Η Ρωσία ξεκινά τη μαζική ναυπήγηση επιθετικών πυρηνικών υποβρυχίων πολλαπλών χρήσεων νέας γενιάς τύπου «Yasen» (project 855), που θα είναι εξοπλισμένα με τους υπερηχητικούς πυραύλους Κρουζ «Oniks - Onyx».
Τα τεχνικά χαρακτηριστικά των ρωσικών σκαφών εντυπωσιάζουν. Είναι τόσο αθόρυβα, που μπορούν άνετα να ανταγωνιστούν τα σύγχρονα αμερικανικά πυρηνικά υποβρύχια της κλάσης «Seawolf» και η ισχύ πυρός τους δεν θα έχει ανάλογο στον κόσμο. Ο προγραμματισμός για την παραγωγή τους, προβλέπει ότι μέχρι το 2020 η Μόσχα θα έχει παραλάβει τουλάχιστον 10 από αυτά τα υπερσύγχρονα υποβρύχια σκάφη. Ηδη ξεκίνησε να κατασκευάζεται το τέταρτο υποβρύχιο στα ναυπηγεία του Σεβεροντβίνσκ την παραμονή των εορτασμών για την Ημέρα του Πολεμικού Ναυτικού, που εορτάζεται τη τελευταία Κυριακή του Ιουλίου.

Το «project 885» αποτελεί την πεμπτουσία της σχεδιαστικής καινοτομίας του ρωσικού στρατιωτικo-βιομηχανικού συμπλέγματος στα υποβρύχια για περισσότερο από μισό αιώνα. Το κύτος του σκάφους είναι κατασκευασμένο από υψηλής αντοχής αντι-μαγνητικό χάλυβα. Έτσι, μπορεί να καταδύεται σε βάθη άνω των 600 μέτρων (τα συμβατικά υποβρύχια, μέχρι 300 m), που το καθιστά σχεδόν άτρωτο απέναντι σε όλα τα σύγχρονα ανθυποβρυχιακά όπλα. Η μέγιστη ταχύτητα του πυρηνικού υποβρυχίου είναι πάνω από 30 κόμβοι (περίπου 55-60 km/h). Το υποβρύχιο, διαθέτει επίσης ειδικό αποσπώμενο θάλαμο διάσωσης, για όλο το πλήρωμα.
Όπως λένε οι ρώσοι σχεδιαστές, το «Yasen» είναι το πιο αθόρυβο από τα ρωσικά  πυρηνικά υποβρύχια του «έργου 971» (κλάση «Akula»), αλλά και από τα σύγχρονα αμερικανικά πυρηνικά υποβρύχια τύπου «Seawolf». Επιπλέον, σε αντίθεση με αυτά, το νέο πυραυλοφόρο υποβρύχιο σκάφος θα είναι πιο λειτουργικό χάρη στη μεγάλη γκάμα οπλικών συστημάτων που μεταφέρει (πύραυλοι Κρουζ διαφόρων τύπων και τορπίλες). Έτσι, το νέο ρωσικό στρατηγικό απόκτημα, θα είναι σε θέση να επιχειρεί υποβρυχίως έχοντας τη δυνατότητα να εκτελέσει ένα πολύ ευρύ φάσμα θαλασσίων αποστολών.

