις ενορίες της χώρας μια Μητροπολιτική Επιστολή που θα λέει ότι είναι «ΕΓΚΛΗΜΑ καθοσιώσεως και σοβαρή αμαρτία» από μέρους των Πιστών μπαίνοντας ή βγαίνοντας από το Ναό να ΜΗΝ ΔΙΝΟΥΝ ΕΛΕΗΜΟΣΥΝΗ στους αρκετούς τσιγγάνους (επαγγελματίες) ζητιάνους (Έλληνες και ξένους) που βρίσκονται πάντα απ’ έξω;

 Θα θέλατε να τους ψέξετε δημόσια και να τους πείτε ότι έχουν κατάφωρα άδικο και πως είναι αμαρτία το ότι δεν το κάνουν;

(Από που προκύπτει το ότι είναι επαγγελματίες; Πρώτον, το γνωρίζουν οι πάντες και το λένε και οι ίδιοι οι τσιγγάνοι. Δεύτερον, θα θυμίσω μια ακόμη φορά ότι το 2008 Ανώτατο Ιταλικό Δικαστήριο αθώωσε Ιταλούς τσιγγάνους από την κατηγορία της επαιτείας με το σκεπτικό ότι αυτό αποτελεί ιστορική πολιτιστική κληρονομιά τους).

Λέτε επίσης ξανά και ξανά πως τα παγκάρια της Εκκλησίας έχουν αδειάσει πια. Άραγε, εάν δεν ήτανε στη χώρα όλα αυτά τα μιλιούνια ισλαμιστών εισβολέων/παράνομων μεταναστών, τα παγκάρια της Εκκλησίας θα έφταναν για την αξιοπρεπή βοήθεια των Ελλήνων αναξιοπαθούντων;

Μπορείτε άραγε να φανταστείτε πόσοι και πόσοι Έλληνες νεόπτωχοι αδυνατούν να έχουν πια τα φάρμακα τους (μαζί και περίθαλψη βεβαίως) αλλά η εναπομείνασα αξιοπρέπειά τους (και καμιά φορά ακόμη και τα φορολογικά τους στοιχεία – βλ. εγκληματικά ψευδοτεκμήρια) δεν τους επιτρέπει να περάσουν όλον αυτόν τον γραφειοκρατικό γολγοθά ελέγχου τους (είναι βλέπετε Έλληνες και όχι ισλαμιστές ξένοι που δεν περνάνε κανέναν έλεγχο) προτού εγκριθεί ή όχι η δωρεάν παροχή των παραπάνω;

 Και δεν τους επιτρέπει βεβαίως να σταθούνε (μαζί με τα παιδιά τους) για ώρες στην ουρά πίσω από δεκάδες παράνομους μετανάστες που φέρουν κάθε λογιών μεταδοτικές νόσους (ξεχασμένες στη χώρα μας μέχρι πρότινος), τη στιγμή δε που αυτοί πλήρωναν κανονικά φόρους και εισφορές επί δεκαετίες ενώ όλοι οι άλλοι δεν έχουν πληρώσει τίποτα.

Θα θέλατε να κάνετε κι αυτές τις διευκρινήσεις προς το ποίμνιό σας;

Θα θέλατε να τους πείτε πως είναι ανθρωπιστικά σωστό που στερούνται πολύτιμοι πόροι για την περίθαλψη και βοήθεια αυτών των φτωχών Ελλήνων για να στηριχτούν όλα αυτά τα μιλιούνια «εσκεμμένα παρένθετων» εισβολέων;

Θα θέλατε να επιχειρηματολογήσετε επίσης σε ένα Κήρυγμα και σε μια επίσημη δήλωση της Ι. Συνόδου για το ότι βάση των ίδιων των πεπραγμένων του Ισλαμ οι Πιστοί του που πάνε μαζικά σε μια ξένη (μη ισλαμική χώρα) δεν είναι Εισβολείς παρά απλοί πρόσφυγες όπως τους αποκαλείτε;

Θα θέλατε να περιγράψετε επίσης την ανθρωπιστική έναντι του Χριστιανισμού στάση/δράση του Ισλάμ στη Μ. Ανατολή, Καύκασο και Αφρική και όπου υφίσταται Νταρ Αλ Ισλάμ; Πχ στην Σαουδική Αραβία που τόσο πιέζει για τεμένη στην Ελλάδα...

