Νέο ανέκδοτο Σαμαρά: Αμερικανοί επενδυτές στην Ελλάδα.

Του Σταύρου Βιτάλη, Προέδρου του Πατριωτικού Μετώπου.

Ένα νέο ανέκδοτο κυκλοφορεί με την επιστροφή Σαμαρά από τις ΗΠΑ: Αμερικανοί επενδυτές στην Ελλάδα.

Επενδυτές για την ιδιωτικοποίηση του κρατικού τζόγου, για την αγορά της διαχείρισης των πόσιμων υδάτων και των κοιτασμάτων, για την ανάπτυξη του εμπορίου (ο Ομπάμα φυσικά εννοεί τις εισαγωγές από τις ΗΠΑ). Και πάνω απ’ όλα, κλοπή των υδρογονανθράκων και των αποθεμάτων φυσικού αερίου της χώρας. Επενδυτές δηλαδή στις… τρύπες του τυριού, μια που δεν υπήρξε ούτε κουβέντα για την ανάπτυξη της πρωτογενούς, των μικρομεσαίων, των βιομηχανιών που θα ξαναστήσουν την οικονομία στα πόδια της, θα δώσουν δουλειά σε χέρια, βάζοντας φρένο στην ανεργία που καλπάζει ανεξέλεγκτη και επανεκινώντας την οικονομία.

(Να σημειώσουμε εδώ, πως ο Σαμαράς, δεν παρέλειψε κατά την επίσκεψή του στις ΗΠΑ, να πράξει και την βασικότερη του υποχρέωση: Να υποβάλει τα διαπιστευτήριά του στο Παγκόσμιο Ισραηλιτικό Συμβούλιο. Δεν θα μπορούσε βλέπετε να δει τον Ομπάμα, πριν κάνει τεμενάδες, στο πραγματικό αφεντικό των ΗΠΑ: Τον ελέφαντα του δωματίου).

Στο «καπάκι», ήλθε η έκθεση  της Γερμανικής Κεντρικής Τράπεζας Bundesbank, πως «η Ελλάδα θα χρειαστεί περισσότερη βοήθεια, στις αρχές του 2014», και πως «οι επιδόσεις της ελληνικής κυβέρνησης είναι οριακά ικανοποιητικές, γεγονός που γεννά νέες αμφιβολίες για την ικανότητά της να προχωρήσει στην υλοποίηση των αναγκαίων μεταρρυθμίσεων». Ολοκλήρωση δηλαδή της κατοχής της Ελλάδας, από τους Γερμανούς αλλά και φτύσιμο των Γερμανών στον Σαμαρά, που «αλλού τρώει, αλλού πίνει, και αλλού πάει και το δίνει».

Στη χώρα που βρίσκεται σε ελεύθερη πτώση σε όλους τους τομείς, το γελοίο της πολιτικό προσωπικό, «τζογάρει» ακόμη πάνω σε κλασικές πελατειακές σταθερές, του θλιβερού κομματικού κράτους. Κρύβοντας ακόμη επιμελώς και κατά σύστημα την τραγική αλήθεια, από έναν Λαό, που ακόμη κατά πως φαίνεται, ψάχνεται να επιστρέψει στην εποχή του «Τσοβόλα δώστα όλα».

Έτσι, στο ίδιο μοτίβο Σαμαράς-Βενιζέλος, Τσίπρας-Μιχαλολιάκος, Κουβέλης-Καμένος, αναλίσκονται ακόμη σε «μαγικές λύσεις», που προέρχονται:

- Από την «αγορά που θα τα ρυθμίσει όλα μόνη της». (Ωραία τα ρύθμισε μέχρι στιγμής βλέπετε!).

- Από τη «θαυματουργό αριστερά όπου ο σοσιαλισμός και το προλεταριάτο θα ρυθμίσουν τις σχέσεις παραγωγής», σε μια χώρα της οποίας τα φουγάρα των εργοστασίων της έχουν σβήσει εδώ και δεκαετίες.

- Ακόμη γελοιωδέστερα, στη λύση που θα έλθει από τις καρικατούρες των 300 του Λεωνίδα με τα τατουάζ και τα παλούκια στο χέρι, και οι οποίοι θα καλέσουν το… διαστημόπλοιο των ΕΛ από τον ουρανό, για να διανέμουν μαζί με τις εθνικιστικές τους πατάτες, οβολούς, στατήρες και σηστέρσια.