Τα τρομακτικά υποβρύχια «καρχαρίες»
Τα υποβρύχια της κλάσης «Akula», αποτελούν σήμερα τη βάση του ρωσικού στόλου υποβρυχίων πολλαπλών χρήσεων, σχεδιασμένων για καταδρομικές επιχειρήσεις στις γραμμές των θαλάσσιων επικοινωνιών. Σχεδόν αθόρυβα, στα βάθη του ωκεανού, είναι άκρως  αποτελεσματικά για επιθέσεις στα πολεμικά πλοία που πλέουν στους παγκόσμιους Ωκεανούς. Ταυτόχρονα, είναι σε θέση να χτυπήσουν με πυραύλους Κρουζ τις παράκτιες υποδομές του εχθρού.
Προσφάτως, οι μεταλλικοί «καρχαρίες», έκαναν την εμφάνισή τους στη ζώνη των 200 ναυτικών μιλίων στα ανοικτά των ακτών των Ηνωμένων Πολιτειών και του Καναδά, προκαλώντας έντονη ανησυχία σε αμερικανούς και καναδούς στρατιωτικούς. Και οι δύο βορειοατλαντικοί σύμμαχοι είχαν ανακαλύψει την παρουσία των «επισκεπτών» στα ανοικτά των θαλασσών τους, αλλά τελικά δεν κατάφεραν να παρακολουθήσουν τη διαδρομή των κινήσεων τους, γεγονός που προκάλεσε σοβαρές ανησυχίες στα επιτελεία τους. Και είναι φυσικό να τρομάζουν, αν σκεφτεί κανείς, ότι οι «καρχαρίες» μεταφέρουν πυραύλους Κρουζ X (Kh) -55 «Granat» (28 πυραυλικά βλήματα με πυρηνικές κεφαλές), ανάλογους με τους αμερικανικούς «Tomahawk», που είναι σε θέση να «διατρέξουν» τρεις χιλιάδες ναυτικά μίλια χτυπώντας με ακρίβεια και με ισχύ 200 κιλοτόνων το στόχο τους. 

Η αιχμή του δόρατος
Ο κύριος επιθετικός οπλισμός των πυρηνικών υποβρυχίων της κλάσης «Yasen», είναι τα υπερσύγχρονα ρωσικά υπερηχητικά πυραυλικά βλήματα τύπου Κρουζ, P-800 «Oniks». Στη βάση των «Oniks», κατασκευάζονται και δύο, απολύτως ίδιες στην εμφάνιση αλλά με σημαντικά μειωμένα χαρακτηριστικά μάχης, εξαγωγικές εκδόσεις: Ο ρωσικός πύραυλος «Yakhont» και ο ινδικός «BrahMos». Αυτά τα μηχανικά «θαύματα» είναι σχεδιασμένα για να μπορούν να εκτοξεύονται μέσα απ’ το νερό. Η ταχύτητα πτήσης των πυραυλικών βλημάτων, που μεταφέρουν μια τεράστιας ισχύος κεφαλή βάρους μισού τόνου, είναι 750 μέτρα ανά δευτερόλεπτο. Το βεληνεκές τους, είναι πάνω από 600 χιλιόμετρα.
Οι «Oniks», κατευθύνονται στο στόχο με σύστημα πλοήγησης στο οποίο έχουν εγγραφεί τα δεδομένα πορείας και στόχευσης για να καθοδηγηθεί με ακρίβεια το βλήμα, πριν από την εκτόξευση του πυραύλου. Σε σημείο της τροχιάς που έχει εκ των προτέρων υπολογιστεί (από 25 - 80 χιλιόμετρα), αρχίζει η λειτουργία του πλοηγικού συστήματος της κεφαλής, που καθορίζει με ακρίβεια τη θέση του στόχου. Την επόμενη φορά που ενεργοποιείται το σύστημα πλοήγησης, είναι όταν το υψόμετρο «πέσει» απότομα (σε ύψος 5 - 15 μέτρα πάνω από το στόχο) και η ‘συνάντηση με τον εχθρό’ είναι πλέον θέμα δευτερολέπτων. Αυτή η τριπλή διαδικασία πλοήγησης γίνεται για να διασφαλιστεί ότι όταν ο εχθρός εντοπίσει τον πύραυλο, να μην έχει περιθώρια να τον «ζαλίσει» με ραδιο-ηλεκτρονικές παρεμβολές.

 «Αγέλη λύκων»
Δεν είναι μόνο η υψηλή ταχύτητα και το σύστημα καθοδήγησης της κεφαλής, που προστατεύουν από τις ηλεκτρονικές παρεμβολές και κάνουν τους «Oniks» να είναι τα απόλυτα όπλα. Είναι η ποιότητα του σχεδιασμού στην επίθεση που ξεχωρίζει τους ρωσικούς πυραύλους από τα άλλα υπερσύγχρονα βαλλιστικά όπλα.
Απ’ τι στιγμή που ο πύραυλος εκτοξευθεί από το υποβρύχιο, βρίσκει μόνος του το στόχο. Έχοντας προσδιορίσει τη θέση του πλοίου -στόχου, «περιμένει», μέχρι να εκτοξευθεί από το σκάφος και το τελευταίο βλήμα. Στη συνέχεια, αφού η πυραυλική ομάδα στοιχηθεί σε μια γραμμή, τότε, όπως μια αγέλη λύκων, οι πύραυλοι αρχίζουν το «κυνήγι του θηράματος». Οι σχεδιαστές δεν προβάλλουν έντονα αυτό το σημείο στις προδιαγραφές, αλλά όντως πρόκειται για μια ομαδική επίθεση. Οι πύραυλοι είναι αυτοί που εντέλει θα αποφασίσουν ποιός από αυτούς και σε ποιόν στόχο θα χτυπήσει. Η «αγέλη πυραύλων», κατανέμει η ίδια τους στόχους, τους κατατάσσει ανάλογα με τη σημασία τους, επιλέγει την τακτική και το σχέδιο, σύμφωνα με το οποίο θα πραγματοποιηθεί η επίθεση.