Επιδρομή Αλλοφύλων:

Ο όρος αυτός υπάρχει μέσα στην Ορθόδοξη Λειτουργική Παράδοση. Ας υποθέσουμε πως αυτή η «επιδρομή Αλλοφύλων» πέτυχε τον σκοπό της και εισέβαλλαν σε μια χώρα. Αυτοί οι εισβολείς λοιπόν, ζητούν (απαιτούν βάση Διεθνών ανθρωπιστικών συμφωνιών, ναι, τέτοιο θράσος) από τους κατοίκους, το Κράτος, την Εκκλησία τρόφιμα και φάρμακα για την συντήρηση του Στρατού τους (ας πούμε ότι αυτός ήταν ο Γερμανικός ή ο Ιταλικός ή ο Βουλγαρικός ή ο Τουρκικός στρατός κατοχής). Και όντως τα χρειάζονται για να βγάλουν πέρα την «αποστολή τους» που είναι η κατοχή και η συντριβή της κατηλλειμμένης χώρας. Πεινάνε, είναι άρρωστοι. Τι θα κάνει η Εκκλησία; Συνάνθρωποί τους είναι και οι εισβολείς. Θα τους αφήσει έτσι; Χωρίς βοήθεια;

Ή θα φερθεί με «Διάκριση» και θα πει, ΟΧΙ, δεν θα τους βοηθήσουμε γιατί είναι εισβολείς και η βοήθεια που θα τους δώσουμε θα τους βοηθήσει στο να συντρίψουν την χώρα που κατέλαβαν;

Θα θέλατε παρακαλώ να πάρετε θέση στο παραπάνω λαμβάνοντας όμως σοβαρά υπ’ όψιν τόσο τις «πρόσφατες σχετικές επιφυλάξεις του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου» όσο και ανάλογες επιφυλάξεις (μαζί με στοιχεία) που κατά καιρούς έχουν εκθέσει Αδελφοί σας Αρχιερείς, όσο και αυτό που ακολουθεί;

Πιστεύω ότι το παρακάτω απόσπασμα της Συνέντευξης του Αγίου Πειραιώς 1/2/14 είναι επαρκέστατο για να αποτελέσει – εάν ευαρεστείστε – θέμα μελλοντικής επιστάμενης ενασχόλησής σας που θα μπορούσε να καθορίσει την επόμενη μέρα στην Ελλάδα. Διότι, εάν δεν έχει γίνει συνείδηση, καλό θα είναι να γίνει από όλους μας το ότι, όταν αυτοί οι άνθρωποι γίνουν μια αρκετά μεγάλη και αξιόμαχη δύναμη, τότε θα αναγκαστούμε να πολεμήσουμε μαζί τους σε έναν νέο σκληρό πόλεμο που έχουμε 200 χρόνια να ζήσουμε σ’ αυτόν τον τόπο. Θα το επιτρέψετε να συμβεί στηρίζοντάς τους Άγιοι Πατέρες; Θα επιτρέψετε στους λύκους να γίνουν τεράστιες αγέλες;

( η συνέντευξη εδώ: http://aegeanhawk.blogspot.gr/2014/02/blog-post_3164.html )

- Σε­βα­σμιώ­τα­τε, εί­σθε κα­τά της α­νέ­γερ­σης τε­μέ­νους στην Α­θή­να, ε­πει­δή αυ­τό θε­σμο­θε­τεί το Ι­σλάμ. Τι εν­νο­εί­τε ό­ταν λέ­τε «Θε­σμο­θέ­τη­ση του Ι­σλάμ», α­φού χώ­ροι του Ι­σλάμ υ­πάρ­χουν πολ­λοί.

Πειραιώς Σεραφείμ: Το Ι­σλάμ για τον νο­μι­κό, πνευ­μα­τι­κό και θρη­σκευ­τι­κό πο­λι­τι­σμό της Ευρώ­πης α­πο­τε­λεί στην πραγ­μα­τι­κό­τη­τα κα­τα­στρο­φι­κή λα­τρεί­α και α­σύμ­βα­τη κο­σμο­θε­ω­ρί­α.