- Και τέλος, για ότι υπόλοιπο ανοησίας έχει απομείνει, υπάρχουν και οι «οικονομολόγοι», ψυχωτικοί παλαβιάρηδες που έχουν θεραπεία δια πάσαν νόσον, κάποιοι άλλοι «σωτήρες», οι οποίοι διαθέτουν τρισεκατομμύρια σε φανταστικά ομόλογα, που θα τα ρίξουν στην αγορά και θα σώσουν την Ελλάδα, «κινήματα» που καλούν το Λαό να φορέσει αρχαιοελληνικούς χιτώνες ή να φτιάξει φαντασιακές οικοκοινότητες. Τρία πουλάκια κάθονταν και πλέκανε πουλόβερ δηλαδή.

Φυσικά όλα αυτά συμβαίνουν, γιατί υπάρχει ένας ελληνικός Λαός, ο οποίος ακόμη τουλάχιστον:

- Ως αγρότης προτιμά να πίνει φραπέ στην καφετέρια του χωριού, αφήνοντας τα χωράφια του σε Πακιστανούς και Αλβανούς εργάτες.

- Ως εργάτης, έχει μάθει να θεωρεί «υποτιμητικές» τις δουλειές που έχουν καταλάβει οι μετανάστες, παράνομοι και νόμιμοι.

- Ως δημόσιος υπάλληλος, πιστεύει πως πρέπει να πληρώνεται καλύτερα από τον ιδιώτη, μια που αυτός «τα κατάφερε να τρυπώσει στο δημόσιο».

- Ως έμπορος και ως βιοτέχνης προτιμά να προωθεί τα κινέζικα και τα προϊόντα των πολυεθνικών, που και φτηνά είναι και μεγαλύτερο κέρδος αποδίδουν.

- Ως «βιομήχανος», βολεύεται στο ρόλο του μεταπράτη, μια που έτσι «τα παίρνει» ευκολότερα και «χοντρά», από το κομματικό κράτος.

Και απέναντι σε όλα αυτά, το Πατριωτικό Μέτωπο, το Κίνημα Άμεσης Δημοκρατίας της χώρας μας, (που απαλλαγμένο από την πελατειακή νοοτροπία, δεδομένου πως δεν ζητά την ψήφο κανενός, ούτε κανένα αντάλλαγμα), το οποίο επίμονα και εδώ και 4 χρόνια προτείνει:

- Κλείσιμο των συνόρων με αντισταθμιστικά και δασμούς στα εισαγόμενα, κίνητρο για την ανάπτυξη της εσωτερικής/εθνικής παραγωγής.

- Έλεγχο της ροής του εθνικού νομίσματος (cash flow), με κρατικοποίηση της Τράπεζας της Ελλάδος και των μεγαλυτέρων ιδιωτικών Τραπεζών.

- Δραστική χρηματοδότηση πρωτογενούς, μεταποίησης, βιοτεχνίας, βιομηχανίας, κατάργηση της έμμεσης φορολογίας (ΦΠΑ, ειδικοί φόροι κλπ), σεισάχθεια στα δάνεια.

- Κατάσχεση/ρευστοποίηση των παράνομα αποκτηθέντων περιουσιών των πολιτικών από το ’74 και εντεύθεν, και απόδοσή τους στους «δανειστές», με την διαδικασία της κήρυξης του χρέους ως επαχθούς.

- Πέρασμα των εξουσιών στο Λαό, με τις διαδικασίες που προβλέπει το Σύνταγμα Άμεσης Δημοκρατίας: Ακυρωτικότητα των Νόμων από το Λαό, Ανακλητότητα των αιρετών από την επόμενη μέρα της εκλογής τους, Ορκωτά (Λαϊκά) Δικαστήρια, Παλλαϊκή Άμυνα/Ασφάλεια (ένα όπλο σε κάθε ελληνικό σπίτι).

Αυτά με τους «Αμερικανούς επενδυτές» των Σαμαρά/Ομπάμα, και εν κατακλείδι, η σκληρή αλήθεια:

Όσο ο Λαός, δεν ακούει τη φωνή του Πατριωτικού Μετώπου, τη φωνή της λογικής και της πραγματικής Δημοκρατίας, τόσο θα πηγαίνει βαθύτερα, στην τρύπα του τάφου, που του έχουν σκάψει τα αριστεροδέξια κομματικά λαμόγια.

Θα ισχύει δηλαδή αυτό που λέγαμε κάποτε στα κέντρα εκπαίδευσης του στρατού, με το Lee-Enfield σε ανάταση και γονατίζοντας στο χώμα:

Όσο πιο βαθειά, τόσο πιο καλά.

Πατριωτικό Μέτωπο