Του Τάσου Κουράκη, βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Ύστερα από τρία χρόνια μνημονιακής πολιτικής, η εικόνα την οποία παρουσιάζει η Παιδεία στη χώρα μας είναι δραματική. Στην πραγματικότητα, τα ίδια τα δεδομένα, μιλούν από μόνα τους. Σύμφωνα με τα στοιχεία της ΟΛΜΕ, έχει επέλθει μία συρρίκνωση της δημόσιας δαπάνης για τη μέση εκπαίδευση, με μια μείωση της τάξης του 33%, για τα έτη 2009-2013, η οποία θα φτάσει το 47% το 2016. Το μνημονιακό σχολείο είναι ένα σχολείο υποβαθμισμένο, με συγχωνεύσεις και καταργήσεις σχολικών μονάδων, χωρίς υποστηρικτικές δομές, βιβλιοθήκες, χωρίς προγράμματα στήριξης των μαθητών. Είναι επίσης ένα σχολείο χωρίς εκπαιδευτικούς, αφού ο αριθμός τους μειώθηκε κατά 15% από το 2010 μέχρι το 2012. Τη φετινή χρονιά αριθμούνται σοβαρά κενά, μετράμε δηλαδή 32.000 ώρες χαμένες την εβδομάδα, επειδή δεν προσλήφθηκαν οι αναγκαίοι αναπληρωτές. Και η κατάσταση το επόμενο σχολικό έτος θα είναι χειρότερη.
Επίσης, ο ίδιος ο εκπαιδευτικός είναι κακοπληρωμένος και επισφαλής. Το εκπαιδευτικό προσωπικό των σχολείων μας, έχοντας υποστεί σειρά μισθολογικών μειώσεων, θα αναγκαστεί να αυξήσει το ωράριό του, να υποστεί υποχρεωτικές μετακινήσεις και μεταθέσεις, ενώ –μέσα σε αυτό το κλίμα– θα πρέπει να «αξιολογηθεί», με προοπτική την τιμωρία και την απόλυση, τη στιγμή ακριβώς που διαρκώς υπονομεύονται οι αναγκαίες συνθήκες για την παροχή σύγχρονου και ουσιαστικού εκπαιδευτικού και παιδαγωγικού έργου.
Η αξιολόγηση όμως δεν οδηγεί απλώς σε απολύσεις εκπαιδευτικών, αλλά προοπτικά και στη μείωση των σχολείων. Γιατί προβλέπεται και η αξιολόγηση των επιδόσεων των μαθητών, πράγμα που πρακτικά σημαίνει κοινωνική και ταξική κατηγοριοποίηση των σχολείων. Γίνεται λοιπόν φανερό πως τα σχολεία των υποβαθμισμένων περιοχών, που είναι προδιαγεγραμμένο πως δεν μπορούν να συναγωνιστούν στις μαθητικές επιδόσεις εκείνα των «καλών» περιοχών, τελικά θα λάβουν αρνητική αξιολόγηση και σταδιακά θα οδηγηθούν στο μαρασμό, ίσως και στο κλείσιμο. Οι γονείς θα δίνουν μάχη για μια θέση στα «καλά» σχολεία, ενώ οι κοινωνικές αντιθέσεις και οι ανισότητες δεν θα αμβλύνονται μέσα από το εκπαιδευτικό σύστημα, αλλά θα οξύνονται. Οδηγούμαστε λοιπόν σε μια κοινωνία υποκρισίας, ανταγωνισμού των επιμέρους συμφερόντων, γενικευμένης φτώχειας και μεγάλης ανισότητας. Αναρωτιέμαι αν πραγματικά αυτό θέλουμε για τις αυριανές γενιές της χώρας μας.