Έξυπνα όπλα
Για την εξάλειψη τυχόν λαθών, έχουν καταχωρηθεί στον υπολογιστή των πυραύλων ηλεκτρονικά δεδομένα για όλες τις κατηγορίες των σύγχρονων πλοίων. Υπάρχουν επίσης πληροφορίες που αφορούν στην τακτική της μάχης, για παράδειγμα, ο τύπος των πλοίων. Αυτή η δυνατότητα, επιτρέπει στο βλήμα να καθορίσει επακριβώς το είδος των αντικειμένων που βρίσκονται μπροστά στην πορεία του, είτε πρόκειται για νηοπομπή, είτε αεροπλανοφόρο με τη συνοδεία του ή οποιαδήποτε άλλη καταδρομική ομάδα πλοίων και στη συνέχεια να επιτεθεί στον κύριο στόχο της ομάδας. Στον κεντρικό υπολογιστή των «Oniks», υπάρχουν επίσης δεδομένα για τη χρήση αντίμετρων απέναντι στον ηλεκτρονικό πόλεμο του εχθρού και για την τακτική αντιμετώπισης της αντιαεροπορικής άμυνας.
Την ίδια στιγμή, σαν μια αγέλη πραγματικών λύκων, οι πύραυλοι αποφασίζουν οι ίδιοι για τον επικεφαλής και την τακτική της επίθεσης, ακόμα και το ποιός πύραυλος θα γίνει το δόλωμα, αποσπώντας την προσοχή της εχθρικής αεροπορίας και των συστημάτων αντιαεροπορικής άμυνας από την κύρια ομάδα «κυνηγιού». Μετά την καταστροφή του κύριου – επιλεγμένου από την «αγέλη» – στόχου, οι επιμέρους στόχοι των υπόλοιπων πυραύλων αμέσως αναδιανέμονται μεταξύ τους και αρχίσει η επόμενη φάση της επίθεσης. Την επίθεση των «Oniks» δεν μπορεί να αντιμετωπίσει κανένα πλοίο στον κόσμο. Τα ραντάρ των καραβιών, μπορούν να εντοπίσουν τους πυραύλους, αλλά η περαιτέρω αντίσταση είναι μάταιη. Η ταχύτητα και οι συνεχείς ελιγμοί πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας, καθιστούν τα βλήματα Κρουζ σχεδόν «αόρατα» για να τα αεροσκάφη και την αντιαεροπορική άμυνα.

Και νέα όπλα  
Ένα άλλο πλεονέκτημα των πυραυλικών βλημάτων «Oniks», είναι η δυνατότητα χρήσης τους από κάθε φορέα εκτόξευσης. Στη Ρωσία, βρίσκονται όχι μόνο στα υποβρύχια, αλλά είναι τοποθετημένοι και στα πλοία επιφανείας, ακόμα και σε χερσαίες κινητές πλατφόρμες στα παράκτια συστήματα αντιπυραυλικής άμυνας «Bastion». Και είναι η δική τους παρουσία στη Συρία, αυτό που ανησυχεί την Ουάσιγκτον σήμερα.
Οι πύραυλοι «Oniks» είναι επίσης έτοιμοι να συμπεριληφθούν στα οπλικά συστήματα των υπερ-ευέλικτων μαχητικών αεροσκαφών της οικογένειας (Sukhoi) Su-30MK και των βομβαρδιστικών  Su-34. Αλλά το πιο σημαντικό,