 Αυ­τό κα­τα­νό­η­σαν στην μα­κρυ­νή χώ­ρα του Α­να­τέλ­λο­ντος η­λί­ου, την Ια­πω­νί­α, και α­πα­γο­ρεύ­ε­ται ως θρη­σκευ­τι­κή πα­ρα­δο­χή.

 Πρό­κει­ται για ψευ­δοθρη­σκεί­α ε­πι­βί­ω­ση του αρ­χαί­ου Α­ρεια­νι­σμού που ε­πι­πλέ­ον α­πο­θε­ώ­νει τον ιε­ρό πό­λε­μο (Τζι­χά­ντ) και α­πο­λυ­το­ποιεί το πί­στευ­μά της με το πρό­ταγ­μα της ακό­μη και διά της βί­ας ε­ξα­φά­νι­σης κά­θε θρη­σκευ­τι­κής ετερότη­τας.

 Το Ι­σλάμ έ­χει πλη­γώ­σει στην πρό­σφα­τη ι­στο­ρί­α τό­σο βά­ναυ­σα το Γέ­νος και την Πα­τρίδα μας, που κά­θε οι­κο­γέ­νεια έ­χει στην ρί­ζα της πρό­γο­νο που προ­σέ­φε­ρε το μαρτυ­ρι­κό του αί­μα για την στε­ρέ­ω­ση, την ι­στο­ρι­κή μας ε­πι­βί­ω­ση και την δια­τήρη­ση της αυ­το­συ­νει­δη­σί­ας μας.

 Α­πό την άλ­λη πλευ­ρά ο α­πο­δε­κα­τι­σμός του Ελλη­νι­σμού α­πό τους μου­σουλ­μά­νους στις αρ­χέ­γο­νες κοι­τί­δες του της Κων/πολης και της Μ. Α­σί­ας, ο διαρ­κής διωγ­μός του α­ει­φεγ­γούς Φα­να­ρί­ου του Γέ­νους μας, οι βε­βη­λω­μέ­νες Εκ­κλη­σί­ες μας που με­τα­τρέ­πο­νται α­κό­μα και σή­με­ρα σε τε­μέ­νη, ο α­πη­νής διωγ­μός των Χρι­στια­νών στην Μ. Α­να­το­λή και πα­ράλ­λη­λα η παρού­σα α­δρά­νεια και ε­γκλη­μα­τι­κή α­νε­κτι­κό­τη­τα των Αρ­χών στην πα­τρί­δα μας και την Ευ­ρώ­πη έ­να­ντι των μου­σουλ­μά­νων που ε­πει­χει­ρούν μια νέ­α κα­τά­κτη­ση και αλ­λοί­ω­ση της δη­μο­γρα­φι­κής συν­θέ­σε­ως του τό­που μας δεν πα­ρέ­χουν κα­νένα ε­χέγ­γυο σω­στής λει­τουρ­γί­ας τε­μέ­νους, που θα πα­ρα­μεί­νει λα­τρευ­τι­κός χώ­ρος και ό­χι προ­πα­γαν­δι­στι­κό βή­μα του πα­νι­σλα­μι­σμού και του νε­ο­ο­θω­μα­νισμού.

 Ταυ­τό­χρο­να η α­να­γνώ­ρι­ση α­πό την έν­νο­μη τά­ξη της χώ­ρας του Ι­σλάμ ως θε­σμού δι­καί­ου με την α­νί­δρυ­ση ΝΠΔΔ εν μέ­σαις Α­θή­ναις α­να­πό­δρα­στα θα ο­δηγή­σει στην de facto και de jure στρε­βλή πο­λυ­πο­λι­τι­σμι­κό­τη­τα που ε­πι­διώ­κουν ε­θνο­μηδε­νι­στι­κοί πο­λι­τι­κοί κύ­κλοι και εν συ­νε­χεί­α στην ου­δε­τε­ρό­θρη­σκη πο­λι­τεί­α και στην κα­τάρ­γη­ση των συ­νταγ­μα­τι­κώς προ­βλε­πο­μέ­νων σχέ­σε­ων Εκ­κλη­σίας και Πο­λι­τεί­ας.

Γιώργος Ανεστόπουλος

 

aegeanhawk.blogspot