Τέλος, θα ήθελα να σταθώ στον περίφημο «νόμο Μανιτάκη» για την αυτοδίκαιη αργία. Έχουμε ως ΣΥΡΙΖΑ κάνει επίκαιρη ερώτηση και καταθέτουμε και απλές ερωτήσεις για το θέμα. Ο κόσμος θα πρέπει να συνειδητοποιήσει περί τίνος πρόκειται. Με τις ρυθμίσεις του νόμου 4093/12, χωρίς να έχει εκδικαστεί μια υπόθεση τους, τίθενται αυτοδικαίως σε αργία οι υπάλληλοι και οι καθηγητές που απλώς παραπέμφθηκαν αμετακλήτως για κακουργήματα, για πλημμελήματα, αλλά και απλή παραπομπή στο πειθαρχικό συμβούλιο . Η ρύθμιση προσβάλλει ευθέως το τεκμήριο της αθωότητας. Απορρυθμίζει το σχολείο, γενικότερα εγκαθιδρύει την καχυποψία και τον φόβο στο Δημόσιο, παρακωλύει εμμέσως πλην σαφώς τη συνδικαλιστική δράση. Δεν πρόκειται για κανενός είδους δικαιοσύνη. Πρόκειται απλώς για μια ρύθμιση που στόχο έχει να «πιάσει» τον στόχο των απολύσεων, για τις οποίες η τρικομματική κυβέρνηση έχει δεσμευτεί απέναντι στην Τρόικα.
Ωστόσο, οι πολιτικές επιλογές που έχουν γίνει τα τρία τελευταία χρόνια αναφορικά με την Παιδεία, καθιστούν φανερό πως η κρίση του χρέους έχει χρησιμοποιηθεί ως άλλοθι και ως καταλύτης για να αλλοιωθεί ο δημόσιος χαρακτήρας της εκπαίδευσης. Για να το πω απλά, σε μια επιθετική νεοφιλελεύθερη λογική, πρώτα επιτυγχάνεται η υποβάθμιση και μετά η «εκποίηση». Επειδή, εν τέλει, πίσω από όλα αυτά, υπάρχει η στόχευση να αποσυρθεί η Πολιτεία από τη χρηματοδότηση της Παιδείας και να εισέλθουν οι ιδιώτες. Γιατί η εκπαίδευση συνιστά ένα τεράστιο πεδίο κέρδους, που πρέπει να απελευθερωθεί από τις «αγκυλώσεις» του κοινωνικού κράτους, για να περάσει στα χέρια της αγοραίας εκμετάλλευσης. Και αυτό το αποκαλούν «έξοδο από την κρίση!!»
Εμείς ως ΣΥΡΙΖΑ, θα σταθούμε απέναντι. Στο πλευρό της κοινωνίας, μαζί με τους εκπαιδευτικούς, τους γονείς και τη νεολαία μας. Θα αγωνιστούμε για ένα σύγχρονο εκπαιδευτικό σύστημα, άξιο του ονόματός του, επειδή πιστεύουμε πως χωρίς μόρφωση και καλλιέργεια, η χώρα απειλείται από στασιμότητα, οικονομικό και πολιτισμικό μαρασμό. Όσοι μεθοδεύονται τις πολιτικές διάλυσης της εκπαίδευσης, θα πρέπει να θυμούνται πως η Παιδεία είναι αδιαπραγμάτευτο δικαίωμα και κοινωνικό αγαθό, που δεν εκχωρείται αμαχητί σε κανέναν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Τα μηνύματα που δημοσιεύονται στο χώρο αυτό εκφράζουν τις απόψεις των αποστολέων τους. Το ιστολόγιο μας δεν υιοθετεί καθ’ οιονδήποτε τρόπο τις απόψεις αυτές. Ο καθένας έχει δικαίωμα να εκφράζει την γνώμη του, όποια και να είναι αυτή.
Παρακαλούμε να γράφετε με Ελληνικούς χαρακτήρες, επίσης οι σχολιασμοί σας να μη ξεφεύγουν από τα όρια της ευπρέπειας.
Σχόλια τα οποία περιέχουν ύβρεις, θα διαγράφονται.
Τα σχόλια πλέον ελέγχονται από τους διαχειριστές του ιστολογίου, γιαυτό θα υπάρχουν καθυστερήσεις στην εμφάνιση τους. Γενικά γίνονται όλα αποδεχτά, εκτός από αυτά που είναι διαφημίσεις ή απάτες.
Σας ευχαριστούμε για την κατανόηση.
(επικοινωνία:eleftheroi.ellines@gmail.com)